ENRIQUE POV
Mabagal na lumipas ang mga araw kani-kanina lamang, ngunit hindi mawala sa aking isipan ang mga salita ni Maria Júlia... Hindi ko akalain na ganito ang nararamdaman ni Miguel, at kahit na nanlalamig ako sa kanya, ayoko siyang maramdaman na pinababayaan ko siya. . , dahil alam ko talaga kung ano ang pakiramdam ng ganito at kung gaano ito nakakapinsala. So much difference for me, I just wanted to be with them and I never had that, and unfortunately hindi mabibili ang ganyang bagay kahit sa dami ng pera sa mundo. Minsan pakiramdam ko kailangan ko nang magpa-therapy para ma-overcome ang lahat ng ito, pero alam kong sayang ang oras, wala na akong pakialam sa mga nangyari sa nakaraan... nalagpasan ko na ang lahat! Mr Smith, naririnig mo ba ako - ang boses ni Cynthia, na nagpalabas sa akin sa ulirat na iyon. Cynthia?- natatarantang sagot ko. Hindi ko alam kung gaano na ako katagal "naglalakbay", pero ang daming nangyayari lately... I think that girl really made me reflect. - Ipinadala ba ako ng Panginoon? Nagpaalam agad sa akin si Isabella pagkabalik ko galing sa lunch break ko. - Tanong niya sa akin. Totoo... Nakalimutan ko na iyon. Oo! Ang sakit ng ulo ko lately. Kailangan kong ihatid mo ang mga dokumentong ito sa administrative department. "sabi ko sabay abot ng folder sa kamay niya. - Okay, gagawin ko kaagad! Kailangan mo ng higit pa? - She answered me so helpful and with a contained smile on her face. Tumingin ako sa kanya ng ilang segundo at sa pagkakataong iyon ay napagtanto ko na ipinapahiwatig niya ang kanyang sarili sa akin... Marunong talaga si Cynthia kung paano pasayahin ang isang lalaki sa kama, pero mas nilinaw ko na sa kanya iyon nang ako. Nasa mood ako, ako na mismo ang gagawa. Hindi, maaari kang umalis! "sabi ko sabay tingin sa screen ng computer ko. Tanging mga yabag lang ang naririnig ko sa sala ko at ilang segundo lang ay sinara na ang pinto... Feeling ko nagawa na ng deal ko kay Cynthia ang kailangan niyang gawin, kanina pa niya ako hinahanap at don. ayokong guluhin niya ang mga bagay-bagay. Ayoko ng commitment sa kahit kanino, hindi ngayon at hindi kailanman! Daddy? Umalingawngaw ang boses ni Miguel mula sa kabilang bahagi ng pinto na sinabayan pa ng mga katok sa pinto. Miguel? Agad akong napatayo nang marinig ko ang boses niya at binuksan ang pinto ng kwarto ko, nakita ko siya at si Maria Júlia... Anong ginagawa ng dalawang ito dito? Anong ginagawa mo dito? - Tinanong ko sila nang hindi maintindihan ang nangyayari. Hey, you asked me to bring Miguel with the documentation to deliver to the legal department.- Paliwanag ni yaya na nagpaalala sa akin. Yeah, my head is definitely not feeling very good... I really asked Aya to bring Miguel and all his documentation, I want to protect Miguel from any "movement" that Cassandra might make. Kakausapin ko ang abogado at gagawin ko ang lahat para masigurado na hindi man lang makalapit kay Miguel ang puta na si Cassandra. Alam na alam ko kung ano ang intensyon niya, pero hindi na niya makukuha ang kahit isang sentimo sa bulsa ko at hindi ako papayag na gamitin ng asong ito si Miguel para salakayin ako. Nakalimutan ko na talaga iyon! Dala mo ba yung documentation?- tanong ko. Oo, nandito na lahat! "sabi niya sabay abot sakin ng folder. Magaling! - sagot ko sabay talikod sa kanya at pumasok ulit sa kwarto ko. Aayusin ko na ang lahat ng ito ngayon, mas mabuting gumawa na ako ng isang bagay ngayon kaysa hayaan akong sorpresahin ako ng slut ni Cassandra. Umupo ulit ako sa desk ko at sinamantala ang pagkakataong makipag-ugnayan sa abogado... Inaasikaso ni Doctor César ang buong legal sector ng kumpanya at tinutulungan din ako sa mga personal na bagay. Siya ang nag-formalize ng buong custody ni Miguel sa oras na ipanganak siya, at sigurado akong bibigyan niya ako ng solusyon sa sitwasyong ito. - Napakaganda ng lahat dito! Hindi ko alam na ganoon kalaki ang kumpanya.