[ ENRIQUE POV ]
Isabela? Caroline? Patricia? Vivian? Sa mismong pagkakataong iyon ay nakalubog ako sa higaan ng ilang motel at tinitigan ko ang babaeng hubad na nakahiga sa tabi ko na walang ideya kung sino siya o kung paano kami nakarating dito... Ang huling natatandaan ko ay ang pagpasok ko. isang nightclub sa sentro ng lungsod, ngunit mula sa bahagyang mga pasa sa puwitan ng babaeng iyon, inaakala kong napakasaya ng aming gabi. Lumipat ako sa kama, kinuha ang cellphone ko at nang napagtanto kong pasado alas otso na pala ay napagtanto kong huli na pala ako... May napakahalagang meeting ako ngayon at hindi ko na maisip na maging huli na. Ang kinabukasan at tagumpay ng aking kumpanya ay nakasalalay sa pulong na ito. Mabilis akong bumangon at naglakad patungo sa banyo ng motel na iyon at nagpasya na doon na maghanda, dahil hindi man lang ako makauwi. Magandang umaga,! Gising ka na ba? Bumalik ka sa kama, halika at painitin mo ako ng konti.- Parang multo ang babaeng iyon sa likod ko at kahit papano nag-abala akong tumingin sa kanya. Hindi ko alam kung ano talaga ang sinabi ko sa babaeng ito, pero sigurado ako sa mundo na hindi ako nangako ng walang hanggang pag-ibig. Hindi ko pa nakita ang babae sa buhay ko at hindi ko na kailangan pang makita siya... Wala akong anumang mga romantikong plano sa buhay ko, at wala akong balak. Hindi ka ba sasama? - Giit niya sabay yakap sa akin mula sa likod at nag-iiwan ng halik sa likod ko. Syempre! Marami akong gagawin at hindi ko pwedeng sayangin ang oras ko dito.- sabi ko habang papalayo sa kanya. "Pag-aaksaya ng oras", ano ang ibig mong sabihin? I thought we will spend the day together today.- She told me with her eyes drooping and that made me laugh. May kilala akong scammer sa malayo at siguradong isa ang babaeng ito. I'm not going to fall for her game, I've never fallen before and it won't happen now. I'm sure hindi ko pinangako sayo yan girl. Marami pa akong dapat gawin, hindi ko sasayangin ang oras ko sa babaeng hindi ko halos kilala... Ilagay mo ang sarili mo sa pwesto ani niya! - I said completely unappreciative of that conversation habang naglalakad ako papunta sa exit door ng motel na yun. hamak ka! Imbecile! Damn! kaya ko. Narinig ko ang sigaw niya habang papalabas siya ng kwartong iyon at saka ko narinig ang tunog ng kung anong nabasag sa loob. Tiyak na hindi nakakaapekto sa akin ang ganitong sitwasyon, hindi ito ang unang babaeng nagmura o nagmura sa akin at sigurado akong hindi siya ang huli. Binayaran ko ang bill para sa lugar na iyon at pagkatapos ay sumakay sa aking kotse dumiretso sa kumpanya... Hindi ko alam kung paano ko ito ginawa, ngunit nakarating ako doon sa tamang oras. Magandang umaga, Mr Smith! Kamusta ka na?- Cynthia, sinalubong agad ako ng aking sekretarya pagkapasok ko sa pinto ng kumpanya. - Ang aking ulo ay sumabog, Cynthia, kaya huwag masyadong magsalita... Kailangan ko ng isang tasa ng kape at ang pinakamalaking aspirin na makukuha mo. - sabi ko habang nilalagpasan siya. Tama, ayon sa kalooban ng Panginoon! - Agad niyang tugon at saka lumayo sa akin para asikasuhin ang order ko. Si Cynthia ay isang mahusay na sekretarya... Siya ay mahusay, matalino, insightful at napakainit din, na may isa sa mga pinakamahusay na blowjob na naranasan ko. Alam kong sinabi ko na hindi ko gusto ang pakikipag-ugnayan sa mga babaeng kasama ko. makipagtalik, ngunit si Cynthia ay isang matalinong babae, kami ay nakikipagtalik lamang nang buo nang walang pangako, nang walang anumang singil at iyon ay kahanga-hanga. Iyong kape at aspirin... Handa na ang meeting room, magsisimula ang meeting sa kalahating oras. - Binalaan niya ako habang iniiwan niya ang lahat sa mesa. Okay, sasama na ako! Okay! Nasa line two ang nanay mo, gusto ka niyang makausap.