บทที่ 90 ความสุขของเด็กน้อยหลายชั่วโมงถัดมาตะวันดวงกลมใหญ่ที่เคยสาดแสงและความร้อนระอุบัดนี้เคลื่อนลงต่ำใกล้ลับขอบฟ้าเต็มที แสงสีส้มสลับกับสีทองเปล่งประกายออกจากหลังเขาที่อยู่ไกลแสนไกล เป็นเวลาพลบค่ำที่ใครหลายคนต้องลงมาเดินเล่นริมหาดทรายสีขาว เช่นเดียวกับบดินทร์และแป้งปั้นสองหนุ่มสาวจูงมือกันเดินเล่นอยู่ริมหาดหน้าบ้านพัก รอชมพระอาทิตย์ตกด้วยกัน ไม่ลืมที่จะเก็บภาพสวยๆ ไว้ด้วย"พี่ดิน" แป้งปั้นก้มลงไปเก็บเปลือกหอยสวยๆ ขึ้นมาแล้วเรียกแฟนหนุ่มให้หันมามอง บดินทร์ละสายตาจากแสงสีส้มทองมามองคนตัวเล็กที่ยื่นมือมาตรงหน้า "สวยไหมคะ""สวยนะ" เขายิ้มแล้วหยิบเปลือกหอยขึ้นมาดูใกล้ๆ ก่อนจะก้มลงไปเก็บอีกชิ้นขึ้นมา "อีนนี้ก็สวย" บดินทร์วางมันลงบนฝ่ามือเรียวบางก่อนจะโอบกอดแป้งปั้นแล้วเดินไปนั่งเล่นที่กระโจมถัดออกไปหน้าบ้านพักไม่ไกลนัก"เหมือนมีอะไรจะพูดเลย" แป้งปั้นเป็นฝ่ายเอ่ยถามก่อนเพราะสังเกตเห็นบดินทร์เหมือนมีอะไรจะพูดกับเธอเลย ชายหนุ่มอ้ำอึ้งแล้วจับมือเรียวบางไว้หลวมๆ จุมพิตอ่อนโยนลงหลังมือนุ่มนิ่ม"พี่ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่เราสองคนจะยังรักกันแบบนี้ไปตลอดใช่ไหม" แป้งปั้นหลุดยิ้มกับคว
Last Updated : 2024-11-13 Read more