ENRIQUE POV
Mabagal na lumipas ang mga araw kani-kanina lamang, ngunit hindi mawala sa aking isipan ang mga salita ni Maria Júlia... Hindi ko akalain na ganito ang nararamdaman ni Miguel, at kahit na nanlalamig ako sa kanya, ayoko siyang maramdaman na pinababayaan ko siya. . , dahil alam ko talaga kung ano ang pakiramdam ng ganito at kung gaano ito nakakapinsala. So much difference for me, I just wanted to be with them and I never had that, and unfortunately hindi mabibili ang ganyang bagay kahit sa dami ng pera sa mundo. Minsan pakiramdam ko kailangan ko nang magpa-therapy para ma-overcome ang lahat ng ito, pero alam kong sayang ang oras, wala na akong pakialam sa mga nangyari sa nakaraan... nalagpasan ko na ang lahat! Mr Smith, naririnig mo ba ako - ang boses ni Cynthia, na nagpalabas sa akin sa ulirat na iyon. Cynthia?- natatarantang sagot ko. Hindi ko alam kung gaano na ako katagal "naglalakbay", pero ang daming nangyayari lately... I think that girl really made me reflect. - Ipinadala ba ako ng Panginoon? Nagpaalam agad sa akin si Isabella pagkabalik ko galing sa lunch break ko. - Tanong niya sa akin. Totoo... Nakalimutan ko na iyon. Oo! Ang sakit ng ulo ko lately. Kailangan kong ihatid mo ang mga dokumentong ito sa administrative department. "sabi ko sabay abot ng folder sa kamay niya. - Okay, gagawin ko kaagad! Kailangan mo ng higit pa? - She answered me so helpful and with a contained smile on her face. Tumingin ako sa kanya ng ilang segundo at sa pagkakataong iyon ay napagtanto ko na ipinapahiwatig niya ang kanyang sarili sa akin... Marunong talaga si Cynthia kung paano pasayahin ang isang lalaki sa kama, pero mas nilinaw ko na sa kanya iyon nang ako. Nasa mood ako, ako na mismo ang gagawa. Hindi, maaari kang umalis! "sabi ko sabay tingin sa screen ng computer ko. Tanging mga yabag lang ang naririnig ko sa sala ko at ilang segundo lang ay sinara na ang pinto... Feeling ko nagawa na ng deal ko kay Cynthia ang kailangan niyang gawin, kanina pa niya ako hinahanap at don. ayokong guluhin niya ang mga bagay-bagay. Ayoko ng commitment sa kahit kanino, hindi ngayon at hindi kailanman! Daddy? Umalingawngaw ang boses ni Miguel mula sa kabilang bahagi ng pinto na sinabayan pa ng mga katok sa pinto. Miguel? Agad akong napatayo nang marinig ko ang boses niya at binuksan ang pinto ng kwarto ko, nakita ko siya at si Maria Júlia... Anong ginagawa ng dalawang ito dito? Anong ginagawa mo dito? - Tinanong ko sila nang hindi maintindihan ang nangyayari. Hey, you asked me to bring Miguel with the documentation to deliver to the legal department.- Paliwanag ni yaya na nagpaalala sa akin. Yeah, my head is definitely not feeling very good... I really asked Aya to bring Miguel and all his documentation, I want to protect Miguel from any "movement" that Cassandra might make. Kakausapin ko ang abogado at gagawin ko ang lahat para masigurado na hindi man lang makalapit kay Miguel ang puta na si Cassandra. Alam na alam ko kung ano ang intensyon niya, pero hindi na niya makukuha ang kahit isang sentimo sa bulsa ko at hindi ako papayag na gamitin ng asong ito si Miguel para salakayin ako. Nakalimutan ko na talaga iyon! Dala mo ba yung documentation?- tanong ko. Oo, nandito na lahat! "sabi niya sabay abot sakin ng folder. Magaling! - sagot ko sabay talikod sa kanya at pumasok ulit sa kwarto ko. Aayusin ko na ang lahat ng ito ngayon, mas mabuting gumawa na ako ng isang bagay ngayon kaysa hayaan akong sorpresahin ako ng slut ni Cassandra. Umupo ulit ako sa desk ko at sinamantala ang pagkakataong makipag-ugnayan sa abogado... Inaasikaso ni Doctor César ang buong legal sector ng kumpanya at tinutulungan din ako sa mga personal na bagay. Siya ang nag-formalize ng buong custody ni Miguel sa oras na ipanganak siya, at sigurado akong bibigyan niya ako ng solusyon sa sitwasyong ito. - Napakaganda ng lahat dito! Hindi ko alam na ganoon kalaki ang kumpanya.