Semua Bab Hindi Matanggihang Asawa ng Bilyonaryo: Bab 61 - Bab 70

(JARED’S POV)Natahimik ako sandali, nawala ako sa sarili sa pag-iisip. Kahit na ayaw ko itong aminin, may punto si Sofia. Kung hindi siya umalis, hindi ko sana makikilala si Arielle. At kahit na nakilala ko siya, hindi sana kami ikakasal. Pero ganoon ang buhay. Hindi ako makakabalik sa nakaraan para baguhin ang lahat. Ano pa ang punto sa pag-iisip sa bagay na puwedeng nangyari?Umiling-iling ako ng maalala ko ang lahat ng nangyari. “Bakit mo bigla binago ang isip mo tungkol sa akin makalipas ang dalawampung taon?”Nagbago ang ekspresyon ni Sofia—namutla siya noong una, pero mabilis na nakarecover. “Okay lang na magalit ka sa akin, Jared. Lagi kang mabait sa akin, at nabigo kita. Tinanggihan ko ang pag propose mo ng hindi nagdadalawang isip. Hindi kita nirespeto. Ako ang responsable doon. At humihingi ako ng tawad.”Tumango ako, naantig ng kaunti sa paghingi niya ng tawad. Ito ang unang pagkakataon all these years na umamin siya sa pagkakamali niya na tinanggihan ako. Pero… iba na

(SOFIA’S POV)Nabigla ako sa malamig na dating ni Jared sa akin, pero tumanggi akong magpatalo. Huminga ako ng malalim, sinubukan ko na pigilan ang galit ko. Noon, ako ang nagdedesisyon, ang dating ko ay hard-to-get, pero ngayon, baliktad na. Oras na para ayusin ko ang namamagitan sa amin ni Jared, at kailangan ko magpakahumble.Inisip ko ang eksena kung saan mababawi ko ang impluwensiya ko sa kanya. Habang iniisip ito, nakaramdam ako ng matinding gaan ng kalooban.“Mukhang pagod ka,” sambit ko, inilapit ko ang aking boses. “Nagtalo ba kayo?”“Oo,” sagot niya.“Tinatakot ka ba niya, o sinusubukan na gamitin ang paghihiwalay bilang paraan para makuha ang kalahati sa assests mo? Makasisiguro ka na hindi ko siya hahayaan. May makapangyarihan akong kaibigan na abogado na masisigurong hindi siya makakakuha kahit na isang kusing mula sa iyo.”“Sa kasamaang palad, hindi siya ganoon na klase ng tao. Wala siyang gusto na kahit na ano mula sa akin.”Tunay akong nagulat. Tanga ba siya? Ano

(ARIELLE’S POV)Ang lalake ay tumawa at inalis ang shades niya, makikita ang mga mata na matindi tumitig at may paghanga. “Sige, may kapalit. Kumusta ka, Madam?”Natulala ako, nanlaki ang mga mata ko sa gulat. Si Dwayne? Sa dinami-dami ng mga tao? Bago ko pa mapansin, natawa ako at maluha-luhang natawa.Siya ang huling tao na inaasahan ko na makikita ko, at hindi ako makapaniwala na kumanta ako kasama siya ng hindi siya nakikilala.“Ikaw ay—” sambit ko, tumatawa pa din.“Gago?” tinapos niya, nakangiti siya. “Alam ko, guilty ako. Pasensiya na kung nagulat kita. Hindi ko gusto na isiwalat ang pagkakakilanlan ko at gulatin ka. Gusto ko lang marinig ka na kumanta, at masaya ako na kumanta ka. Ang galing mo. Sigurado ka ba na wala kang music career?”Namula ako sa pambobola niya. Umiling-iling ako, pinoproseso ko pa din kung paano ko siyang nakasalubong ulit. Pagkakataon lang ba ito, o planadong bagay?“Heto,” nagulo niya ang iniisip ko, inabutan ako ng tissue. “Kailangan mo ito.”T

(ARIELLE’S POV)Sa oras na marinig ko ang mga salitang iyon, alam ko na problema na ito, at marami akong dapat ipaliwanag. Huminga ako ng malalim, inihanda ang sarili ko para sa pag-uusap.“Kumalma ka, Ma. Puwede ba natin itong pag-usapan ng personal?”“Personal? Hindi, pag-uusapan natin ito ngayon, sa phone!”“Sige,” bumuntong hininga ako bilang pagsuko. “Anong gusto mo marinig?”“Lahat. Paano ka nakipaghiwalay sa asawa mo, at kung paano niya lantarang ipinapakita ang mga litrato niya kasama ang ibang babae?”Pinigilan ko na suminghal. Siguradong kagagawan ito ni Sofia. “Ma, mahabang istorya. Pero para paikliin, naghiwalay kami kasi hindi na kami bagay sa isa’t isa.”“At anong ibig sabihin nito? Paanong hindi ninyo iyon napagtanto sa tatlong taon ninyong pagsasama?”Tumigil ako, nag-iisip ako ng tamang paraan para sabihin ang mga salita.“Wala ka ng masabi? Magsalita ka, Arielle.”“Inlove siya sa ibang tao. Hindi ko na matiis,” sambit ko.“Sa babaeng ipinapangalandakan niya

(ARIELLE’S POV)Noong tumalikod kami para malaman kung bakit sumisigaw si Sofia, nanlaki sa gulat ang mga mata namin. Nakayuko si Sofia, hawak ang sikmura niya at nalukot ang mukha niya sa sakit.“Okay ka lang ba?” nagmadali akong lumapit sa kanya, batid ang pag-aalala sa mukha ko.Hindi sumagot si Sofia; patuloy lang siyang umuungol. Natakot ako at sumenyas ako kay Ashley na lumapit. “Sa tingin ko may dinaramdam siya, tulungan natin siya,” bulong ko.Nag-alinlangan si Ashley bago lumapit sa tabi ko. “Arielle, sigurado ka ba? Hindi ko alam, pero wala akong tiwala sa kanya.”“Tulungan na lang natin siya,” sambit ko, sinusubukan ko itayo si Sofia ng tuwid.Sa oras na iyon, dalawang babae ang lumapit sa amin. Nakahinga ako ng maluwag; makakatulong ang dagdag na tao sa amin.“Anong nangyari?” tanong ng isa sa amin.Tumingala si Sofia sa kanila, maluha-luha na ngayon ang mga mata niya. “Sinubukan… Sinubukan niya akong saktan. Buntis ako, at itinulak niya ako,” sambit niya, nakaturo