- babala ni Cynthia at saka ako iniwan. Ngunit ano ang gusto ng aking ina? Ilang buwan na kaming hindi nag-uusap, the last time we talked we have a big argument and I don't feel like fighting today. Dona Ana Estela? - sagot ko sa kanya ng walang masyadong katatawanan. Si mommy para sayo, delingkwenteng bata. Kumusta ang paborito kong anak? - Tanong niya sa akin sa mahinahong boses at napatawa ako ng katawa-tawa. Ako ang iyong nag-iisang anak na lalaki, Ginang Ana Estela. Don't be ironic... No nonsense, just say what you want.- I was frank and direct. No patience, as always... I just wanted to let you know na dumating si Miguel kahapon from summer camp, dito siya nagpalipas ng gabi sa akin, but he's going back to his house tonight.- She warned me and that made me choke. ang kape. ANO? Hindi ko alam na tapos na ang bakasyon... Paanong ang dalawang buwan ay lumipas nang napakabilis? Hindi ko maiuuwi si Miguel ngayon, wala man lang akong yaya na mag-aalaga sa batang ito... Kailangang tumira sa kanya ang nanay ko, hindi ko siya maisama. - Nanay, ako ay ganap na abala, panatilihin siya doon kahit hanggang sa susunod na buwan. - tanong ko sa kanya. Ahh, hanggang ilang segundo na ang nakalipas ay si "Dona Ana Estela", ngayon ay "ina" na... Pero ang pagtugon sa iyong kahilingan, ang sagot ay hindi, mahigit dalawang buwan mo nang hindi nakikita ang iyong anak, hindi niya nakikita. tumigil ka sa pagsasalita sa iyo. - Sagot niya sa akin. - Wala akong yaya, mom... hindi ko kaya at Ni hindi nga ako marunong mag-alaga ng bata mag-isa. giit ko. This won't be a problem, nakipag-ugnayan na ako sa isang nanny agency at sasamahan niya si Miguel sa bahay niya... Don't worry, my son. Magiging maayos ang lahat! Okay! I'll ask the driver to pick you up at 4:30 pm at your house, thanks for nothing, "mom"!- Walang pasensya na sagot ko at ibinaba na ang tawag bago siya nagsalita. Parang ayaw ko sa anak ko pero complicated... Scammer ang nanay ni Miguel, tinangka akong hampasin ng asong iyon sa tiyan sa pag-aakalang magkakaroon siya ng marangyang buhay sa gastos ko kaya sa tuwing titingin ako. at my son is the "her" that comes to my mind... That scammer bitch. Hindi pinaghahanap si Miguel, hindi ako kailanman Nais kong maging isang ama, kaya hindi ito madali para makayanan ko ang lahat ng ito... Sinusubukan kong maging mabuting ama, ngunit hindi Kaya ko, dahil bagay ako Hindi ko ito ginusto para sa aking sarili. Mr. Smith? Ang mga shareholder ay naghihintay para sa iyo sa silid ng pagpupulong.- Binalaan ako ni Cynthia, pinaalis ang aking mga iniisip. Ginugol ko ang natitirang bahagi ng aking araw na nakakulong sa silid ng pagpupulong at tatlong napaka, napakahalagang kontrata ang isinara... Kahit papaano ay may magandang mangyari sa aking buhay. Uuwi na ako, Cynthia... Don't forget to update my entire agenda for the week.