All Chapters of INTENSE LOVE | คลั่งรักจอมมาร: Chapter 1 - Chapter 10

หอพักสัมผัสแผ่วเบานุ่มนวลบดคลึงเคล้าที่กลีบปากบางกระจับของเธอราวกับต้องการปลอบประโลมให้เธอคลายจากความเศร้าหมอง... ไม่ช้าเรียวลิ้นร้อนก็สอดแทรกเข้ามาดูดกลืนความหวานละมุนปานน้ำผึ้งของเธอด้วยความโหยหาเรียกร้องราวกับเก็บความรู้สึกทั้งหมดไว้ไม่อยู่นี่คงจะเป็นความฝันของเธออีกแล้วสินะ... หญิงสาวคิดพลางขยับเรียวปากจูบตอบชายหนุ่มเจ้าของหัวใจของตัวเองไปอย่างเร่าร้อนไม่แพ้กัน มือเรียวยกคล้องกอดที่ลำคอหนาของเขาด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่มี แม้ก่อนหน้าเธอจะร้องไห้เสียใจเรื่องของเขาแค่ไหน แต่เพียงแค่ได้ฝันถึงเขา ได้รับจูบแสนอ่อนโยนราวกับกำลังปลอบประโลมของเขาจากในความฝันแบบนี้ก็ทำให้เธอไม่อยากตื่นจากฝันนี้เลยมือหนาสีเข้มหลังมือเต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปนอย่างน่าหลงใหล ยกมือประคองใบหน้าสวยหวานของคนใต้ร่างให้ตรึงนิ่งกับที่ ก่อนจะก้มลงไปกดจูบเปลือกตาสวยเบาๆ แล้วเลื่อนปากหยักสีสวยลงมาที่ข้างแก้มเนียนนุ่มที่บุ๋มลงไปเป็นลักยิ้มสวย เขากดจูบกดหอมที่แก้มนุ่มอยู่อย่างนั้นเป็นสิบๆ ครั้งด้วยความหลงใหลฟอดด ฟอดดชายหนุ่มเคลื่อนริมฝีปากหนาชวนสัมผัสลงมาแถวบริเวณซอกคอหอมกรุ่นของเธอแล้วจึงใช้ลิ้นปาดเลียบริเวณต่อมเสียว

L - CLUBลีอันโดรหันกลับมามองข้างหลังตัวเองด้วยความแปลกใจเมื่อไม่ได้ยินเสียงเดินตามหลังเขามา ต้องให้บอกทุกอย่างเลยหรือไงนะยัยเด็กนี่ ชายหนุ่มเตรียมจะเดินกลับออกไปตามคนตัวเล็กที่เขาพามาด้วย แต่ทว่าเสียงเรียกจากข้างหลังก็ทำเอาเขาต้องหันกลับไปมอง“เอ่อ นายใหญ่ครับ เกิดเรื่องแล้วครับ!” ลีอันโดรเบนสายตามองชายวัยกลางคนที่เขาไม่เคยเห็นหน้ายืนหอบหายใจรายงานเขาด้วยสายตาเรียบนิ่งไม่มีแววตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน“มีอะไร!”“นายชัยยศยกพวกมาทะเลาะวิวาทคู่อริของมันอยู่ข้างในครับ ตอนนี้ลูกค้าข้างในคลับได้รับบาดเจ็บเยอะมากเลยครับนาย ส่วนบาร์ก็ได้รับความเสียหายไปเยอะเหมือนกันครับ”“มันเป็นใคร!”“นายชัยยศเป็นลูกชายของเสี่ยธงชัยผู้มีอิทธิพลของที่นี่ครับนาย”“ไอ้เดรคไปไหน” ลีอันโดรถามหามือขวาคนสนิทของน้องชายทันทีเพราะรู้มาว่าลีออนให้เดรคมาดูแลแอลคลับที่ประเทศไทยและโซนเอเชียเกือบทุกสาขาแทน“คุณเดรคไปมาเก๊าครับนาย คาสิโนที่นั่นเกิดปัญหาพนักงานยักยอกเงินครับ”“อื้ม พากูไปหามัน...ต่อให้มันเป็นลูกใครก็ไม่มีสิทธิมากร่างในที่ของกู!” ใบหน้าและน้ำเสียงดุดันน่ากลัวของนายใหญ่ทำเอาผู้จัดการไนท์คลับถึงกับต้องลอบกลืนน้ำลาย

“มันมาแล้วครับเสี่ย” เสียงรายงานจากลูกน้องของเสี่ยธงชัยเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นร่างสูงของลีอันโดรกำลังก้าวขาเดินลงมาจากบันไดด้วยท่วงท่าสง่าผ่าเผยราวกับราชสีห์ ทำราวกับไม่เกรงกลัวอำนาจของคนอย่างเสี่ยธงชัยเจ้านายของเขาเลยสักนิดลีอันโดรตรงดิ่งมาที่ห้องโถงใหญ่ที่มีเสี่ยธงชัยและลูกน้องของมันกำลังยืนรอเขาอีกเกือบยี่สิบคน พลางล้วงมือเข้าไปในกางเกงด้วยท่าทีเรียบเฉยไม่สะทกสะท้าน“คุณลีอันโดร เอ่อ สะ สวัสดีครับ” การ์ดและลูกน้องของเสี่ยธงชัยต่างหันมองเจ้านายของตัวเองอย่างตกใจและแปลกใจอย่างพร้อมเพรียงกันเมื่อเห็นท่าทางนอบน้อมที่เจ้านายแสดงออกต่อหน้าชายหนุ่มรุ่นลูกที่ยืนล้วงกระเป๋าอยู่ตรงหน้า“เสี่ยรู้จักมันด้วยหรอครับ” เสียงลูกน้องที่เอ่ยกระซิบถามนั้นทำเอาชายแก่ร่างท้วมได้แต่กัดฟันแน่นตอบในใจเสียงขุ่น... ยิ่งกว่ารู้จักเสียอีก เพราะชายหนุ่มวัยอ่อนกว่าคราวลูกตรงหน้าเขาตอนนี้คือ ลูกชายคนโตของคุณหญิงดารินหรือก็คือคนที่เขาเคยไปขอกู้เงินมาลงทุนกับธุรกิจจนประสบความสำเร็จได้ถึงทุกวันนี้ และแม้เขาจะใช้คืนท่านไปหมดในเวลาไม่กี่ปีแล้วแต่คุณดารินก็ถือเป็นผู้มีพระคุณกับเขาแล้วชายหนุ่มตรงหน้าคนนี้เขาก็รู้จักกิตติศ