- sabi ni Maria Júlia habang pinagmamasdan ang bawat sulok ng kwarto ko. Ang yaya ay parang nabighani sa kahit ano... Malinaw na napakasimpleng tao at naiisip ko na hindi masyadong moderno ang lugar na kanyang napuntahan, dahil nabighani siya sa kahit anong mahanap. Huwag hawakan ang anumang bagay! Ang bawat item ay mas mahalaga kaysa sa iyong buhay. - Inalerto ko siya nang matapos ang tawag. Tuluyan nang umatras si Maria Júlia nang marinig ang babala ko, nag-cross arms siya at tumabi kay Miguel, na mas tuwang-tuwang gumagalaw sa aking koleksyon ng libro... Ang koleksyong ito ay pag-aari ng aking lolo, naalala ko ang aking ama ay baliw na magmana ng lahat ng ito. mga libro, dahil ang mga ito ay lubhang mahalaga, at siya ay nagalit nang ang aking lolo ay iniwan ang mga ito sa akin sa kanyang kalooban... Ang mga aklat na ito ay napakahusay na pinangangalagaan, dahil ang mga ito ay nagpapaalala sa akin ng isa sa mga taong tunay na magmamalasakit sa kanila. ako sa buhay. Mahilig din talaga ako sa mga libro! Palaging may dalang libro ang tatay ko kapag pumunta siya sa bayan... Noong dalaga pa ako, buong hapon akong nagbabasa ng mga romance books. - sabi ni Aya na may masayang ngiti sa labi. That must be why she is so deluded... The romance books must have created a parallel reality inside her mind. Babae... - Ironikong sabi ko sabay talikod sa kanya. Babae na si Maria Júlia, pero kitang-kita sa kanyang mga mata na mayroon siyang teenager desires... She must be that type of girl who dreams of married, having children and all that stupid paraphernalia... She would never be of anumang gamit sa akin, dahil ako ay isang isang gabing tao. Mr. Smith, pwede ba akong pumasok? - Isang boses ang tumunog mula sa kabilang side ng pinto at sa sumunod na segundo ay pumasok si Mattew sa kwarto ko. Iyon lang ang kailangan para lumala pa ang araw ko... Wala akong pasensya para sa asshole na ito. Am I in the way?- Tanong niya sa akin nang makita niya si Aya at Miguel doon sa kwarto ko. Sabihin agad ang kailangan mo. - Ako ay prangka at maikli. I just came to bring you that monthly chart... But who are these? Tanong sa akin ni Mattew na may ngiti sa labi. Heto na... Deserve ko ba talagang harapin ang lahat ng murang munting palabas na ito? Hindi na hinintay pa ng tulala na si Mattew na sumagot, lumapit siya kay Maria Júlia, nagpakilala at sinalubong siya ng mga halik sa pisngi. Hey! Ang pangalan ko ay Maria Júlia, empleyado ako ni G. Smith. Ako ang yaya ni Miguel. - Sinagot siya ni Maria Júlia nang buong pakikiramay. Hindi ko alam kung bakit, pero hindi ako naging komportable sa buong eksenang iyon... Ayoko at hindi ako papayag na makipag-chat si Maria Júlia sa ilang tanga sa oras ng trabaho niya. - Kaya ito ang sikat na Miguel... Kamukha mo siya, Enrique. Binabati kita sa iyong anak at sa iyong magandang empleyado. - Nagsalita si Mattew sa lahat ng kalmado sa mundo, nang walang kahit kaunting seremonya. Kumulo ang dugo ko nung narinig ko yun... Wala talaga akong pakialam kung akala niya maganda o arranged si yaya, pero hindi ito ang tamang lugar para ligawan niya ito lalo na sa harap ko. payagan ang ganitong uri ng sitwasyon. - Ang tsart ay naihatid, maaari kang mag-withdraw! - Ako ay malinaw. Sa palagay ko ay naintindihan ni Mattew ang aking mensahe, dahil mabilis siyang umalis. Hindi ko na magugustuhan ang tanga na iyon, ngayon... Buti na lang naka-toeing the line siya, kasi hinihintay ko na lang siyang magkamali bago siya ilagay sa kalye. Wow, ang ganda niya.- Nagsalita si Maria Júlia sa lahat ng kawalang-kasalanan sa mundo. Galing siguro sa ibang planeta ang babaeng ito. Isinara ko ang pinto ng kwarto ko at mabilis na naglakad papunta sa kanya, humarap sa kanya... Hindi ko na siya papayag na gawin niya ulit ang ginawa niya ngayon. Huwag na huwag kang makikipag-usap muli sa sinuman nang walang pahintulot ko, Maria Júlia... Hindi kita babayaran para ngumiti sa mga matatandang lalaki. Sa susunod, hintayin mong ipakilala kita o itikom mo ang bibig mo. - iritadong sabi ko. Talagang hindi ko gusto ang buwitre na ito sa ibabaw ni Maria Júlia... Siya ay isang walang muwang na babae, mahuhulog siya sa magnanakaw na ito sa isang segundo, at hindi ko hahayaang mangyari iyon. - I just wanted to be nice...- She still tried to argue about the situation. Huwag naman! If you want to be nice to someone, be nice to me.- Tinadyakan ko yung paa ko. Tumingin sa akin si Maria Júlia na may pagkabagot sa kanyang mga mata, ngunit hindi siya naglakas loob na magsalita... Lumayo lang siya sa akin at lumapit kay Miguel. Buti naman kahit hindi niya ako sagutin... masyado na akong mabait sa kanya. Iuuwi na kita, may importante akong aayusin doon.