- I informed my secretary as I passed her. Napatayo agad si Cynthia nang marinig niya akong magsalita, lumapit siya sa akin at humarap sa akin... Eto na! Ano ang gusto ng babaeng ito? Ano sa tingin mo ang pagkikita natin sa flat ko? Ipapainom kita at bibigyan kita ng masarap na masahe... - bulong ni Cynthia na may pilyong ngiti sa labi. hindi ko kaya! Kararating lang ni Miguel galing summer camp.- agad kong sagot. Bakas sa mukha niya ang pagkadismaya, kibit-balikat niya ako at bumuntong-hininga, sumuko. Okay! Send him a kiss then.- sagot ni Cynthia na may dilaw na ngiti sa labi at saka lumayo sa akin. One less problem... I never thought I would say this, but Miguel got me out of trouble. Wala akong ganang makipagtalik kay Cynthia ngayong gabi, magaling siya sa ginagawa niya, pero umuungol siya ng napakalakas at napaka eskandalo, lalo lang magpapalala ng migraine ko... Ang totoo gusto ko lang makauwi, kumain ng kahit ano, maligo at matulog hangga't kaya ko. Magandang gabi, Mr Smith! - sinalubong ako ng security guard ko pagkapasok ko sa gate ng mansion ko. Magandang gabi, Pascal! - sagot ko sa kanya. Paglapit ko pa lang sa malaking entrance door ng mansion, bumukas ito at tumakbo si Miguel papunta sa akin na may malaking ngiti sa labi. Daddy! - sigaw niya habang nakayakap sakin. Nakarating ka na ba? Akala ko mamaya pa yan dadating. - sagot ko na medyo nahiya sa yakap niya. Hindi ko alam kung paano kumilos o makitungo kay Miguel... Sa buong buhay ko, hindi ako nagkaroon ng sanggunian para sa pagmamahal, pag-aalaga o pagmamahal, mula sa murang edad ay pinalaki at pinag-aral ako ng mga yaya, marahil ito ang dahilan ng lahat ng sakit na naramdaman ko ay itinatago ko ito sa aking ina... wala akong matandaang sandali na kasama ko sila ng aking ama noong kabataan ko, kaya hindi ko alam kung paano ako kumilos o kung ano ang gagawin kay Miguel. ... Pagsamahin ang lahat ng ito sa paraan na siya ay ipinaglihi, ang lahat ay lumalala pa. Alam kong hindi niya kasalanan, pero hindi rin sa akin! Namiss kita, daddy! Gumawa pa ako ng drawing para sayo...- sabi ni Miguel habang inaabot sa akin ang isang luma at gusot na papel. Ang galing, Miguel... Astig na drawing!- I say completely awkwardly. Napaiwas ako ng tingin sa anak ko ng ilang segundo at may nadatnan akong babaeng nakatayo sa likod niya... Isang maiksing babae, straight ang buhok na parang ibang lahi na babae, maliit na itim na mata, singkit at payak ang katawan, kayumanggi ang balat na parang gabi at with a huge, excited smile on his face... Bakit nakangiti ang babaeng ito? Wala akong nakikitang dahilan! Hello goodnight! Ang pangalan ko ay Maria Julia, ngunit tinatawag akong Aya ng lahat... Magiging yaya ako ni Miguel at nasasabik ako sa bagong trabahong ito... - Sinubukan pa nga ng babaeng iyon na magsalita nang walang tigil sa aking isipan, ngunit mabilis akong putol ko sa kanya. Ayokong malaman ang pangalan mo, lalo na ang nickname mo, ang gusto ko lang ay alagaan mo ang batang ito at siguraduhing tahimik siyang magsalita hangga't maaari... I have a terrible migraine, the last thing Gusto kong marinig ang talumpati ng isang yaya. - Nagsalita ako ng walang pasensya at umalis bago pa siya nagsalita. Kung ang babaeng ito ay masigla at masaya. As it seems to be, I can already see that she won't last a month here... Peste talaga si Miguel at ipapatakbo niya ang babaeng ito, gaya ng ginawa niya sa huling pitong yaya na pumunta dito sa nag-iisa noong nakaraang taon. Ayokong maging pessimistic, pero makikipag-ugnayan ako sa schedule ng pag-aalaga ng bata, tiyak na walang kinabukasan ang babaeng ito sa bahay na ito.