LOGINShare
บทที่ 65 จอมโจรชราเด็ดบุปผาแก่ NC hot hot!!
Last Updated:
2024-12-23 02:16:06
Related chapters
เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ บทที่ 66 ตาบอด
บทที่ 66 ตาบอดหลังจากท่านแม่ทัพซู่หลิงได้พักที่เรือนที่ถูกจัดเตรียมไว้แล้ว เรื่องราวระหว่างท่านแม่ทัพและป้าจวงก็ได้เริ่มแพร่กระจายไปในคฤหาสน์ เฟิงซิ่วเหยาและเฟิงหย่าเสวี่ยได้ยินเรื่องนี้จากบ่าวในเรือน ทำให้พวกนางต่างตกใจและตื่นเต้นอย่างยิ่งเฟิงหย่าเสวี่ยหันมามองท่านแม่ของนางด้วยแววตาเจ้าเล่ห์“ป้าจวง...นี่ป้าจวงของเรา สามารถรวบหัวรวบหางท่านแม่ทัพซู่หลิงได้แล้วหรือเจ้าคะ?” นางเอ่ยด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น"เออ...ลูกรัก..ลูกแม่ คือว่าเป็นท่านแม่ทัพ ท่านแม่ทัพปีนหน้าต่างเข้าหาป้าจวง แล้วจะเป็นป้าจวงรวบหัวรวบหางท่านแม่ทัพได้อย่างไรกัน" เฟิงซิ่วเหยาเอ่ยแก้ไขให้ลูกสาวของนาง"ฮ่าฮ่าฮ่า!! เหมือนกันนั่นแหละเจ้าค่ะ ท่านแม่ตอนนี้ท่านแม่ทัพซูหลิงก็อยู่ในกำมือของป้าจวงของเราแล้ว ป้าจวงของเราจะกลายเป็นคนที่ยิ่งใหญ่แล้ว ท่านแม่ทัพซู่หลิงทั้งมีอำนาจและมีทรัพย์สินมากมาย ป้าจวงของเราจะกลายเป็นเหมือนมังกรจวงติดปีกเลยทีเดียว!”เฟิงซิ่วเหยาอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา “เช่นนั้นป้าจวงคงไม่ต้องเฝ้าดูแลเราสองแม่ลูกตลอดเวลาอีกแล้ว... ข้ารู้สึกยินดีจริงๆ ที่เห็นป้าจวงได้พบคนที่คู่ควรกับนาง”ในขณะนั้นเอง หลินเหมยก็เดินเ
Last Updated : 2024-12-23เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ บทที่ 67 ตระกูลเฟิงเข้าเฝ้าฮ่องเต้
บทที่ 67 ตระกูลเฟิงเข้าเฝ้าฮ่องเต้ก่อนที่จะเดินทางไปเมืองหลวง ตระกูลเฟิงได้ตระเตรียมของที่จะนำไปถวายแด่องค์ฮ่องเต้ ครั้งนี้ป้าจวงแนะนำว่าให้คุณหนูเล็กสร้างแหวนมิติขึ้นมาอีกวงและใส่โสมอายุพันปี เห็ดหลินจือ และไข่มุกเข้าไป 2-3 เม็ด ซึ่งหากจะเทียบราคาของที่จะนำไปถวายนั้นมีมูลค่าถึง 15 ล้านตำลึงก็ว่าได้ หากเทียบกับการประมูลเช่นครั้งที่ผ่านมา เป็นการประกาศศักดาของตระกูลเฟิงแห่งเมืองอวี้ไห่อย่างแท้จริง การจัดเตรียมของถวายที่มีคุณค่าเหล่านี้ยังเป็นการแสดงถึงความจงรักภักดีและการตอบแทนพระมหากรุณาธิคุณขององค์ฮ่องเต้ที่มีแคว้นต้าโจว้และต่อเมืองอวี้ไห่ด้วยเช่นกันป้าจวงยืนมองการจัดเตรียมด้วยสีหน้าที่เข้มงวด นางเอ่ยกับเฟิงหย่าเสวี่ย "ของที่จะนำไปถวายนี้ต้องมีคุณค่าและแสดงถึงความจริงใจของพวกเรา ข้าคิดว่าแหวนมิตินี้เหมาะสมที่สุด คุณหนูเล็ก ท่านคิดว่าอย่างไร?"เฟิงหย่าเสวี่ยพยักหน้า "ข้าเห็นด้วยเจ้าค่ะป้าจวง ของเหล่านี้ล้วนเป็นของหายากและมีคุณค่า คงจะสร้างความประทับใจให้กับองค์ฮ่องเต้ได้แน่นอน"ป้าจวงยิ้มบางๆ ก่อนจะกล่าวต่อ "แต่ของมีค่าเหล่านี้ไม่ใช่เพียงเพื่อแสดงความร่ำรวยของพวกเราเท่านั้นนะหย่าเส
