ABOT langit ang ngiti ni Vanessa nang sa wakas, ay maihatid na siya ng kaibigang si Geneva sa mansyon. Inihinto nito ang sasakyan hindi kalayuan sa gate ng mansyon at agad-agad naman siyang bumaba pagkahintong-pagkahinto nito sa sasakyan.Pagod na pagod na siya at antok na antok dahil sa buong magdamag na walang tulog pero hindi niya alinatana iyon dahil ang mahalaga, ay naisakatuparan na niya ang kanyang mga plano.“Bye, girl! Magkita na lang tayo sa ibang araw! Pahinga na muna tayo ngayon, masyado akong napagod dahil sa ginawa natin! Hahaha!” Paalam niya sa kaibigang hindi na nag-abalang bumaba ng sasakyan at sinabayan pa niya ng malutong na halakhak na parang halakhak ng isang taong nagtagumpay sa kanyang nais.“Oo. Kailangan din natin mag lie low dahil baka mahalata tayo ni Jacob my loves mo! Okay pa naman na kayo. Baka mamaya, bigla na naman magbago ang isip no’n at bigla ka na namang hindi pansinin!” sagot ng kaibigan niya.“Naku, hindi na mangyayari ‘yon, ‘no? Kasi, bumalik na
“Venisse, anak! Nandito na si mommy! Lumabas ka naman, isama mo ang daddy mo!!!” Patuloy siya sa pagsigaw kahit na namamaos na ang kanyang boses. Nagtataka siya dahil ngayon lang niya tinawag ang anak na hindi ito lumapit sa kanya.“Wala na ang anak mo rito, kahapon pa,” Pairap na sambit sa kanya ni nanay Minerva.“Ano?!!! Paanong wala, eh nandito lang siya kahapon iniwan ko kasama ng daddy Jacob niya!”“Haaay, ang hirap mong pagsabihan. Masyado ka kasing matabil, at nakakarindi rin ‘yang bunganga mo. Ano kaya kung makinig ka muna sa sasabihin ko at saka ka na lang magdada-dada riyan, hahayaan kitang magsumigaw dito kahit magdamag pa hanggang sa maubusan ka ng boses!” tila nauuyam na saad sa kanya ng matanda.“Dami pang sinasabi bakit hindi mo na lang sabihin ng isahan!”“Makinig ka, ha?! Huwag kang sasagot o dudugtong kapag hindi pa ‘ko tapos! Dahil isang beses ko lang itong sasabihin at hindi ko na uulitin pa!”Hindi niya alam kung bakit nakaramdam siya ng kakaibang takot at kaba sa
GISING na ang diwa ni Michaela pero nanatili pa rin siyang nakapikit at pinapakiramdaman ang sarili. Base sa naririnig niyang tunog mula sa kanyang kinaroroonan, ay hampas ng mga alon sa dagat at malakas na hangin ang siyang nangingibabaw sa kanyang pandinig.Napakunot-noo siya, nasaan ba siya kung ganoon? Saan ba siya dinala ng binata? Nasa barko ba siya? O nasa bahay siya malapit sa tabing dagat? Para msagot ang katanungan sa kanyang isip, ay tuluyan na niyang iminulat ang mga mata.Pagdilat niya ‘y puting kisame ang bumungad sa kanyang paningin, pagkatapos ay inilibot niya sa kabuuan ng silid na kinaroroonan niya ang kanyang mga mata para malaman kung nasaan ba siya.Nasa isang malaking silid siya na purong puti ang pintura. Nakahiga siya sa isang queen size bed na sobrang lambot. Pinagmasdan niya ang sarili, nakahinga siya ng maluwag nang mapansin niyang ganoon pa rin ang kanyang suot. Suot pa rin niya ang wedding gown.Dahan-dahan siyang bumaba sa kama at tinungo ang bintanang sa