[Julia POV] Ayokong malaman ang pangalan mo, lalo na ang nickname mo, ang gusto ko lang ay alagaan mo ang batang ito at patahimikin siyang magsalita hangga't maaari... I have a terrible migraine, the last thing Gusto kong marinig ang talumpati ng isang yaya. - Masungit at masungit na tugon sa akin ng lalaking iyon at unti-unting nawala ang ngiti sa labi ko habang nagsasalita. Binalaan na ako ng kasambahay at ng iba pang mga empleyado na medyo na-stress si Mr. Enrique Smith, ngunit hindi ko alam na ganoon pala ito... Ngayon naiintindihan ko na kung bakit galit na galit si Mrs. Smith sa paghahanap ng yaya, ang iba ay dapat Tinakasan ko na ba ang lalaking ito ng hindi man lang lumilingon. Wala akong lakas ng loob na magsabi ng iba, tumango na lang ako na nakaramdam ng kaba... Hindi pa ako nakakaranas ng ganito, ito ang unang trabaho ko bilang yaya, akala ko magiging mas madali ang mga bagay. Hindi na umimik si Mr Enrique, lumakad lang siya ng mabilis at umalis ng hindi man lang n
ENRIQUE POV Habang tumatakbo ako sa ilalim ng treadmill na iyon, naramdaman ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko, ang pawis na bumababa sa mukha ko at sa bawat segundo ay nagiging pagod ang paghinga ko. Ang pag-eehersisyo ay isa sa ilang mga libreng sandali na mayroon ako at ito ay isa sa mga bagay na nagdudulot sa akin ng higit na kapayapaan... Ang sarap ng pakiramdam ko kapag nandito ako, pakiramdam ko ay nagpapakawala ako ng buong bigat sa aking mga balikat, at iyon ay eksakto kung bakit ito ang unang bagay na ginagawa ko araw-araw, ayon sa relihiyon. Bumaba ako sa treadmill na iyon pagkatapos kong makumpleto ang sampung kilometro... Basang-basa na ang t-shirt ko, pagod na pagod ang katawan ko at uhaw ako sa isang basong tubig. Umalis ako sa gym ko at dumiretso sa kusina... Ang kailangan ko lang ay isang bote ng tubig, isang malamig na shower at pagkatapos ay isang masaganang almusal. Magandang umaga, Mr enrique! - Isang mainit at excited na boses ang tumunog sa likuran ko
Pakiramdam ko uminit ang mukha ko na para bang nagliliyab sa sobrang kahihiyan. Anong nangyari sa akin? Ewan ko lang! Binigyan ako ng aking mga magulang ng isang mahusay na edukasyon, hindi pa ako nakapasok sa isang silid sa bahay ng ibang tao o kahit sa aking sariling bahay nang walang pahintulot ng taong iyon, ngunit tila mula sa isang sandali hanggang sa susunod ay lubos kong nakalimutan ang tungkol sa isang pangunahing kilos ng kabaitan. Nakakahiya... Nakakahiya!- Inulit ko sa ika-libong beses habang umiinom ng isang basong malamig na tubig sa pagtatangkang kumalma.May kailangan akong ipagtapat, hindi pa ako nakakita ng nakahubad na lalaki sa buong buhay ko, kaya ang pagkakita sa lalaking iyon na ganap na hubo't hubad ay nagdulot sa akin ng matinding takot... Hindi ko alam kung ano ang gagawin, kung ano ang sasabihin o kung saan pupunta. Nakatayo lang ako at mukhang tanga!Ang tanga mo!- sabi ko sa sarili ko, hindi ko makalimutan ang buong nakakainis na sitwasyon.Hindi na ako
