Chapter 5

ENRIQUE POV

Puno na ang meeting room ngayon. Sa kauna-unahang pagkakataon nitong semestre, pinagsama-sama namin ang buong pangkat ng mga pinuno upang mapag-usapan namin ang mga kita ng nakaraang semestre at pag-usapan din ang mga diskarte para sa darating na semestre... Alam kong dapat ako ang pinaka-focus na tao sa sandaling ito, ngunit ang aking napakalayo ng ulo dito.

Gulong-gulo na talaga ang isip ko at walang tigil na umiikot ang isang libong paksa sa loob nito... Naiisip ko si Miguel, ang mga magulang ko, ang negosyo namin at maging ang clumsy na yaya ni Miguel. Siguradong hindi yaya ang babaeng iyon, masyado na yata siyang nag-stay sa bahay, pero pakiramdam ko hindi na siya tatagal ngayong linggo...It doesn't happen... Sa narinig ko, nag-good time si Miguel sa kanya nitong weekend, feeling ko hihingi na siya ng bills by the end of the week.

Malayo ang iniisip ko, ngunit nang marinig kong magsalita si Mattew sa ganoong nakakatakot na paraan, awtomatikong nagising ang aking isipan.

Ang mga graphics ay nagpapakita ng isang pagpapabuti ng 58.9 porsyento kumpara sa nakaraang semestre... Binabati kita sa buong koponan na nagsumikap at huwag nating kalimutang bigyan ng kredito ang ating CEO, si Enrique Smith, na gumawa ng mahusay na trabaho sa kamangha-manghang pamamahala sa buong empire.- Si Mattew, isa sa mga responsable para sa sektor ng marketing ay gumawa ng pekeng pananalita para purihin ako habang nakangiti sa isang pilit na paraan.

Nakakatuwang makita kung paano nagbago ang pananaw ng ilang tao sa akin simula nang maging CEO ako ng kumpanyang ito. Si Mattew ay palaging isa sa mga taong sumasalungat nang ipahayag nila na ako ay magiging CEO ng kumpanya, ngayon ginagawa niya ang lahat ng kanyang makakaya upang mambola ako at maging kaibigan, ngunit hinding-hindi ako mahuhulog sa kalokohan ng mga taong ito.

I smiled coldly when I heard all that nonsense and just shook my head... Hindi ako niloloko ni Mattew, he's only staying at the company so far as a good employee, but I'm keeping in him and the moment he Kung matapakan mo ang bola, ako mismo ang maglalagay sa iyo sa kalye.

Well, I think all the needs issues have already covered... Bumalik na tayong lahat sa mga pwesto natin, dahil marami tayong dapat gawin.- sabi ko habang tumatayo, pinutol ang kalokohan ni Mattew.

Naghiwa-hiwalay ang lahat ng nandoon, nagsibalikan sa kani-kanilang mga puwesto at syempre, sinamantala ko ang pagkakataon na gawin din iyon... Sawang sawa na ako sa meeting na iyon, naghihingalo na akong makalabas kaagad sa kwartong iyon.

Mr. Smith... Gusto kitang batiin muli. Palagi kong alam na ang iyong trabaho dito sa kumpanya ay magiging mahusay, at ginagawa ko ang aking makakaya upang tulungan ang Panginoon sa buong paglalakbay na ito. Kung kailangan ako ng Panginoon sa anumang bagay, nasa iyo ako. Naabutan ako ni Mattew habang sinusubukan kong bumalik sa kwarto ko.

- Magaling, Matthew! Ang sarap pakinggan, I really needed someone to help the interns who are coming this afternoon, do it for me. - tanong ko na may kasamang ngiti na kasing sama ng kanyang ipinapakita sa aking mukha.

Ahh... Syempre, pwede mong iwan! - Siya ay tumugon sa akin, halatang bigo sa aking kahilingan.

Salamat sa iyong kooperasyon, Matthew! Malaki ang maitutulong nito sa kumpanya. - 0 Nagpasalamat ako sa kanya at tumalikod na ako bago pa man siya makapagsalita.

Kung iniisip ng lokong ito na makakakuha siya ng anumang prestihiyosong posisyon sa pamamagitan ng pagsuso sa akin, nagkakamali siya. Wala talaga siyang makukuha sa akin!

Mr. Smith, may isang batang babae na gustong makipag-usap sa Panginoon sa dalawang linya... Ang pangalan niya ay Cassandra.- Sinabi sa akin ni Cynthia at wala akong reaksyon nang marinig ko ang pangalang iyon.