- sabi ni Maria Júlia habang pinagmamasdan ang bawat sulok ng kwarto ko. Ang yaya ay parang nabighani sa kahit ano... Malinaw na napakasimpleng tao at naiisip ko na hindi masyadong moderno ang lugar na kanyang napuntahan, dahil nabighani siya sa kahit anong mahanap. Huwag hawakan ang anumang bagay! Ang bawat item ay mas mahalaga kaysa sa iyong buhay. - Inalerto ko siya nang matapos ang tawag. Tuluyan nang umatras si Maria Júlia nang marinig ang babala ko, nag-cross arms siya at tumabi kay Miguel, na mas tuwang-tuwang gumagalaw sa aking koleksyon ng libro... Ang koleksyong ito ay pag-aari ng aking lolo, naalala ko ang aking ama ay baliw na magmana ng lahat ng ito. mga libro, dahil ang mga ito ay lubhang mahalaga, at siya ay nagalit nang ang aking lolo ay iniwan ang mga ito sa akin sa kanyang kalooban... Ang mga aklat na ito ay napakahusay na pinangangalagaan, dahil ang mga ito ay nagpapaalala sa akin ng isa sa mga taong tunay na magmamalasakit sa kanila. ako sa buhay. Mahilig din talaga ako sa mga libro! Palaging may dalang libro ang tatay ko kapag pumunta siya sa bayan... Noong dalaga pa ako, buong hapon akong nagbabasa ng mga romance books. - sabi ni Aya na may masayang ngiti sa labi. That must be why she is so deluded... The romance books must have created a parallel reality inside her mind. Babae... - Ironikong sabi ko sabay talikod sa kanya. Babae na si Maria Júlia, pero kitang-kita sa kanyang mga mata na mayroon siyang teenager desires... She must be that type of girl who dreams of married, having children and all that stupid paraphernalia... She would never be of anumang gamit sa akin, dahil ako ay isang isang gabing tao. Mr. Smith, pwede ba akong pumasok? - Isang boses ang tumunog mula sa kabilang side ng pinto at sa sumunod na segundo ay pumasok si Mattew sa kwarto ko. Iyon lang ang kailangan para lumala pa ang araw ko... Wala akong pasensya para sa asshole na ito. Am I in the way?- Tanong niya sa akin nang makita niya si Aya at Miguel doon sa kwarto ko. Sabihin agad ang kailangan mo. - Ako ay prangka at maikli. I just came to bring you that monthly chart... But who are these? Tanong sa akin ni Mattew na may ngiti sa labi. Heto na... Deserve ko ba talagang harapin ang lahat ng murang munting palabas na ito? Hindi na hinintay pa ng tulala na si Mattew na sumagot, lumapit siya kay Maria Júlia, nagpakilala at sinalubong siya ng mga halik sa pisngi. Hey! Ang pangalan ko ay Maria Júlia, empleyado ako ni G. Smith. Ako ang yaya ni Miguel. - Sinagot siya ni Maria Júlia nang buong pakikiramay. Hindi ko alam kung bakit, pero hindi ako naging komportable sa buong eksenang iyon... Ayoko at hindi ako papayag na makipag-chat si Maria Júlia sa ilang tanga sa oras ng trabaho niya. - Kaya ito ang sikat na Miguel... Kamukha mo siya, Enrique. Binabati kita sa iyong anak at sa iyong magandang empleyado. - Nagsalita si Mattew sa lahat ng kalmado sa mundo, nang walang kahit kaunting seremonya. Kumulo ang dugo ko nung narinig ko yun... Wala talaga akong pakialam kung akala niya maganda o arranged si yaya, pero hindi ito ang tamang lugar para ligawan niya ito lalo na sa harap ko. payagan ang ganitong uri ng sitwasyon. - Ang tsart ay naihatid, maaari kang mag-withdraw! - Ako ay malinaw. Sa palagay ko ay naintindihan ni Mattew ang aking mensahe, dahil mabilis siyang umalis. Hindi ko na magugustuhan ang tanga na iyon, ngayon... Buti na lang naka-toeing the line siya, kasi hinihintay ko na lang siyang magkamali bago siya ilagay sa kalye. Wow, ang ganda niya.- Nagsalita si Maria Júlia sa lahat ng kawalang-kasalanan sa mundo. Galing siguro sa ibang planeta ang babaeng ito. Isinara ko ang pinto ng kwarto ko at mabilis na naglakad papunta sa kanya, humarap sa kanya... Hindi ko na siya papayag na gawin niya ulit ang ginawa niya ngayon. Huwag na huwag kang makikipag-usap muli sa sinuman nang walang pahintulot ko, Maria Júlia... Hindi kita babayaran para ngumiti sa mga matatandang lalaki. Sa susunod, hintayin mong ipakilala kita o itikom mo ang bibig mo. - iritadong sabi ko. Talagang hindi ko gusto ang buwitre na ito sa ibabaw ni Maria Júlia... Siya ay isang walang muwang na babae, mahuhulog siya sa magnanakaw na ito sa isang segundo, at hindi ko hahayaang mangyari iyon. - I just wanted to be nice...- She still tried to argue about the situation. Huwag naman! If you want to be nice to someone, be nice to me.