ENRIQUE POV Puno na ang meeting room ngayon. Sa kauna-unahang pagkakataon nitong semestre, pinagsama-sama namin ang buong pangkat ng mga pinuno upang mapag-usapan namin ang mga kita ng nakaraang semestre at pag-usapan din ang mga diskarte para sa darating na semestre... Alam kong dapat ako ang pinaka-focus na tao sa sandaling ito, ngunit ang aking napakalayo ng ulo dito. Gulong-gulo na talaga ang isip ko at walang tigil na umiikot ang isang libong paksa sa loob nito... Naiisip ko si Miguel, ang mga magulang ko, ang negosyo namin at maging ang clumsy na yaya ni Miguel. Siguradong hindi yaya ang babaeng iyon, masyado na yata siyang nag-stay sa bahay, pero pakiramdam ko hindi na siya tatagal ngayong linggo...It doesn't happen... Sa narinig ko, nag-good time si Miguel sa kanya nitong weekend, feeling ko hihingi na siya ng bills by the end of the week. Malayo ang iniisip ko, ngunit nang marinig kong magsalita si Mattew sa ganoong nakakatakot na paraan, awtomatikong nagising ang aking
AYA POV Sa ngayon ay alas kwatro y media na ng umaga, Linggo ngayon at wala akong tulog kahit isang segundo sa buong umaga. Hindi pa maayos si Miguel simula alas kwatro kahapon ng hapon. Ilang beses siyang nagsuka, walang makain at mainit sa lagnat... Tumawag ako sa doktor niya kinaumagahan at nagamot na siya, pero hindi ako makakatulog hangga't hindi ko nakikitang maayos na siya. . Magiging maayos din siya, okay? Ipagpatuloy ang pagbibigay ng mga gamot at kapag nagising siya ay tingnan mo kung maaari mo siyang kainin... Oh, at kung tumaas ang kanyang lagnat, tawagan mo ako, baka kailanganin natin siyang dalhin sa ospital.- Binalaan ako ng doktor habang sinasamahan ko. siya sa labasan. - Salamat Doci! Babantayan ko siya. Maraming salamat sa pagpunta sa oras na ito, doktor. Ako ay labis na nag-aalala. - Nagpasalamat ako sa kanya. Nilalagnat si Miguel nang tumawag ako ng doktor. I was desperate at hindi alam ang gagawin, I'm really grateful na dumating siya para tumulong. Dahi
ENRIQUE POV Mabagal na lumipas ang mga araw kani-kanina lamang, ngunit hindi mawala sa aking isipan ang mga salita ni Maria Júlia... Hindi ko akalain na ganito ang nararamdaman ni Miguel, at kahit na nanlalamig ako sa kanya, ayoko siyang maramdaman na pinababayaan ko siya. . , dahil alam ko talaga kung ano ang pakiramdam ng ganito at kung gaano ito nakakapinsala. So much difference for me, I just wanted to be with them and I never had that, and unfortunately hindi mabibili ang ganyang bagay kahit sa dami ng pera sa mundo. Minsan pakiramdam ko kailangan ko nang magpa-therapy para ma-overcome ang lahat ng ito, pero alam kong sayang ang oras, wala na akong pakialam sa mga nangyari sa nakaraan... nalagpasan ko na ang lahat! Mr Smith, naririnig mo ba ako - ang boses ni Cynthia, na nagpalabas sa akin sa ulirat na iyon. Cynthia?- natatarantang sagot ko. Hindi ko alam kung gaano na ako katagal "naglalakbay", pero ang daming nangyayari lately... I think that girl really made me ref
AYA POV Tuluyan pa rin akong nagulat at hindi makapaniwala sa kilos ni Enrique. Noong sinabi niya sa akin na tutulungan niya ang tatay ko, akala ko nagbibiro siya, pero ginawa niya talaga ang sinabi niya. Wala pang isang linggo mula nang sabihin niya sa akin na hihingi siya ng tulong para sa aking ama, at pansamantala ang aking ama ay inilipat na sa isang mahusay na medikal na klinika, ang mga gamot na kailangan niya ay binili at siya pa ang nagbayad para sa gastos sa transportasyon sa akin. . Nay... Hindi ko na kayang magpasalamat sa lahat ng ginawa niya para sa akin at sa pamilya ko at makakalimutan ko ang kanyang kabaitan. Binayaran ba niya ang lahat ng gastos sa pagpapagamot ng iyong ama? - pang-sampung beses na tanong ni Tania sa akin na ikinatawa ko. Walang empleyadong naniniwala kapag nalaman nilang tinulungan ni Enrique ang pamilya ko... Pare-pareho lang ang reaksyon ng lahat, nakabuka ang bibig at hindi makapaniwala. - At katotohanan! Aaminin ko na hanggang ilang
