ผลัดกันชิม /1

ระหว่างทางนั่งรถกลับบ้านจากโรงเรียน แสงแดดร้อนจัดแม้จะมีร่มเงาของต้นไม้เก่าแก่เรียงรายอยู่ริมถนน เธอแทบไม่ได้

สังเกต จิตใจของเธอว้าวุ่น ในช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมา เธอเห็นพ่อรับมือกับสถานการณ์ที่ผ่านมาได้ดีขึ้น

วันนี้เป็นครั้งแรกที่พ่อไปบริษัท เขาได้พบกับคุณไรอันสองสามครั้งขณะดื่มกาแฟที่สตาร์บัคส์ และทุกครั้งที่กลับมา

เขาก็ครุ่นคิดอยู่ตลอด

ในตอนแรก เธอเป็นห่วงว่าเขาจะกลับไปเป็นคนจริงจังแต่ไม่แยแสต่อเธอ รอยยิ้มแห่งความสุขที่ได้เห็นเขานั้นเปิดเผย

และจริงใจ และมันทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นทุกครั้ง พ่อคนนี้แตกต่างมาก เธอรู้สึกผิดที่ชอบพ่อคนนี้มากกว่า เขาใช้เวลาอยู่กับเธอ

พูดคุย ล้อเล่น และเมื่อวานก่อนเข้านอน เขาดึงเธอเข้ามากอดและกระซิบว่า

"ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะลูกรัก"

ทุกอย่างมันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ พ่อทำอาหารไม่เป็นเลย เขาไม่รู้จักวิธีทำอาหารในครัว เขารู้ว่าเครื่องเทศและสมุนไพร

คืออะไร แต่ไม่รู้ว่าต้องใช้เท่าไหร่หรือใช้แบบไหน เขาทำพาสต้าได้ แต่ปรุงสุกเกินไป เขารู้จักอุปกรณ์ทำอาหารทุกชนิดในครัว

แต่ลืมไปแล้วว่าต้องทำอะไรกับมัน ก่อนหน้านี้ เขาสามารถสร้างสูตรอาหารขึ้นมาเองได้ ตอนนี้ เขาใช้สมาร์ทโฟนของเขาแทน

อย่างไรก็ตาม การสร้างความคุ้นเคยกับเขานั้นสนุกดี เธอขอเงินค่าขนม และเมื่อเขาถามว่าจะเอาเท่าไร เธอก็ขอเพิ่มเป็นสามสิบห้า

เหรียญต่อสัปดาห์โดยที่เขาไม่บ่นเลย

ที่สนุกกว่าคือการลุ้นขอเจาะหูจากเขา และเขาก็ตกลงว่าทำได้! ก่อนหน้านี้ เขาปฏิเสธที่จะให้เธอเจาะหูจะตาย…

นิดอดที่จะอมยิ้มให้กับตัวเองไม่ได้ เธอเคยบอกเขาว่าเขาเคยออกกำลังกายที่ยิม Fit-M เป็นประจำ ซึ่งเขาซื้อสมาชิกแบบ

รายปีไว้แต่ไม่เคยไปใช้บริการเลย แต่ตอนนี้เขาเริ่มกลับไปออกกำลังกายแล้ว! กิจกรรมนี้มาแทนที่งานสวนที่เขาเคยทำ

ซึ่งเธอคิดว่าไม่ดีเลย เนื่องจากสวนเริ่มดูไม่เรียบร้อย บางทีเธออาจแนะนำให้เขาจ้างคนสวนมาดูแลมัน เหมือนที่จ้างคน

บริการดูแลสระว่ายน้ำ

นิดยังคงหัวเราะกับตัวเองขณะเดินไปคิดไป พ่อชอบดูหนังแอ็คชั่นไปแล้วตอนนี้! เขาชอบกินป๊อปคอร์นไปแล้วด้วยซ้ำ!

