บททั้งหมดของ อุ๊บ..สะ(ดุ)ดรักพ่อเลี้ยงขา: บทที่ 1 - บทที่ 10

รุ่งสางเช้าวันใหม่แสงแดดแยงตาทำให้นิดตื่นขึ้น ความกลัวกลับคืนมาชั่วขณะหนึ่ง แต่แล้ว ราวกับว่าสมองของเธอที่ทำงานตลอดทั้งคืน ทำให้เธอรู้สึกไม่สดชื่นนัก เธอหาวหวอดก่อนลุกจากเตียงไปยังห้องน้ำตู้เสื้อผ้าสีขาวขนาดใหญ่ถูกเปิดขึ้น นิ้วเล็กเอื้อมหยิบกางเกงขาสั้นสีน้ำเงินธรรมดาและเสื้อยืดบางสีครีม ก่อนเดินไปยังห้องนั่งเล่น ข้างโซฟา เธอพบสมาร์ทโฟนของพ่อและเลื่อนดูรายชื่อติดต่อของเขาจนกระทั่งพบหมายเลขของไรอัน จากนั้นจึงกดโทรออก เขาตอบอย่างงัวเงียว่า “สวัสดี”“คุณไรอันใช่ไหมคะ ฉันนิด ลูกสาวคุณอีริคนะคะ ขอโทษที่โทรมาเช้ามาก แต่ฉันต้องคุยกับคุณ มีบางอย่างเกิดขึ้น”สิบนาทีต่อมา เธอเล่าให้เขาฟังว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อ เธอรู้จักไรอัน เขาเป็นมือขวาของพ่อที่บริษัท รูปร่างสันทัด ยิ้มแย้มตลอดเวลา ดูเป็นแฟมิลี่แมนใจดี เขามีภรรยาและลูกสี่คน ตามคำบอกเล่าของพ่อ เขาเป็นคนที่จำเป็นต่อธุรกิจของพ่อมาก เธอหวังว่าเขาจะสามารถบริหารทุกอย่างได้จนกว่าพ่อจะสามารถกลับมาทำงานได้ตามปกติ เขารับรองกับเธอให้วางใจได้ ซึ่งทำให้เธอโล่งอกมาก“ขอบคุณมากนะคะ คุณไรอัน” นิดอมยิ้ม“ด้วยความยินดีครับ ฝากคุณนิดดูแลคุณพ่อให้ดีๆ นะครับ

ระหว่างทางนั่งรถกลับบ้านจากโรงเรียน แสงแดดร้อนจัดแม้จะมีร่มเงาของต้นไม้เก่าแก่เรียงรายอยู่ริมถนน เธอแทบไม่ได้สังเกต จิตใจของเธอว้าวุ่น ในช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมา เธอเห็นพ่อรับมือกับสถานการณ์ที่ผ่านมาได้ดีขึ้นวันนี้เป็นครั้งแรกที่พ่อไปบริษัท เขาได้พบกับคุณไรอันสองสามครั้งขณะดื่มกาแฟที่สตาร์บัคส์ และทุกครั้งที่กลับมา เขาก็ครุ่นคิดอยู่ตลอดในตอนแรก เธอเป็นห่วงว่าเขาจะกลับไปเป็นคนจริงจังแต่ไม่แยแสต่อเธอ รอยยิ้มแห่งความสุขที่ได้เห็นเขานั้นเปิดเผยและจริงใจ และมันทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นทุกครั้ง พ่อคนนี้แตกต่างมาก เธอรู้สึกผิดที่ชอบพ่อคนนี้มากกว่า เขาใช้เวลาอยู่กับเธอ พูดคุย ล้อเล่น และเมื่อวานก่อนเข้านอน เขาดึงเธอเข้ามากอดและกระซิบว่า"ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะลูกรัก"ทุกอย่างมันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ พ่อทำอาหารไม่เป็นเลย เขาไม่รู้จักวิธีทำอาหารในครัว เขารู้ว่าเครื่องเทศและสมุนไพรคืออะไร แต่ไม่รู้ว่าต้องใช้เท่าไหร่หรือใช้แบบไหน เขาทำพาสต้าได้ แต่ปรุงสุกเกินไป เขารู้จักอุปกรณ์ทำอาหารทุกชนิดในครัวแต่ลืมไปแล้วว่าต้องทำอะไรกับมัน ก่อนหน้านี้ เขาสามารถสร้างสูตรอาหารขึ้นมาเองได้ ตอนนี้ เขาใช้สมาร

ตกเย็นเมื่องานปาร์ตี้ริมสระน้ำสิ้นสุดลง นิดส่งเพื่อนๆ กลับบ้าน เธอเดินไปเห็นว่าสวนหลังบ้านรกมาก เธอว่าจะเข้าไปเก็บกวาดให้เรียบร้อย “เอาไว้พรุ่งนี้ก็ได้” เขาเสนอ “หนูไปอาบน้ำเถอะ” เขาพูดต่อ“ค่ะ พ่อก็ไปอาบน้ำด้วยหล่ะ”เธอดูเหนื่อยพอๆ กับเขาเลย ในขณะที่เขาอาบน้ำ รอยยิ้มก็ผุดขึ้นมาไม่รู้ตัว เขาคิดว่ารู้สึกพอใจกับงานปาร์ตี้ริมสระน้ำในครั้งนี้มากๆ ทุกคนสนุกสนาน เสียงดัง และดูวุ่นวายดี แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือนี่เป็นอีกหนึ่งวันที่เขาและเธอได้มีความทรงจำดีๆ ร่วมกัน“ขอบคุณสำหรับงานปาร์ตี้นะคะพ่อ หนูรู้สึกสนุกและมีความสุขมาก” นิดพูดหลังอาบน้ำเสร็จเขาสังเกตเห็นเธอสวมชุดนอนสีขาวที่มีรูปเด็กผู้หญิงกำลังทำท่าเขินอาย ด้านล่างมีคำพูดพิมพ์ไว้ว่า: Take Me As I Am“ด้วยความยินดี พ่อเองก็สนุกและก็มีความสุขมากๆ เหมือนกัน” เขาพูดพลางมองไปยังใบหน้าอันเกลี้ยงเกลาสีอมชมพูของลูกสาว “เพื่อนๆ ของหนูชอบพ่อมาก” เธอพูดระหว่างเดินไปนั่งที่โซฟา“ดีจัง ทีแรกพ่อกลัวว่าจะเข้ากับเพื่อนๆ ของหนูไม่ได้เสียอีก” เขาตอบพร้อมเดินตามเธอไปนั่งที่โซฟาข้างกัน“อืมม…พ่ออยากดูหนังไหมคะหรือวันนี้เหนื่อยเกินไปแล้ว” เธอทำหน้ามุ