- sabi ko habang pinupulot ang mga gamit ko na nasa ilalim ng mesa. Ahh, pero gusto kong magtagal.- reklamo ni Miguel, handang maghagis ng malaking gulo, gaya ng dati. Agad naman siyang binuhat ni Aya, niyakap, may mahinang sinabi sa tenga niya at mahiwagang ngumiti si Miguel... Anong sabi niya? Walang bagay sa mundong ito ang makakapigil sa mga kalokohan ni Miguel, ngunit tila kaya ni Aya. - Pupunta tayo? - Nakangiting sabi niya. Umiling ako nang makita ko ang ngiti na iyon sa kanyang mukha, ngunit nagpasya akong iwan siya mag-isa. kaya ibibigay ko itong discount para sa kanya. Mr. Smith? - Naguguluhang tumingin sa akin si Cynthia nang makita akong palabas ng kwarto kasama si Aya sa tabi ko. Yes?- sagot ko nang hindi maintindihan ang reaksyon niya. Napansin kong taas baba ang tingin niya kay Aya and from her face, I can tell that she didn't like her presence there at all. Tiyak na nililito ni Cynthia ang lahat, at iyon mismo ang dahilan kung bakit sarado na ang aming kaso... Hindi ko gusto na makasuhan at hindi ito magiging maliit na babae na maglalagay sa akin ng halter. Aalis ka na ba? May nakatakdang pagpupulong sa alas-kwatro y media ng hapon. - Sabi niya na may pilit na ngiti sa labi. Kanselahin at muling iiskedyul ang pulong. - Nagsalita ako nang hindi sinasadya ang paksa. Okay! Kung nais Mo Sir.. Hi, Miguel. Mas maganda ka araw-araw. Sabi ni Cynthia sabay pisil sa pisngi. Nakakainis ka! pangit! - sigaw ni Miguel sabay pakita sa kanya ng dila. Umalis kami roon bago pa man magsalita si Miguel... Hindi ko alam kung ano ang laban niya kay Cynthia, ngunit sa mga bihirang pagkakataon na nakilala niya ito, halos magkatulad ang resulta... Sa ibang sitwasyon ay itatama ko siya, ngunit Cynthia It's talagang medyo boring, kailangan kong sumang-ayon sa kanya. - Tania! Tanya! - Tumakbo si Miguel patungo sa kusina pagkarating namin sa bahay. Sinugod siya ni Aya at halatang umakyat na ako sa kwarto ko... Magtatanggal na ako ng damit, maliligo at aayusin lahat ng dapat gawin... At yun nga ang ginawa ko, naresolba ko lahat. Kailangan kong gawin at paglabas ko ng opisina ay pasado alas diyes y media na ng gabi. Naglakad ako papuntang kusina nakaramdam ako ng gutom... Ang huling pagkain ko ay tanghalian, simula noon ay wala na akong nilagay sa tiyan ko. Kinuha na ang hapunan, kaya pinili kong magmeryenda na lang. Nag-aalala ako...- Narinig ko ang mahinang boses ni Aya pagkaupo ko sa isa sa mga bench. Ano ang ginagawa ng babaeng ito sa hardin sa ganitong oras at sino ang kausap niya? Sa nakikita ko, lagi siyang maagang natutulog, palagi. I left my meal aside and went out the back door of the kitchen, already entering the garden. Nag-aalala ako sa kalusugan ni dad at hindi ko maiwasang isipin ang tungkol sa amin, nanay. Kung pwede lang, iiwan ko lahat dito at uuwi para alagaan silang dalawa, pero kailangan namin ng pera. - Naririnig ko siyang nagsasalita at sa tono ng boses niya, nakita kong paparating na siya. Ngunit ano ang nangyayari sa kanyang pamilya? Napakaraming nagsasalita ng babaeng ito ngunit wala akong narinig na sinabi niya tungkol sa kanyang pamilya na dumaranas ng mahirap na oras. Ang dami kong hinihiling kay God na maging okay siya. Hindi ko alam kung ano ang mangyayari sa akin kung aalis ang tatay namin... ayoko nang isipin pa. Nagpatuloy siya sa pagsasalita. Kaso seryoso talaga, pero "nakakatawa" marinig syang nagsasalita ng ganyan... Aya is such a happy girl, so cheerful, I didn't imagine na may pinagdadaanan sya... I had no ideya! Okay, sis! Kahit ano pwede mo akong tawagan, okay? I will always be ready to help you... Okay, God protects you and keeps you. mahal na mahal kita! - paalam ni Aya at saka ibinaba ang tawag. Sa parehong segundo ay tumayo siya at lumingon sa akin, at nang makita niyang nandoon ako, agad siyang humarap sa lupa upang itago ang kanyang mga luha. Hindi ko nakita na nandiyan ka sir- Nagsalita siya na may pananakal ang boses. Narinig ko ang boses mo at pumunta ako para tingnan kung okay lang ang lahat.- I was honest. - It's okay... It's going to be okay.- Aya said, forced smile, but his eyes said completely the opposite. Simula nang dumating ang babaeng ito dito, ito ang unang beses na nakita ko siyang ganito... Hindi ko pa siya nakitang walang ngiti sa labi, kakaibang makita siyang ganito. Ayun, pagod na ako! Matutulog na ako at magpapahinga. Good night, may God bless your night.