สิ่งที่ดีกว่าอื่นใดคือการได้นอนกอดเขาและดูหนังด้วยกัน เขาวางแขนไว้บนไหล่ของเธอ เขาไม่เคยแสดงความรักมาก่อน

ตอนนี้เขาแสดงความรักแล้วและเธอก็ชอบซะด้วย! เธอรู้สึกว่าเป็นที่รัก เธอชื่นชอบแววตาของเขาเมื่อเขาจ้องมองเธอ มันเต็มไป

ด้วย...ความภาคภูมิใจ!

คุณพ่อคนใหม่แทบจะใหม่มากๆ เกินไปสำหรับเธอ เธอชอบเขาและต้องการใช้เวลาอยู่กับเขาให้ได้มากที่สุด เธอรู้ว่าการ

ปรับตัวเป็นเรื่องยากสำหรับเขา แต่ในใจลึกๆ-เธอก็ดีใจที่เขาสูญเสียความทรงจำ-

อีริคคนใหม่ไม่โกนหนวดทุกเช้า ไม่ใส่สูท เขาหัวเราะให้กับความผิดพลาดของตัวเอง

---

เธอโยนกระเป๋าเป้ของเธอลงบนพื้นห้องนอน จากนั้นก็เปลี่ยนชุดนักเรียน ในที่สุดก็ถึงวันหยุดฤดูร้อนที่เธอรอคอย!

เธอเดินไปที่ห้องครัวเพื่อกินของว่าง และเห็นความยุ่งเหยิงในห้องนั่งเล่น ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณพ่อคนเก่า จะไม่ยอมให้เกิดขึ้น

เด็ดขาด แปลกที่ความยุ่งเหยิงนี้รบกวนเธอ ดังนั้นเธอจึงเริ่มทำความสะอาด

เสียง ตึกๆ ดังมาจากทางประตูหน้าบ้าน ทำให้นิดเดินมาตามเสียง อีริคในลุคกางเกงยีนส์สบายๆ และเสื้อยืดสีขาว

ผมสีบลอนด์ที่ได้จัดทรงไว้แต่เช้าก็ยังคงทำให้เขาดูดีเหมือนไม่ได้ออกไปไหน เขาสังเกตเห็นเธอยิ้มรับการกลับมาจากที่ทำงาน

"พ่อไม่รู้อะไรเลย" เขาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

"แล้วมีอะไรใหม่บ้าง" สาวน้อยถามพร้อมหัวเราะเสียงดังตาม

"ไม่รู้สิ คุณไรอันแนะนำอะไร พ่อก็ทำตาม" เขากอดอกตอบ

"ดีแล้วค่ะ"

เธอตอบก่อนมุ่งหน้าไปที่ห้องครัว เขาเดินตามเธอไป

"พ่อไม่รู้จักใครเลยในที่ทำงาน ยกเว้นคุณไรอัน และพวกเขาก็ดูมีความสุขกับเรื่องนี้ อะไรกันเนี่ย!!"

นิดวางจานในเครื่องล้างจานแล้วเสนอแนะว่า “บางทีพวกเขาอาจชอบพ่อคนใหม่เหมือนกับหนู”

เขานั่งลงที่โต๊ะในครัว “อากาศร้อนนะ ร้อนแบบนี้ตลอดเวลาเลยเหรอ”

“เปล่า ฤดูหนาวมันก็หนาวนะ” เธอตอบพร้อมยิ้มอีกครั้ง

“ไรอันบอกว่าพ่อเขียนโค้ดไม่ได้เลย เห็นได้ชัดว่านั่นไม่ใช่จุดแข็งของพ่อเลย!”