DINIG NA DINIG ni Jacob ang ginawang pagwawala ni Michaela dahil nang lumabas siya ng pintuan ng silid nito, ay nanatili lang muna siya sa labas ng pintuan para pakiramdaman kung kakainin ba nito ang dinala niyang pagkain para rito.Ngunit labis na pagkadismaya ang naramdaman niya nang marinig niya ang sunud-sunod na paglagabog ng mga bagay na alam niyang galing sa mga dinala niya. Pinaghirapan pa naman niyang lutuin iyon dahil walang restaurant o kahit na anong fast food na mabibilhan dahil nasa isang private island sila kung saan, ay pagmamay-ari niya.Dito siya pumupunta at naglalagi kapag may mabigat siyang problema at pinagdaraanan. Mini mansion ang pagkakagawa ng bahay niya. Walang ibang nakakapunta roon kundi siya lamang. At bago ka man makarating doon, ay sasakay ka muna ng chopper.Kaya naisipan niyang dito dalhin si Michaela para kahit makaisip man itong tumakas, ay hindi nito basta-basta magagawa dahil napapalibutan ito ng karagatan. Iyong nasa bandang likod naman ay kaguba
HINDI ALAM ni Michaela kung tama ba siya ng pandinig dahil parang naririnig niya ang boses ni nanay Minerva mula sa labas ng pintuan ng kanyang silid. Kumakatok ito at tinatawag ang kanyang pangalan.Para makasigurado ay dahan-dahan siyang lumapit sa pinto. Malinaw na malinaw sa kanyang pandinig na si nanay Minerva nga ito. Nagkaroon siya ng pag-asa at lumukso ang puso niya sa kaalamang pwede niya ito maging kakampi.Mabilis niyang binuksan ang pinto at namilog ang mga mata niya ng mabungaran ang matanda nang may pag-aalala sa mukha. Muntikan pa itong mawalan ng balance kung hindi agad ito nakahawak sa hamba ng pinto dahil bigla na lamang niya itong sinunggaban ng yakap.“Nanay Minerva! Maraming salamat at nandito ka! May makakausap na ‘ko at may kakampi!” maluha-luha niyang sambit sa matanda.Pagkatapos ay mabilis niya itong hinawakan sa kamay at hinila papasok sa kanyang silid sabay lock ng pinto.“Anak Micah, hindi ka pa raw kumakain simula nung dumating kayo rito,” malumanay na sa
PARANG kutsilyong tumutusok sa kanyang dibdib ang mga salitang binitiwan ng dalaga para sa kanya. Nang katukin kasi ni nanay Minerva kanina ang dalaga, ay sinundan niya ito. Nang pumasok ito ay saka siya pumunta sa may pinto at pilit na pinapakinggan ang pag-uusap ng mga ito.Ang huling pagkikita pala nilang dalawa ang labis nitong dinamdam. Hindi niya naman talaga ito sasaktan nung mga panahon na sinasabi nito sa kanya na hindi niya anak si Venisse. Hinawakan lang naman niya ito sa magkabilaang balikat at niyugyog ng hindi kalakasan. Dahil siguro sa lalaki siya at malakas, ay nasaktan ito sa ginawa niya.Doon pala ito mas natakot at iniisip din nito na baka mas malala pa roon ang nagawa niya kung hindi lang ito nakatakas. Akala pa naman niya, ay katulad pa rin ito ng dati na kapag nakalipas na ang ilang araw ay lalambot na ulit ito at mapapatawad na siya. ang dating maunawain at mapagpasensiya niyang kasintahan ay bigla na lamang nagbago ngayon.Wala siyang magagawa kundi ang hintay
NASASABIK na hinihintay ni Michaela na bumalik si nanay Minerva sa kanyang silid. Dahil sa pagdating nito ay nagkaroon siya ng pag-asa na makaalis sa lugar na kinaroroonan niya kasama ang binatang kinamumuhian.Napatingin siya sa pintuan ng bumukas ito, at iniluwa niyon si nanay Minerva na may dalang malaking tray na punung-puno ng pagkain. Bigla tuloy siyang naglaway at natakam. Parang ngayon lang niya naramdaman ang gutom simula nang dalhin siya rito ng binata.Pagkalapag ni nanay Minerva ng tray sa lamesa ay halos hindi na siya makapaghintay na lantakan ang mga nakakatakam na pagkaing nakikita niya sa kanyang harapan. Hindi nan ga niya hinintay na alukin pa siya nito, kusa na siyang dumampot ng pagkain at agad na isinubo.Sunud-sunod ang naging pagsubo niya at halos malimutan na niyang nguyain ang bawat pagkaing ipinapasok niya sa kanyang bibig. Dahil doon ay nasamid siya at sunud-sunod ang naging pag-ubo niya. Halos mapaluha siya dahil halos hindi na siya makahinga sa sunud-sunod
