All Chapters of My sister วุ่นรัก น้องสนิท : Chapter 31 - Chapter 40

"เออ! มันส่งสารนิพนธ์ผ่านจนได้ใบรับรองแล้ว" สรัญตะคอกใส่หน้าแม่เสียงดัง"ทำไมน้องไม่เคยพูดเรื่องนี้กับพ่อแม่เลยล่ะ" คุณหญิงเอ่ยถามลูกชายอึ้ง ๆ"มันคงพูดหรอก พูดไปแล้วแม่เชื่อมันเหรอ ขนาดมันเรียนได้เกียรตินิยม เกรดมันตั้ง 3.7 แม่เคยชมมันบ้างมั้ยล่ะ ชมแต่ไอ้มาร์คกับไอ้ศิลาเพื่อนมันที่เกรด 4.00 นั่นแหละ ชมจัง เยินยอต่อหน้าคนอื่น แล้วพูดจังไอ้โรมไม่ได้เรื่องไม่ได้ครึ่งเพื่อน" สรัญตวัดหางตามองหน้าแม่ดุ ๆ ก่อนจะพูดต่อ"แล้วพ่อไม่เคยพูดอะไรให้แม่ฟังเลยเหรอว่างานโรงทอที่แม่บอกว่ามันไม่เข้าไปช่วยไม่สนใจน่ะ ออเดอร์ใหญ่ปีที่แล้วก็มันปิดดีลให้ ลูกค้าใหม่ปีนี้ก็มันหาให้ โมเดลลิ่งที่เดินแบบคอลเลคชันใหม่ก็เพื่อนมัน แม่รู้เรื่องห่าเหวอะไรมั่งมั้ย แล้วพูดจังว่ามันพาแต่ผู้หญิงเข้าร้านไม่ซ้ำหน้า แล้วร้านแม่ขายเสื้อผ้าผู้หญิงมั้ยล่ะ มันพาไปแต่ละคนก็มีแต่เพื่อน ๆ มัน เพื่อนผม เพื่อนจีทั้งนั้นมีกี่คนที่เป็นคู่นอนมันจริง ๆ น่ะ แขวะจังว่ามันเปิดผับบาร์ไม่มีอนาคต แม่รู้มั้ยเงินหมุนในร้านมันคืนเท่าไหร่ มากกว่าร้านขายเสื้อแม่ทั้งอาทิตย์อีกมั้ง แล้วไอ้โรมมันซื้อร้านต่อผมไปมันจ่ายเงินสดนะคร

"แหงล่ะตา ต่อไปเราจะมีพี่สาวกันแล้วค่ะตา พี่เจ้าน่ารักมากด้วย" ของขวัญหันไปตอบตาน้อยอย่างร่าเริงแล้วเดินเข้าไปในครัวที่น้ำหวานกำลังทำกับข้าวอยู่"โรมพาน้องอยู่กินข้าวก่อนนะลูก แล้วนี่เทนกลับมาพร้อมกันหรือเปล่าล่ะ" ตาน้อยบอกชายหนุ่มแล้วถามหาเพื่อนอีกคนยิ้ม ๆ"มันกลับมาก่อนแล้วครับตา เมียไม่รับสายไอ้บ้านี่แทบเหมาเครื่องบินกลับแต่ผมไปเดินป่ากับพวกไอ้มาร์คไอ้ศิมา ทีแรกว่าจะไปสเปนกันด้วยแต่เพื่อนที่จีนไปด้วยเลยพากลับมาก่อน""ศิลาเขายอมไปเที่ยวกับพวกเราด้วยหรือ" ตาน้อยถามยิ้ม ๆ"ลากมันไปครับ ไอ้บ้าทำงานไม่หยุดซักวัน ขนาดไปเดินป่าไอ้นี่ยังพกงานไปทำพกพาวเวอร์แบงก์โซลาเซลไปชาร์ตแบตทำงานในป่าได้ ไอ้บ้ามาร์คอีกคนเหมือนพวกมันเปลี่ยนที่ทำงานกันแค่นั้นเอง" โรมว่าพร้อมกับหัวเราะ แล้วขยับไปนั่งใกล้ ๆ เจ้าขาที่นั่งมองตาน้อยร้อยพวงมาลัยอยู่เงียบ ๆ"นี่ แกะแบบนี้" ว่าพลางแกะดอกมะลิให้เจ้าขาดูเป็นตัวอย่างอย่างคล่องแคล่ว เจ้าขามองตามอึ้ง ๆ พร้อมกับมองหน้าชายหนุ่ม"ทำไมคล่องจัง?" หญิงสาวว่าพลางหยิบมาแกะตาม"ก็แกะมาหลายปีแล้วนี่ ทีแรกแกะไม่เป็นก็ช้ำเยอะเชีย