ENRIQUE Lumipas ang mga araw mula noong nangyari ang katawa-tawang pangyayari sa pagitan namin ni Maria Júlia at hindi pa rin ako makapaniwala na sinabihan ako ng babaeng iyon. Sa palagay ko ay wala siyang ideya tungkol sa anumang bagay sa buhay, kung hindi ay tiyak na nakakaramdam siya ng pribilehiyo na ang isang tulad ko ay interesado sa kanya. Hindi sa pangit na babae si Maju, hindi siya, kabaligtaran, pero ako si H Enrique Smith, isa sa pinakamayamang lalaki sa bansa... Sinong tatanggi sa akin? walang tao! Pero gusto mo bang malaman? It was really great that she said no... He would definitely fall in love with me, that won't work and I would have to fire her, her saying no was great for both of us. Mr. Smith? - Isang boses ang umalingawngaw sa aking subconscious na nagpagising sa akin. Itinaas ko ang aking ulo, itinulak ang mga kaisipang iyon at nadatnan ko si Cynthia na nakatayo sa harapan ko... Ano ang gusto ng babaeng ito? Sobrang puno na ng ulo ko. Magsalita ka,
AYA POV Ngayon ay eksaktong tatlong buwan na akong nagtatrabaho sa mansyon ni Enrique Smith. Aminado ako na pagdating ko sa bahay na iyon ay akala ko magiging mas madali ang lahat, akala ko magugustuhan nila ako kaagad at magkakaroon ako ng pagmamahal ng aking amo at ng kanyang anak, ngunit ngayon nakikita ko kung gaano ako mali sa lahat ng iyon. ... Nagawa ko pa ngang manalo sa pagmamahal ni Miguel at agad akong natuwa sa bagay na iyon, ngunit ang hangal na troglodyte na si Enrique ay talagang may pusong bato, at may gusto kang malaman? Sa panahon ngayon wala na akong pakialam sa pagdamay niya sa akin, ang gusto ko lang sa asshole na ito ay ang bayad ko sa katapusan ng buwan, yun lang. Nang tulungan ako ni Enrique sa mga isyu ng aking ama, binago ko ang aking buong konsepto tungkol sa kanya at naisip ko na maaari siyang maging isang mabuti at maawain na tao, ngunit ang mga salita na sinabi niya sa akin noong araw na iyon sa pasilyo ay nagpapakita na siya ay isang kasuklam-suklam.
ENRIQUE Lumipas ang mga araw mula noong nangyari ang katawa-tawang pangyayari sa pagitan namin ni Maria Júlia at hindi pa rin ako makapaniwala na sinabihan ako ng babaeng iyon. Sa palagay ko ay wala siyang ideya tungkol sa anumang bagay sa buhay, kung hindi ay tiyak na nakakaramdam siya ng pribilehiyo na ang isang tulad ko ay interesado sa kanya. Hindi sa pangit na babae si Maju, hindi siya, kabaligtaran, pero ako si H Enrique Smith, isa sa pinakamayamang lalaki sa bansa... Sinong tatanggi sa akin? walang tao! Pero gusto mo bang malaman? It was really great that she said no... He would definitely fall in love with me, that won't work and I would have to fire her, her saying no was great for both of us. Mr. Smith? - Isang boses ang umalingawngaw sa aking subconscious na nagpagising sa akin. Itinaas ko ang aking ulo, itinulak ang mga kaisipang iyon at nadatnan ko si Cynthia na nakatayo sa harapan ko... Ano ang gusto ng babaeng ito? Sobrang puno na ng ulo ko. Magsalita ka,