PAKIRAMDAM ni Jacob ay napahiya siya kanina sa harap ng dalaga dahil sa ginawang pagtanong sa kanya ni nanay Minerva. Wala naman kasi siyang ideya na ngayon mismo yayayain ng matanda na mamasyal ang dalaga sa labas kaya umuwi siyang walang pakialam kung ano ba ang hitsura niya.Habang nagsisisigaw kasi siya kanina ay sinabayan niya ng pagsipa at paghiga sa buhanginan. Mabuti nga at iyong sa pantalon at paa lang niya ang nakita ng mga ito. Paano pa kaya kung nakita ng mga ito ang mga buhanging kumpit sa kanyang likod at buhok? Nakita niya ang lihim na pagngisi kanina ng dalaga. At alam niyang para sa kanya iyon kahit na hindi siya nito pinapansin. Ngisi na para bang pinagtatawanan siya at iniisip na baliw siya at tanga. Ramdam na ramdam din niya ang pag-iwas nito sa kanya.Pero hindi niya ito susukuan. Siya ang gumawa ng gulo, kaya siya rin ang tatapos. Pagpasok niya sa kanyang silid ay agad siyang dumiresto sa banyo at naligo. Pagkatapos niyang maligo ay dinampot ang kanyang cellphone
NAGULAT na lang si Claire nang biglang bumukas ang pintuan ng silid nila ni Michaela. Pumasok pala ito ngunit napansin agad niya na umiiyak ito. Agad itong dumapa sa kama at doon ay malakas na umiyak, ni hindi man lang napansin ang kanyang presenisya.Napailing-iling na lang siya. Nakakatakot pala magbuntis, kung totoo mang buntis nga ito, nakakabago ng ugali. Itinigil niya ang ginagawang pagbabasa ng libro at nilapitan ito, susubukan niya itong kausapin. Kanina ay okay pa naman ang kaibigan niya bago umalis papuntang ospital, masaya pa nga itong nagpaalam sa kanya at ipinaalalang muli na huwag ipagsasabi ang sikreto nila na alam na nito ang tungkol sa sariling pagbubuntis. Tapos ngayon naman ay umuwi naman itong umiiyak.Umupo siya sa gilid nito at nagsimulang magsalita. “Be, kumusta pala ang checkup mo? Ano ba ang resulta?” malumanay na tanong niya rito para hindi na madagdagan pa ang kung anomang ikinasasama ng loob nito.Ibinigay nito sa kanya ang isang maliit na envelop habang nak
HABANG nagmamaneho si Jacob ng sasakyan ay hindi man lang siya iniimikan ng dalaga. Nakabusangot ito at nagkakandahaba na rin ang nguso. Hindi naman niya ito direktang tinitingnan kundi sa sulok lang ng kanyang mga mata dahil baka bigla na namang makatikim ng palad ang kanyang pisngi. Hindi tuloy niya malaman kung totoo ngang buntis ito dahil ayaw naman sa kanyang ibigay at ipakita ang resulta ng checkup.Gusto niyang matawa sa nakikitang reaksyon sa mukha nito pero natatakot siyang ngumiti dahil baka masamain na naman nito. Ngunit nagulat siya nang bigla itong magsalita.“Anong tinitingin-tingin mo riyan, ha?! Akala mo ba hindi ko alam na pasimple mo akong tinitingan? At saka, bakit hindi ka ngumiti, ‘yon bang mapupunit na ‘yang bibig mo para naman ma-satisfy ka sa saya?! Huwag mong pigilan, sige lang! gusto mo humalakhak ka na rin, punuin mo ng boses at hininga mo itong sasakyan, ano?!” nanlalaki ang mga matang wika nito sa kanya.Grabe na talaga. Pati iyon ay nakita pa nito? Mala-l