Last Updated : 2024-12-23เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ บทที่ 68 ถวายแหวนมิติ
บทที่ 68 ถวายแหวนมิติแม่ทัพซู่หลิงเมื่อเห็นว่าทุกคนเข้ามากันครบแล้ว เขาจึงรีบเดินซอยเท้าไวๆไปข้างหน้าคุกเข่าและเอ่ย ถวายพระพรเสียงดังสนั่นตามประสาแม่ทัพที่มีปอดที่แข็งแรง จากนั้นจึงได้เอ่ยต่อทันที"กระหม่อมได้นำพระราชโองการของพระองค์ไปยังตระกูลเฟิงแห่งเมืองอวี้ไห่และตอนนี้ตระกูลอวี้ไห่ได้มาเข้าเฝ้าแล้วพะยะค่ะ"พูดเสร็จก็หันมาทางเฟิงหยวนเจี๋ยที่ยืนรออยู่ด้านหลังเขา เมื่อเฟิงหยวนเจี๋ยเห็นท่าทางของท่านแม่ทัพเขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และย่อกายลงเล็กๆ เหมือนกับที่ท่านแม่ทัพซู่หลิงทำและเดินย่อและซอยเท้าตามแบบท่านแม่ทัพซู่ทำ แต่เพราะว่าเขายังเด็กขาสั้นทำให้ท่าทางนั้นของเขาเป็นที่เอ็นดูและขบขันต่อเหล่าขุนนางที่มองอยู่ แม้แต่องค์ฮ่องเต้ก็ทรงพระสรวลขึ้นมาเสียงดังด้วยความชอบใจในความน่ารักของเจ้าเด็กน้อย เมื่อเฟิงหยวนเจี๋ยซอยเท้ามายื่นข้างท่านแม่ทัพซู่หลิงเขาก็เอ่ยขึ้นมาด้วยเสียงเล็กๆ ของเขาว่า"กระหม่อมเฟิงหยวนเจี๋ย เจ้าตระกูลเฟิงแห่งเมืองอวี้ไห่ ขอถวายพระพรของพระองค์ทรงพระเจริญมีพระชนน์วายุหมื่นปี หมื่นๆ ปี" พูดเสร็จก็โขกศีรษะคำนับ จากนั้นเขาก็เอ่ยต่อทันทีว่า"ตระกูลเฟิงของกระหม่อมเพิ่งจะก่อตั้งขึ้น
Last Updated : 2024-12-23เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ ตอนที่ 69 แผนการของเสนาบดีเจียงเฉิน
ตอนที่ 69 แผนการของเสนาบดีเจียงเฉินการเข้าเฝ้าฮ่องเต้และการมอบของขวัญอันล้ำค่า เหล่าขุนนางและฮ่องเต้ต่างประทับใจในความสามารถของตระกูลเฟิงทั้งนั้น ทำให้เสนาบดีเจียงเฉินยิ่งรู้สึกเสียใจและเสียดายจนหน้าแทบจะไม่เป็นหน้ากับการตัดสินใจที่เคยไล่เฟิงซิ่วเหยาและลูกๆ ออกจากจวนเจียง เมื่อเห็นว่าตระกูลเฟิงนอกจากมีสูตรผลิตเกลือเกล็ดหิมะและตอนนี้ยังสามารถสร้างแหวนมิติได้อีกมันตอกย้ำถึงความผิดพลาดที่สุดในชีวิตของเขาที่ตัดสินใจคราวนั้น แววตาที่มองมาที่เฟิงซิ่วเหยาที่เดินมาอย่างงดงามและสง่าผ่าเผยนั้นราวกับงูมองเหยื่ออย่างไรอย่างนั้น และเฟิงหย่าเสวี่ยก็เห็นท่าทางนั้นของเสนาบดีเจียงเฉิน นางไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับชายคนนี้เพราะว่าเขาไม่ใช่พ่อของนาง เมื่อเห็นสายตานั้นนางจึงเกิดความกังวลขึ้นมา และคิดว่าหากกลับไปที่จวนแม่ทัพซู่ครั้งนี้นางจะต้องให้ชิงหลงหาของวิเศษให้ท่านแม่และเสี่ยวเจี๋ยเอาไว้ป้องกันตัวเสียแล้ว คนเช่นนี้สามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ เขาไม่สนถูกหรือผิดหรอก นางต้องป้องกันครอบครัวของนางเสียแต่เนิ่นๆส่วนเฟิงซิ่วเหยานั้นนางรับรู้ว่ามีสายตามากมายมองมาที่นางทั้งสายตาที่ชื่นชม
Last Updated : 2024-12-25เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ ตอนที่ 70 ข้าไม่ยินยอม!!! / เจ้าต้องยอม!!!