"เจ้า! ที่รัก (TY rak) โทรมา" ชายหนุ่มเอ่ยบอกชื่อที่หญิงสาวบันทึกไว้ แต่ก็ทำให้ผู้ใหญ่ในห้องมองหน้ากันเลิ่กลั่กได้เจ้าขารีบวิ่งออกมาจากห้องโดยไม่ได้มองมุมโซฟาว่ามีคนนั่งอยู่มือบางคว้ามือถือมากดรับสายพร้อมกับจับเก้าอี้ของโรมหมุนออกด้านข้างแล้วนั่งลงบนหน้าขาแบบที่เคยทำ ก่อนจะเหลือบไปเห็นสรัญที่นั่งอยู่ตรงข้ามแล้วแลเลยไปเห็นอีก 4 บุคคลที่นั่งอยู่ที่โซฟายาวมุมห้อง "อุ่ย!...ฮี่" คนตัวเล็กยิ้มเจื่อน ๆ แล้วทำท่าจะลุกวิ่งเข้าห้อง แต่โดนมือใหญ่คว้าเอวไว้แล้วดึงให้นั่งลงที่เดิมต่อหน้าทุกคน แล้วหันเก้าอี้กลับไปทางเดิม ก่อนจะสอดมือลอดช่วงเอวของหญิงสาวมาเปิดเอกสารหน้าต่อไป ขณะที่มือซ้าย คลิกเมาท์ที่หน้าจอคอมไปเรื่อย ๆ "คุยให้จบแล้วค่อยไป" เสียงทุ้มเอ่ยบอกข้างหู แต่จงใจให้เสียงดังลอดเข้าไปในสาย ซึ่งคนตัวเล็กก็พยักหน้าแล้วคุยโทรศัพท์กับเพื่อนตามคำสั่งก่อนจะกดวางสายแล้ววางมือถือไว้ที่เดิมพร้อมกับหันมามองหน้าสรัญและพ่อแม่ตัวเองและคุณอาทั้ง 2 เมื่อนึกได้"แม่มาทำไม่บอก" คนตัวเล็กกัดฟันพูดกับเจ้าของตักไม่แรงนัก"ไม่รู้ว่ามาไง เมื่อกี้แฟนโทรมา?" เสียงทุ้มพร้