“CONGRATULATIONS, Ms. Gomez! Isang buwan ka nang buntis!” masayang sambit ng babaeng doctor na siyang tumingin sa kanya.Kahit naman na alam na niyang posible ngang buntis siya ay sobra pa rin siyang natuwa. Hanggang ngayon ay tanging sila lang ng kaibigan niyang si Claire ang nakakaalam na alam na niyang posibleng buntis nga siya.Kanina nang sabihin sa kanya ni Jacob na kailangan niyang magpatingin sa doctor, ay tinanong niya ito kung bakit, sinusubukan niya kung magsasabi ba ito. Pero ang isinagot lang nito sa kanya ay dahil sa pagbabago ng kanyang ugali, baka raw may sakit na siya na siyang nakakaapekto rito.Kung sa ibang pagkakataon lamang na hindi pa niya nahuhulaan ang sariling kalagayan, ay baka todo tanggi pa siya at baka nga mauwi pa sa pag-aaway. Iyon nga lang, pagdating sa private hospital kung saan siya nito dinala para mapatingnan sa doctor, ay gusto nitong sumama sa loob ng silid kung saan siya susuriin.Gusto siguro nito na makita siyang nasusurpresa. Pero dahil nakais
TUWANG-TUWA si Michaela at lihim na kinikilig dahil sa ginagawang pagsisilbi sa kanya ni Jacob. Siguro kaya naging mainitin ang ulo niya dahil sa tagal na hindi ito nakita. May ideya na siya kung bakit ganoon ang kanyang pakiramdam, at nakumpirma niya iyon nang aksidente niyang marinig ang usapan ng tatlo sa kusina.Balak kasi niyang hilahin si Jacob pabalik sa kwarto dahil gusto niya itong masolo kaya bumalik siya, pero iyon na ang eksenang narinig niya. Akala ng mga ito ay wala siyang ideya sa nangyayari sa kanya at nararamadaman niya.Kaya nga nakokonsensiya siya sa nagawang hindi pagimik minsan kay nanay Minerva at pagsusungit kay Claire. Inaasahan naman talaga niya na mabubuntis siya dahil hindi gumagamit ng proteksyon si Jacob kapag may nangyayari sa kanila.Inaakala pa ng mga ito na baka hindi niya matanggap kung sakali mang buntis siya dahil lang sa bata pa siya. Hindi lang alam ng mga ito kung gaano siya kasaya kung totoo mang buntis siya dahil handa siyang maging isang ina la
TAKANG-TAKA si Jacob kung bakit ganoon ang inaasal ni Michaela. Parang may nagbago rito dahil hindi naman iyon ganoon dati.“Claire, kailan pa siya naging ganiyan?” tanong niya sa kaibigan nito na hanggang ngayon ay naroroon pa rin sila sa kusina.“Siguro po, mga one-week na po, Sir. Kahit nga po ako ay nagtataka na rin sa mga ikinikilos niya. Hindi naman siya dating ganyan, eh. Halos araw-araw palagi nga siyang excited gumising para maglakad-lakad kami sa tabing-dagat. At saka dati, ayaw niya ng may natitirang pagkain kasi nasasayangan siya. Pero ngayon nag-iba na siya, eh. Kahit nga ang dating biruan namin kapag ginagawa ko sa kanya ngayon, galit na galit na siya at bigla na lang hindi iimik. Minsan naman, bigla na lang mag wa-walk out at saka iiyak sa kwarto ng mag-isa. Kaya hindi ko na rin po mahulaan, eh,” mahabang litanya nito.“Sige-sige, salamat. Kakausapin ko na lang siya mamaya,” sagot niya.“Hijo, palagay ko ‘y buntis si Michaela,” wika ni nanay Minerva na bigla na lang pum
NAGTATAKA na si Michaela kung bakit halos isang buwan na ang nakalilipas pero hindi pa rin bumabalik si Jacob sa isla. Miss na miss na niya ito at hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit labis-labis ang pagnanais niya na makita ito.Naiinis siya at nagagalit sa tuwing naiisip niya na dapat ay nasa tabi niya ito ngayon. Lalo na ngayong hindi maganda ang kanyang pakiramdam. Madalas siyang mahilo at humihilab din ang kanyang sikmura.Kaninang umaga nga ay sumuka siya ng sumuka sa banyo pero parang wala namang lumalabas. Matamlay din siya at walang ganang kumain. Ang tanging gusto lang niya sa mga sandaling ito ay ang presensiya ni Jacob.“Hoy, Be. Pinapatawag ka ni nanay Minerva, kumain ka na raw kasi hindi ka raw kumain ng maayos kanina,” wika ng kaibigan niya.Kasalukuyan siyang nasa terrace habang nakapangalumbaba, na wari ‘y ang tanawin na lang doon ang nakapagbibigay sigla sa kanya.“Wala nga akong ganang kumain, eh. Ang gusto ko, si Jacob. Kailan ba ulit darating iyong tauhan