ตอนที่ 70 ข้าไม่ยินยอม!!! / เจ้าต้องยอม!!!"เพล้ง!!!"เสียงของถ้วยชาที่ทำจากหยกชั้นดีถูกเจียงหลันฟางหรือฮูหยินเอกคนปัจจุบันของเสนาบดีเจียงเฉินขว้างลงพื้นอย่างแรง เมื่อสามีนางนั้นมาบอกว่าจะรับนังซิ่วเหยากลับเข้าจวนเจียงอีกครั้งห้องใหญ่ของเรือนที่ประดับด้วยของประดับอันหรูหรา แต่บรรยากาศกลับเงียบสงัด เจียงหลันฟาง หรือฮูหยินเอกของเสนาบดีเจียงเฉิน กำลังจ้องมองหน้าสามีของนางด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ นางเพิ่งได้รับรู้ว่าเจียงเฉินต้องการจะรับนังซิ่วเหยาและลูกๆ ของนางกลับเข้ามาในตระกูลเจียงอีกครั้ง ทั้งๆ ที่นางเพิ่งทำให้พวกมันกระเด็นออกไปจากจวนได้สำเร็จอย่างยากลำบาก"ท่านพี่ว่าอะไรนะ!? ท่านต้องการจะรับนังซิ่วเหยากลับมาเช่นนั้นหรือเจ้าคะ!?" เจียงหลันฟางเอ่ยด้วยเสียงที่สะท้านด้วยความโกรธ ดวงตาเรียวเล็กของนางนั้นเต็มไปด้วยความไม่พอใจและไม่ยินยอม "ท่านคิดว่าข้าจะยอมรับพวกมันกลับมาเช่นนั้นหรือ!?"เสนาบดีเจียงเฉินถอนหายใจ เขารู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับหลันฟาง นางเป็นคนที่พยายามอย่างหนักเพื่อที่จะทำให้เฟิงซิ่วเหยากับลูกๆ ถูกไล่ออกไปจากจวนและเป็นเขาเองที่ทำเป็นหลับหูหลับตาไม่รับรู้การกระทำท
Last Updated : 2024-12-25เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ บทที่ 71 ความอัปยศในครั้งนั้นได้รับการชำระคืนแล้วอย่างสาสม! ep 1
บทที่ 71 ความอัปยศในครั้งนั้นได้รับการชำระคืนแล้วอย่างสาสม! ep 1ขณะที่จวนเจียงยังคงวุ่นวายเรื่องการที่จะรับเฟิงซิ่วเหยาและลูกๆ กลับจวน ท่างจวนแม่ทัพซู่หลิง เฟิงหย่าเสวี่ยก็ปรึกษากับมังกรทองชิงหลงเพราะว่าสายตาของเสนาบดีเจียงที่มองมาวันนี้นั้นเป็นการเตือนนางว่าเขาคงจะไม่ยอมหยุดเพียงเท่านี้แน่ นางจึงปรึกษากับมังกรทองชิงหลงว่าจะหาทางป้องกันอย่างไร“เช่นนั้นเจ้าก็ดึงขนของพู่กันออกมาและมอบให้คนที่เจ้าต้องการป้องกันคนละเส้น เมื่อมีขนพู่กันของข้าก็เหมือนกันมีข้าคอยคุ้มครอง” มังกรทองชิงทองกล่าว“ดี ดี เช่นนั้นข้าจะได้สบายใจ เช่นนั้นข้าจะวาดกำไลข้อมือออกมาและใส่ขนพู่กันเข้าไปด้านใน และให้ทุกคนได้ใส่” ตอนนี้นางดีใจมากที่ในที่สุดก็มีสิ่งที่สามารถป้องกันครอบครัวของนางได้แล้ว เมื่อดึงขนพู่กันออกมานางก็ใช้พู่กันวาดกำไลข้อมือสำหรับทุกคนทันทีในที่สุดวันงานเลี้ยงต้อนรับตระกูลเฟิงก็มาถึง เหล่าขุนนางต่างพาฮูหยินเอกและบุตรหลานของตนมาด้วย รวมทั้งอัครเสนาบดีเจียงเฉินที่พาฮูหยินเอกเจียงหลันฟางและฮูหยินผู้เฒ่ามาด้วย ภาพที่พวกเขาเดินเข้างานมานั้นช่างเป็นภาพครอบครัวที่แสนงดงาม เดินเข้ามาไม่นานครอบครัวตระกูลเฟ
Last Updated : 2024-12-25เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ บทที่ 72 ความอัปยศในครั้งนั้นได้รับการชำระคืนแล้วอย่างสาสม! ep 2