AYA POV Tuluyan pa rin akong nagulat at hindi makapaniwala sa kilos ni Enrique. Noong sinabi niya sa akin na tutulungan niya ang tatay ko, akala ko nagbibiro siya, pero ginawa niya talaga ang sinabi niya. Wala pang isang linggo mula nang sabihin niya sa akin na hihingi siya ng tulong para sa aking ama, at pansamantala ang aking ama ay inilipat na sa isang mahusay na medikal na klinika, ang mga gamot na kailangan niya ay binili at siya pa ang nagbayad para sa gastos sa transportasyon sa akin. . Nay... Hindi ko na kayang magpasalamat sa lahat ng ginawa niya para sa akin at sa pamilya ko at makakalimutan ko ang kanyang kabaitan. Binayaran ba niya ang lahat ng gastos sa pagpapagamot ng iyong ama? - pang-sampung beses na tanong ni Tania sa akin na ikinatawa ko. Walang empleyadong naniniwala kapag nalaman nilang tinulungan ni Enrique ang pamilya ko... Pare-pareho lang ang reaksyon ng lahat, nakabuka ang bibig at hindi makapaniwala. - At katotohanan! Aaminin ko na hanggang ilang
ENRIQUE POV Mabagal na lumipas ang mga araw kani-kanina lamang, ngunit hindi mawala sa aking isipan ang mga salita ni Maria Júlia... Hindi ko akalain na ganito ang nararamdaman ni Miguel, at kahit na nanlalamig ako sa kanya, ayoko siyang maramdaman na pinababayaan ko siya. . , dahil alam ko talaga kung ano ang pakiramdam ng ganito at kung gaano ito nakakapinsala. So much difference for me, I just wanted to be with them and I never had that, and unfortunately hindi mabibili ang ganyang bagay kahit sa dami ng pera sa mundo. Minsan pakiramdam ko kailangan ko nang magpa-therapy para ma-overcome ang lahat ng ito, pero alam kong sayang ang oras, wala na akong pakialam sa mga nangyari sa nakaraan... nalagpasan ko na ang lahat! Mr Smith, naririnig mo ba ako - ang boses ni Cynthia, na nagpalabas sa akin sa ulirat na iyon. Cynthia?- natatarantang sagot ko. Hindi ko alam kung gaano na ako katagal "naglalakbay", pero ang daming nangyayari lately... I think that girl really made me ref
AYA POV Sa ngayon ay alas kwatro y media na ng umaga, Linggo ngayon at wala akong tulog kahit isang segundo sa buong umaga. Hindi pa maayos si Miguel simula alas kwatro kahapon ng hapon. Ilang beses siyang nagsuka, walang makain at mainit sa lagnat... Tumawag ako sa doktor niya kinaumagahan at nagamot na siya, pero hindi ako makakatulog hangga't hindi ko nakikitang maayos na siya. . Magiging maayos din siya, okay? Ipagpatuloy ang pagbibigay ng mga gamot at kapag nagising siya ay tingnan mo kung maaari mo siyang kainin... Oh, at kung tumaas ang kanyang lagnat, tawagan mo ako, baka kailanganin natin siyang dalhin sa ospital.- Binalaan ako ng doktor habang sinasamahan ko. siya sa labasan. - Salamat Doci! Babantayan ko siya. Maraming salamat sa pagpunta sa oras na ito, doktor. Ako ay labis na nag-aalala. - Nagpasalamat ako sa kanya. Nilalagnat si Miguel nang tumawag ako ng doktor. I was desperate at hindi alam ang gagawin, I'm really grateful na dumating siya para tumulong. Dahi
ENRIQUE POV Puno na ang meeting room ngayon. Sa kauna-unahang pagkakataon nitong semestre, pinagsama-sama namin ang buong pangkat ng mga pinuno upang mapag-usapan namin ang mga kita ng nakaraang semestre at pag-usapan din ang mga diskarte para sa darating na semestre... Alam kong dapat ako ang pinaka-focus na tao sa sandaling ito, ngunit ang aking napakalayo ng ulo dito. Gulong-gulo na talaga ang isip ko at walang tigil na umiikot ang isang libong paksa sa loob nito... Naiisip ko si Miguel, ang mga magulang ko, ang negosyo namin at maging ang clumsy na yaya ni Miguel. Siguradong hindi yaya ang babaeng iyon, masyado na yata siyang nag-stay sa bahay, pero pakiramdam ko hindi na siya tatagal ngayong linggo...It doesn't happen... Sa narinig ko, nag-good time si Miguel sa kanya nitong weekend, feeling ko hihingi na siya ng bills by the end of the week. Malayo ang iniisip ko, ngunit nang marinig kong magsalita si Mattew sa ganoong nakakatakot na paraan, awtomatikong nagising ang aking