- Sabi niya habang nilalagpasan ako. - AYA! - sabi ko sabay hawak sa braso nya at pinipigilan syang umalis. I'm definitely not a good guy, or forgiving, but I don't know why, this girl is so simple, I imagine her family needs help. I'm sorry... I accidentally overheard your conversation, may kailangan ka ba? - tanong ko sa kanya. Hindi mo kailangang mag-alala, Mr Smith. Okay lang, marami nang dapat ipag-alala sir.- She said pulling his arm back. Narinig kong pinag-uusapan mo ang kalusugan ng iyong ama. Tell me what he has?- I insisted. Huminga siya ng malalim nang marinig niya akong magsalita, umiwas ng tingin sa akin at bumagsak sa lupa. - Ang aking ama ay may Alzheimer's, Mr. Smith. Ang aking pamilya ay napakasimple, palagi kaming nabubuhay sa mga pangunahing kaalaman at sa kasamaang palad sa sandaling ito ay hindi namin naibigay sa aking ama ang kaginhawaan at paggamot na nararapat sa kanya. - She blurted out and I could see the tears going down her face, kahit gusto niyang itago. Saang lungsod ka galing, Maria Júlia - tanong ko sa kanya, kinuha ko na ang cellphone ko sa bulsa. Ako ay mula sa isang nayon malapit sa lungsod ng Province.- Aniya. Hindi ko alam kung bakit ko ito gagawin, ngunit may isang bagay sa akin na nagsasabi na dapat kong tulungan siya at iyon mismo ang gagawin ko... Siguradong hindi isyu para sa akin ang pera, kaya ito hindi ko gagastusin ang anumang bagay upang gumawa ng isang bagay para sa isang tao, higit pa sa isang taong mas nangangailangan nito kaysa sa akin. Makikipag-ugnayan ako sa mga pribadong medikal na klinika sa inyong Province para makakita ng paraan para maging mas komportable ang iyong ama, Maria Júlia... Kung kailangan mo ng pera, gamot o anumang bagay na katulad niyan, maaari mo akong kausapin. - sabi ko sa kanya. Ang lolo ko ang isa sa mga taong minahal ako ng lubos sa mundo, at sa kabila ng lahat ng ginhawa sa mundo, marami siyang naranasan bago siya namatay, kaya alam ko kung gaano kasakit ang makitang nagdurusa ang taong mahal mo... Ang gulo ni Aya? Oo, pero mabait siyang babae at maganda ang pakikitungo niya kay Miguel. Gagawin ba talaga ito Sir para sa akin?- Maluha-luha niyang tanong sa akin. I won't say it twice.- sagot ko. Isang napakalaking ngiti ang nabuo sa kanyang mukha nang marinig niya ang aking sagot at marahil ay hindi nag-iisip, lumapit siya sa akin at binigyan ako ng mahigpit na yakap... Wala akong reaksyon doon, siguradong ayoko ng physical contact, kaya't ' hindi alam kung paano tumugon sa iyong aksyon. Maraming salamat, Mr Smith! Pagpalain nawa ng Diyos ang Panginoon ng higit at higit pa. Nagsalita siya habang nakapulupot pa rin ang kanyang mga braso sa aking katawan. Ilang sandali pa ay naging komportable ako sa aking katawan sa tabi ni Aya... Naramdaman ko ang init ng kanyang katawan, naramdaman ko ang malambot na amoy ng kanyang buhok at ang mabangong amoy ng kanyang katawan. Dahil doon ay lumiwanag ang buong katawan ko at ilang segundo, hiniling kong akin na lang siya... Akin na lang. - OK lang! Tama na. - sabi ko, lumayo siya sa akin, bago ako gumawa ng kalokohan. Tumingin siya sa akin, nakangiti pa rin na hindi man lang inaalala ang buong sitwasyon. Ang babaeng ito ay hindi man mula sa planetang ito! - Well, salamat sa lahat, Mr. Smith! Matutulog na ako, good night to you Sir- Nagpaalam siya sa akin at tumalikod na at lumabas ng garden. Sinundan ng mata ko ang babaeng iyon hanggang sa mawala siya sa aking paningin at nang mawala siya ay nanatiling mainit ang katawan ko... Oh shit! Damn! - I cursed when I found myself trap in those thoughts. Gusto mo bang malaman? Kailangan kong makipagtalik sa ibang tao... Yun talaga ang kailangan ko. Sa ganitong paraan hindi mo na kailangang mag-isip ng masyadong maraming oras tungkol sa kalokohang ito.AYA POV Tuluyan pa rin akong nagulat at hindi makapaniwala sa kilos ni Enrique. Noong sinabi niya sa akin na tutulungan niya ang tatay ko, akala ko nagbibiro siya, pero ginawa niya talaga ang sinabi niya. Wala pang isang linggo mula nang sabihin niya sa akin na hihingi siya ng tulong para sa aking ama, at pansamantala ang aking ama ay inilipat na sa isang mahusay na medikal na klinika, ang mga gamot na kailangan niya ay binili at siya pa ang nagbayad para sa gastos sa transportasyon sa akin. . Nay... Hindi ko na kayang magpasalamat sa lahat ng ginawa niya para sa akin at sa pamilya ko at makakalimutan ko ang kanyang kabaitan. Binayaran ba niya ang lahat ng gastos sa pagpapagamot ng iyong ama? - pang-sampung beses na tanong ni Tania sa akin na ikinatawa ko. Walang empleyadong naniniwala kapag nalaman nilang tinulungan ni Enrique ang pamilya ko... Pare-pareho lang ang reaksyon ng lahat, nakabuka ang bibig at hindi makapaniwala. - At katotohanan! Aaminin ko na hanggang ilang
