บททั้งหมดของ Crazy In Love คลั่งรักยัยดีเจ: บทที่ 1 - บทที่ 10

ท่านรองประธาน"เก็บของแล้วตามผมมา" เขาหันมาสั่งแล้วเดินกลับห้องโดยไม่หันมามองฉัน จนพี่อรขยับเข้ามาถามอย่างใคร่รู้"น้ำขิงจะไปไหนเหรอ?""ไปทำงานกับท่านรองฯค่ะ"ฉันทำสีหน้าบอกบุญไม่รับ บุ้ยใบ้ไปตามทางเดินนั้นที่ห้องอีกห้องที่เดินผ่านมาเมื่อเช้า"ว้า! แย่จัง ต่อไปพี่คงเหงาเเย่เลย""คราวนี้ไม่มีคนช่วยงานพี่แล้ว" พี่อรทำสีหน้าเสียดาย ส่วนฉันเก็บของไปก็คุยไป อันที่จริงสมบัติฉันก็ไม่มีอะไรมากแค่โน๊ตบุ๊คหนึ่งตัวกับกระเป๋าสะพายใบเล็กและอุปกรณ์สำนักงานอีกนิดหน่อยปากกาสองสามด้าม"ตื๊ด...ตื๊ด...ตื๊ด” โทรศัพท์สายในดังขึ้น พี่อรสบตากับฉันแล้วเอื้อมมือหยิบโทรศัพท์มาแนบหู"สวัสดีค่ะ""ค่ะ...ค่ะ...ได้ค่ะ" พี่อรฟังเสียงจากปลายสายกรอกตาไปมาสองสามครั้งทำหน้าที่เป็นผู้ฟังที่ดีแล้ววางสาย"เร็วเข้า น้ำขิง คุณธามเรียกแล้ว"ทีนี้สิ่งของทั้งหมดของฉันถูกรวบมาไว้ในอ้อมแขนแล้วรีบเดินจ้ำอ้าวทันที ห้องท่านรองฯอยู่ก่อนห้องท่านประธานหนึ่งห้อง นับจากลิฟต์ทางเข้าฉันเดินย้อนขึ้นสิบก้าวก็ถึงแต่หน้าห้องกลับไม่มีโต๊ะตั้งไว้หน้าห้องสักตัว ซึ่งแปลว่าฉันต้องเข้าไปด้านใน ฉันจึงเคาะประตูห้องแล้วผลักเข้าไป"ขออนุญาตค่ะ" เสียง

สายตี๊ดเซ็กซี่ขยี้ใจ"ต่อไปให้เรียกคุณธามก็พอ” ฉันยิ้มกว้าง"ได้ค่ะ คุณธาม" ครืด...ครืด สมาร์ทโฟนของฉันสั่นอีกแล้วต้องเป็นไอ้กอล์ฟแน่ๆ"กอล์ฟ""เพื่อนโทรมาแล้วค่ะ”ฉันรับสายแล้วรีบรวบรวมกระเป๋าใบเล็กใบน้อยเตรียมพร้อมจะลงรถ ฉันมองไปทางท่านรองฯเห็นเขาทำทีไม่สนใจแต่แอบตะแคงข้างมาทางฉันแบบเนียนๆ"ฮัลโหล""แกอยู่ไหนวะน้ำขิง""อยู่หน้าเซเว่น""เออ ทำไมไม่เห็นมีเลยวะ""อยู่บนรถ เดี๋ยวไป"ฉันวางสายจากกอล์ฟ กวาดตามองหาโดยรอบเห็นรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่จอดอยู่ ไอ้กอล์ฟลงจากรถแล้วมองหาฉันเหมือนกันท่านรองฯก็มองตามสายตาฉันในทันที เขาพยักหน้าแล้วชี้ไปที่เพื่อนฉัน "นั่นใช่ไหม?เพื่อนคุณ""ใช่ค่ะ น้ำขิงไปก่อนนะคะ""นั่งรถดีๆล่ะ" อื้อ...เขาเป็นห่วงฉันด้วย เขานี่นะจะห่วงฉัน"ค่ะคุณธาม"ฉันเหลือบมองเขาอีกครั้งอยากจะโบกมือบ๊าย...บายก็ไม่กล้า จึงยกมือไหว้อย่างนอบน้อมแล้วลงจากรถทันทีไอ้กอล์ฟเพื่อนฉันถึงกับตาค้าง นักศึกษาสาวสวยลงจากรถของใครก็ไม่รู้และคนขับมันก็ไม่เคยเห็นดูสายตามันสิ...มันมองฉันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ เดินตรงมาหาคว้ากระเป๋าไปจากมือแล้วเอาไปสะพาย วาดขายาวๆของมันคร่อมรถทันทีเตะขาตั้งแล้วส