- Tinadyakan ko yung paa ko. Tumingin sa akin si Maria Júlia na may pagkabagot sa kanyang mga mata, ngunit hindi siya naglakas loob na magsalita... Lumayo lang siya sa akin at lumapit kay Miguel. Buti naman kahit hindi niya ako sagutin... masyado na akong mabait sa kanya. Iuuwi na kita, may importante akong aayusin doon.- sabi ko habang pinupulot ang mga gamit ko na nasa ilalim ng mesa. Ahh, pero gusto kong magtagal.- reklamo ni Miguel, handang maghagis ng malaking gulo, gaya ng dati. Agad naman siyang binuhat ni Aya, niyakap, may mahinang sinabi sa tenga niya at mahiwagang ngumiti si Miguel... Anong sabi niya? Walang bagay sa mundong ito ang makakapigil sa mga kalokohan ni Miguel, ngunit tila kaya ni Aya. - Pupunta tayo? - Nakangiting sabi niya. Umiling ako nang makita ko ang ngiti na iyon sa kanyang mukha, ngunit nagpasya akong iwan siya mag-isa. kaya ibibigay ko itong discount para sa kanya. Mr. Smith? - Naguguluhang tumingin sa akin si Cynthia nang makita akong palabas ng kwarto kasama si Aya sa tabi ko. Yes?- sagot ko nang hindi maintindihan ang reaksyon niya. Napansin kong taas baba ang tingin niya kay Aya and from her face, I can tell that she didn't like her presence there at all. Tiyak na nililito ni Cynthia ang lahat, at iyon mismo ang dahilan kung bakit sarado na ang aming kaso... Hindi ko gusto na makasuhan at hindi ito magiging maliit na babae na maglalagay sa akin ng halter. Aalis ka na ba? May nakatakdang pagpupulong sa alas-kwatro y media ng hapon. - Sabi niya na may pilit na ngiti sa labi. Kanselahin at muling iiskedyul ang pulong. - Nagsalita ako nang hindi sinasadya ang paksa. Okay! Kung nais Mo Sir.. Hi, Miguel. Mas maganda ka araw-araw. Sabi ni Cynthia sabay pisil sa pisngi. Nakakainis ka! pangit! - sigaw ni Miguel sabay pakita sa kanya ng dila. Umalis kami roon bago pa man magsalita si Miguel... Hindi ko alam kung ano ang laban niya kay Cynthia, ngunit sa mga bihirang pagkakataon na nakilala niya ito, halos magkatulad ang resulta... Sa ibang sitwasyon ay itatama ko siya, ngunit Cynthia It's talagang medyo boring, kailangan kong sumang-ayon sa kanya. - Tania! Tanya! - Tumakbo si Miguel patungo sa kusina pagkarating namin sa bahay. Sinugod siya ni Aya at halatang umakyat na ako sa kwarto ko... Magtatanggal na ako ng damit, maliligo at aayusin lahat ng dapat gawin... At yun nga ang ginawa ko, naresolba ko lahat. Kailangan kong gawin at paglabas ko ng opisina ay pasado alas diyes y media na ng gabi. Naglakad ako papuntang kusina nakaramdam ako ng gutom... Ang huling pagkain ko ay tanghalian, simula noon ay wala na akong nilagay sa tiyan ko. Kinuha na ang hapunan, kaya pinili kong magmeryenda na lang. Nag-aalala ako...- Narinig ko ang mahinang boses ni Aya pagkaupo ko sa isa sa mga bench. Ano ang ginagawa ng babaeng ito sa hardin sa ganitong oras at sino ang kausap niya? Sa nakikita ko, lagi siyang maagang natutulog, palagi. I left my meal aside and went out the back door of the kitchen, already entering the garden. Nag-aalala ako sa kalusugan ni dad at hindi ko maiwasang isipin ang tungkol sa amin, nanay. Kung pwede lang, iiwan ko lahat dito at uuwi para alagaan silang dalawa, pero kailangan namin ng pera. - Naririnig ko siyang nagsasalita at sa tono ng boses niya, nakita kong paparating na siya. Ngunit ano ang nangyayari sa kanyang pamilya? Napakaraming nagsasalita ng babaeng ito ngunit wala akong narinig na sinabi niya tungkol sa kanyang pamilya na dumaranas ng mahirap na oras. Ang dami kong hinihiling kay God na maging okay siya. Hindi ko alam kung ano ang mangyayari sa akin kung aalis ang tatay namin... ayoko nang isipin pa. Nagpatuloy siya sa pagsasalita. Kaso seryoso talaga, pero "nakakatawa" marinig syang nagsasalita ng ganyan... Aya is such a happy girl, so cheerful, I didn't imagine na may pinagdadaanan sya... I had no ideya! Okay, sis! Kahit ano pwede mo akong tawagan, okay? I will always be ready to help you... Okay, God protects you and keeps you. mahal na mahal kita! - paalam ni Aya at saka ibinaba ang tawag. Sa parehong segundo ay tumayo siya at lumingon sa akin, at nang makita niyang nandoon ako, agad siyang humarap sa lupa upang itago ang kanyang mga luha. Hindi ko nakita na nandiyan ka sir- Nagsalita siya na may pananakal ang boses. Narinig ko ang boses mo at pumunta ako para tingnan kung okay lang ang lahat.