ENRIQUE Lumipas ang mga araw mula noong nangyari ang katawa-tawang pangyayari sa pagitan namin ni Maria Júlia at hindi pa rin ako makapaniwala na sinabihan ako ng babaeng iyon. Sa palagay ko ay wala siyang ideya tungkol sa anumang bagay sa buhay, kung hindi ay tiyak na nakakaramdam siya ng pribilehiyo na ang isang tulad ko ay interesado sa kanya. Hindi sa pangit na babae si Maju, hindi siya, kabaligtaran, pero ako si H Enrique Smith, isa sa pinakamayamang lalaki sa bansa... Sinong tatanggi sa akin? walang tao! Pero gusto mo bang malaman? It was really great that she said no... He would definitely fall in love with me, that won't work and I would have to fire her, her saying no was great for both of us. Mr. Smith? - Isang boses ang umalingawngaw sa aking subconscious na nagpagising sa akin. Itinaas ko ang aking ulo, itinulak ang mga kaisipang iyon at nadatnan ko si Cynthia na nakatayo sa harapan ko... Ano ang gusto ng babaeng ito? Sobrang puno na ng ulo ko. Magsalita ka,
AYA POV Ngayon ay eksaktong tatlong buwan na akong nagtatrabaho sa mansyon ni Enrique Smith. Aminado ako na pagdating ko sa bahay na iyon ay akala ko magiging mas madali ang lahat, akala ko magugustuhan nila ako kaagad at magkakaroon ako ng pagmamahal ng aking amo at ng kanyang anak, ngunit ngayon nakikita ko kung gaano ako mali sa lahat ng iyon. ... Nagawa ko pa ngang manalo sa pagmamahal ni Miguel at agad akong natuwa sa bagay na iyon, ngunit ang hangal na troglodyte na si Enrique ay talagang may pusong bato, at may gusto kang malaman? Sa panahon ngayon wala na akong pakialam sa pagdamay niya sa akin, ang gusto ko lang sa asshole na ito ay ang bayad ko sa katapusan ng buwan, yun lang. Nang tulungan ako ni Enrique sa mga isyu ng aking ama, binago ko ang aking buong konsepto tungkol sa kanya at naisip ko na maaari siyang maging isang mabuti at maawain na tao, ngunit ang mga salita na sinabi niya sa akin noong araw na iyon sa pasilyo ay nagpapakita na siya ay isang kasuklam-suklam.
[ ENRIQUE POV ]Isabela? Caroline? Patricia? Vivian? Sa mismong pagkakataong iyon ay nakalubog ako sa higaan ng ilang motel at tinitigan ko ang babaeng hubad na nakahiga sa tabi ko na walang ideya kung sino siya o kung paano kami nakarating dito... Ang huling natatandaan ko ay ang pagpasok ko. isang nightclub sa sentro ng lungsod, ngunit mula sa bahagyang mga pasa sa puwitan ng babaeng iyon, inaakala kong napakasaya ng aming gabi. Lumipat ako sa kama, kinuha ang cellphone ko at nang napagtanto kong pasado alas otso na pala ay napagtanto kong huli na pala ako... May napakahalagang meeting ako ngayon at hindi ko na maisip na maging huli na. Ang kinabukasan at tagumpay ng aking kumpanya ay nakasalalay sa pulong na ito. Mabilis akong bumangon at naglakad patungo sa banyo ng motel na iyon at nagpasya na doon na maghanda, dahil hindi man lang ako makauwi. Magandang umaga,! Gising ka na ba? Bumalik ka sa kama, halika at painitin mo ako ng konti.- Parang multo ang babaeng iyon sa li
[Julia POV] Ayokong malaman ang pangalan mo, lalo na ang nickname mo, ang gusto ko lang ay alagaan mo ang batang ito at patahimikin siyang magsalita hangga't maaari... I have a terrible migraine, the last thing Gusto kong marinig ang talumpati ng isang yaya. - Masungit at masungit na tugon sa akin ng lalaking iyon at unti-unting nawala ang ngiti sa labi ko habang nagsasalita. Binalaan na ako ng kasambahay at ng iba pang mga empleyado na medyo na-stress si Mr. Enrique Smith, ngunit hindi ko alam na ganoon pala ito... Ngayon naiintindihan ko na kung bakit galit na galit si Mrs. Smith sa paghahanap ng yaya, ang iba ay dapat Tinakasan ko na ba ang lalaking ito ng hindi man lang lumilingon. Wala akong lakas ng loob na magsabi ng iba, tumango na lang ako na nakaramdam ng kaba... Hindi pa ako nakakaranas ng ganito, ito ang unang trabaho ko bilang yaya, akala ko magiging mas madali ang mga bagay. Hindi na umimik si Mr Enrique, lumakad lang siya ng mabilis at umalis ng hindi man lang n