บทที่ 72 ความอัปยศในครั้งนั้นได้รับการชำระคืนแล้วอย่างสาสม! ep 2ขณะเดียวกันอัครเสนาบดีหลิวที่ไม่รู้ว่าแผนการของเขาผิดพลาด ก็เอ่ยขึ้นมาด้วยเสียงอันดังว่า“ไม่รู้ว่าเสนาบดีเจียงเฉินที่บอกว่าปวดศีรษะเข้าไปพักในห้องพักตั้งนานแล้วเหตุใดจึงยังไม่ออกมา เขาเป็นอะไรมากหรือเปล่า เจ้าพาข้าไปหาบุตรเขยของข้าหน่อยสิ” การแสดงที่แสนจะไม่ได้เรื่องของอัครมหาเสนาบดีเจียงเริ่มขึ้น จากนั้นก็มีเสียงของนางกำนัลคนหนึ่งดังขึ้นมาว่า“เอ้ะ…ข้าก็ได้ยินว่าแม่นางเฟิงซิ่วเหยาก็เข้าไปพักที่ห้องพักเช่นกันนะเจ้าคะ ข้าเป็นคนส่งนางเข้าไปในห้องแล้วด้วย” การแสดงที่ค่อนข้างแย่ของพวกเขา แต่ก็ดึงความสนใจของเหล่าพวกขุนนางและฮูหยินได้มากทีเดียว พวกเขารู้ทันทีว่าจะต้องมีเรื่องไม่ชอบมาพากลให้พวกเขาได้ชมอย่างแน่นอน …ดีไม่ดีอาจจะเป็นเรื่องใหญ่อื้อฉาวที่พวกเขาชอบ ไม่คิดมากพวกเขาจึงร่วมแสดงทันที…“อะไรนะ!! หายไปด้วยกันทั้งคู่เช่นนั้นหรือ!!” เสียงของเสนาบดีชราท่านหนึ่งเอ่ยขึ้นมาและทำสีหน้าอยากรู้อยากเห็นมากๆ ด้วย“อย่าบอกนะว่า!!!” เพื่อนของเขาที่ยืนอยู่ใกล้รีบเสริมทันที…“เฮ้ออ…วัวเคยขาม้าเคยขี่พวกเจ้าว่าพวกเขาจะอดใจไหวหรือ”เสียงขอ
Last Updated : 2024-12-25เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ บทที่ 73 การเอาคืนของตระกูลเฟิง
บทที่ 73 การเอาคืนของตระกูลเฟิงเมื่อกลับถึงจวนแม่ทัพซู่หลิง ความเงียบสงบของสถานที่นี้ช่วยให้เฟิงหย่าเสวี่ย มีเวลาคิดทบทวนถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในเมืองหลวง นางนั่งอยู่ในห้องที่เงียบสงบ มองออกไปนอกหน้าต่างเห็นทิวทัศน์ของสวนสวยงามภายในจวนของแม่ทัพซู่หลิง แต่ในใจของนางกลับว้าวุ่นและเต็มไปด้วยความเคียดแค้น นางคิดถึงเสนาบดีเจียงเฉินผู้นั้น ชายที่เห็นแก่ตัวเช่นนั้นที่เป็นพ่อของนาง ผู้ชายที่เคยทำให้ท่านแม่ของนางหัวใจแหลกสลายครั้งแล้วครั้งเล่า จนกระทั่งต้องออกจากจวนเจียงไปสร้างตระกูลเฟิงขึ้นมาเอง ภาพเหตุการณ์ในวังหลวงยังคงวนเวียนอยู่ในความทรงจำ การที่เสนาบดีเจียงเฉินพยายามทำลายชื่อเสียงของท่านแม่ต่อหน้าขุนนางทั้งหลาย เพียงเพราะความโลภในสูตรผลิตเกลือและแหวนมิติ ช่างเป็นการกระทำที่น่ารังเกียจ เขาไม่คิดถึงผลลัพธ์ที่จะตามมา หากว่าแผนการของเขาสำเร็จท่านแม่ของนางมีชีวิตอยู่กับความอดสูนั้นได้อย่างไร…ช่างเป็นคนที่เห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจจริงๆ .."เสนาบดีเจียงเฉิน.." เสียงของนางเบาแผ่ว "ท่านทำให้ข้าผิดหวังเหลือเกิน"เฟิงหย่าเสวี่ยพยายามระงับอารมณ์ แต่นางรู้สึกว่าความโกรธนี้ไม่สามารถที่จะระงับได้อีกต่อ
Last Updated : 2024-12-25
Latest chapter
เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ ตอนพิเศษ 3 บทส่งท้ายแห่งความสุข EP 2 NC...