- I was honest. - It's okay... It's going to be okay.- Aya said, forced smile, but his eyes said completely the opposite. Simula nang dumating ang babaeng ito dito, ito ang unang beses na nakita ko siyang ganito... Hindi ko pa siya nakitang walang ngiti sa labi, kakaibang makita siyang ganito. Ayun, pagod na ako! Matutulog na ako at magpapahinga. Good night, may God bless your night.- Sabi niya habang nilalagpasan ako. - AYA! - sabi ko sabay hawak sa braso nya at pinipigilan syang umalis. I'm definitely not a good guy, or forgiving, but I don't know why, this girl is so simple, I imagine her family needs help. I'm sorry... I accidentally overheard your conversation, may kailangan ka ba? - tanong ko sa kanya. Hindi mo kailangang mag-alala, Mr Smith. Okay lang, marami nang dapat ipag-alala sir.- She said pulling his arm back. Narinig kong pinag-uusapan mo ang kalusugan ng iyong ama. Tell me what he has?- I insisted. Huminga siya ng malalim nang marinig niya akong magsalita, umiwas ng tingin sa akin at bumagsak sa lupa. - Ang aking ama ay may Alzheimer's, Mr. Smith. Ang aking pamilya ay napakasimple, palagi kaming nabubuhay sa mga pangunahing kaalaman at sa kasamaang palad sa sandaling ito ay hindi namin naibigay sa aking ama ang kaginhawaan at paggamot na nararapat sa kanya. - She blurted out and I could see the tears going down her face, kahit gusto niyang itago. Saang lungsod ka galing, Maria Júlia - tanong ko sa kanya, kinuha ko na ang cellphone ko sa bulsa. Ako ay mula sa isang nayon malapit sa lungsod ng Province.- Aniya. Hindi ko alam kung bakit ko ito gagawin, ngunit may isang bagay sa akin na nagsasabi na dapat kong tulungan siya at iyon mismo ang gagawin ko... Siguradong hindi isyu para sa akin ang pera, kaya ito hindi ko gagastusin ang anumang bagay upang gumawa ng isang bagay para sa isang tao, higit pa sa isang taong mas nangangailangan nito kaysa sa akin. Makikipag-ugnayan ako sa mga pribadong medikal na klinika sa inyong Province para makakita ng paraan para maging mas komportable ang iyong ama, Maria Júlia... Kung kailangan mo ng pera, gamot o anumang bagay na katulad niyan, maaari mo akong kausapin. - sabi ko sa kanya. Ang lolo ko ang isa sa mga taong minahal ako ng lubos sa mundo, at sa kabila ng lahat ng ginhawa sa mundo, marami siyang naranasan bago siya namatay, kaya alam ko kung gaano kasakit ang makitang nagdurusa ang taong mahal mo... Ang gulo ni Aya? Oo, pero mabait siyang babae at maganda ang pakikitungo niya kay Miguel. Gagawin ba talaga ito Sir para sa akin?- Maluha-luha niyang tanong sa akin. I won't say it twice.- sagot ko. Isang napakalaking ngiti ang nabuo sa kanyang mukha nang marinig niya ang aking sagot at marahil ay hindi nag-iisip, lumapit siya sa akin at binigyan ako ng mahigpit na yakap... Wala akong reaksyon doon, siguradong ayoko ng physical contact, kaya't ' hindi alam kung paano tumugon sa iyong aksyon. Maraming salamat, Mr Smith! Pagpalain nawa ng Diyos ang Panginoon ng higit at higit pa. Nagsalita siya habang nakapulupot pa rin ang kanyang mga braso sa aking katawan. Ilang sandali pa ay naging komportable ako sa aking katawan sa tabi ni Aya... Naramdaman ko ang init ng kanyang katawan, naramdaman ko ang malambot na amoy ng kanyang buhok at ang mabangong amoy ng kanyang katawan. Dahil doon ay lumiwanag ang buong katawan ko at ilang segundo, hiniling kong akin na lang siya... Akin na lang. - OK lang! Tama na. - sabi ko, lumayo siya sa akin, bago ako gumawa ng kalokohan. Tumingin siya sa akin, nakangiti pa rin na hindi man lang inaalala ang buong sitwasyon. Ang babaeng ito ay hindi man mula sa planetang ito! - Well, salamat sa lahat, Mr. Smith! Matutulog na ako, good night to you Sir- Nagpaalam siya sa akin at tumalikod na at lumabas ng garden. Sinundan ng mata ko ang babaeng iyon hanggang sa mawala siya sa aking paningin at nang mawala siya