All Chapters of เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์: Chapter 61 - Chapter 70

บทที่ 61 ข่าวลือ / ลงพนัน ep 1 ท่านแม่ทัพซู่หลิงได้รับราชโองการที่ให้ตระกูลเฟิงจากเมืองอวี้ไห่เข้าพบองค์ฮ่องเต้ในเมืองหลวงเขาไม่รีรอ รีบเดินออกมาทันทีและตรงไปยังม้าทั้งสามตัวของเขา เจ้าม้านิลมังกรและเจ้าไป่หลิวและไป่อวิ่นนั้นดูทรงพลังและพร้อมเสมอสำหรับการเดินทางไกล เมื่อเขาควบม้ากลับสู่เมืองอวี้ไห่ เจ้าไป่หลิวและไป่อวิ่นที่เคยลากเกลือขนาดหนักมาก่อนคราวนี้ไม่มีของหนักให้ลาก เขาคิดว่าการเดินทางกลับรวดเร็วกว่าที่คาดไว้อย่างแน่นอนก่อนที่จะกลับถึงเมืองอวี้ไห่ ท่านแม่ทัพซู่หลิงแวะที่จวนของตนเองในเมืองหลวง ซึ่งเป็นจวนที่องค์ฮ่องเต้ประทานให้แก่เขาเมื่อครั้งที่เขาตีเอาดินแดนทางตะวันออกของแคว้นโจวที่ถูกชนเผ่านอกด้านพยายามเข้ามายึดครอง เขาใช้เวลาเพียงสามวันและแทบจะไม่เสียเลือดเนื้อของนายทหารเลยก็สามารถบุกยึดดินแดนกลับมาได้ โดยที่ชนเผ่านอกด้านนั้นโดนตีจนกระจุยกระจาย แทบจะไม่สามารถรวมตัวกันได้อีก และเขายังจับตัวหัวหน้าเผ่ากลับมาเป็นเชลยด้วย โดยบอกพวกเขาว่าหากว่ายังมารุกรานวุ่นวายดินแดนของแคว้นต้าโจวอีกเขาจำนำศีรษะของหัวหน้าเผ่ากลับไป และจะไล่ล่าพวกเขาทุกคนไม่เว้นแม้แต่ลูกเล็กเด็กแดง เขาจะฆ่าและ

บทที่ 63 ราชโองการท่านแม่ทัพซู่หลิงใช้เวลาเดินทางวันกว่าๆ ก็ถึงเมืองอวี้ไห่แล้ว ขณะที่เขาขี่ม้านิลมังกรเข้าสู่ตัวเมือง เขาเห็นทัศนียภาพที่ต่างไปจากเดิมอย่างมากพอสมควร บ้านเมืองที่เคยเต็มไปด้วยฝุ่นและเศษขยะ บัดนี้กลับสะอาดสะอ้าน ชาวบ้านชาวเมืองต่างก็กระตือรือร้นทำความสะอาดลานบ้านของตัวเอง บ้างกำลังกวาดถนน บ้างกำลังซ่อมแซมรั้วที่ผุพัง ส่วนเหล่าแม่บ้านต่างก็เริ่มหาต้นไม้ ดอกไม้มาปลูกหน้าบ้านของตัวเองทุกคนต่างทำงานด้วยความตั้งใจและมีรอยยิ้มบนใบหน้า"ช่างประหลาดจริง ๆ" ท่านแม่ทัพซู่หลิงพึมพำกับตัวเอง ขณะมองดูความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น เขารู้สึกได้ถึงความสามัคคีและความมุ่งมั่นของชาวเมืองที่อยากเห็นบ้านเมืองของพวกเขาดีขึ้นเมื่อเขาเดินลึกเข้าไปในเมือง สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจมากยิ่งขึ้นไปอีกคือ เขาเห็นที่ด้านหน้าเรือนของทุกบ้านจะมีถังไม้เล็กสองใบวางอยู่อย่างเป็นระเบียบ ถังหนึ่งเขียนว่า "ขยะแห้ง" และอีกถังเขียนว่า "ขยะเปียก" ท่านแม่ทัพซู่หลิงถึงกับต้องหยุดมองด้วยความประหลาดใจ"ขยะเปียก ขยะแห้ง? นี่มันอะไรกัน?"เขาเอ่ยกับตัวเองเบาๆ แต่ก่อนที่เขาจะได้คิดต่อไป ชาวบ้านผู้หนึ่งที่กำลังกวาดลานหน้

