All Chapters of วิวาห์ใหม่ไปเป็นชายาตัวร้าย: Chapter 81 - Chapter 90

100 Chapters

บทที่ 81

ใบหน้าของผู้ตรวจการสำนักศึกษาและอาจารย์ซีดเผือด ผู้ที่ได้ดำรงตำแหน่งในสถานที่เช่นนี้ ใครบ้างจะไม่มีคุณธรรมสูงส่งเป็นที่นับหน้าถือตาในหมู่ผู้คน?สุดท้ายพวกเขาทั้งหมดก็ตกตะลึงกับการข่มขู่ธรรมดาตรงไปตรงมาอย่างนี้ของชุยอันหรูไม่นึกว่าท่านหญิงอันกั๋วจะแข็งแกร่งเช่นนี้ ไม่ไว้หน้าใครทั้งสิ้น“ท่านหญิง ทำเช่นนี้ไม่ค่อยเหมาะสมกระมัง?” น้ำเสียงของผู้ตรวจการสำนักศึกษาเริ่มอ่อนลง“พวกท่านกำลังปกป้องเดรัจฉานน้อยสองคนนั้น ก็คิดว่ามันเหมาะสมแล้วหรือ?”ชุยอันหรูไม่ยอมประนีประนอมใด ๆ และไม่เปิดทางลงให้พวกเขาด้วยบุตรชายทั้งสองจากตระกูลหลี่และตระกูลเวินดูเหมือนจะไม่ทราบถึงความร้ายแรงของสถานการณ์ เมื่อได้ยินชุยอันหรูเรียกพวกเขาว่าเดรัจฉานน้อยก็โกรธจัด“เจ้ากล้าว่าข้า ข้าจะให้พ่อของข้าไปทูลฮองเฮาให้ฆ่าเจ้าซะ!”“หญิงชั่ว!”ชุยอันหรูหัวเราะเยาะ มองไปที่ผู้ตรวจการสำนักศึกษาและอาจารย์ “สำนักศึกษาของพวกเจ้าไม่สั่งสอนกฎระเบียบให้พวกเขา และไม่ยอมเรียกคนจากตระกูลหลี่และตระกูลเวินมา เช่นนั้นข้าจะช่วยสั่งสอนเอง”พูดจบก็เดินตรงเข้าไป แล้วกระชากคุณชายน้อยตระกูลหลี่ผู้นั้นออกมาผู้ติดตามของตระกูลหลี่ยังคิด
Read more

บทที่ 82

ชุยอันหรูอยู่ในฐานะท่านหญิงผู้สง่าผ่าเผย นึกไม่ถึงว่าจะเอาเรื่องกับเด็กน้อยไม่นึกว่าชุยอันหรูจะพาคนมาถึงที่หน้าประตูจวนของพวกเขาโดยตรงหลี่ฉุนจงได้ฟังคนในตระกูลหลี่หรือก็คือบิดามารดาของคุณชายน้อยผู้นั้นกำลังอ้อนวอนขอให้เขาคืนความยุติธรรมให้แล้วก็ยิ่งหงุดหงิดใจกว่าเดิม“ออกไปดูสิ”ภาพที่เห็นอยู่นอกประตู ทำให้ผู้คนในตระกูลหลี่โมโหจนตาแดงทันที“ชุยอันหรู ข้าจะฆ่าเจ้า!”มารดาของคุณชายน้อยตระกูลหลี่กรีดร้อง“เห่าอีกสิ ข้าจะเด็ดหัวลูกชายของเจ้าเสีย”คำพูดที่ไม่สะทกสะท้านของชุยอันหรูทำให้ฮูหยินผู้นั้นเงียบไปในทันทีหลี่ฉุนจงเอ่ยถามอย่างจริงจัง “ท่านหญิงอันกั๋ว นี่ท่านหมายความว่าอย่างไร?”ชุยอันหรูเหวี่ยงคุณชายน้อยตระกูลหลี่ลงไปราวกับโยนไก่ป่วยตัวหนึ่ง“หลางเอ๋อร์ มานี่”ชุยหลางเดินเข้ามาอย่างผ่าเผย เปิดเผยบาดแผลบนใบหน้าและเฝือกที่แขนต่อหน้าผู้คน“คนในตระกูลของฮองเฮาดูหมิ่นซื่อจื่อน้อยคนสุดท้ายของจวนเจิ้นกั๋วกงในสำนักศึกษาอย่างโจ่งแจ้งว่าปู่และพ่อก็ตายไปหมดแล้ว ฝั่งอาหญิงก็ไม่มีใครเอา ไม่คู่ควรที่จะอยู่สำนักศึกษาเดียวกับพวกเขา”ชุยอันหรูพูดจบ ผู้เห็นเหตุการณ์ที่เคยรู้สึกว่าชุยอั
Read more