ay nanatiling mainit ang katawan ko... Oh shit! Damn! - I cursed when I found myself trap in those thoughts. Gusto mo bang malaman? Kailangan kong makipagtalik sa ibang tao... Yun talaga ang kailangan ko. Sa ganitong paraan hindi mo na kailangang mag-isip ng masyadong maraming oras tungkol sa kalokohang ito.AYA POV Tuluyan pa rin akong nagulat at hindi makapaniwala sa kilos ni Enrique. Noong sinabi niya sa akin na tutulungan niya ang tatay ko, akala ko nagbibiro siya, pero ginawa niya talaga ang sinabi niya. Wala pang isang linggo mula nang sabihin niya sa akin na hihingi siya ng tulong para sa aking ama, at pansamantala ang aking ama ay inilipat na sa isang mahusay na medikal na klinika, ang mga gamot na kailangan niya ay binili at siya pa ang nagbayad para sa gastos sa transportasyon sa akin. . Nay... Hindi ko na kayang magpasalamat sa lahat ng ginawa niya para sa akin at sa pamilya ko at makakalimutan ko ang kanyang kabaitan. Binayaran ba niya ang lahat ng gastos sa pagpapagamot ng iyong ama? - pang-sampung beses na tanong ni Tania sa akin na ikinatawa ko. Walang empleyadong naniniwala kapag nalaman nilang tinulungan ni Enrique ang pamilya ko... Pare-pareho lang ang reaksyon ng lahat, nakabuka ang bibig at hindi makapaniwala. - At katotohanan! Aaminin ko na hanggang ilang
ENRIQUE Lumipas ang mga araw mula noong nangyari ang katawa-tawang pangyayari sa pagitan namin ni Maria Júlia at hindi pa rin ako makapaniwala na sinabihan ako ng babaeng iyon. Sa palagay ko ay wala siyang ideya tungkol sa anumang bagay sa buhay, kung hindi ay tiyak na nakakaramdam siya ng pribilehiyo na ang isang tulad ko ay interesado sa kanya. Hindi sa pangit na babae si Maju, hindi siya, kabaligtaran, pero ako si H Enrique Smith, isa sa pinakamayamang lalaki sa bansa... Sinong tatanggi sa akin? walang tao! Pero gusto mo bang malaman? It was really great that she said no... He would definitely fall in love with me, that won't work and I would have to fire her, her saying no was great for both of us. Mr. Smith? - Isang boses ang umalingawngaw sa aking subconscious na nagpagising sa akin. Itinaas ko ang aking ulo, itinulak ang mga kaisipang iyon at nadatnan ko si Cynthia na nakatayo sa harapan ko... Ano ang gusto ng babaeng ito? Sobrang puno na ng ulo ko. Magsalita ka,
AYA POV Ngayon ay eksaktong tatlong buwan na akong nagtatrabaho sa mansyon ni Enrique Smith. Aminado ako na pagdating ko sa bahay na iyon ay akala ko magiging mas madali ang lahat, akala ko magugustuhan nila ako kaagad at magkakaroon ako ng pagmamahal ng aking amo at ng kanyang anak, ngunit ngayon nakikita ko kung gaano ako mali sa lahat ng iyon. ... Nagawa ko pa ngang manalo sa pagmamahal ni Miguel at agad akong natuwa sa bagay na iyon, ngunit ang hangal na troglodyte na si Enrique ay talagang may pusong bato, at may gusto kang malaman? Sa panahon ngayon wala na akong pakialam sa pagdamay niya sa akin, ang gusto ko lang sa asshole na ito ay ang bayad ko sa katapusan ng buwan, yun lang. Nang tulungan ako ni Enrique sa mga isyu ng aking ama, binago ko ang aking buong konsepto tungkol sa kanya at naisip ko na maaari siyang maging isang mabuti at maawain na tao, ngunit ang mga salita na sinabi niya sa akin noong araw na iyon sa pasilyo ay nagpapakita na siya ay isang kasuklam-suklam.
ENRIQUE Ngayon ay Linggo, ngayon ay alas-nuwebe na ng umaga at sa unang pagkakataon sa loob ng maraming taon, kasama ko si Miguel sa Linggo... Ang mga Linggo ko ay palaging nasa club ng buhay, hindi ko na maalala ang huling katapusan ng linggo. I spent I went home, but as Aya took the weekend off and I don't want Miguel to be with someone I didn't know, I decided to stay here and keep him. Well, hindi naman talaga ako marunong mag-alaga ng bata, sa totoo lang, wala talaga akong alam sa pakiramdam ng pag-aalaga ng bata, pero hindi naman dapat ganoon kahirap, kung kaya ni Aya eh. kayang kaya ko din. Anong gusto mong kainin, Miguel?- tanong ko sa kanya habang may hinahanap sa closet. - Chocolate! - Excited niyang bulalas. Alas nuwebe na ng umaga, Miguel. Sa palagay ko ay hindi magandang ideya na kumain ng tsokolate ngayon. - sagot ko sa kanya. Inaamin ko na hindi ko talaga alam kung paano gumagana ang diyeta ni Miguel, ngunit naniniwala ako na hindi kasama ang tsokolate sa u