นิดหัวเราะและส่ายหัว “หนูรู้”

---

สาวผมยาวตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกกระหายน้ำมาก ห้องของเธอมืดสนิท เธอหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาดูพบว่าตอนนี้เป็นเวลา

ตีสองยี่สิบสี่

เธอแทบไม่เคยตื่นกลางดึกและไม่เคยตื่นเพราะกระหายน้ำมากขนาดนี้เลย คงเป็นเพราะพ่อใช้ซอสถั่วเหลืองมากเกิน

ไปในการผัดอาหาร ... ซึ่งแย่มาก

แม้เธอยังรู้สึกง่วงนอน แต่ก็ลุกออกจากเตียงและมุ่งหน้าไปที่ห้องครัว เมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้สุดทางเดิน เธอก็เห็นแสงสลัวๆ

ส่องเข้ามาในห้องนั่งเล่น เธอหยุดชะงักและมองเข้าไป

พ่อกำลังนั่งอยู่บนโซฟาฝั่งหนึ่ง โดยยังคงสวมเสื้อผ้าอยู่ เขาวางเข่าข้างหนึ่งทับอีกข้างหนึ่ง โคมไฟตั้งโต๊ะข้างตัวฉาย

แสงสลัวๆ เขาไม่ได้ดูทีวี ไม่ได้อ่านหนังสือ เขาเหมือนกำลังมองออกไปไกลๆ แล้วเธอก็เห็นดวงตาของเขา ดวงตาที่เต็มไป

ด้วยความเจ็บปวดและความสับสน ความกังวลเข้าครอบงำนิด

คลื่นแห่งความกังวลและความรำคาญ ในช่วงหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา พ่อดูผ่อนคลายมาก ราวกับว่าเขาปรับตัวเข้ากับ

สภาพของตัวเองได้แล้ว ตลกดี! บางครั้งก็ดูโง่เขลา คุณพ่อคนใหม่นี้เขาเอาใจใส่คนอื่นเสมอ แต่เมื่อมองดูเขา เธอรู้ว่าเขา

ไม่ได้ดีขึ้นเลย จากนั้นความคิดอีกอย่างก็ผุดขึ้นมาในหัวของเธอ พ่อสดใสและมองโลกในแง่ดีกับเธอ! เขายังคงเจ็บปวดและ

ซ่อนมันไว้เพื่อเธอ!

ความรักอันอบอุ่นแผ่ซ่านผ่านตัวเธอ แม้หัวใจของเธอเจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน พ่อคนนี้แตกต่างจากเมื่อก่อนมาก

แต่ก็ดีกว่าเมื่อก่อนมากเช่นกัน

เธอขยับตัวไปนั่งข้างเขาเงียบๆ โดยไม่พูดอะไร

เขาเอามือโอบรอบเธอโดยอัตโนมัติและยิ้มเล็กน้อยอย่างฝืนๆ “เฮ้ ดึกขนาดนี้แล้วทำไมยังไม่ไปนอน”

“หนูตื่นเพราะกระหายน้ำ แล้วพ่อละคะ ทำไมยังไม่ไปนอน”

“ไม่มีอะไร” เขากล่าวเบาๆ

“อย่าโกหกนะพ่อ มีอะไรผิดปกติ หนูรู้”

เขาก็เงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ถอนหายใจ “ในหัวของพ่อ มันรู้สึกเหงาแปลกๆ” เขาบอกกับเธอ

นิดไม่เข้าใจ จึงถามต่อ “พ่อหมายความว่าเหงายังไง”

เขาลูบไหล่เธอ “เมื่อนั่งเงียบๆ คนเดียว จิตใจเต็มไปด้วยความเงียบงัน ความทรงจำเหล่านั้นล่องลอยอยู่ชั่วขณะของเหตุการณ์

ความรู้สึก ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ความทรงจำเหล่านั้นจะคอยเป็นดังเหงาที่หลอกหลอน พ่อไม่มีอะไรเลย นอกจากความว่าง

เปล่าเงียบๆ เหมือนกระดานชนวนที่ถูกลบจนสะอาดไร้ร่องลอย ไม่มีความทรงจำอันน่าจดจำที่จะคอยเป็นเพื่อน ไม่มีอะไรให้

