All Chapters of Habol Ang Secretary Wife: Chapter 51 - Chapter 60

LESLIE’S POV Hindi ako nakatulog ng maayos nitong mga nakaraang araw. Kahit na gusto kong sisihin ang kawalan ko ng tulog sa nakakapagod na trabaho ng pagpapaganda sa aking mga lumang disenyo, paglikha ng mga bago, pagpili ng mga angkop na tela para sa mga ito, paggabay sa mga mananahi at paghahanda para sa launch sa loob ng tatlong buwan, alam ko rin sa loob ko na ang mga bagay na iyon ay walang kinalaman dito. Ako ay higit sa masaya na mawalan ng tulog para sa kung ano ang aking pangarap ng napakatagal na. Ang talagang nagpapanatili sa akin na gising ng buong gabi ay itong malalim na nakaugat na pakiramdam ng konsensya at pag-aalala na ibinalik sa katotohanan ng aking ex-husband. Sa kabila ng divorce, talagang hiwalay na kay Kian, minsan nararanasan ko itong bigat sa dibdib na parang senyales na hindi pa tapos ang mga bagay-bagay. Isang bigat na nagpaparamdam sa akin na parang may nag-uugnay pa rin sa akin sa lalaking ginawang impiyerno ang buhay para sa akin. At tatlong

KIAN’S POV"Okay, ipaliwanag mo sa akin sa mga simpleng salita kung paano nawala sayo ang isang 'matanda' sa gitna ng isang malaking lungsod." Kalmado ang boses ko. Mapanganib na kalmado, base sa katakut-takot ng kasalukuyang sitwasyon. Naglaho si lolo. Naglaho. Iyon ang eksaktong salitang ginamit ng taong tanga na nakayuko sa harap ko nang pumasok siya sa opisina ko ilang minuto ang nakalipas. Ginagawa ko ang makakaya ko para hindi magwala habang nasa oras ng trabaho, ngunit mas mahirap pigilan ang sarili ko sa bawat segundong lumipas ng hindi ako makakakuha ng maayos na salita mula sa tanga. Ang tanga ay isang hired driver, isa rin siyang bodyguard para sa aking lolo. Tatlong araw na ang nakalipas mula nang dumating si lolo nang hindi ipinaalam at ang matandang iyon ay nasa labas. Para sa kanyang edad at kondisyon ng kalusugan, siya ay napakasigla at palaging gustong pumunta sa kung saang lugar. Siya ay nanirahan sa lungsod na ito sa buong buhay niya, alam ang lugar na i

LESLIE'S POVMay nag-clear ng lalamunan at naputol ang titig. Umiwas muna ako ng tingin at mabilis na ibinalik ang atensyon ko kay lolo na parang pilit tinatago ang mukha niya sa likod ko. Nagulat ako ngunit hindi nagtagal ay naiintindihan ko kung bakit sinusubukan niyang itago ang kanyang mukha nang si Kian ay dumating, matigas ang mga mata at hindi mapakali habang nakatingin siya sa direksyon ng kanyang lolo. "Mukhang kakaiba pakinggan, pero grounded kayo." Sabi ni Kian, ang boses kasing tigas ng mga mata niya. Tumigil si lolo sa pagtatago sa likod ko. "Hindi mo ako pwedeng i-ground, seventy eight na ako, hindi seventeen." Sumagot siya pabalik. "Aba, umaasta kayo na parang bata! Alam niyo ba kung gaano ako nag-alala? Paano niyo nagawang mawala nang ganoon na lang, alam niyo naman kung ano ang inyong kalusugan? At ngayon ay napunta kayo sa ospital! Alam niyo ba kung gaano ito nakakatakot?" Si Kian ay halos nagngangalit ngunit si lolo ay kumaway lamang bilang walang pakialam sa

LESLIE’S POV Bago pa man ako makaramdam ng konsensya sa pagkansela kay Travis buong hapon, isinara niya ang pinto ng kotse ng malakas at yumanig sa sasakyan, pagkatapos ay umabante siya na parang pusa. Isang malaking galit na pusa. Habang nakatitig sa akin ang kanyang mga mata, lumapit na siya sa akin ng ilang segundo. “Travis, ito ay—” Sinubukan kong ipagtanggol ang sarili ko, ngunit siningitan ako ng sarili kong pagkagulat nang yakapin niya ako sa dibdib niya, niyakap niya ako at hinawakan ako ng mahigpit doon. Ang biglaang sitwasyon ay rason kaya hindi ako nakaimik sa kanyang mga bisig. "Diyos ko, Leslie. Nababaliw na ako dahil sayo.” Bulong niya malapit sa gilid ng ulo ko. Ang kanyang puso ay pumipintig ng malakas at kahit na ang kanyang paraan ng pagpapakita nito ay hindi karaniwan, masasabi kong nag-aalala siya sa akin. Hinayaan niya akong umalis saglit at pagkatapos ay sinimulan niyang suriin ang aking katawan nang nagmamadali, ang aking mga braso, ang aking mukha,

BEVERLY'S POV Ang maganda lang sa pagiging buntis ay makukuha ko ang kahit anong gusto ko mula sa kahit sino, lalo na kay Kian. Ngunit hindi tulad ng isang magandang bagay na iyon, napakaraming masasamang bagay na mabibilang. Ang morning sickness, yung acid na laging tumataas sa lalamunan ko pag may nakikita akong pagkain, yung mood swings, tapos yung pinaka nakakainis, yung paglaki ng tiyan ko ko. Buong araw akong nakatayong hubad sa harap ng salamin, sinusubukang suriin ang antas ng pinsalang nagawa ng pagbubuntis na ito sa aking katawan. Ang bawat hindi kanais-nais na pagbabago na nakikita ko ay parang isang saksak sa puso at isang pangungutya noong ang aking katawan ay dating pinaka-pinagmamalaki kong asset. Gumastos ako ng malaking halaga na pinapanatili ang aking sarili na maganda ang hugis upang maging perpekto. Ngayon, ang nakikita ko lang ay mga imperfections na nagpapabaliw sa akin, ngunit wala akong magagawa dahil mahalaga na panatilihin ko ang sanggol na ito. At least