Cassandra, pabayaan mo na si Miguel... Ibibigay ko sayo ang gusto mo, ibibigay ko hangga't gusto mo. - sabi ko nung nakita kong lalapitan talaga siya. Lumingon ang mapanlokong asong iyon nang marinig niya akong magsalita, ngumiti siya ng malapad at humakbang pasulong, papalapit sa akin. Ano ang gusto ko? - Tanong niya sa akin. Sabihin mo lang ang gusto mo at lumayas ka sa harapan ko. - Nagsalita ako sa pagitan ng mga ngipin. - Hindi ko dapat gawin ito, ngunit inaamin ko na naaawa ako sa iyong maliit na mukha, kaya't ako ay magiging mabuti at bibigyan kita ng diskwento sa pagkakataong ito... Isang milyon, Enrique. Isang milyon ang pera. - Nagsalita ang mersenaryong iyon na may malamig na ngiti sa kanyang mukha. Kita mo? I always said that her goal is money... It was never Miguel, she never wanted to see him, pera lang ang habol niya. Ang babaeng ito ay hindi nagbabago, at hinding-hindi magbabago... Hindi ako nagsisisi na naging anak ko si Miguel, ngunit lubos kong pinagsisiha
- Oo naman! Maaaring ito ay isang shot ng whisky na may tatlong ice cube. - mabilis kong sagot. Umupo ako sa sofa pagkaalis niya, at pagkaraan ng ilang minuto bumalik siya dala ang baso ng whisky at isang baso ng alak para sa sarili niya. I missed you... Ang tagal mo na akong hinanap. Sabi niya, dinala niya ang mga kamay niya sa buhok ko at hinaplos iyon. Sobrang busy ko lately. - Sinabi ko ito bilang tapat. Ang dahilan kung bakit wala kaming visa lately ay halatang hindi dahil sa aking mga trabaho, ngunit talagang naging abala ako nitong mga nakaraang araw. Ito ay totoo pa rin! Pero ang importante nandito ka ngayon at kaya kitang ma-miss. - Sabi niya at saka umakyat sa kandungan ko, inatake ang bibig ko. Well, gusto ko ang mapagpasyahan at direktang mga babae... Ang paikot-ikot ay hindi isang bagay na mahusay para sa akin. Halatang tumugon ako sa halik ng babaeng iyon at mabilis na tinanggal ang pang-itaas na bahagi ng kanyang lingerie na bumungad sa kanyang malalaking
Aya Mabilis na lumipas ang mga araw tulad ng hangin nitong mga nakaraang linggo at sa wakas ay nasanay na rin ako sa lahat ng sobrang abalang buhay na ito sa São Paulo at sa aking kasalukuyang trabaho. Aaminin ko nasanay na ako, nasanay na ako at nabuo ang pagmamahal ko kay Miguel, kaya hindi ko na nararamdaman na nasa trabaho ako kapag kasama ko siya, sa totoo lang. Feeling ko nasa bahay ako... Yung pagiging simple niya, feel at home ako... pamilya... Ang tatay mo naman, sobrang layo ng bahay. Enrique has actually been a big unknown in my life... Since the last episode of disagreement we had, I have simply kept minimal contact with him... I only talk to him when it comes to Miguel and when he try get closer, Hindi na lang ako nag-open up... Napagod ako sa pagiging mabait at pakikitungo sa kanya ng maayos habang sinasampal lang, at pakiramdam ko naging maganda ang biglaang pagbabago ng mood ko, dahil simula noon, parang nag-iisip muna siya ng mabuti bago siya magsalita. sa akin.
- Manatili ng kaunti, gusto kitang makausap...- Nagulat siya sa akin. Nanatili ang tingin ni Enrique sa akin, umalis siya sa desk niya at naglakad palapit sa akin, nakaharap sa akin... Ano bang gusto ng lalaking ito? Ano ang gusto mo, Sir? - tanong ko sa kanya, nakatingin ng malalim sa kanyang mga mata. Saglit na umiling si Enrique sa kanyang tingin at sa sandaling iyon ay nakita ko kung ano talaga ang gusto niya, ngunit tiyak na hindi niya iyon makukuha sa akin... Hindi sa akin! - Enrique, I think it's better to go back and take care of Miguel...- sabi ko sabay talikod sa kanya, pero hinawakan niya yung braso ko para pigilan ako sa pagpunta. Anong nangyari sa lalaking ito? Alam na alam ko ang sasabihin niya at ayokong marinig. - Stay, please... - Tanong niya sabay bitaw sa braso ko. Hindi ko maintindihan kung ano ang nangyayari dito... Alam na alam ko kung ano ang gusto ni Enrique, ngunit sa palagay ko pareho naming nilinaw na hindi ito mangyayari. Kaya sabihin mo...