บทที่ 83

หลี่ฉุนจงยิ่งพูดไม่ออก มองครอบครัวที่ชอบก่อเรื่องด้วยสีหน้าไม่พอใจมากขึ้นเรื่อย ๆ“สำหรับผู้ตรวจการสำนักศึกษาท่านนี้ตลอดจนอาจารย์ ผู้ที่สามารถสั่งสอนลูกหลานเหล่านี้ในเมืองหลวงได้ กลับรู้จักแต่วิธีประจบทั้งที่ฝืนใจ เกรงว่าคงไม่มีวิชาความรู้ที่แท้ นับจากวันนี้ ลูกหลานของตระกูลชุยของข้าจะลาออกจากสำนักศึกษา และจะบอกทุกคนว่าสาเหตุที่เขาลาออกก็คือ อนาคตผู้ที่จบจากสำนักศึกษาแห่งนั้นต้องไม่ใช่คนคนดีอะไรแน่นอน”หลี่ฉุนจงสติแตกโดยสิ้นเชิง ส่วนผู้ตรวจการสำนักศึกษาและอาจารย์สติแตกหนักกว่านี่คือการทำลายอนาคตของพวกเขาอย่างสมบูรณ์ชุยอันหรูเจาะจงหันหน้าไปพูดกับผู้ตรวจการสำนักศึกษาและอาจารย์ “ต่อให้พวกท่านไม่กล้าจัดการอย่างยุติธรรม และแม้จะส่งคนติดตามชุยหลางกลับไปที่จวนกั๋วกงก็ได้อธิบายสถานการณ์ของพวกท่านแล้ว หรือว่าหลังจากที่พวกเราไปแล้ว พวกท่านพูดอะไรสักคำสองคำด้วยความเป็นธรรม ข้าก็จะไม่ทำให้พวกท่านลำบากใจ แต่เห็นได้ชัดว่าท่านไม่คู่ควร”“เสนาบดีหลี่ ถ้ายังคิดจะหาเรื่องตระกูลชุยเพื่อเดรัจฉานน้อยคนนี้ ข้าก็พร้อมรับมือ ถึงอย่างไรจวนเจิ้นกั๋วกงในปัจจุบันก็ไม่ได้มีแค่ครอบครัวของพวกเจ้าที่ต้องการเหย
Read more

บทที่ 84

“ก็ถือที่พวกเจ้าอบรมสั่งสอนลูกชายออกมาแบบนี้ ข้าอยากจะทุบตีพวกเจ้าให้ตายเหลือเกิน”เหลียงจื่ออวี้ก็เทหมดหน้าตักเช่นกัน นางเคยบอกไว้ว่าจะปกป้องลูกชายและน้องสาวสามีในเวลานี้มีคนเดินออกมาจากตระกูลเวิน นั่นคือนางเมิ่งทั้งมหาราชครูเวินและเวินจี้หลี่ต่างรู้สึกว่าไม่มีหน้าจะพบใคร และยิ่งไม่อยากเผชิญหน้ากับชุยอันหรูด้วยเรื่องนี้“ฮูหยินท่านแม่ทัพ ท่านหญิงอันกั๋ว ขออภัยเป็นอย่างสูงที่มีคนแบบนี้ปรากฏตัวขึ้นที่ตระกูลเวินสร้างความเดือดร้อนให้พวกท่าน เรื่องนี้พวกเราจะให้คำตอบที่ทุกคนพอใจอย่างแน่นอน”นางเมิ่งมองไปที่เหลียงจื่ออวี้และชุยอันหรูอย่างอ่อนโยน ไม่มีความเสแสร้งจอมปลอมใด ๆนางยังชื่นชมชุยอันหรูอย่างแท้จริง หลังจากผ่านความเจ็บปวดมามากมาย ก็ยังสามารถยืนหยัดต่อหน้าทุกคนได้อย่างเข้มแข็ง ไม่น้อยเนื้อต่ำใจหรือจองหอง“ดูเหมือนว่ามหาราชครูเวินและอัครมหาเสนาบดีเวินก็รู้ตัวว่าเป็นฝ่ายผิด ไม่กล้าออกมาโต้เถียงกับข้า และไม่คิดจะติดใจถามหาความรับผิดชอบที่ข้าทำร้ายขยะของสังคมนี้บาดเจ็บ”ท่าทีของชุยอันหรูไม่ได้รุนแรง นางเมิ่งก็นอบน้อมเพียงพอแล้ว นางไม่จำเป็นต้องแข็งกร้าวเกินไป“ตระกูลเวินเป็นฝ่า
Read more