Ano bang gusto sa akin ng putang ito?

Mahigit apat na taon nang nawawala ang asong ito, hindi na lang siya lilitaw nang wala sa oras.

- Ano ang gusto niya? - Tinanong ko si Cynthia ng wala sa isip ko.

- Hindi ko alam, wala siyang tinukoy na paksa... Maaari ko bang ilipat ang tawag? - tanong sa akin ni Cynthia na nakatingin sa akin.

Ahh, pero ngayon gusto kong malaman kung ano ang sasabihin sa akin ng asong ito... Napakatiyaga at mabait ako sa murang kalapating iyon na si Cassandra sa unang pagkakataon, ngunit ngayon ay hindi na.

Pwede, pwede kang magtransfer. "sabi ko pagkapasok ko sa kwarto ko.

Umupo ako sa desk ko at kinuha ang phone para tapusin ang babaeng ito.

Cassandra?- sagot ko na nangingibabaw sa galit.

ENRIQUE! Ang sarap pakinggan ng boses mo! Nung sinabi ng secretary mo na ililipat niya ang tawag sayo, hindi ako makapaniwala, matagal na kitang kausap. Sabi ni Cassandra na may sobrang excited na tono sa boses.

Cassandra, kilala kita... Sabihin mo lang ang gusto mo, hindi mo ako tatawagan para makipag-chat. - Walang pasensya niyang sabi.

- Nagbabago ang mga panahon, ngunit palagi kang nananatiling pareho, Enrique. I'm calling you to talk about Miguel...- She even tried to continue, but I promptly interrupted her.

Pag-usapan ba si Miguel? Hindi dapat nagsasalita ang babaeng ito sa pangalan ng anak ko. Ayoko kasing isipin kung ano ang sasabihin niya.

- Wala akong dapat pag-usapan sa iyo tungkol kay Miguel, Cassandra... Anak ko si Miguel, wala ka sa kanya.- I stated.

- As far as I remember, and I remember very well, pareho namin siyang nilikhang magkasama at ayon sa batas, anak ko rin siyan Enrique. - Sabi niya na ikinatawa ko.

Ang babaeng ito ay isang scammer, ang isang hayop ay higit na nag-aalaga sa kanyang sanggol kaysa sa babaeng ito ay maaaring mag-alaga ng isang bata.

Cassandra, sa naalala ko, binayaran ka ng napakalaki para layuan mo si Miguel at binayaran ka pa rin para dito.

Wag mong subukang lumapit sa kanya, Cassandra, baka may magawa akong kabaliwan. - wika ko sa labas ng aking ulo.

Enrique, makinig ka sa akin... Gusto ko lang makilala ang anak ko, gusto ko lang makita si Miguel. - Sinabi niya ito, ngunit ayaw kong marinig ang katarantaduhan na iyon.

Binaba ko na ang phone bago pa siya makapagsalita... Itong asong ito ang nagbigay sa akin ng sanggol noong araw na siya ay ipinanganak, hindi man lang siya titingin sa mukha ng sarili niyang anak kapalit ng pera, hindi ako papayag sa isang katulad. para makalayo ka na mas mapalapit sa anak ko, dahil alam kong sinusubukan lang niyang gamitin si Miguel para makakuha pa ng pera sa akin... At siguradong hindi niya gagawin iyon.

Narinig ko pa lang ang boses ng scammer na iyon ay kumirot na ang ulo ko sa sakit... Hindi na ako makakapagtrabaho salamat sa mala-impyernong asong iyon. Shit

**hanggang sa nakipagtalik ako sa mersenaryong ito!

Bumangon ako sa table na iyon, kinuha ko na ang folder ko at lumabas ng kwarto ko nang hindi man lang tumitingin sa gilid.

Pupunta ka na ba? - tanong ni Cynthia sa akin habang sinasamahan ako sa elevator.

- Cynthia, huwag mo nang sagutin ang mga tawag ng babaeng ito at huwag mong sabihin sa akin kung nag-iiwan siya ng mensahe. I don't want to hear her name, I don't want to hear about her... Naiintindihan mo ba ako?- I questioned her with my eyes on her.

Yes Sir, I will block her name right now. - Mabilis niyang tugon. - Pero aalis ka na ba? Akala ko babayaran mo ang flat sa akin ngayong gabi.- sabi ni Cynthia.

Wala akong ganang makipagtalik sa iyo ngayon, Cynthia... Huwag kang mag-alala, kapag naramdaman ko na, ako mismo ang maghahanap sa iyo. - Nagsalita ako nang walang pasensya.