Maya-maya ay naghiwa-hiwalay ang mga lalaking iyon pagdating ko at si Enrique ay nag-iisa na lang... Hindi maganda ang mukha niya nang makita niya ako at hindi man lang niya nagawang itago. Nagulat na makita ako dito? - tanong ko sa kanya para lang magalit. Hindi, ito ay isang napakagandang lugar para puntahan ng isang tulad mo... Maraming mayayamang lalaki dito, mahusay para sa isang murang patutot na katulad mo na matamaan ang isang pasusuhin. - Sagot niya sa akin ng hindi tumitingin sa akin. Hindi ko napigilang matawa sa narinig ko. Si Enrique ay kasing tamis niya... Kasing tamis ng lemon! Natanggap ba ng iyong abogado ang paunawa? Sinabi sa akin ng abogado ko na naabisuhan ka na... Ayokong dalhin sa korte ang kaso ng anak natin, pero pagod na pagod na akong makipag-usap sa iyo at wala akong marating, iyon lang ang pagpipilian ko. - Nagsalita ako sa malamig at nakakatakot na paraan. Walang iba sa mundo ang higit na kinasusuklaman ni Enrique kundi ang pangungutya at wala a
Cassandra pov Miguel... Miguel, yan ang pangalan ng anak ko. Tandang-tanda ko kung gaano siya dito sa loob ng tiyan ko at kung gaano siya kagusto sa akin. Ahh, kung paano siya ninanais. Tandang-tanda ko ang araw na nabuntis ko si Miguel... Lasing na lasing si Enrique sa araw na pinag-uusapan at halatang sinamantala ko ang pagkakataon... Ilang buwan na rin ang nakalipas mula nang magbasag ako ng condom at magsinungaling sa kanya ng ganyan. I was taking them the contraceptive, but nothing worked, but that day, that day was on my side and everything happened exactly the way I planned and five years after my precious Enrique is here. Mahigit pitong taon ang relasyon namin ni Enrique... Nakilala ko siya noong twenty-one years old pa lang ako at si Enrique noon ay hindi pa kilalang CEO siya ngayon, pero nagawa pa rin niya. bigyan mo ako ng hindi mabilang na benepisyo... Napakasaya kong babae sa loob ng pitong taon na magkaugnay kami, dahil noong panahong iyon, hindi man lang ako nagba
Aya Pov Pakiramdam ko ay lubusang lumubog ang katawan ko sa kamang iyon, nakulong ako sa mahimbing na tulog at ang gaan ng katawan ko ay parang balahibo... halos parang nakahiga ako sa ulap dahil sa sobrang sarap ng pakiramdam ko. Gumalaw ako, lumingon sa gilid ng aking kama at nang imulat ko ang aking mga mata saglit, nakita kong lumulusob na ang araw sa mga maliliit na bitak sa bintana at walang tigil na kumakanta ang mga ibon sa labas... Tumingin ako sa paligid. buong kwarto na hinahanap si Enrique, ngunit wala na siya roon. Hey, saan siya nagpunta?Panaginip lang ba lahat ng nangyari kahapon? Hindi ito maaaring... Napakatotoo ng lahat! Nandito siya! Alam kong siya iyon. Naalala kong mabuti ang pagtingin ko sa kanyang mga mata bago matulog. Ngunit saan siya nagpunta? Naupo ako sa kama, still getting my bearings at nakita kong wala na talaga siya... Walang bakas ng mga gamit niya sa kwarto at mukhang wala na talaga siya. Well, I didn't expect anything different from tha
ENRIQUE I swear I don't know exactly what came over me, one minute I was there in my room and the next Aya is here in my arms... Hindi ko akalain, hindi ko na-analyze ang sitwasyon, ginawa ko lang. ang matagal ko nang gustong gawin... At gusto mong malaman kung nagsisisi ako? Hindi kaunti! - Damn... Nakakabaliw ang sarap ng bibig mo. - bulong ko sa tenga niya habang hinihiwalay ang labi ko sa labi niya. Pinulupot ni Aya ang mga braso niya sa leeg ko, tumingin siya sa akin habang nakatitig sa mata ko at ngumiti sa paraang nakakabaliw sa akin... That drives me out of my mind. Hindi ko alam kung ano ang pakiramdam ng ma-inlove sa isang tao, pero parang iyon ang nararamdaman ko kapag nakikita kong ngumiti ng ganyan si Aya... Napapailing ako at parang tumigil ang pag-ikot ng mundo sa akin, at Siya lang ang nakikita ko. We shouldn't...- She said, nakatingin pa rin sa mga mata ko. Huwag mo na akong paalisin ulit, please. Ako..ako, gusto kita! I can't stop thinking about you and
