Lahat ng Kabanata ng Habol Ang Secretary Wife: Kabanata 31 - Kabanata 40

“Opo sir. Ako mismo ang nagdala nito dito dahil alam kong magiging interesado kayo rito." Siyempre, nakakaramdam ako ng bahid ng interes at intriga sa unang pagkakataon nitong nakaraang linggo. Ito ay dahil sinusubukan kong makipag-ugnayan sa Hanson Group sa loob ng maraming taon na ngayon. Ilang beses na akong nagpadala ng mga email na humihiling ng isang meeting para sa isang potensyal na partnership sa pagitan ng conglomerate at ng sarili kong kumpanya. Ang Group ay nagmamay-ari ng maraming business at branch sa halos lahat ng sektor. Ang shopping mall ang pinakamalaki sa buong bansa at bilang pinuno ng isang fashion company, ang layunin ko dati pa ay magkaroon ng lugar sa shopping mall ng Hanson Group para sa mga produkto mula sa aking kumpanya o marahil ay bumuo ng mas malaking partnership sa kanilang branch. na gumagawa din ng mga de-kalidad na fashion wears. Hindi ako nakatanggap ng tugon sa mga email na iyon at malapit na akong sumuko pagkatapos ng lahat ng mga taon na

KIAN’S POV Isa sa mga sugnay na na-tag na mahalaga sa imbitasyon sa charity gala ay para sa mga imbitadong bisita na samahan ng isang partner. Hindi ko na kinailangan pang magtanong bago inihanda ni Beverly ang kanyang sarili na maging plus one ko sa gabing iyon at kahit na tila mali sa moral na makita sa publiko na may kasama akong ibang babae—isang buntis na babae—isang buwan pagkatapos ng pagkamatay ng aking asawa, hindi ako nakapagreklamo.” Tiniis ko na lang ito at pinagmasdan pa ang aking ina na nagpapalakas ng loob at bumubulusok kay Beverly habang tinutulungan siyang maghanda para sa gabi. Laging nakakabahala na panoorin ang kanilang mga maling akala bilang asawa at biyenan ngunit ngayong gabi ay nasa ibang antas ng pagkasuklam. Ang biyahe papunta sa gala ay nakakasakal na tulad ng pag-uwi. Sinubukan ko at hindi ko na pinapansin si Beverly habang patuloy siya sa pagsasalita. May bagay tungkol sa mamahaling dress niya o ito ba ay kung bakit hindi ako masyadong gentleman up

KIAN’S POVHindi ko siya nakitang lumapit sa amin hanggang nakatayo siya sa tabi ko. Kung ang ekspresyon ng mukha ni Beverly ay pareho sa mukha ko noong una kong nakita si Leslie, tama si Leslie na magtanong kung nakakita ako ng multo. Ngunit hindi tulad ng kung paano ako nabigla at hindi ko magawang pagsamahin ang isang makabuluhang pangungusap, si Beverly ay mabilis na nalampasan ito nang pumagitna siya sa amin at hinawakan ang mga kamay ni Leslie. Nagulat si Leslie saglit habang kumikilos ang tiyuhin ko na parang bodyguard na kinuha para sa proteksyon ni Leslie. Selos ang unang emosyon na nakilala ko simula nang tumayo ako sa harap ng isang babae na dapat ay patay na at iyon ay dahil ang aking tiyuhin na isang buong buwan din akong nawalan ng kontak ay biglang sumulpot kasama ang aking diumano'y namatay na asawa at ngayon ay kumikilos na parang may karapatan siyang protektahan ang aking asawa. Muli, hindi ako makakapag-react bago gawin ni Beverly ang hindi inaasahan, na na

KIAN’S POV Bago dumating ang chairman ng Hanson Group, nakakuyom na ang aking mga kamay, handa na itong ipadala sa mukha ng aking tiyuhin sa sobrang galit na namumuo simula noong gabing nakita ko silang magkasama sa restaurant na iyon noong isang buwan na ang nakalipas. Handa akong isuko ang lahat—ang aking reputasyon—para lang turuan siya ng leksyon para sa pakikipag sama sa aking asawa at sa paggawa ng kung anuman sa asawa ko sa loob ng isang buong buwan habang ako ay nagdadalamhati sa pagkamatay ng asawa ko na parang isang tanga. Naloko ako. Naloko. Naloko at hindi ko maintindihan kung bakit gagawin iyon ni Leslie. Ang tanging paliwanag lang ay ang sinabi ni Beverly tungkol sa kanilang dalawa kaya pinipili iyon ng utak ko at kumapit dito, logical man o hindi. At isa pang explosibong balita ang dumating bago pa man ako magkaroon ng kumpletong reaksyon sa una. Naging napakatahimik ang kwarto simula nung announcement at ako ay napilitang kumurap ng maraming beses bago ko m

KIAN'S POV Ang biyahe pauwi ng gabing iyon ay kasing-nakakasakal ng biyahe sa plaza kaninang gabing iyon. Sa pagkakataong ito, hindi ito dahil sa walang katapusang pag-uusap ni Beverly. Sa katunayan, halos hindi siya nagsalita habang nasa biyahe, hindi man lang nagreklamo kung paano ako halos umalis sa gala nang wala siya dahil masyado akong abala sa sarili kong pagnanais na makaalis doon. Ang dahilan ng nakakasakal na pakiramdam ay ang kumukulong damdamin sa loob ko, nagmamakaawa na kumulo. Nagmamakaawa na palabasin para makahinga ako. Nagmamakaawa na may gawin ang tungkol sa palitan sa gala na paulit-ulit na nagre-replay sa utak ko na parang sirang record. Nagawa kong umuwi nang hindi naibuhos ang mga damdaming iyon at wala akong pakialam kay Beverly, kung sinundan niya ako sa bahay o hindi. Hindi man lang pinansin ang nanay ko at nilagpasan lang siya nang tumayo siya para salubungin ako. “May nangyari ba?” Narinig kong tanong niya habang dumiretso ako sa kwarto ko. Alam k