ENRIQUE POV Habang tumatakbo ako sa ilalim ng treadmill na iyon, naramdaman ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko, ang pawis na bumababa sa mukha ko at sa bawat segundo ay nagiging pagod ang paghinga ko. Ang pag-eehersisyo ay isa sa ilang mga libreng sandali na mayroon ako at ito ay isa sa mga bagay na nagdudulot sa akin ng higit na kapayapaan... Ang sarap ng pakiramdam ko kapag nandito ako, pakiramdam ko ay nagpapakawala ako ng buong bigat sa aking mga balikat, at iyon ay eksakto kung bakit ito ang unang bagay na ginagawa ko araw-araw, ayon sa relihiyon. Bumaba ako sa treadmill na iyon pagkatapos kong makumpleto ang sampung kilometro... Basang-basa na ang t-shirt ko, pagod na pagod ang katawan ko at uhaw ako sa isang basong tubig. Umalis ako sa gym ko at dumiretso sa kusina... Ang kailangan ko lang ay isang bote ng tubig, isang malamig na shower at pagkatapos ay isang masaganang almusal. Magandang umaga, Mr enrique! - Isang mainit at excited na boses ang tumunog sa likuran ko
Pakiramdam ko uminit ang mukha ko na para bang nagliliyab sa sobrang kahihiyan. Anong nangyari sa akin? Ewan ko lang! Binigyan ako ng aking mga magulang ng isang mahusay na edukasyon, hindi pa ako nakapasok sa isang silid sa bahay ng ibang tao o kahit sa aking sariling bahay nang walang pahintulot ng taong iyon, ngunit tila mula sa isang sandali hanggang sa susunod ay lubos kong nakalimutan ang tungkol sa isang pangunahing kilos ng kabaitan. Nakakahiya... Nakakahiya!- Inulit ko sa ika-libong beses habang umiinom ng isang basong malamig na tubig sa pagtatangkang kumalma.May kailangan akong ipagtapat, hindi pa ako nakakita ng nakahubad na lalaki sa buong buhay ko, kaya ang pagkakita sa lalaking iyon na ganap na hubo't hubad ay nagdulot sa akin ng matinding takot... Hindi ko alam kung ano ang gagawin, kung ano ang sasabihin o kung saan pupunta. Nakatayo lang ako at mukhang tanga!Ang tanga mo!- sabi ko sa sarili ko, hindi ko makalimutan ang buong nakakainis na sitwasyon.Hindi na ako
ENRIQUE POV Puno na ang meeting room ngayon. Sa kauna-unahang pagkakataon nitong semestre, pinagsama-sama namin ang buong pangkat ng mga pinuno upang mapag-usapan namin ang mga kita ng nakaraang semestre at pag-usapan din ang mga diskarte para sa darating na semestre... Alam kong dapat ako ang pinaka-focus na tao sa sandaling ito, ngunit ang aking napakalayo ng ulo dito. Gulong-gulo na talaga ang isip ko at walang tigil na umiikot ang isang libong paksa sa loob nito... Naiisip ko si Miguel, ang mga magulang ko, ang negosyo namin at maging ang clumsy na yaya ni Miguel. Siguradong hindi yaya ang babaeng iyon, masyado na yata siyang nag-stay sa bahay, pero pakiramdam ko hindi na siya tatagal ngayong linggo...It doesn't happen... Sa narinig ko, nag-good time si Miguel sa kanya nitong weekend, feeling ko hihingi na siya ng bills by the end of the week. Malayo ang iniisip ko, ngunit nang marinig kong magsalita si Mattew sa ganoong nakakatakot na paraan, awtomatikong nagising ang aking
AYA POV Ngayon ay eksaktong tatlong buwan na akong nagtatrabaho sa mansyon ni Enrique Smith. Aminado ako na pagdating ko sa bahay na iyon ay akala ko magiging mas madali ang lahat, akala ko magugustuhan nila ako kaagad at magkakaroon ako ng pagmamahal ng aking amo at ng kanyang anak, ngunit ngayon nakikita ko kung gaano ako mali sa lahat ng iyon. ... Nagawa ko pa ngang manalo sa pagmamahal ni Miguel at agad akong natuwa sa bagay na iyon, ngunit ang hangal na troglodyte na si Enrique ay talagang may pusong bato, at may gusto kang malaman? Sa panahon ngayon wala na akong pakialam sa pagdamay niya sa akin, ang gusto ko lang sa asshole na ito ay ang bayad ko sa katapusan ng buwan, yun lang. Nang tulungan ako ni Enrique sa mga isyu ng aking ama, binago ko ang aking buong konsepto tungkol sa kanya at naisip ko na maaari siyang maging isang mabuti at maawain na tao, ngunit ang mga salita na sinabi niya sa akin noong araw na iyon sa pasilyo ay nagpapakita na siya ay isang kasuklam-suklam.