ตอนพิเศษ 3 บทส่งท้ายแห่งความสุข EP 2 NC...“…อา อื๊อ อี้หลง”เจิ้งอี้หลงใช้ความจัดเจนดูดดุนปลายลิ้นกับทรวงอกอวบสวยทำให้นางแอ่นหน้าอกขึ้นมาด้วยเสียวซ่าน ขณะที่มืออีกข้างก็เขี่ยคลึงเล่นไปที่ปลายถันที่ยังว่างอยู่จนยอดแข็งชันสู้มือหญิงสาวส่ายร่างบิดไปมาบนที่นอนด้วยด้วยความกระสันซ่าน อารมณ์ปรารถนาของนางถูกปลุกเร้าจนตื่นเพริศ เนื้อตัวเร่าร้อนไปหมดนางปรารถนาเขาจริงๆ ส่วนเจิ้งอี้หลงนั้น เมื่อหญิงสาวตอบสนองและไม่หวงเนื้อหวงตัว เขาจึงจัดเต็มตามอารมณ์ที่เก็บกดไว้ ริมฝีปากของเขาหยอกเย้าดูดดุนอยู่ที่ปลายถัน ส่วนมือก็บีบเค้นปทุมถันอวบใหญ่แรงขึ้นจนผิวขาวๆ เริ่มเป็นจ้ำสีแดงตามรอยมือและปาก จนเมื่อเขาละริมฝีปากจากปลายถันก็เล็มไล้ไต่ลงมาที่เนินหน้าท้อง แล้วซุกไซ้จมูกและปากอยู่ที่สะดือสวย ก่อนจะใช้นิ้วเลื่อนลูบไปที่เนินเนื้อโหนกนูนที่บิดส่ายอยู่ใต้ร่างเขา“อ๊า…อี้หลงค่ะ ฉัน..”หญิงสาวสะดุ้งเฮือกขึ้นมา แล้วจับข้อมือชายหนุ่มไว้ เจิ้งอี้หลงยกยิ้มที่มุมปากและค่อยดึงมือของเขาออก และยกมือของนางมาจูบและรวบดูดปลายนิ้วเล็กเรียวแสนสวยนั้นเสียเลย เฟิงหย่าเสวี่ยตัวอ่อนระรวย ไม่มีแรงที่จะห้ามปรามเขาเสียแล้ว… (เฮ้อช่าง
เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ ตอนพิเศษ3 บทส่งท้ายแห่งความสุข ep 1
ตอนพิเศษ3 บทส่งท้ายแห่งความสุข ep 1ค่ำคืนอันสดใสในฤดูใบไม้ผลิ ท้องฟ้ายามราตรีเหนือพระราชวังต้าหมิงสว่างไสวไปด้วยแสงประกายของดอกไม้ไฟที่พุ่งขึ้นสูง สาดส่องท้องฟ้าด้วยสีสันอันตระการตา เสียงเพลงบรรเลงจากเครื่องดนตรีพื้นบ้านผสมผสานกับเสียงปรบมือและเสียงหัวเราะของเหล่าประชาชนที่มารวมตัวกันอย่างคับคั่ง บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุขและความปลื้มปีติภายในพระราชวังงานเฉลิมฉลองครบรอบ 5 ปีแห่งการครองราชย์ของฮ่องเต้เจิ้งอี้หลงกำลังดำเนินไปอย่างยิ่งใหญ่ ท้องพระโรงอันวิจิตรตระการตาประดับประดาไปด้วยโคมไฟหลากสี เสนาอำมาตย์และขุนนางจากทั้งแคว้นต้าหมิงและแคว้นต้าโจวต่างมาชุมนุมกันอย่างพร้อมเพรียง เพื่อร่วมแสดงความยินดีและสรรเสริญความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของสองแคว้นฮ่องเต้เจิ้งอี้หลงประทับบนบัลลังก์แกะสลักมังกร พระพักตร์เปี่ยมด้วยความสุขและความภาคภูมิใจ ขณะที่เฟิงฮองเฮา หรือเฟิงหย่าเสวี่ยนั่งเคียงข้างพระสวามี สวมอาภรณ์สีเหลือทองประดับประดาอย่างงดงามสมเกียรติสะท้อนความงดงามหยดย้อยของนางอย่างชัดเจน แววตาของนางแสดงถึงความมุ่งมั่นและความรักและความเมตตาที่มีต่อแผ่นดินและประชาชน"กระหม่อมขอกราบบังคมทูล" เสนาบดีอาวุ
เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ ตอนพิเศษ 2 สองสุดยอดแพทย์แห่งยุค
ตอนพิเศษ 2 สองสุดยอดแพทย์แห่งยุคภายในห้องผ่าตัดขนาดกลางที่ถูกดัดแปลงอย่างพิถีพิถัน แสงจากโคมไฟหลากดวงส่องรวมตรงกลาง เผยให้เห็นเตียงผ่าตัดที่ถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ บนเตียงมีชายชราผู้สูญเสียขาจากสงครามนอนหลับสนิทด้วยฤทธิ์ยาชา รอบข้างเต็มไปด้วยเครื่องมือแพทย์ที่ดูแปลกตาสำหรับแพทย์จำนวนไม่น้อยในยุคนี้วันนี้ถือเป็นวาระสำคัญที่หลายคนต่างพูดถึง เพราะจะมีการผ่าตัดเพื่อใส่ขาเทียมให้กับผู้ป่วยที่ขาพิการโดยผู้นำการผ่าตัดคือนายท่านเฟิงหยวนเจี๋ย คุณชายหมอเทวดาซึ่งกำลังมีชื่อเสียงขจรขจาย และถือเป็นคุณชายเนื้อหอมมากๆ ผู้หนึ่งของแคว้นต้าหมิง และอีกผู้ยิ่งใหญ่อีกผู้หนึ่งก็คือฮองเฮาเฟิงหย่าเสวี่ย