“HOY BABAE! Ipaliwanag mo nga sa ‘kin kung bakit ang sungit-sungit mo kagabi? At saka, ang sabi mo, baka matagalan ka lang doon, eh buong gabi kang naroon, eh! Tsk!” bungad agad sa kanya ng kaibigang si Claire pagkapasok niya ng silid.Maaga siyang nagising kaya nagpasya siyang bumalik na sa sariling silid para maligo. Pakiramdam kasi niya ‘y nanlalagkit ang buo niyang katawan dahil pinagpawisan sila kagabi ni Jacob dahil sa nakakapagod at nakakaantok na ginawa nila.“Ano ka ba, wala lang iyong pagtataray ko sa ‘yo kahabi, ‘no? Nainis lang talaga kasi ako kay Jacob dahil sa maling akala ko. Nadamay ka pa tuloy sa inis ko,” paliwanag niya.“Bakit hindi ka na nakabalik dito kagabi? May ginawa kayo, ‘no?” mapang-asar nitong tanong.“Eh ano naman sa ‘yo kung may ginawa kami? Bakit, inggit ka?” pang-aasar din niya rito.“Ako, maiinggit?” turo pa nito sa sarili. “Hindi kaya! Sapat na sa ‘kin sina nanay at tatay, pati na rin si kuya para maging masaya at kontento ako sa buhay.”Bigla siyang
NANG MAKABAWI si Jacob mula sa panghihina dulot ng ginawang pagpapaligaya sa kanya ni Michaela, ay ito naman ang pinahiga niya sa kama. Magmamatigas pa sana ito pero wala rin itong nagawa dahil mas malakas siya rito.“Ang sarap ng ginawa mo, ha? Saan mo ba iyon natutunan?” tanong niya rito habang kinakagat-kagat ang punung tainga nito.“Bakit, lahat naman ng bagay ay kayang matutunan kapag gusto, ‘di ba?” may himig pamimilosopo sa tinig nito.“Ang ibig kong sabihin, paano? Saan? Eh, ngayon mo lang naman ito ginawa sa ‘kin?”“Sa mga kaklase kong babae sa eskwelahan. Madalas silang manood ng p*rn kapag vacant period namin. At saka, nagkukwento rin sila ng mga karanasan nila sa sex dahil karamihan sa mga kaklase ko ay may mga asawa ‘t anak na,” paliwanag nito.“Akala ko, may ibang lalaki ka nang pinagpraktisan.”“Ang kapal mo, ha? Ikaw lang ang lalaking nakasiping ko, ‘no? Wala nang iba!” inis na sagot nito.“Bakit ka nagagalit? Akala ko lang naman ‘yon,” pagkatapos ay dumausdos ang halik
GULAT NA GULAT si Jacob nang pagbukas niya ng pintuan ng banyo dahil katatapos lang niyang maligo, ay nakatayong si Michaela ang nabungaran niya. Seryoso itong nakatingin sa kanya, at nararamdaman niyang may bahid iyon ng galit.“Ela, sweetheart. May…problema ba? Ginulat mo naman ako,” wika niya rito.“Sabihin mo nga sa ‘kin ang totoo, naaawa ka ba at nakokonsensiya kay Vanessa kung makukulong man siya?” seryosong tanong nito. Sinundan pa siya nito hanggang sa walk-in closet.Kahit na tinanggal na niya ang tuwalyang nakapulupot sa katawan niya, ay hindi man lang ito natinag. Patuloy pa rin ito sa pagsasalita.“Sagutin mo ang tanong ko, Jacob!” galit na sambit nito.Kunut-noo siyang napalingon dito dahil parang kakaibang Michaela ang kaharap niya ngayon. Iba yata ang galit na pinapakita nito.“Sweetheart, ano ba ang nangyayari sa ‘yo? ano ba ang ikinagagalit mo? Bakit ka nagkakaganyan?” malumanay na tanong niya at sinubukang yakapin ito ngunit mabilis itong lumayo sa kanya.“Jacob, aya