- OK lang! - Nauutal na sagot niya sa akin.

Pumasok ako sa elevator na iyon nang hindi binibigyan ng pagkakataon si Cynthia na magsabi ng kahit ano. Wala ako sa mood makinig ng kahit anong kalokohan ngayon.

Sa ngayon ay wala akong ganang makipagtalik kay Cynthia o sa sinumang babae, marami pa akong mas mahalagang bagay na dapat ipag-alala... Kung ang asong ito na si Cassandra ay muling lumitaw nang wala sa oras, magkakaroon ako ng malaking problemang haharapin. .

Awtomatikong bumukas ang pinto ng mansyon ko nang lapitan ko ito at pagpasok ko sa sala ay panatag ang loob kong nakita ko si Miguel doon.

Miguel! - sabi ko sabay buntong hininga.

Sa ngayon ay nakaupo siya sa sahig kasama ang yaya, ang kanilang mga kamay ay natatakpan ng pintura at sila ay nagpinta ng isang bagay na hindi ko maintindihan... Napapailing ako sa kung gaano kabastusan ang yaya sa buong kaguluhang ito, ngunit ako. ay hindi, mas kalmado akong nakikitang maayos si Miguel.

I'm sorry, Enrique... I mean, Mr. Smith. Ito ay aking ideya na gumawa ng gulo, ngunit aayusin ko ito ngayon. - Sabi ni yaya na desperado na bumangon nang makita ako.

- Buti na lang talaga, kung madudumihan yang pintura ko sa porcelain tiles ko, sigurado ka na ibabawas ko sa sweldo mo. - giit ko para hindi mawala ang ugali.

Hindi kami maaaring maging malambot sa mga empleyadong ito, lalo na sa lumilipad na ulo ng babaeng ito... Kung nanlalambot ako, medyo posible na sunugin niya ang aking bahay.

Inalis ko ang suit ko, ang kurbata ko at umupo sa isa sa mga armchair habang pinapanood ko si Aya na naglilinis ng lahat ng kalat sa tulong ni Miguel, which I confessed is so much surprising me... I've never seen Miguel interact so well with isang yaya.

- Ganun ba, yaya? - tanong ni Miguel sa kanya gamit ang maasikasong mga mata nito.

yun! Napakahusay! Ang bait mo naman Miguel.- She praised him and for a second the scene made me smile.

Yeah, maybe this brainless girl isn't such a bad option, but just maybe... I still think about it and want to put her out on the street, because her good mood still bothers me.

Napaiwas ng tingin si Aya sa sahig habang nililinis ang kalat na iyon, tinignan niya ako ng nakangiting iyon ng ilang segundo at nakita ako ng maliit niyang mukha na nag-iisip ng mga bagay na hindi ko dapat isipin... Not about her, not with her.

Napakasimple ng babaeng ito, iba talaga si Maria Júlia sa lahat ng mga babae na kadalasang nakakasama ko... Maikli siya, singkit ang katawan at napakasimple niya, pero minsan nakatingin siya sa akin ng ganyan ang ngiti sa mukha niya can imagine her hubad in my mind... I see her totally hubad and fulfilling my darkest desires.

- Damn! - Malakas kong bulalas na sinusubukang ilihis ang mga nakakabaliw na kaisipang iyon mula sa loob ng aking ulo.

Daddy, ano ba? - Biglang tanong sa akin ni Miguel na ikinatakot ko.

ano ba naman! Kailangan ko bang sabihin iyon mismo sa batang ito? Inulit ni Miguel ang lahat ng sinasabi namin.

Nakita ko si Maria Júlia na palihim na tumatawa sa buong sitwasyon at iyon ang ikinagalit ko... Wala siyang ideya, ngunit siya ang may kasalanan kung bakit sinabi ko ang masamang salita na iyon sa harap ng bata.

Miguel, wag mo nang uulitin yan... Hindi magandang salita yan! - saway ko sa kanya.

Kaya bakit ka nagsasalita? - tanong sa akin ni Miguel, iniwan akong walang sagot.

Dahil lang! Ngayon balik ka sa paglilinis ng kalat na ito... Aakyat na ako at pagkababa ko gusto kong malinis na ang lahat - sagot ko na umaakyat na sa hagdan para takasan ang sitwasyon.

Talagang hindi ako marunong maging ama... Paano mo sasagutin ang mga tanong na ito? Ewan ko ba... Wala akong kahit katiting na reference mula sa mga magulang ko at siguradong hindi rin ako karapat-dapat maging ama.