ENRIQUE Lumipas ang mga araw mula noong nangyari ang katawa-tawang pangyayari sa pagitan namin ni Maria Júlia at hindi pa rin ako makapaniwala na sinabihan ako ng babaeng iyon. Sa palagay ko ay wala siyang ideya tungkol sa anumang bagay sa buhay, kung hindi ay tiyak na nakakaramdam siya ng pribilehiyo na ang isang tulad ko ay interesado sa kanya. Hindi sa pangit na babae si Maju, hindi siya, kabaligtaran, pero ako si H Enrique Smith, isa sa pinakamayamang lalaki sa bansa... Sinong tatanggi sa akin? walang tao! Pero gusto mo bang malaman? It was really great that she said no... He would definitely fall in love with me, that won't work and I would have to fire her, her saying no was great for both of us. Mr. Smith? - Isang boses ang umalingawngaw sa aking subconscious na nagpagising sa akin. Itinaas ko ang aking ulo, itinulak ang mga kaisipang iyon at nadatnan ko si Cynthia na nakatayo sa harapan ko... Ano ang gusto ng babaeng ito? Sobrang puno na ng ulo ko. Magsalita ka,
AYA POV Tuluyan pa rin akong nagulat at hindi makapaniwala sa kilos ni Enrique. Noong sinabi niya sa akin na tutulungan niya ang tatay ko, akala ko nagbibiro siya, pero ginawa niya talaga ang sinabi niya. Wala pang isang linggo mula nang sabihin niya sa akin na hihingi siya ng tulong para sa aking ama, at pansamantala ang aking ama ay inilipat na sa isang mahusay na medikal na klinika, ang mga gamot na kailangan niya ay binili at siya pa ang nagbayad para sa gastos sa transportasyon sa akin. . Nay... Hindi ko na kayang magpasalamat sa lahat ng ginawa niya para sa akin at sa pamilya ko at makakalimutan ko ang kanyang kabaitan. Binayaran ba niya ang lahat ng gastos sa pagpapagamot ng iyong ama? - pang-sampung beses na tanong ni Tania sa akin na ikinatawa ko. Walang empleyadong naniniwala kapag nalaman nilang tinulungan ni Enrique ang pamilya ko... Pare-pareho lang ang reaksyon ng lahat, nakabuka ang bibig at hindi makapaniwala. - At katotohanan! Aaminin ko na hanggang ilang
ENRIQUE POV Mabagal na lumipas ang mga araw kani-kanina lamang, ngunit hindi mawala sa aking isipan ang mga salita ni Maria Júlia... Hindi ko akalain na ganito ang nararamdaman ni Miguel, at kahit na nanlalamig ako sa kanya, ayoko siyang maramdaman na pinababayaan ko siya. . , dahil alam ko talaga kung ano ang pakiramdam ng ganito at kung gaano ito nakakapinsala. So much difference for me, I just wanted to be with them and I never had that, and unfortunately hindi mabibili ang ganyang bagay kahit sa dami ng pera sa mundo. Minsan pakiramdam ko kailangan ko nang magpa-therapy para ma-overcome ang lahat ng ito, pero alam kong sayang ang oras, wala na akong pakialam sa mga nangyari sa nakaraan... nalagpasan ko na ang lahat! Mr Smith, naririnig mo ba ako - ang boses ni Cynthia, na nagpalabas sa akin sa ulirat na iyon. Cynthia?- natatarantang sagot ko. Hindi ko alam kung gaano na ako katagal "naglalakbay", pero ang daming nangyayari lately... I think that girl really made me ref
AYA POV Sa ngayon ay alas kwatro y media na ng umaga, Linggo ngayon at wala akong tulog kahit isang segundo sa buong umaga. Hindi pa maayos si Miguel simula alas kwatro kahapon ng hapon. Ilang beses siyang nagsuka, walang makain at mainit sa lagnat... Tumawag ako sa doktor niya kinaumagahan at nagamot na siya, pero hindi ako makakatulog hangga't hindi ko nakikitang maayos na siya. . Magiging maayos din siya, okay? Ipagpatuloy ang pagbibigay ng mga gamot at kapag nagising siya ay tingnan mo kung maaari mo siyang kainin... Oh, at kung tumaas ang kanyang lagnat, tawagan mo ako, baka kailanganin natin siyang dalhin sa ospital.- Binalaan ako ng doktor habang sinasamahan ko. siya sa labasan. - Salamat Doci! Babantayan ko siya. Maraming salamat sa pagpunta sa oras na ito, doktor. Ako ay labis na nag-aalala. - Nagpasalamat ako sa kanya. Nilalagnat si Miguel nang tumawag ako ng doktor. I was desperate at hindi alam ang gagawin, I'm really grateful na dumating siya para tumulong. Dahi