บทที่ 85

นางเมิ่งสะเทือนใจกับคำพูดเหล่านี้ของชุยอันหรูอย่างไม่รู้ตัว ที่น่าสลดใจกว่าเดิมก็คือหากเจิ้นกั๋วกงและซื่อจื่อยังมีชีวิตอยู่ เซียวรั่งและหลินจืออินต้องตายอย่างน่าอับอายเป็นแน่“ท่านหญิงไม่ต้องกังวล ข้าจะนำไปบอกต่อ”ท่าทีของนางเมิ่งยังคงสุภาพอ่อนโยนเช่นเคย นางกระทั่งคิดว่าหากไม่ใช่เพราะเรื่องนั้นที่เกิดขึ้นกับตระกูลหลิน นางก็อยากจะสนิทสนมกับท่านหญิงอันกั๋วผู้นี้จริง ๆหลังจากได้ฟังข้อความของนางเมิ่ง สมาชิกตระกูลเวินก็มีปฏิกิริยาที่แตกต่างกันไป“เด็กปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ไม่เจียมกำลังตัวเอง” สองวันมานี้มหาราชครูเวินก็รู้สึกอึดอัดใจอยู่เหมือนกันฮูหยินผู้เฒ่าเฮ่อกล่าวอย่างรุนแรงยิ่งขึ้น “ในเมื่อต้องการท้าทายตระกูลเวิน เช่นนั้นก็มาทำให้นางสมหวังกันเถอะ ดูท่าทางนางอยากจะเอาป้ายประกาศเกียรติคุณที่ผุพังของจวนเจิ้นกั๋วกงมาพนันกับพวกเรา ว่าแท้จริงแล้วพระทัยของฝ่าบาท ตำแหน่งของตระกูลเวินของเราจะอยู่เหนือกว่าคนตายสองคนนั้นของพวกเขาหรือไม่”คำพูดของนางค่อนข้างหยาบคายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เวินจี้หลี่ได้ยินดังนั้นก็เริ่มขมวดคิ้ว“ท่านแม่ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องนี้หรือเรื่องของจืออินเมื่อก่อนหน้า
Read more

บทที่ 86

แต่น่าเสียดาย เขาหันไปมองฮูหยินผู้เฒ่าเฮ่ออีกครั้ง กลัวว่าหากชุยอันหรูยังไม่จบเรื่อง ในอนาคตตระกูลเวินกับตระกูลชุยต้องมองหน้ากันไม่ติดแน่ส่วนเรื่องที่ตระกูลหลี่ไม่ใช่แค่จัดการกับคุณชายน้อยเท่านั้น แต่หลี่ฉุนจงยังจัดการกับผู้ตรวจการสำนักศึกษาและอาจารย์โดยตรง โดยการขับไล่พวกเขาออกจากเมืองหลวง แต่เรื่องนี้กลับไม่มีใครสนใจชุยอันหรูพาเหลียงจื่ออวี้และชุยหลางกลับไปที่จวนเจิ้นกั๋วกง ปิดประตูใหญ่ แล้วช่วยทำแผลให้ชุยหลางอย่างเอาใจใส่“พี่สะใภ้ ความคิดของข้าเมื่อก่อนนั้นเรียบง่ายเกินไป...”เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ ความจริงในใจชุยอันหรูยังหวาดผวาอยู่“เจ้ากำลังบอกว่าวันนี้ไม่ควรไปคิดบัญชีกับพวกเขาอย่างนั้นหรือ?”เหลียงจื่ออวี้รู้สึกเหมือนฝันไป ความรู้สึกที่ได้ช่วยระบายความแค้นให้คนในครอบครัวนั้นช่างสุขใจจริง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อได้ฟังคำพูดของชุยอันหรูที่ทำให้ทุกคนพูดไม่ออก มันช่างประทับใจนัก“ไม่ใช่ ข้าเองที่ปฏิเสธความหวังดีของไทเฮาในตอนแรก...”หลังจากนั้น ชุยอันหรูก็ถามชุยหลางว่า “หลางเอ๋อร์ เหตุการณ์ในวันนี้ เจ้าได้เรียนรู้อะไรบ้าง?”ความจริงเรื่องที่ชุยอันหรูช่วยอ
Read more