ซึ่งแม้ร่างกายเพิ่งฟื้นตัวได้ไม่นาน แต่ความเชี่ยวชาญทางการแพทย์ของนางก็ไม่เป็นสองรองใคร และการผ่าตัดในครั้งนี้ก็เป็นการที่นางต้องการที่จะทำด้วย และวาระสำคัญเช่นนี้ฮ่องเต้ของทั้งสองแคว้นนั้นไม่รอช้าที่จะส่งนายแพทย์มาเพื่อศึกษาดูงาน ซึ่งฮองเฮาเฟิงนั้นก็ยินดีที่จะให้พวกเขาได้เรียนรู้ในการผ่าตัดครั้งนี้ด้วยเหล่าแพทย์ของจากทั้งสองแคว้นคือแคว้นต้าโจวและต้าหมิงรวมตัวกันอยู่รอบ ๆ ทางด้านหลังเพื่อศึกษาขั้นตอนในก
เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ ตอนพิเศษ ครอบครัวสุขสันต์
ตอนพิเศษ ครอบครัวสุขสันต์หลังจากที่เฟิงหย่าเสวี่ยฟื้นคืนสติ ข่าวดีนี้ได้แพร่กระจายไปทั่วอย่างรวดเร็วตอนนี้ทั้งประชาชนแคว้นอวี้ไห่และประชาชนแคว้นต้าหมิงต่างก็ความสุขที่ได้รับรู้ว่าเฟิงฮองเฮานั้นได้ฟื้นขึ้นมาแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ที่เมืองอวี้ไห่ในวันที่ท้องฟ้าแจ่มใส ดอกเหมยท้อบานสะพรั่งทั้งสวนส่งกลิ่นหอมไปทั่ว ภายในสวนที่จัดแต่งเอาไว้อย่างงดงามนั้นมีเสียงหัวเราะและบทบทสนทนาของคนในครอบครัวเฟิงที่นั่งล้อมวงคุยกันอยู่ เฟิงหย่าเสวี่ยหลังจากฟื้นก็ได้รับการดูแลอย่างดีทั้งจากอาจารย์ของนาง ท่านป้าจวงและเฟิงหยวนเจี๋ยที่มักจะนำยาบำรุงชั้นเลิศที่เขาคิดค้นขึ้นมาสำหรับนางโดยเฉพาะมาให้ดื่มเสมอ ทำให้ร่างก่ายของนางนั้นแข็งแรงขึ้นอย่างรวดเร็ว สมกับที่นางนั้นได้ตกอยู่ในมือของเหล่าหมอเทวดาจริงๆ"ท่านแม่" เฟิงหย่าเสวี่ยเอ่ยเรียกเฟิงซิ่งเหยาที่กำลังนั่งปักรองเท้าอยู่ในสวนดอกไม้ "ท่านแม่ดูอิ่มเอิบขึ้นมากเลยนะเจ้าคะ" เฟิงซิ่งเหยายิ้มอายๆ ขณะที่มือลูบท้องน้อยที่เริ่มนูนขึ้น"เสด็จพ่อของเจ้านี่สิ... ตั้งแต่รู้ว่าข้าตั้งครรภ์บุตรคนนี้ก็เอาแต่แพ้ท้องแทนข้า กินไม่ได้นอนไม่หลับวิงเวียนอยู่ตลอดเ
เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ บทที่ 163 จนกว่าจะพบกัน.. (จบบริบูรณ์)
บทที่ 163 จนกว่าจะพบกัน.. (จบบริบูรณ์)แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาผ่านหน้าต่างโรงพยาบาลในยุคปัจจุบัน เฟิงหย่าเสวี่ยค่อยๆ ลืมตาขึ้น ดวงตาที่เคยเปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวากลับสับสนเล็กน้อย ราวกับจิตวิญญาณของนางยังคงล่องลอย เธอมองเพดานสีขาวสะอาดและพยายามดึงความทรงจำที่กระจัดกระจายกลับคืนมาเธอถูกพาออกจากโลกแห่งยุคโบราณและกลับมายังยุคปัจจุบัน ร่างกายของนางอ่อนแอแต่หัวใจของนางเต็มไปด้วยความทรงจำอันเจ็บปวด นางนึกถึงผู้คนที่นางได้ช่วยเหลือและเสียสละเพื่อพวกเขา นึกถึงท่านแม่และเจ้าเล็กหากว่าพวกเขารู้ข่าวจะเป็นอย่างไรนะ…คงจะเศร้าเสียใจอย่างแน่นอน..ไหนจะป้าจวงที่จะต้องรู้สึกผิดที่ไม่สามารถที่จะช่วยเหลือนางได้ จากนั้นน้ำตาไหลของนางก็ออกมาเงียบๆ ขณะที่นางพึมพำชื่อคนที่คุ้นเคยจากโลกอีกใบหลังจากนั้น เฟิงหย่าเสวี่ยฟื้นตัวและกลับไปดำเนินชีวิตในฐานะจิตรกร นางใช้ศิลปะในการแสดงความรู้สึกและความทรงจำจากอดีต ทุกภาพที่นางวาดล้วนเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการเสียสละและความหวัง นางกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียง ผู้คนต่างหลงใหลในผลงานของนางโดยไม่รู้ว่านั่นคือเศษเสี้ยวของชีวิตที่นางเคยผ่านพ้นมา แต่ทว่าพู่กันชิงหลงที่เธอใช
เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ บทที่ 162 พี่ใหญ่...ท่านผิดสัญญาเช่นนั้นหรือ?
