สายตาของฉันกับพี่สิงห์ประสานกัน มันเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ฉันกล้าและไม่กลัวแม้ว่าตัวเองกำลังเดินใกล้เข้าไปในเปลวไฟก็ตาม“พะ พริ้งอยากลองเล่นกับไฟค่ะ” ริมฝีปากของฉันเม้มปากเข้าหากันแน่นเมื่อเผลอหลุดพูดในสิ่งที่คิดที่รู้สึกออกไปคำพูดของฉันมันทำให้พี่สิงห์กระตุกยิ้มมุมปากทันที เขาใช้เรียวนิ้วลากไปมาบนเนินหน้าอกของฉัน“อย่าบอกว่าลอง เพราะเธอไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขอะไรได้”“รู้ค่ะ...”“เธอยังไม่ได้บอกฉันเลยนะว่าอยากให้ฉันทำอะไรถึงบอกให้ฉันมาหาที่ห้อง?”“แล้วพี่สิงห์อยากจะทำอะไรล่ะคะ...”ฉันรู้สึกว่าตอนนี้ตัวฉันไม่ใช่ฉัน จู่ๆ ฉันก็มีความกล้าที่จะพูด เพียงเพราะฉันไม่อยากให้คนตรงหน้ากลับไปหาพี่มารีที่ห้อง“ฉันชอบที่เธอเป็นแบบนี้นะ”“อ๊ะ...”จู่ ๆ พี่สิงห์ก็จับตัวฉันให้ลุกขึ้นนั่ง ตอนนี้ใบหน้าของฉันกับพี่สิงห์ใกล้กันมากจนรับรู้ได้ถึงลมหายใจ ร้อน ๆ ของกันและกัน“ทำไมถึงมาหาพริ้งได้ล่ะคะ ไม่กลัวพี่มารีสงสัยเหรอ”“มีอะไรที่ฉันต้องกลัว”“...” ถึงมันจะรู้สึกผิด ฉันกลับพร้อมที่จะทำผิดอีกครั้ง มันดูแย่มากเลยใช่ไหม“พี่สาวเธอลืมของไว้ที่บ้านเพื่อน ตอนนี้ไม่มีใครอยู่” พี่สิงห์พูดพลางจับชายเสื้อข
Last Updated : 2024-12-03 Read more