Aya Pov Sa pagtayo ko sa balkonahe ng mansyon ay naramdaman ko ang simoy ng hangin na tumama sa aking mukha, isang bahagyang lamig ang bumalot sa aking buong katawan at ang masarap na amoy ng kagubatan ay nagpapaalala sa akin ng tahanan. Gustung-gusto ko ang mga araw na ginugugol ko dito sa bukid, ang mga araw ay kitang-kitang mabuti para kay Miguel at para sa akin din... Ang pagiging malapit sa kalikasan, ang mga hayop at ang dalisay na hangin na ito ay nagpaparamdam sa akin at mayroong walang pakiramdam sa mundong ito na mas mahusay kaysa dito. Nakatayo pa rin ako doon habang malayo ang iniisip ko, nang may lumitaw, o sa halip, isang tao, na biglang nagpagulo sa isip ko... Enrique is coming towards the mansion at this exact moment, naka-black shorts lang siya at manipis na puting t-shirt at basang-basa ang buong katawan. Tuluyan na akong naparalisa habang pinagmamasdan siyang naglalakad patungo sa mansyon at sa pagkakataon ding iyon ay nanumbalik sa aking isipan ang lahat
Ang tanging naiisip ko lang ay kung gaano ako katanga para sabihin lahat ng mga iyon sa kanya... Hindi ko dapat sinabi sa kanya ang mga bagay na iyon. hindi ko dapat! Ako ay isang tulala at tiyak na iniisip niya na ako ay isang asshole ngayon. Are you okay, boy?- boses ni Vilma ang nakaagaw ng atensyon ko. Napalunok ako ng mariin, pinipilit kong huwag ihayag ang tunay kong kalagayan at tumango ako bilang pagsang-ayon. Ay... Okay lang! Nasaan si Miguel? - tanong ko sa kanya, iniba ang usapan. Nasa deck siya sa gilid kasama ang yaya si Aya. - Sagot niya sa akin. Salamat! - sabi ko tapos tinalikuran ko siya. Bumalik ako sa kwarto ko at mabilis na nagpalit ng damit... You know what? Hindi ko hahayaang masira ang trip ko sa sagot ni Aya... Never akong naghihirap para sa mga babae at hindi na ngayon na gagawin ko iyon. Bumaba ulit ako ng hagdan at dumiretso sa deck, nadatnan ko doon sina Miguel at Aya.. Nakaupo si Miguel habang nasa lake ang maliliit na paa at nasa tabi niya
ENRIQUE Napatitig ako sa madilim na kisame ng kwarto ko habang umaalingawngaw sa isip ko ang mga iniisip ko... Ang gulo ng ulo ko nitong mga nakaraang araw at kahit nandito ako sa bukid na isang tahimik at payapang lugar, naninirahan ako. Hindi ko napigilan ang pag-iisip tungkol sa darating. Hindi ako natatakot na harapin si Cassandra sa korte, hindi naman ako natatakot dahil alam kong hindi niya kukunin sa akin ang anak ko, hindi ako papayag na kunin niya ito, ang takot ko ay maiwan ang ulo ni Miguel. sa lahat ng gulo na ito at kung paano niya haharapin ang lahat ng ito... Ayokong mas matrauma ang anak ko kaysa sa kanya, ayoko siyang magdusa ng higit pa sa naranasan niya... Sa panahon ngayon, napagtanto ko na ang anak ko ay pinahirapan ko nang husto sa nakalipas na limang taon, ngunit ayaw ko nang mangyari iyon at hindi ako papayag na mangyari iyon. Lumingon ako sa kama habang nakatingin sa bintana at sa pagitan ng kulay abong mga kurtina ay nakita ko na ang araw ay nagpapa
AYA POV Ngayon ay Biyernes! Kadalasan ay umaalis ako tuwing Biyernes at babalik lang dito tuwing Linggo, ngunit ngayon ay ganap na hindi tipikal na Biyernes. Biglang, out of the blue, si Mr. Smith, aka aking mahal na amo, ay nag-imbento ng isang paglalakbay sa bukid ng kanyang lolo at ang aking katapusan ng linggo, na dapat ay kalmado at nakakarelaks, ay naging isang malaking gulo. Sa ngayon ay tinatapos ko na ang pag-impake ng aking mga bag, pagpapatuyo ng aking buhok at sinusubukang tapusin ang paghahanda nang sabay-sabay... Pakiramdam ko ay nakulong ako sa kaguluhan. Hanggang kahapon ay wala akong ideya kung bakit ito ay higit pa sa biglaang paglalakbay na inimbento ni Enrique, ngunit kahapon ay natuklasan ko kung bakit... Nagsampa ng kaso ang biyolohikal na ina ni Miguel laban kay Henrique para gawing regular ang kustodiya at ito ay isinapubliko. Nakaplaster ang mukha niya sa mga magazine, programa sa telebisyon at tabloid at naniniwala ako na gustong iligtas ni Henrique s
ENRIQUE Alam mo ba ang sandaling iyon sa buhay na parang tumitigil ka? Na walang gumagalaw para sa iyo at tila natigil ka sa isang walang katapusang loop? Ganyan talaga ang nararamdaman ko nitong mga nakaraang araw... Kahit saang lugar ako naroroon, oras o sinong kasama ko, hindi mawala sa isip ko ang imahe at mga salita ni Aya... Sinusubukan ko, pero hindi ko magawa. kalimutan na ang pagsasabi niya sa akin ay hindi. Nakakaramdam ako ng kakila-kilabot na naipit sa buong sitwasyong ito. I've always been a free, detached guy and I've always have whoever I want to side my side, feeling rejected makes me feel in a way na hindi ko pa naramdaman sa buhay ko at parang sa tuwing binabalewala niya ako, may something dito sa loob ko mas gusto ko pa. Gamot! - Nagmura ako nang hindi ko ma-concentrate ang isip ko sa trabaho. Hanggang ngayon ang babaeng ito ay nagawang salakayin ang aking mga iniisip... Hindi ko man lang maalis sa aking isipan ang kanyang imahe... Naiimagine ko siya na may