บทที่ 162 พี่ใหญ่...ท่านผิดสัญญาเช่นนั้นหรือ?“จบแล้ว...” เฟิงหย่าเสวี่ยพึมพำ เสียงแผ่วบางราวกับสายลมที่พัดผ่านใบไม้ร่วง ร่างบางของนางค่อยๆ ทรุดลงกับพื้นอย่างช้าๆ ราวกับวิญญาณที่กำลังหลุดลอยไปจากโลกนี้“คุณหลีหนิง!” เสียงของเจิ้งอี้หลงดังขึ้นด้วยความตกใจ พระองค์รีบพุ่งเข้ามาประคองร่างของนางไว้ในอ้อมพระกร พระพักตร์ซีดเผือด น้ำพระเนตรเอ่อคลอ “คุณหลีหนิง! ลืมตาขึ้นมา! อย่าทิ้งข้าไปแบบนี้!”ดวงตาของเฟิงหย่าเสวี่ยค่อยๆ เปิดขึ้นอย่างยากลำบาก เปลือกตาที่หนักอึ้งเผยให้เห็นดวงตาที่แฝงไว้ด้วยความอ่อนล้าและเศร้าสร้อย ริมฝีปากซีดเผือดสั่นระริก “อี้หลง... ข้า... ข้าเหนื่อยเหลือเกิน...”“ไม่เป็นไร ข้าอยู่ตรงนี้” เจิ้งอี้หลงพูดด้วยน้ำเสียงสั่น มือหนาลูบใบหน้าซีดขาวของนางอย่างอ่อนโยน ราวกับพยายามปลอบประโลมความเจ็บปวดของนาง “เจ้าอย่าพูดแบบนี้ เจ้าจะไม่เป็นอะไร ข้าสัญญา...”เฟิงหย่าเสวี่ยพยายามยกมือที่อ่อนแรงขึ้นแตะใบหน้าที่แสนหล่อเหลาของเจิ่งอี้หลง มือที่เย็นเฉียบสั่นระริกจนเจิ้งอี้หลงรู้สึกได้ถึงความสิ้นหวัง “ข้า... ใช้พลังทั้งหมดแล้ว... ทุกหยด... ตอนนี้ข้ารู้สึกเหมือน... เหมือนวิญญาณกำลังหลุดลอย
เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ บทที่ 161 ข้าได้บอกเจ้าหรือยังว่าอาจารย์ของข้าคือ จวงหลิวเฟิง!!!
บทที่ 161 ข้าได้บอกเจ้าหรือยังว่าอาจารย์ของข้าคือ จวงหลิวเฟิง!!!เฟิงหย่าเสวี่ยถูกกับไป่เหลียนใช้มีดจี้ที่คอและถูกจับเอาไว้ พยายามนิ่งมากที่สุดแม้ว่าตอนนี้นางแmบจะไม่มีแรงที่จะยืนแล้ว ขณะนั้นเองมือขวากำเข็มเงินแน่น สายตาจับจ้องทุกการเคลื่อนไหวของอีกตนที่ตอนนี้ทุกคนต่างก็ล้อมไป่เหลียนเอาไว้ ทุกทางส่วนกองทัพเด็กของนางนั้นต่างก็ถูกช่วยเหลือและพาออกจากสถานที่นี้แล้ว ทำให้ตอนนี้กลางลานนั้นมีเพียงนางเท่านั้นที่ยังคงยืนหยัดอยู่พร้อมกับตัวประกันของนางที่เป็นคนที่สำคัญที่สุดด้วย"เจ้าคิดว่าตัวเองจะหยุดข้าได้หรือ?" ไป่เหลียนเอ่ยเสียงเย็น พลางหันมองดวงหน้าที่งดงามของนังเด็กบ้าผู้นี้…เหตุใดนางถึงได้งดงามเช่นนี้แม้ว่าตอนนี้หน้าของนางจะซีดเซียวมากก็ตาม ไป่เหลียนคิด ดวงตาฉายแววอำมหิตขึ้นมาอีกครั้ง "เด็กน้อยอย่างเจ้า ช่างงดงามเสียจริงหากว่าความงามของเจ้าเป็นของข้าคงจะดีไม่น้อย ฮ่าฮ่าฮ่า!" นางพูดขึ้นมา พลางพยักหน้ากับความคิดของตัวเอง และคิดหาทางที่จะใช้ประโยชน์จากความเยาว์วัยนี้ให้ได้"ข้ารู้ว่าท่านกำลังทำผิด" เฟิงหย่าเสวี่ยตอบเสียงมั่นคง มือยังคงกำเข็มเงินแน่น "ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด การทำร้ายผู้บริสุท
เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ บทที่ 160 เจ้าแพ้แล้ว!!