"หึ! งานกู ผลประโยชน์กู ครั้งต่อไปเหรอวะ นี่มึงยังคิดว่ากูจะช่วยมึงอีกหรือไง ใครดีใครเก่งก็ไปเรียกมันมาช่วยสิ สรรเสริญใครก็บอกแม่มึงไปเรียกมันมาจะได้เยินยอได้เต็มปาก บริษัทพ่อมึงจะไม่กระดากเหรอถ้าในใบปิดดีลเป็นชื่อไอ้ขี้กากอย่างกูเนี่ย ระวังพ่อมึงจะด่าว่ามึงไม่รับผิดชอบงาน แล้วแม่มึงด่าว่ามึงไม่เอาอ่าวนะไอ้รัน หน้าไม่หนาเท่ากู มึงทนไม่ได้เท่ากูหรอก" ชายหนุ่มมองหน้าแล้วว่ากับพี่ชายก่อนจะยิ้มเยาะที่มุมปาก แล้วยกแก้วขึ้นกรอกเหล้าลงคอ จนเจ้าขาที่นั่งจับมืออยู่กับแม่ รีบลุกขึ้นมาคว้าแก้วในมือชายหนุ่มยกขึ้นดื่มเองจนหมดแก้วท่ามกลางความตกตะลึงของคนในห้อง"พอแล้ว ไม่ดื่มแล้ว ไม่พูดอีก พ่อคะพาทุกคนกลับบ้านไปเถอะค่ะ" หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกับคว้าขวดเหล้าราคาแพงที่วางอยู่ด้านหน้าชายหนุ่มมาถือไว้"วางลง!" เสียงทุ้มเอ่ยสั่งพร้อมกับจ้องหน้าหญิงสาวอย่างไม่พอใจ "ไม่!""พี่สั่งให้เจ้าวางลงแล้วกลับบ้านไปพร้อมกับแม่เจ้าซะ" ชายหนุ่มออกคำสั่งด้วยแววตาเจ็บปวดมองหน้าคนตัวเล็กตรงหน้า จนคนเป็นลุงที่ยืนโอบไหล่อยู่เข้าใจความรู้สึกได้"ไม่! เจ้าไม่วางแล้วเจ้าก็ไม่กลับด้วย ใครพาเจ้ามาต้องพาเจ้ากลับ!" เจ้าขาว่าขึ้นพร

"อีกน้ำเดียวเดี๋ยวพี่ให้นอน" เสียงทุ้มเอ่ยตอบพร้อมกับเท้าแขนขึ้นตั้งฉากแล้วยกทั้ง 2 ขาเรียวขึ้นพาดบ่าส่งแก่นกายเข้าไปจนสุด "อื้อ...เจ้าจุก" คนตัวเล็กว่าพร้อมกับยกมือดันหน้าท้องแกร่งสุดแรงที่มี "น่ารอบเดียวจะนอนแล้ว" คนตัวโตว่าพร้อมกับโหมแรงกระแทกตอกอัดแบบไม่ออมแรงจนร่างบางสั่นคลอนไปตามแรงส่งของสะโพกหนา หน้าอกชูชันเด้งขึ้นลงอย่างน่ามอง ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะก้มลงดูดเม้มจนเกิดเสียงดังแข่งกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อข้างล่าง "พะ พี่โรม เจ้าเสียว อื้อ...เจ้าไม่ไหว" เสียงหวานขาดกระท่อนกระแท่นเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน "พร้อมกัน" คนตัวโตเอ่ยตอบพร้อมกับอัดกระแทกถี่ ๆ พาหญิงสาวและตัวเองถึงฝั่งพร้อมกันฉีดน้ำขาวขุ่นเข้าร่องสวาททุกหยาดหยด ผสมกับน้ำหวานในร่องสาวจนไหลย้อนออกมาตามเมื่อชายหนุ่มถอดถอนแก่นกายออกจากร่องสาว " อ่า...มันมากเลยเจ้า แบบนี้ต้องมากับพี่ทุกคืนแล้ว" ชายหนุ่มว่าพลางกดจูบที่หน้าผากคนตัวเล็กหนัก ๆ "ไม่มาแล้ว เจ้าไม่น่าห่วงคนเจ้าเล่ห์แบบนี้เลย พรุ่งนี้เจ้าจะไปเรียนยังไง" คนตัวเล็กโวยวายพร้อมกับยกกำปั้นทุบอกแกร่งอย่างหมดแรง หน้าสวยแดงก่ำด้วยเลือดฝาด น่ารักน่าหลงอย่างมาก"พรุ่งนี้เจ้าไม่ไปเรียนก็