บทที่ 87

ภัตตาคารหลั่นเพ่ย“เมื่อวานนี้ท่านหญิงช่างน่าเกรงขามจริง ๆ”สภาพร่างกายของลู่จิ่งเชินดีขึ้นไม่น้อย ไม่ดูขี้โรคเหมือนแต่ก่อน“ยอมให้มากขนาดนั้นแล้ว ก็ยังมีคนล้ำเส้นของข้าอีก มิสู้อาละวาดไปเลยดีกว่า” คำตอบของชุยอันหรูไม่ได้ทำให้ลู่จิ่งเชินเหนือความคาดหมาย“อืม วันนี้ที่มาพบข้า น่าจะมีเรื่องขอร้องกระมัง?”มือที่ไร้เลือดฝาดของลู่จิ่งเชินวางถ้วยชาลงเบา ๆ“ได้ยินมาว่าไทเฮาเตรียมจะออกจากวังสักระยะหนึ่ง เดิมทีได้บอกเป็นนัยให้ข้าติดตามไป แต่หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว ให้พี่สะใภ้กับหลางเอ๋อร์ไปแทนจะเหมาะกว่า”“บางทีข้าอาจช่วยหาอาจารย์ที่มีทักษะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมสักคนมาสอนซื่อจื่อน้อย”ความเฉลียวฉลาดของเขา แตกต่างจากคนธรรมดาทั่วไปอย่างแท้จริง“ท่านอ๋องคิดเช่นเดียวกับข้าจริง ๆ”ลู่จิ่งเชินยิ้ม “ท่านหญิงมาขอร้องข้า มิใช่ทูลเสด็จย่า เพราะรู้ว่ามีคนแบบนี้อยู่ใกล้ตัวข้าหรือ?”“ถ้าไม่ใช่เพราะมีบุคคลที่ไว้ใจได้ หลายปีที่ผ่านมาท่านอ๋องจะรอดจากการวางแผนเล่นงานของไท่เฟยและท่านนั้นในจวนอ๋องมาได้อย่างไร...”ลู่จิ่งเชินไม่ตอบคำถาม แต่พิจารณานางอย่างจริงจังแทนจิตวิญญาณที่เฉลียวฉลาดเช่นเดีย
Read more

บทที่ 88

ชุยอันหรูพยักหน้า “อันหรูจะจดจำน้ำพระทัยขององค์ไทเฮา ครั้งหนึ่งอันหรูเคยคิดว่าจะสามารถปกป้องพวกเขาได้ด้วยความสามารถของตน”“บนโลกนี้ไม่มีใครสามารถปกป้องใครได้ตลอดไป เจ้าแข็งแกร่งก็ไม่ได้หมายความว่าศัตรูของเจ้าจะอ่อนแอ เมื่อคนที่เจ้าปกป้องกลายเป็นจุดอ่อนของเจ้า ศัตรูจะมีทางเอาชนะเจ้าได้เสมอ เวลานี้เจ้าต้องการเอาจุดอ่อนมาวางไว้ข้างกายข้า อย่างน้อยก็เพื่อให้พวกเขาสามารถปกป้องตัวเองได้กระมัง?”ชุยอันหรูยอมรับตามตรง ไม่พูดมากเยิ่นเย้อ“ไทเฮาทรงมีสายพระเนตรเฉียบคมดุจคบเพลิงโดยแท้เพคะ”“ช่างเถอะ ครอบครัวของเจิ้นกั๋วกงทำเพื่อบ้านเมืองและประชาชน มีคุณงามความดีใหญ่หลวง ข้ายินดีทุ่มเทกำลังเพื่อปกป้องความปลอดภัยของซื่อจื่อน้อย”ชุยอันหรูคุกเข่าลงกับพื้นอีกครั้ง “หม่อมฉันซาบซึ้งในพระมหากรุณาอย่างหาที่สุดมิได้แล้ว...”“หากเจ้าสามารถรักษาเชินเอ๋อร์ให้หายได้จริง ๆ ข้าต้องเป็นฝ่ายขอบคุณเจ้าต่างหาก แต่ข้ายังมีคำถามอีกข้อหนึ่ง”ชุยอันหรูครุ่นคิดสักครู่ แล้วก็เข้าใจว่าไทเฮาต้องการถามอะไร“เกี่ยวกับท่านผู้เฒ่าตระกูลเฮ่อหรือเพคะ?”ไทเฮาพยักหน้า“ถูกต้อง หลายปีมานี้ข่าวลือเรื่องการปรากฏตัวของหมอเทวด
Read more

