All Chapters of THE BILLIONAIRE SWEET NANNY: Chapter 1 - Chapter 10

[Julia POV] Ayokong malaman ang pangalan mo, lalo na ang nickname mo, ang gusto ko lang ay alagaan mo ang batang ito at patahimikin siyang magsalita hangga't maaari... I have a terrible migraine, the last thing Gusto kong marinig ang talumpati ng isang yaya. - Masungit at masungit na tugon sa akin ng lalaking iyon at unti-unting nawala ang ngiti sa labi ko habang nagsasalita. Binalaan na ako ng kasambahay at ng iba pang mga empleyado na medyo na-stress si Mr. Enrique Smith, ngunit hindi ko alam na ganoon pala ito... Ngayon naiintindihan ko na kung bakit galit na galit si Mrs. Smith sa paghahanap ng yaya, ang iba ay dapat Tinakasan ko na ba ang lalaking ito ng hindi man lang lumilingon. Wala akong lakas ng loob na magsabi ng iba, tumango na lang ako na nakaramdam ng kaba... Hindi pa ako nakakaranas ng ganito, ito ang unang trabaho ko bilang yaya, akala ko magiging mas madali ang mga bagay. Hindi na umimik si Mr Enrique, lumakad lang siya ng mabilis at umalis ng hindi man lang n

Pakiramdam ko uminit ang mukha ko na para bang nagliliyab sa sobrang kahihiyan. Anong nangyari sa akin? Ewan ko lang! Binigyan ako ng aking mga magulang ng isang mahusay na edukasyon, hindi pa ako nakapasok sa isang silid sa bahay ng ibang tao o kahit sa aking sariling bahay nang walang pahintulot ng taong iyon, ngunit tila mula sa isang sandali hanggang sa susunod ay lubos kong nakalimutan ang tungkol sa isang pangunahing kilos ng kabaitan. Nakakahiya... Nakakahiya!- Inulit ko sa ika-libong beses habang umiinom ng isang basong malamig na tubig sa pagtatangkang kumalma.May kailangan akong ipagtapat, hindi pa ako nakakita ng nakahubad na lalaki sa buong buhay ko, kaya ang pagkakita sa lalaking iyon na ganap na hubo't hubad ay nagdulot sa akin ng matinding takot... Hindi ko alam kung ano ang gagawin, kung ano ang sasabihin o kung saan pupunta. Nakatayo lang ako at mukhang tanga!Ang tanga mo!- sabi ko sa sarili ko, hindi ko makalimutan ang buong nakakainis na sitwasyon.Hindi na ako

AYA POV Sa ngayon ay alas kwatro y media na ng umaga, Linggo ngayon at wala akong tulog kahit isang segundo sa buong umaga. Hindi pa maayos si Miguel simula alas kwatro kahapon ng hapon. Ilang beses siyang nagsuka, walang makain at mainit sa lagnat... Tumawag ako sa doktor niya kinaumagahan at nagamot na siya, pero hindi ako makakatulog hangga't hindi ko nakikitang maayos na siya. . Magiging maayos din siya, okay? Ipagpatuloy ang pagbibigay ng mga gamot at kapag nagising siya ay tingnan mo kung maaari mo siyang kainin... Oh, at kung tumaas ang kanyang lagnat, tawagan mo ako, baka kailanganin natin siyang dalhin sa ospital.- Binalaan ako ng doktor habang sinasamahan ko. siya sa labasan. - Salamat Doci! Babantayan ko siya. Maraming salamat sa pagpunta sa oras na ito, doktor. Ako ay labis na nag-aalala. - Nagpasalamat ako sa kanya. Nilalagnat si Miguel nang tumawag ako ng doktor. I was desperate at hindi alam ang gagawin, I'm really grateful na dumating siya para tumulong. Dahi

AYA POV Tuluyan pa rin akong nagulat at hindi makapaniwala sa kilos ni Enrique. Noong sinabi niya sa akin na tutulungan niya ang tatay ko, akala ko nagbibiro siya, pero ginawa niya talaga ang sinabi niya. Wala pang isang linggo mula nang sabihin niya sa akin na hihingi siya ng tulong para sa aking ama, at pansamantala ang aking ama ay inilipat na sa isang mahusay na medikal na klinika, ang mga gamot na kailangan niya ay binili at siya pa ang nagbayad para sa gastos sa transportasyon sa akin. . Nay... Hindi ko na kayang magpasalamat sa lahat ng ginawa niya para sa akin at sa pamilya ko at makakalimutan ko ang kanyang kabaitan. Binayaran ba niya ang lahat ng gastos sa pagpapagamot ng iyong ama? - pang-sampung beses na tanong ni Tania sa akin na ikinatawa ko. Walang empleyadong naniniwala kapag nalaman nilang tinulungan ni Enrique ang pamilya ko... Pare-pareho lang ang reaksyon ng lahat, nakabuka ang bibig at hindi makapaniwala. - At katotohanan! Aaminin ko na hanggang ilang

AYA POV Ngayon ay eksaktong tatlong buwan na akong nagtatrabaho sa mansyon ni Enrique Smith. Aminado ako na pagdating ko sa bahay na iyon ay akala ko magiging mas madali ang lahat, akala ko magugustuhan nila ako kaagad at magkakaroon ako ng pagmamahal ng aking amo at ng kanyang anak, ngunit ngayon nakikita ko kung gaano ako mali sa lahat ng iyon. ... Nagawa ko pa ngang manalo sa pagmamahal ni Miguel at agad akong natuwa sa bagay na iyon, ngunit ang hangal na troglodyte na si Enrique ay talagang may pusong bato, at may gusto kang malaman? Sa panahon ngayon wala na akong pakialam sa pagdamay niya sa akin, ang gusto ko lang sa asshole na ito ay ang bayad ko sa katapusan ng buwan, yun lang. Nang tulungan ako ni Enrique sa mga isyu ng aking ama, binago ko ang aking buong konsepto tungkol sa kanya at naisip ko na maaari siyang maging isang mabuti at maawain na tao, ngunit ang mga salita na sinabi niya sa akin noong araw na iyon sa pasilyo ay nagpapakita na siya ay isang kasuklam-suklam.