บทที่ 65 จอมโจรชราเด็ดบุปผาแก่ NC hot hot!!แม่ทัพซู่หลิงปรายตามองคนใต้ร่างที่มีหยาดน้ำตาคลอหน่วงตางามของนาง ก่อนจะหลุบสายตาคมกริบมองที่หน้าอกอวบของนางแทน มือหนาข้างหนึ่งค่อยๆ เอื้อมมาบีบขยำหน้าอกสาวเต็มแรง แรงบีบทำให้ยอดอกสีอิงฮวาของนางสั่นระริก..ประหนึ่งว่ามันกำลังสั่นสู้มือใหญ่ของแม่ทัพซู่หลิงนั่นเองหน้าอกสาวอวบใหญ่ขาวผ่องอยู่ตรงหน้า เขากลืนน้ำลายลงคอก่อนจะบีบขยำมันรุนแรงเพื่อเป็นการทักทาย ริมฝีปากร้อนฉ่าเลื่อนมาจูบที่ลำคอระหงอย่างรุนแรงจนนางต้องร้องเตือน“อ๊ะ ยะ อย่านะ..เจ้ากล้ามโต อย่าทำแรง เดี๋ยวเป็นรอย!!”ซู่หลิงเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งเขาคิดว่านางจะห้ามเสียอีก นี่เพียงบอกว่าไม่ให้ทำเป็นรอย แปลได้ว่าอนุญาตนั้นเอง เช่นนั้นแล้วละก็ลุยเลยก็แล้วกัน เพราะตอนนี้กลิ่นหอมของนางนั้นมันโอบล้อมเขาจนแข็งขึงไปหมดแล้ว ริมฝีปากร้อนฉ่ากดลงที่ซอกคอขาวเนียนละเอียดก่อนจะออกแรงดูดดึงขบเม้มมันรุนแรงจนหล่อนขนลุกเสียวสยิว“อ๊ะ.. อ่า…ซู่หลิง..”นางไม่สามารถหักห้ามใจที่เต็มไปด้วยความปรารถนาแรงกล้าที่มีต่อเขาได้เพียงแค่ถูกปลุกเร้าเล็กน้อยร่างบางกลับอ่อนระทวยพร้อมพรักให้เขาชักจูงอย่างง่ายดายเสียแล้วร่าง

บทที่ 67 ตระกูลเฟิงเข้าเฝ้าฮ่องเต้ก่อนที่จะเดินทางไปเมืองหลวง ตระกูลเฟิงได้ตระเตรียมของที่จะนำไปถวายแด่องค์ฮ่องเต้ ครั้งนี้ป้าจวงแนะนำว่าให้คุณหนูเล็กสร้างแหวนมิติขึ้นมาอีกวงและใส่โสมอายุพันปี เห็ดหลินจือ และไข่มุกเข้าไป 2-3 เม็ด ซึ่งหากจะเทียบราคาของที่จะนำไปถวายนั้นมีมูลค่าถึง 15 ล้านตำลึงก็ว่าได้ หากเทียบกับการประมูลเช่นครั้งที่ผ่านมา เป็นการประกาศศักดาของตระกูลเฟิงแห่งเมืองอวี้ไห่อย่างแท้จริง การจัดเตรียมของถวายที่มีคุณค่าเหล่านี้ยังเป็นการแสดงถึงความจงรักภักดีและการตอบแทนพระมหากรุณาธิคุณขององค์ฮ่องเต้ที่มีแคว้นต้าโจว้และต่อเมืองอวี้ไห่ด้วยเช่นกันป้าจวงยืนมองการจัดเตรียมด้วยสีหน้าที่เข้มงวด นางเอ่ยกับเฟิงหย่าเสวี่ย "ของที่จะนำไปถวายนี้ต้องมีคุณค่าและแสดงถึงความจริงใจของพวกเรา ข้าคิดว่าแหวนมิตินี้เหมาะสมที่สุด คุณหนูเล็ก ท่านคิดว่าอย่างไร?"เฟิงหย่าเสวี่ยพยักหน้า "ข้าเห็นด้วยเจ้าค่ะป้าจวง ของเหล่านี้ล้วนเป็นของหายากและมีคุณค่า คงจะสร้างความประทับใจให้กับองค์ฮ่องเต้ได้แน่นอน"ป้าจวงยิ้มบางๆ ก่อนจะกล่าวต่อ "แต่ของมีค่าเหล่านี้ไม่ใช่เพียงเพื่อแสดงความร่ำรวยของพวกเราเท่านั้นนะหย่าเส

ตอนที่ 69 แผนการของเสนาบดีเจียงเฉินการเข้าเฝ้าฮ่องเต้และการมอบของขวัญอันล้ำค่า เหล่าขุนนางและฮ่องเต้ต่างประทับใจในความสามารถของตระกูลเฟิงทั้งนั้น ทำให้เสนาบดีเจียงเฉินยิ่งรู้สึกเสียใจและเสียดายจนหน้าแทบจะไม่เป็นหน้ากับการตัดสินใจที่เคยไล่เฟิงซิ่วเหยาและลูกๆ ออกจากจวนเจียง เมื่อเห็นว่าตระกูลเฟิงนอกจากมีสูตรผลิตเกลือเกล็ดหิมะและตอนนี้ยังสามารถสร้างแหวนมิติได้อีกมันตอกย้ำถึงความผิดพลาดที่สุดในชีวิตของเขาที่ตัดสินใจคราวนั้น แววตาที่มองมาที่เฟิงซิ่วเหยาที่เดินมาอย่างงดงามและสง่าผ่าเผยนั้นราวกับงูมองเหยื่ออย่างไรอย่างนั้น และเฟิงหย่าเสวี่ยก็เห็นท่าทางนั้นของเสนาบดีเจียงเฉิน นางไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับชายคนนี้เพราะว่าเขาไม่ใช่พ่อของนาง เมื่อเห็นสายตานั้นนางจึงเกิดความกังวลขึ้นมา และคิดว่าหากกลับไปที่จวนแม่ทัพซู่ครั้งนี้นางจะต้องให้ชิงหลงหาของวิเศษให้ท่านแม่และเสี่ยวเจี๋ยเอาไว้ป้องกันตัวเสียแล้ว คนเช่นนี้สามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ เขาไม่สนถูกหรือผิดหรอก นางต้องป้องกันครอบครัวของนางเสียแต่เนิ่นๆส่วนเฟิงซิ่วเหยานั้นนางรับรู้ว่ามีสายตามากมายมองมาที่นางทั้งสายตาที่ชื่นชม