บทที่ 89

การที่ไทเฮาสามารถพูดประโยคนี้ออกมาได้นั้น ถือได้ว่าเป็นการเปิดเผยเบื้องลึกของราชวงศ์ต่อหน้าชุยอันหรูโดยตรง“หม่อมฉันเข้าใจ ตอนที่พบอ๋องอี้เป็นครั้งแรก เขาต้องไม่ได้ถูกพิษนั้นเองโดยไม่มีที่มาที่ไปแน่เพคะ...”ทั้งสองไม่ได้พูดอะไรมากนักในหัวข้อนี้ ถึงอย่างไรมันก็เกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของราชวงศ์“ข้าจะไปก่อนที่องค์ชายแคว้นชิ่งจะมาถึง เจ้ากลับไปแจ้งนางเหลียง ให้นางเตรียมตัวสักหน่อยเถอะ...”“ขอบพระทัยไทเฮา”ชุยอันหรูรู้ว่าทันทีที่ไทเฮาจากไป บุคคลสำคัญที่สามารถช่วยนางเจรจาได้ในวังจะน้อยลงอีกหนึ่งคน แต่อย่างน้อยแบบนี้ก็สามารถรับประกันความสงบสุขของเหลียงจื่ออวี้และชุยหลางได้สามปีเรื่องที่นางต้องทำนั้นอันตรายเกินไป ไม่มีพวกเขาอยู่ข้างกายจะดีกว่าเมื่อออกมาจากตำหนักบรรทมของไทเฮา ชุยอันหรูก็ไม่ได้ไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ ยิ่งไม่ต้องคิดถึงการไปเยี่ยมเยียนฮองเฮาเลยทั้งสองท่านก็ไม่ค่อยอยากเจอชุยอันหรูในเวลานี้“อีกไม่กี่วันก็ต้องไปแล้วหรือ?”เมื่อเหลียงจื่ออวี้ได้ยินว่าต้องตามไทเฮาออกไปรักษาตัว และอีกไม่กี่วันก็ต้องไปแล้ว ก็รู้สึกแปลกใจมาก“ใช่แล้ว ก็แค่องค์ชายแคว้นชิ่งที่พ่ายศึกเท่านั้น ยังไม่
Read more

บทที่ 90

เขาอดกลั้นไว้ก่อนอีกครั้ง“หลายวันมานี้ พ่อได้คิดทบทวนแล้ว เมื่อก่อนนั้นเข้มงวดกับเจ้าไปหน่อยจริง ๆ แต่ถ้าไม่ใช่เพราะการฝึกฝนขัดเกลาตั้งแต่แรก เจ้าคงไม่ได้รับการชื่นชมจากตระกูลชุย สุดท้ายแล้วก็ถือว่าเป็นการพลิกวิกฤติให้เป็นเรื่องดีก็แล้วกัน บัดนี้จวนเจิ้นกั๋วกงต้องพึ่งพาเจ้าให้แบกรับไว้เท่านั้น ต้องมีหลายเรื่องที่จะไม่สะดวกราบรื่นนัก พวกเราก็คิดมาแล้วเช่นกัน ในเมื่อน้องสาวสามีของเจ้ากลับมาแล้ว ถึงอย่างไรก็ต้องมีที่พักพิง ไม่เช่นนั้นหากปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างไร้ค่า จะเสียเวลาในวัยสาวของตัวนางเอง น้องชายของเจ้าก็อายุไม่น้อยแล้ว มิเช่นนั้นก็...”เหลียงจื่ออวี้ได้ยินแล้วก็โมโหจัดสารรูปอย่างเหลียงเจิ้งหนาน ยังกล้าคิดหมายตาในตัวชุยอันหรูอีกหรือ?“ใต้เท้าเหลียงอาศัยว่ามีสายสัมพันธ์ทางสายเลือดกับข้าเพียงน้อยนิดนั้น ก็คิดว่าข้าจะไม่มีทางไล่ท่านออกไปอย่างนั้นหรือ?”คำพูดของเหลียงจื่ออวี้ทำให้ใต้เท้าเหลียงยิ่งโกรธมากขึ้นเขาเริ่มควบคุมโทสะในใจไว้ไม่อยู่ พลางเอ่ยถามว่า “จื่ออวี้ เรื่องท่าทีของเจ้าที่มีต่อมารดาและน้องสาวของเจ้าเมื่อหลายวันก่อน ข้าจะยังไม่เอาความกับเจ้า ตอนนี้ข้ามาเยี่ยมถึงบ้
Read more
PREV
1
...
5678910
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status