หวนคิดถึงด้วยความรักใคร่ และไม่มีอะไรให้หวนคิดถึงด้วยความโกรธ ความอับอาย หรือความภาคภูมิใจ พ่อไม่มีอะไรมา

เติมเต็มความว่างเปล่านี้ พ่อคิดไม่ออกว่าจะรับมือกับมันอย่างไร”

เขายิ้มเล็กน้อย “แต่ไม่มีอะไรต้องกังวลหรอกนะ ในที่สุด พ่อสัญญาว่า พ่อก็จะปรับตัวได้”

นิดยกเข่าทั้งสองขึ้นและกอดเข่าเธอแน่นขึ้น “หนูช่วยได้” เธอกล่าว “หนูจะพยายามเล่าให้พ่อฟังเกี่ยวกับสิ่งที่เคยเกิดขึ้น

เราจะช่วยกันอย่างค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปนะคะ พ่ออย่างกังวลไปเลยนะคะ เพราะกังวลไปก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นมาเลย”

อีริคสอดแขนเข้าไปหาเธอแล้วบีบเบาๆ “บางที เรื่องราวไม่สามารถแทนที่ความรู้สึกหรืออารมณ์ได้ จะเป็นอะไรไหมถ้าพ่อ

อยากขอลืมทุกอย่างและเริ่มชีวิตใหม่ด้วยตัวตนที่เป็นอยู่ในขณะนี้ ไม่ขอเป็นคนในอดีตอีกแล้ว”

สาวน้อยยิ้มพร้อมตาเป็นประกาย เธอกอดเขาเต็มแรงจนสัมผัสได้ถึงกลิ่นกายละมุนของเขา มันแตกต่างออกไป เธอพยายาม

ทำความเข้าใจว่าทำไม จากนั้นเธอก็เข้าใจ พ่อเคยใช้โลชั่นหลังโกนหนวด แต่ตอนนี้ไม่แล้ว ตอนนี้กลิ่นของเขาแตกต่างออกไป

สะอาดขึ้น ชัดเจนขึ้นและหอมมากยิ่งขึ้น

“ไม่ว่าพ่อจะเลือกยังไง หนูก็เคารพการตัดสินใจของพ่อ หนูคิดว่าดีเหมือนกันที่หนูจะได้พ่อในเวอร์ชั่นใหม่” เธอกล่าวอย่างภูมิใจ

ในตัวเขา

เขายืนขึ้นเอนตัวเข้าไปใกล้ ยิ้มให้เธอ ดวงตาของเขาอ่อนโยน เขาจูบแก้มเธอเบาๆ “ขอบคุณที่เป็นทั้งลูกสาวและเพื่อนที่ดี

ที่สุดของพ่อนะ”

---

เมื่อกลับมานอนบนเตียง จิตใจของนิดยังคงรู้สึกถึงสัมผัสบนแก้มที่เขาจูบเธอ ความอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเธอ

เธอรู้ว่าทำไม เธอหลงรักเขา เธอหลงรักพ่อคนนี้ คนที่ใช้เวลาคุยกับเธอ ไม่ใช่จ้องหน้าเธอ คนที่กอดเธอ สัมผัสเธออย่าง

อ่อนโยน คนที่ยิ้มอย่างมีความสุข คนที่ทำให้เธอหัวเราะ คนที่ทำให้เธอรู้สึกเป็นคนพิเศษ

ความรู้สึกคุ้นเคยผุดขึ้นมาทำให้เธอประหลาดใจ ความอบอุ่นของความตื่นเต้น ชีพจรของหัวใจที่เต้นรัว ความปรารถนา

ส่วนลึกถูกเร้าขึ้น ในความเงียบสงบของห้องนอนของเธอ แต่เธอได้ปล่อยให้ความรู้สึกเหล่านั้นเติบโต ความรู้สึกที่ถูกปลุกเร้า

