All Chapters of Habol Ang Secretary Wife: Chapter 91 - Chapter 100

"May negosyo din ba ang asawa mo?" Tanong niya. “Oo.”“Anong trabaho niya?” "Siya ay isang CEO." Matipid kong sagot at napanganga siya. Lumitaw ang isang nurse at tinawag siya. Nakahinga ako ng maluwag na sa wakas ay naiwan akong mag-isa sa aking mga iniisip. Dahan-dahang nauubos ang waiting area, pero wala pa ring senyales ni Kian. Maya-maya, ako na lang ang natitira sa buong waiting area. Lumapit sa akin ang nurse na tila may awa sa mga mata niya. Bakit ganyan siya makatingin sa akin?“Ma’am, ang tagal niyo na. Gusto niyo bang pumasok at magpatingin sa doktor nang wala ang asawa niyo?" Napagtanto ko na hindi lang sa late si Kian, hindi siya magpapakita. "Hindi na iyon kailangan." Sabi ko, tumayo at padabog na lumabas ng ospital para hanapin si Kian. Pumara ako ng taxi diretso sa kumpanya niya. Nakakakuha ako ng kakaiba at nagtatanong na mga sulyap mula sa kanyang mga empleyado sa lobby ngunit hindi ko sila pinansin. Pwede nilang isipin ang kahit anong gusto nila,

KIAN’S POVMas madaling umatras si Leslie kaysa sa inaasahan ko, ngunit nagpapasalamat ako na hindi siya nakikipagtalo o nakikita ang aking kasinungalingan. Siya ay naghihinala, ngunit ang pakiramdam na iyon ay higit pa sa pananabik na makilala si Andre. Kaya walang reklamo, pumasok siya sa kwarto namin kasama ako. Ang 'aming' kwarto ay hindi halos isang kwarto. Ito ay higit pa sa isang suite na may makintab na mga dingding at sahig, mga purong leather na sofa, mga vintage na kurtina at rug, mga klasikong painting at isang King sized na kama na mukhang kasya sa isang pamilyang may limang miyembro. Pinipigilan ko ang isang singhal nang makita ang maluho na hotel suite. Nagsasabi ito ng 'show-off' ngunit mukhang hindi ito napapansin ni Leslie habang naniniwala siya sa buong Andre-hospitality nang hindi alam kung bakit ito ginawa ni Andre. Naiinis ako, pinagmamasdan si Leslie habang namamangha sa kadakilaan ng lahat ng bagay sa silid. Ang hitsura ng pagkamangha sa kanyang mga mata

LESLIE'S POVAng kaba at excitement ay sabay na bumabalot sa aking kaloob-looban. Nagsimula ang hindi mapakali na pakiramdam nang sumakay ako sa kotse at umalis ito sa hotel. Bigla akong hindi nakaramdam ng kumpiyansa gaya ng naramdaman ko noong pinapagalitan ko si Kian, at hindi rin ako nakatitiyak na kakayanin ko ang isang one-on-one na meeting kay Andre Sanders. Dalawang buwan pa lang ako sa negosyong ito, mula sa sekretarya at napunta sa head designer sa isang kisap-mata. Hindi pa ako nagkaroon ng tunay na meeting sa labas ng kumpanya at talagang hindi na kailangan ng isa. Ibig sabihin wala akong kahit isang clue kung ano ang ginagawa ko. Napagtanto ko ngayon kung gaano ako naging lihim at kung paano ang pagkikitang ito kay Andre ay parang isang hakbang patungo sa totoong mundo. Walang sinuman sa paligid upang harapin ito kasama ko. Hindi ang aking ama. Hindi si Travis. At siguradong hindi si Kian. At saka, huli na para bumalik ngayon. Pinapasok na ako sa isang building nan

KIAN’S POVMuntik na niya akong makita. Sigurado ako na nakita niya ako at nag-iisip na ako kung paano eksaktong ipaliwanag kung bakit at paano ako naririto. Ngunit nakuha ni Andre—ang bastardo—ang atensyon ni Leslie at ako ay nakahinga. Bagaman, hindi ganap. Nag relax ako dahil hindi niya ako nakita, ngunit tense pa rin ako, pinapanood na maganap ang lahat ng nasa harap ko simula nang dumating ako dito. Nananatili akong nakatago sa likod ng banner, nakasimangot sa paraan ng pag-akit niya kay Leslie sa isang sayaw. Ang paraan na nahihiya na hinahayaan ni Leslie si Andre na manguna at gabayan siya nang dahan-dahan. Ang isang braso ni Andre ay nakapatong sa hubad na likod ni Leslie habang ang isa naman niyang kamay ay nag-link sa kanilang mga daliri at magkadikit.Pagkatapos ay nagsimula siyang sumayaw at gumalaw sa musika kasama si Leslie. Clumy si Leslie noong una, pero tinatawanan nila ito. Ang kanilang mga tawa ay tumalbog sa buong silid upang makarating sa akin at nagpapadal

Sinabi ni Kian na si Andre ay isang dating kaibigan, tiyak na sinabi ni kay Andre ang tungkol sa aming relasyon habang nagse-set up ng meeting na ito. Ngunit sa paraan ng pagtingin sa akin ni Andre ng may interes, hindi ko malaman kung alam niya o hindi, kaya sumagot na lang ako sa pinakamabuting paraan. "Malapit kami dati." As in kasal kami dati hanggang sa pinagtaksilan niya ako. Sumiklab ang hapdi sa dibdib ko gaya ng lagi nitong ginagawa kapag naiisip ko ang ginawa ni Kian. Siguro kailangan ko rin ng isang cup ng wine. Kinuha ko ang bote at nagbuhos para sa sarili ko habang nakatingin sa akin si Andre na naiintriga. “Gaano kalapit?” Tanong niya pa. Ngayon na pinag isipan ko ito, malamang na parang baliw pakinggan kapag sabihin sa kanya o sa sinuman na kami ay divorced ngunit tinutulungan niya akong mag-set up ng mga meeting at sumakay ng private jet niya ng maraming milya. Ngunit inalis ko ang ideya. Wala itong ibig sabihin. Malamang ay may mapapala si Kian sa pagtulong s