บทที่ 160 เจ้าแพ้แล้ว!!จวงหลิวอวี้จ้องมองเหตุการณ์ที่เบื้องหน้าอย่างแน่นิ่ง สายตาของนางจับจ้องเฟิงหย่าเสวี่ยที่ยกพู่กันชิงหลงขึ้นมา เสียงหัวใจเต้นหนักหน่วงในอกบอกให้นางรู้ว่าสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไปนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก นางรีบพุ่งตัวเข้าหาหลานสาวทันที มือแข็งแรงคว้ามือที่กำพู่กันไว้แน่นก่อนที่จะทันได้วาดอะไรลงในอากาศ“อะไรก็ตามที่เจ้าคิดจะทำและเสียสละ...จงหยุดมันเดี๋ยวนี้!!!” จวงหลิวอวี้เอ่ยเสียงดัง สายตาของนางเต็มไปด้วยความกังวลและห่วงใยเฟิงหย่าเสวี่ยเงยหน้าขึ้นมองป้าจวง ดวงตาคู่นั้นเปี่ยมไปด้วยความรักและเคารพที่นางมีต่อผู้ที่คอยปกป้องและดูแลมาตลอด ทว่าในแววตานั้นกลับแฝงไว้ด้วยความมุ่งมั่นที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลง“ท่านป้า...” เฟิงหย่าเสวี่ยพูดเสียงสั่น ดวงตาเริ่มเอ่อคลอด้วยหยาดน้ำตา “ข้าขอโทษ...” คำพูดนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและความอาลัยจวงหลิวอวี้มองหลานสาวอย่างตกตะลึง นางยื่นมือไปจับใบหน้าของเฟิงหย่าเสวี่ย “เสวี่ยเออร์... เจ้าไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ เจ้าคือความหวังของตระกูลเฟิง! ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าเสียสละตัวเองเด็ดขาด เจ้านึกถึงท่านแม่และน้องชายของเจ้าสิพวกเขาจะเป็นอย่างไร หากว่า
เจียงหย่าเสวี่ย จิตรกรหัตถ์สวรรค์ บทที่ 159 ฉันขอทำหน้าที่ของฮองเฮาที่กล้าเสียสละเพื่อลูกหลาน
บทที่ 159 ฉันขอทำหน้าที่ของฮองเฮาที่กล้าเสียสละเพื่อลูกหลาน"และนี่คือผลงานชิ้นเอกของข้า!" ไป่เหลียนผายมือไปที่เด็กๆ "พิษที่ไม่เพียงทำลายร่างกาย แต่ยังบดขยี้จิตวิญญาณ ทำให้พ่อแม่ต้องเห็นลูกของตัวเองกลายเป็นเครื่องมือสังหาร! ความทรมานทั้งผู้ใช้และผู้ถูกใช้ นี่คือสิคือสิ่งที่เรียกว่าพิษที่ดีที่สุดที่ที่ข้าสามารถสร้างขึ้นมาได้ ไม่เพียงทำลายหนึ่งแต่ทำลายได้ทั้งครอบครัวฮ่าฮ่าฮ่า!" เสียงหัวเราะของนางดังลั่นไปทั่วเฟิงซินซินร้องไห้จ้า มือน้อยๆ กำพู่กันแน่นดวงตาเล็กๆ ของนางมองไปที่เหล่าเด็กๆ ที่ถูกทำให้กลายเป็นหุ่นเชิดเป็นร่างที่ไร้ชีวิต"นางสละความเป็นมนุษย์... แลกกับพลังแห่งความชั่วร้าย ยิ่งมีผู้ถูกพิษตาย พิษก็ยิ่งแข็งแกร่ง ยิ่งมีผู้ทุกข์ทรมาน พิษก็ยิ่งร้ายกาจ... วงจรแห่งความชั่วร้ายที่ไม่มีวันสิ้นสุด!"จวงหลิงเฟิงสะท้านเฮือก "นี่มัน... เกินกว่าที่มนุษย์คนใดจะทำได้ไป่เหลียนเจ้านี่มันกู่ไม่กลับจริงๆ ไม่เคยสำนึกถึงความผิดของตัวเอง..""ฮ่าฮ่าฮ่า!!!นี่เจ้ารู้ได้อย่างไรเพื่อนรักว่าข้าไม่ใช่มนุษย์แล้ว!" ไป่เหลียนตะโกนก้องและหันมาจ้องมองเพื่อนรักในอดีตที่ได้กลายมาเป็นศัตรูคู่แค้น และเพราะความแค้น