Pinalaki ako ng mga yaya simula nang ako ay lumabas sa sinapupunan ng aking ina... Sila ang naghatid sa akin sa paaralan, nagpaaral at nagpapatulog sa akin tuwing gabi. Tandang-tanda ko na may yaya ako na tinawag kong nanay, at nang malaman ng "nanay" ko na inilagay niya siya sa kalye, naalala kong mabuti ang eksenang iyon, naiiyak akong pinapanood siyang lumabas ng pinto at walang pakialam ang nanay ko. . trabaho o para pakalmahin ang sarili ko... Para kay Dona Ana Estela, ang aking mahal at pinakamamahal na ina, ako ay nagsilbing tropeo lamang na ihahandog sa mga kaibigan ng matataas na lipunan at mag-pose sa mga cover ng magazine, at iyon nga ang dahilan kung bakit hindi ko naramdaman. hindi kahit kaunting pagsisisi sa pag-iwas sa sarili ko sa shrew na iyon.

I turned off the shower, pushing those thoughts away from me at lumabas ng banyo na nakatali ang tuwalya sa bewang ko... Pumasok ako sa closet ko at nagbihis, light sweatpants lang at puting t-shirt lang ang suot ko.

Lumabas ako ng pinto ng kwarto ko at tumungo sa hagdan at nagulat ako nang makitang malinis ang sahig ng sala.

Look dad, nilinis namin lahat! Tuwang-tuwang sabi ni Miguel nang makita akong pababa ng hagdan.

Wala kang ginawang higit sa kailangan mo, dahil ikaw ang gumulo sa lahat. sagot ko sa kanya.

Napansin kong nalungkot at nalungkot si Miguel sa sagot ko, pero alam na alam ko na kailangan kong kumilos ng ganito sa kanya.

Si Miguel ay napakapilyo at mahirap pakitunguhan kaya naman ganito ang pakikitungo ko sa kanya... Kung malambot man ako, hinding-hindi niya ako rerespetuhin. Kailangan kong maging ganito!

Wow...- Narinig ko ang mahinang pagsasalita ni yaya at nakaramdam ako ng hindi pagsang-ayon na nagmumula sa akin.

-May problema ba, yaya?- tanong ko sa kanya nang hindi maintindihan ang dahilan ng tinging iyon.

Tumayo si Maria Júlia mula sa sahig, lumapit sa akin at nagsimulang magsalita nang napakatahimik upang hindi marinig ni Miguel.

- Ayokong makisali sa paraan ng pag-aaral ng Panginoon sa kanyang anak, ngunit sa palagay ko ay hindi ka masasaktan ng pagsasabi ng "congratulations". Napakabuting bata ni Miguel, Sir. He just needs a little affection and encouragement.- That girl had the audacity to come and give me advice.

Sino sa tingin ng babaeng ito para sabihin sa akin kung paano ko dapat tratuhin si Miguel? He's my son and I know very well how I should treat him... I've never accepted hearing advice from anyone, I won't accept it now.

Nagkataon bang tinanong ko ang iyong opinyon? I didn't hire your services so you could act like a child psychologist, I hired you to take care of Miguel, do that and mind your own business! - Ako ay ganap na bastos upang makita kung naiintindihan niya ang mensahe.

- I'm sorry, gusto ko lang tumulong. - Sagot niya habang nakatitig pa rin sa mata ko.

Hindi ako humingi ng tulong sa iyo! Huwag na huwag kang makisali sa paraan ng pagpapalaki ko kay Miguel, hindi ko na kukunsintihin ang mga hula mo sa pangalawang pagkakataon... Sa susunod ay lalabas ka na sa kalye! - Ako ay ganap na prangka sa kanya.

Hindi lang umimik si Maria Júlia nang marinig niya ang sagot ko, ngunit nakita ko sa kanyang mga mata na marami siyang gustong sabihin sa akin... Buti na lang nakilala niya ang kanyang lugar at wala siyang sinabi. Hindi ko kinukunsinti ang mga taong maingay!

Ngayon bumalik ka sa iyong trabaho, napakalaki ng suweldo mo para diyan, yaya! Sa wakas ay nagsalita ako at nilagpasan siya palabas ng kwartong iyon.

Buti na lang at hindi na ako hinarap ng babaeng ito sa pangalawang pagkakataon... I'm being very tolerant towards her, and I don't even know why I'm be so nice, but I won't give her a pangalawang pagkakataon, sa susunod ay nasa kalye na siya.