แผ่ซ่านไปทั่วตัวเธอ

ครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่เธอเอื้อมมือลงไปในชุดนอนเพื่อลูบกางเกงชั้นในของเธอ เธอเห็นภาพพ่อเล่น พ่อหัวเราะ พ่อทำตัวงี่เง่า

ขณะที่เธอลูบไล้ตัวเอง เหมือนเธอได้ตกไปในหวงความฝันถึงกลิ่นกายของเขาและริมฝีปากของเขาแตะแก้มของเธออย่าง

นุ่มนวล คราวนี้ ขณะที่ช่องคลอดของเธอตอบสนอง เปียกชื้นขึ้น หน้าเธอแดงก่ำ หัวใจของเธอเต้นเร็วรัว มโนภาพพ่อจูบเธอ

อย่างเร้าร้อน สัมผัสจากเขาทำให้เธอหื่นกระหาย และในขณะที่ร่างกายของเธอสร้างความสุขหรรษาให้กับเธออย่างเต็มที่

เธอเอื้อมมือเข้าไปในกางเกงชั้นในและลูบไล้คลิตอริสของเธอเร็วขึ้น โดยจินตนาการว่าอีริคกำลังมอบความสุขให้กับเธอ พ่อรักเธอ

รักเธอที่สุด ในที่สุดเธอก็ถึงจุดสุดยอด เธอหายใจเหนื่อยหอบ มวนคลื่นแห่งความสุขซัดสาดเข้ามาหาเธอ โอ้ พระเจ้า

มันช่างรู้สึกดีอะไรขนาดนี้! เธออดที่จะอุทานออกมาไม่ได้

เม็ดเหงื่อเริ่มเย็นลงบนหน้าผากของเธอขณะที่เธอนอนเงียบๆ หัวใจของเธอยังคงเต้นแรงอยู่ ครั้งนี้รุนแรงกว่ามาก ร่างกายของ

เธอเปียกโชกและอ่อนแรง กางเกงชั้นในของเธอเปียกชื้นแฉะ แต่แปลกที่เธอไม่รู้สึกละอายใจเลยที่ฝันถึงพ่อในเชิงชู้สาว

มันรู้สึกดี... ดีมากจริงๆ!

เช้าวันใหม่แสนสดใส หนุ่มร่างกำยำดูสดชื่นเป็นพิเศษอาจเป็นเพราะการได้พูดคุยแบบเปิดใจกับสาวน้อยเมื่อคืนทำให้

เขารู้สึกปลดปล่อยความกังวลที่เคยมีมาได้หมดสิ้น เขาพร้อมที่จะเป็นตัวของตัวเองโดยไม่แคร์เรื่องความทรงจำที่จะกลับมา

หรือไม่ก็ตาม สิ่งที่เขาโฟกัสในปัจจุบันคือ “นิด” เท่านั้น!

นิดเดินอย่างอ่อนแรงออกมาจากห้องนอน เธอมองเขาด้วยสายตาใหม่ เธอไม่รู้สึกผิดเกี่ยวกับคืนที่ผ่านมาเลย ถ้าจะว่าไป

มันยังคงทำให้เธอตื่นเต้นอยู่ด้วยซ้ำ

"สวัสดีตอนเช้า" เขาทักทายเธอและมุ่งหน้าไปชงกาแฟ

เขาดูเซ็กซี่มากในกางเกงขาสั้นผ้าฝ้ายเนื้อนุ่มเก่าๆ เสื้อยืดสีเขียวมะกอกหลวมๆ กับหุ่นที่กำลังกำยำพอดีตัว ตอนนี้เขาผอม

ลงจากการออกกำลังกายแล้ว เขาสูง 185 เธอชอบที่เขาไม่โกนหนวด หนวดและเครานั่นยิ่งทำให้เขาดูน่าหลงใหลในสายตา

เธอเข้าไปอีก