ฉันเมา"ผมไปส่ง” สายตาคมสื่ออารมณ์ที่หลากหลายยากแก่การคาดเดา ฉันลังเลใจว่าเขาจะมาไม้ไหนกันแน่ ทุกวันที่ออฟฟิศเป็นท่านรองฯที่คอยจิกกัดฉันตลอดทั้งวันแล้วไหงวันนี้เขาใจดีหรือว่ากินยาผิดสำแดงมาหรือเปล่า"น้ำขิงยังมีคิวอีกหนึ่งชั่วโมงค่ะ""ไม่เป็นไร ผมรอได้" สายตาเขาเป็นประกายระยิบระยับ มือใหญ่ยังลูบเบาๆที่ต้นแขนอย่างทะนุถนอมชวนให้คนเคลิบเคลิ้มที่จริงเขาโคตรหล่อนะแต่ฉันยังเด็กอยู่นะท่านรองฯจะมาทำแบบนี้ไม่ได้ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมีอาการเขินต่อเพศตรงข้าม กับไอ้กอล์ฟก็ไม่เคยเป็นแบบนี้ นั่งมานานรู้สึกคอแห้งจึงเอื้อมไปหยิบแก้วโค้กของตนเองแล้วดื่มลงคอจนหมดแก้วในคราวเดียว"อึ๊ก..." ฉันทำตาโตรู้สึกได้ว่ามันเป็นรสชาติแปลกใหม่ที่ยังไม่เคยได้ลิ้มลอง ฉันใช้หลังมือปาดคราบน้ำที่ริมฝีปากบาง"นี่มันเหล้านี่ " ดื่มเข้าไปแล้วก็ได้แต่นั่งมองหน้าเจ้าของแก้วอย่างรู้สึกผิดฉันเห็นท่านรองฯใช้สายตาจับอยู่ที่แก้วเหล้าราคาแพงของเขาที่ฉันดื่มจนหมด "ฮ้า...คุณดื่มหมดแก้ว" แล้วเขาก็แย่งแก้วเหล้าไปจากมือฉัน"นี่คุณเป็นเด็กเป็นเล็ก" พอเหล้าเข้าปากฉันก็เริ่มรู้สึกซู่ซ่าใบหน้าร้อนผ่าว อารมณ์คึกคะนองอยากแกล้งคนแก่ขึ้นมา