“อ่าา คุณลี อันโดรคะ มะ มี.. สาย ขะ เข้าค่ะ” พิรตาบอกเขาอีกรอบเสียงกระท่อนกระแท่น พลางรีบดึงสติตัวเองที่หลงเตลิดไปกับสัมผัสสุดวาบหวามของเขากลับมา“โธ่เว้ยย!” ร่างสูงหยัดกายผละออกไปคว้าโทรศัพท์ที่โต๊ะเล็กข้างเตียงของเธอมากดรับสายอย่างหงุดหงิดจากอารมณ์ที่คลั่งค้าง!“มีอะไร!” กระแทกเสียงดุห้วนใส่ด้วยความหงุดหงิดไม่พอใจ(ขอโทษที่โทรมารบกวนเวลาพักผ่อนครับพี่ใหญ่)“อืม มีอะไร” ทันทีที่ได้ยินเสียงของปลายสาย ชายหนุ่มจึงปรับโทนเสียงให้เป็นปกติ(ไอ้เดรคมันโทรมาบอกผมว่าที่แอลคลับเมืองไทยเกิดเรื่อง แต่พี่ใหญ่จัดการไปแล้ว)“อื้ม” ชายหนุ่มรับคำปลายสาย พลางใช้มือรองศีรษะของตัวเองเพื่อนอนคุยโทรศัพท์ แต่ทว่าสายตาของเขากลับมองไปยังหญิงสาวข้างกายที่ลุกขึ้นนั่งหันหลังติดกระดุมชุดนอนตัวสวยของเธอไม่วางตา(พี่ใหญ่ไปทำอะไรที่เมืองไทยครับ แล้วทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม)“พี่จัดการทุกอย่างแล้ว นายไม่ต้องห่วง” ลีอันโดรเลือกที่จะไม่ตอบน้องชายว่าเขามาทำอะไรที่เมืองไทย เพราะดูดีว่าน้องชายเพียงแค่ถามไปอย่างนั้นเอง(ผมได้ยินว่าพี่ใหญ่สั่งเก็บลูกค้าที่มาคลับสามคน เกิดอะไรขึ้นครับ)ลีออนยังไม่วายถามคำถามที่เขาไม่คิดอยากจะ

“หนูคิดถึงแม่กับป้ามากนะคะ ถ้าเล่มวิจัยหนูเสร็จเมื่อไหร่นะ หนูจะรีบกลับไปกอดไปหอมแม่กับป้าที่บ้านไออุ่นให้หายคิดถึงไปเลย คิดถึงเด็กๆ ที่นั่นด้วย” หญิงสาวพูดสียงอ้อนกับมารดาและป้าของเธอทันทีที่ผละออกจากอ้อมแขนสุดอบอุ่นของท่านทั้งสองหลังจากที่เธอและญะญ๋าเดินมาส่งท่านที่ลานจอดรถของหอพัก พลอยทำให้ท่านทั้งสองต่างยิ้มให้ความขี้อ้อนของเธออย่างเอ็นดู เวลาที่ไม่ได้อยู่บ้านไออุ่นหรืออยู่กันตามลำพังเธอมักจะเรียกแม่ครูเพ็ญว่าป้าเสมอ แต่เมื่ออยู่ในบ้านไออุ่นหรือมีคนอยู่เยอะเธอมักเรียกป้าของเธอว่าแม่ครูเพ็ญ เพราะเด็กที่นั่นจะได้ไม่รู้สึกน้อยใจ ที่เธอมีทั้งแม่และป้าคอยดูแลให้ความอบอุ่นถึงแม้จะขาดพ่อไปก็ตาม“โตเป็นสาวแล้วยังอ้อนแม่กับป้าเหมือนเด็กๆ เลยนะเรา อายหนูญะญ๋าบ้างสิลูก” เพียงใจพูดกับบุตรสาวด้วยรอยยิ้มเอ็นดู“ญะญ๋าก็อ้อนคุณพ่อคุณแม่แบบนี้เหมือนกันค่ะคุณน้า”“เห็นไหมคะแม่ หนูไม่ได้เป็นคนเดียวเสียหน่อย”“จ้าๆ แม่คนขี้อ้อน แม่กับป้าต้องกลับแล้วนะลูก ดูแลตัวเองกันดีๆ นะ”“ดูแลตัวเองด้วยนะลูก แม่เขาเป็นห่วงนอนไม่หลับทั้งคืนเลย”“โธ่ แม่จ๋าา พอใจขอโทษนะคะที่ทำให้แม่เป็นห่วง ต่อไปจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้