ENRIQUE POV Puno na ang meeting room ngayon. Sa kauna-unahang pagkakataon nitong semestre, pinagsama-sama namin ang buong pangkat ng mga pinuno upang mapag-usapan namin ang mga kita ng nakaraang semestre at pag-usapan din ang mga diskarte para sa darating na semestre... Alam kong dapat ako ang pinaka-focus na tao sa sandaling ito, ngunit ang aking napakalayo ng ulo dito. Gulong-gulo na talaga ang isip ko at walang tigil na umiikot ang isang libong paksa sa loob nito... Naiisip ko si Miguel, ang mga magulang ko, ang negosyo namin at maging ang clumsy na yaya ni Miguel. Siguradong hindi yaya ang babaeng iyon, masyado na yata siyang nag-stay sa bahay, pero pakiramdam ko hindi na siya tatagal ngayong linggo...It doesn't happen... Sa narinig ko, nag-good time si Miguel sa kanya nitong weekend, feeling ko hihingi na siya ng bills by the end of the week. Malayo ang iniisip ko, ngunit nang marinig kong magsalita si Mattew sa ganoong nakakatakot na paraan, awtomatikong nagising ang aking
Pakiramdam ko uminit ang mukha ko na para bang nagliliyab sa sobrang kahihiyan. Anong nangyari sa akin? Ewan ko lang! Binigyan ako ng aking mga magulang ng isang mahusay na edukasyon, hindi pa ako nakapasok sa isang silid sa bahay ng ibang tao o kahit sa aking sariling bahay nang walang pahintulot ng taong iyon, ngunit tila mula sa isang sandali hanggang sa susunod ay lubos kong nakalimutan ang tungkol sa isang pangunahing kilos ng kabaitan. Nakakahiya... Nakakahiya!- Inulit ko sa ika-libong beses habang umiinom ng isang basong malamig na tubig sa pagtatangkang kumalma.May kailangan akong ipagtapat, hindi pa ako nakakita ng nakahubad na lalaki sa buong buhay ko, kaya ang pagkakita sa lalaking iyon na ganap na hubo't hubad ay nagdulot sa akin ng matinding takot... Hindi ko alam kung ano ang gagawin, kung ano ang sasabihin o kung saan pupunta. Nakatayo lang ako at mukhang tanga!Ang tanga mo!- sabi ko sa sarili ko, hindi ko makalimutan ang buong nakakainis na sitwasyon.Hindi na ako
ENRIQUE POV Habang tumatakbo ako sa ilalim ng treadmill na iyon, naramdaman ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko, ang pawis na bumababa sa mukha ko at sa bawat segundo ay nagiging pagod ang paghinga ko. Ang pag-eehersisyo ay isa sa ilang mga libreng sandali na mayroon ako at ito ay isa sa mga bagay na nagdudulot sa akin ng higit na kapayapaan... Ang sarap ng pakiramdam ko kapag nandito ako, pakiramdam ko ay nagpapakawala ako ng buong bigat sa aking mga balikat, at iyon ay eksakto kung bakit ito ang unang bagay na ginagawa ko araw-araw, ayon sa relihiyon. Bumaba ako sa treadmill na iyon pagkatapos kong makumpleto ang sampung kilometro... Basang-basa na ang t-shirt ko, pagod na pagod ang katawan ko at uhaw ako sa isang basong tubig. Umalis ako sa gym ko at dumiretso sa kusina... Ang kailangan ko lang ay isang bote ng tubig, isang malamig na shower at pagkatapos ay isang masaganang almusal. Magandang umaga, Mr enrique! - Isang mainit at excited na boses ang tumunog sa likuran ko
[Julia POV] Ayokong malaman ang pangalan mo, lalo na ang nickname mo, ang gusto ko lang ay alagaan mo ang batang ito at patahimikin siyang magsalita hangga't maaari... I have a terrible migraine, the last thing Gusto kong marinig ang talumpati ng isang yaya. - Masungit at masungit na tugon sa akin ng lalaking iyon at unti-unting nawala ang ngiti sa labi ko habang nagsasalita. Binalaan na ako ng kasambahay at ng iba pang mga empleyado na medyo na-stress si Mr. Enrique Smith, ngunit hindi ko alam na ganoon pala ito... Ngayon naiintindihan ko na kung bakit galit na galit si Mrs. Smith sa paghahanap ng yaya, ang iba ay dapat Tinakasan ko na ba ang lalaking ito ng hindi man lang lumilingon. Wala akong lakas ng loob na magsabi ng iba, tumango na lang ako na nakaramdam ng kaba... Hindi pa ako nakakaranas ng ganito, ito ang unang trabaho ko bilang yaya, akala ko magiging mas madali ang mga bagay. Hindi na umimik si Mr Enrique, lumakad lang siya ng mabilis at umalis ng hindi man lang n