Pakiramdam ko uminit ang mukha ko na para bang nagliliyab sa sobrang kahihiyan. Anong nangyari sa akin? Ewan ko lang! Binigyan ako ng aking mga magulang ng isang mahusay na edukasyon, hindi pa ako nakapasok sa isang silid sa bahay ng ibang tao o kahit sa aking sariling bahay nang walang pahintulot ng taong iyon, ngunit tila mula sa isang sandali hanggang sa susunod ay lubos kong nakalimutan ang tungkol sa isang pangunahing kilos ng kabaitan. Nakakahiya... Nakakahiya!- Inulit ko sa ika-libong beses habang umiinom ng isang basong malamig na tubig sa pagtatangkang kumalma.May kailangan akong ipagtapat, hindi pa ako nakakita ng nakahubad na lalaki sa buong buhay ko, kaya ang pagkakita sa lalaking iyon na ganap na hubo't hubad ay nagdulot sa akin ng matinding takot... Hindi ko alam kung ano ang gagawin, kung ano ang sasabihin o kung saan pupunta. Nakatayo lang ako at mukhang tanga!Ang tanga mo!- sabi ko sa sarili ko, hindi ko makalimutan ang buong nakakainis na sitwasyon.Hindi na ako
ENRIQUE POV Habang tumatakbo ako sa ilalim ng treadmill na iyon, naramdaman ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko, ang pawis na bumababa sa mukha ko at sa bawat segundo ay nagiging pagod ang paghinga ko. Ang pag-eehersisyo ay isa sa ilang mga libreng sandali na mayroon ako at ito ay isa sa mga bagay na nagdudulot sa akin ng higit na kapayapaan... Ang sarap ng pakiramdam ko kapag nandito ako, pakiramdam ko ay nagpapakawala ako ng buong bigat sa aking mga balikat, at iyon ay eksakto kung bakit ito ang unang bagay na ginagawa ko araw-araw, ayon sa relihiyon. Bumaba ako sa treadmill na iyon pagkatapos kong makumpleto ang sampung kilometro... Basang-basa na ang t-shirt ko, pagod na pagod ang katawan ko at uhaw ako sa isang basong tubig. Umalis ako sa gym ko at dumiretso sa kusina... Ang kailangan ko lang ay isang bote ng tubig, isang malamig na shower at pagkatapos ay isang masaganang almusal. Magandang umaga, Mr enrique! - Isang mainit at excited na boses ang tumunog sa likuran ko
[Julia POV] Ayokong malaman ang pangalan mo, lalo na ang nickname mo, ang gusto ko lang ay alagaan mo ang batang ito at patahimikin siyang magsalita hangga't maaari... I have a terrible migraine, the last thing Gusto kong marinig ang talumpati ng isang yaya. - Masungit at masungit na tugon sa akin ng lalaking iyon at unti-unting nawala ang ngiti sa labi ko habang nagsasalita. Binalaan na ako ng kasambahay at ng iba pang mga empleyado na medyo na-stress si Mr. Enrique Smith, ngunit hindi ko alam na ganoon pala ito... Ngayon naiintindihan ko na kung bakit galit na galit si Mrs. Smith sa paghahanap ng yaya, ang iba ay dapat Tinakasan ko na ba ang lalaking ito ng hindi man lang lumilingon. Wala akong lakas ng loob na magsabi ng iba, tumango na lang ako na nakaramdam ng kaba... Hindi pa ako nakakaranas ng ganito, ito ang unang trabaho ko bilang yaya, akala ko magiging mas madali ang mga bagay. Hindi na umimik si Mr Enrique, lumakad lang siya ng mabilis at umalis ng hindi man lang n