ทั้งนิดและแอนนาต่างหัวเราะกันลั่น เมื่ออีริคบอกพวกเธอหลังจากชิมไปแค่ครั้งเดียวว่าเขาไม่ชอบไอศกรีมมิ้นต์ช็อกโกแลตชิป เขาจึงโยนโคนไอศกรีมลงถังขยะแล้วเดินกลับไปที่บาสกิ้น ร็อบบิ้นส์เพื่อลองรสชาติอื่นพวกเธอคุยกันข้างนอก เรามาถึงใจกลางเมืองเพื่อสำรวจดู จากที่เขาเห็น เขาชอบสวนสาธารณะที่ร่มรื่นผู้คนออกมาทำกิจกรรมต่างๆ มากมาย ตั้งแต่เด็กไปจนถึงผู้สูงอายุ ยังมีน้องหมามาเดินเล่นด้วย ส่วนสาวๆ ก็หัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนานขณะปิกนิคกันไป ผู้คนแถวนี้ พวกเขาดูสุภาพและยิ้มแย้มแจ่มใส ชาวฮูสตันเป็นคนสุภาพกันขนาดนั้นเลยเหรอ เราเป็นแบบนั้นเหรอ?ทัวร์ชิมไอศกรีมของเรายังไม่จบลง นิดหยุดพูดคุยเมื่ออีริคออกมาจากร้านไอศกรีม เธอมองไปที่โคนไอศกรีมของเขาและยิ้มกว้าง “สตรอว์เบอร์รีเหรอ ผู้หญิงนี่นา!”“สตรอว์เบอร์รีไม่ใช่รสชาติของผู้หญิง” เขายืนกราน เขาชอบมัน ก็มันอร่อยนี่นา“เธอบอกเขาไปสิ แอนนา”แอนนา สาวสวยผมบลอนด์มีกระที่ใบหน้าบริเวณแก้มนิดหน่อย เธอสูงกว่านิดประมาณ 5 ซ.ม. เธอยิ้มและพยักหน้า “ผู้หญิงแน่นอน ผู้ชายตัวจริงไม่กินรสสตรอว์เบอร์รี”“โอ้ ไม่นะ สาวๆ อย่าสรุปอะไรแบบนี้สิ!!” เขาพูดตอบเชิงแกล้งหยอกอย่า

นิดจับมือเขาไว้ขณะที่เขาพาเธอไปที่ห้องนอน เธอยิ้มเล็กน้อยเมื่อเขาปิดทีวี มองดูเขาขณะที่เขาปิดไฟ เขารู้ตัวดีว่ากำลังทำอะไรอยู่ เขารู้ตัวดีถึงเจตนาของตัวเอง ปราศจากความลังเล ไม่มีข้อสงสัยใดๆ ความจำเสื่อมก็ดีเหมือนกัน เขาเป็นคนใหม่แล้ว จะทำอะไรก็ได้!เตียงดูกว้างใหญ่ ความเงียบก่อตัวขึ้น เขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อยอย่างน่าประหลาด ราวกับว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขามีผู้หญิงอยู่ในห้องนอนรอยยิ้มของนิดกลายเป็นรอยยิ้มเจ้าชู้ “ก่อนอื่น พ่อต้องถอดกางเกงวอร์มและเสื้อยืดออกก่อน”เขาทำตามนั้น เห็นได้ชัดว่าน้องชายเขาแข็งตัวอยู่เธอสังเกตเห็น ท่าทางพอใจของเธอช่างน่ารัก “ต่อไป หนูอยากให้พ่อจูบหนู”เขาดึงเธอเข้ามาหาแล้วยิ้มให้เธอ เธอผงกหัวขึ้น เงยใบหน้าสวยๆ เชิ่ดๆ ให้ เขาจึงก้มลงและแตะริมฝีปากของเธอ เธอกดตัวเองลงบนอวัยวะเพศของเขา ริมฝีปากของเราจูบกันอย่างหวานชื่น“ต่อไป เราขึ้นเตียงกัน” เธอกล่าวพร้อมก้าวถอยหลัง“พ่อดีใจนะที่หนูรู้เรื่องนี้” เขาพูดต่อ “พ่อคงไปไม่ถูกแน่”เธอหัวเราะร่วนและหลบไปใต้ผ้าห่ม“แล้วไงต่อ” เขาถาม เดินไปหาเธอและขยับเข้ามาใกล้ พลิกตัวมานอนตะแคงข้างๆ เพื่อเผชิญหน้ากับเธอดวงตาของเธอเป็