แคทวอล์คแทบแตก"น้ำขิงทางนี้" เขาส่งเสียงเรียกยืนพิงอยู่กับประตูรถสองมือล้วงในกระเป๋ากางเกงสวมแว่นกันแดดยี่ห้อดังอื้อ...คุณธามหล่อจังแล้วฉันก็รีบเดินตรงไปหาเขาทันที "คุณธามจะไปไหนคะ?" ฉันถามอย่าง งงๆ คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญใช่ไหม?"ผมจะไปส่งคุณ""ค๊ะ ว่าอะไรนะคะ""แล้วคุณธามไม่เข้าโรงงานเหรอคะ""ไม่ล่ะ ผมดูมาเป็นสิบปีแล้ว ขี้เกียจ""ดูอย่างอื่นบ้าง" เขาพูดแล้วยังส่งสายตาเจ้าเล่ห์ส่งมาอีกด้วย"แล้วแต่ค่ะ" ฉันทำทีเป็นไม่ใส่ใจ"จะไปส่งก็ไปเลยค่ะน้ำขิงรีบค่ะ" ฉันเห็นเขาขยับตัวจากประตูรถเพื่อหลีกทางให้ฉันซึ่งกำลังจะเปิดประตูรถ"เชิญครับ คุณผู้หญิง" ท่านรองฯถอยให้ฉันแล้วเปิดประตูรถให้ ฉันจึงก้าวขาขึ้นรถทันที"ขอบคุณค่ะ" ฉันยิ้มให้เขาหวานหยดย้อยแล้วก้าวขาขึ้นรถแบบงงๆ ตอนนี้เรากลายเป็นคุณผู้หญิงไปแล้วคริ...คริ...มีความสุขที่สุด ยามนี้แม้รถจะติดท้องถนนที่น่าเบื่อก็น่ามองขึ้นมากกว่าเดิมหลายเท่าคุณธามขับรถพาฉันมาถึงห้างเซ็นทรัลเวิลด์ในเวลาครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น ซึ่งตลอดเส้นทางเจ๊ท๊อฟฟี่ก็โทรเร่งฉันแทบจะทุกห้านาทีเลยก็ว่าได้"ชั้นสามค่ะคุณธาม" การวนหาที่จอดรถแสนยากลำบากมากมาย ในวันหยุดเสาร์แล

ความซาบซ่านMoney ต่อจากนี้ฉันจะตามหาเธอฉันเข้าห้องน้ำตามคำเชื้อเชิญโดยไม่ลืมกดล๊อคเพื่อความปลอดภัย อย่าลืมว่าท่านรองฯคือผู้ชายคนนึงที่อาจจะหน้ามืดลุกขึ้นมาล่าสวาทสาวเวอร์จิ้นอย่างฉันก็เป็นได้ ใช้สายตาสำรวจโดยรอบโอ้แม่เจ้า! ห้องน้ำของเขาสร้างความประหลาดใจอีกแล้ว มันสะอาดจนฉันกลัวว่าจะทำห้องน้ำเขาสกปรกจนต้องระมัดระวังเป็นพิเศษจะหยิบจะจับอะไรก็ต้องเช็ดให้สะอาดแล้ววางให้อยู่ที่เดิม ฉันถอดชุดออกแล้วพับไว้หน้าเคาน์เตอร์ ก้าวขาเข้ากล่องอาบน้ำกระจกใสในทันที "สบู่ห้อมหอม" "มิน่าล่ะตัวคุณธามถึงหอมจัง"ฉันถือโอกาสกดสบู่เหลวของเขาฟอกตามตัวฟองสบู่นุ่มมือมาก ฉันสูดดมกลิ่นหอมแล้วนึกถึงกลิ่นที่ฉันแอบสูดเข้าปอดทุกวันเมื่อใกล้กันอาบน้ำเสร็จแล้วก็ต้องเช็ดตัวจนแห้งสนิทก่อนออกจากกล่องนั้น "ขนาดพรมเช็ดเท้ายังใช้ของแบรนด์เนมยี่ห้อดัง"ฉันไม่กล้าเช็ดแรงกลัวของเขาจะเสียจึงค่อยๆแตะเท้าเบาๆอย่างระมัดระวัง นึกถึงของฉันที่อพาร์ทเม้นท์คือผืนละ20บาทหาซื้อได้ตามตลาดนัดมีให้เลือกมากมายแบบเดียวกันกับของแบรนด์เนมของคุณธามเป๊ะ!"จุ๊! จุ๊! คุณธามนี่รวยไม่เบา"แล้วฉันก็แต่งตัวในห้องน้ำซะเลยเพื่อความปลอดภัย หากเดินก