All Chapters of Hindi Matanggihang Asawa ng Bilyonaryo: Chapter 51 - Chapter 60

(ARIELLE’S POV)Pagkatapos mananghali, nagkuwentuhan kami ni Ashley. Habang nag-uusap kami, narinig namin ang katok sa pinto.“Sino yan?” tanong ko, nakatingin sa direksyon ng pinto.“Receptionist,” sagot ng boses.Nagkatinginan kami ni Ashley bago ako sumagot, “Tuloy ka.”Pumasok ang receptionist, may dala siyang dalawang bag. Tumaas ang kilay ko, napapaisip kung anong misyon niya sa kuwartong ito.Pero bago pa ako makapagtanong, sinabi niya, “Para sa iyo ang mga ito, ma’am.”Makikita sa mukha ko na naguguluhan ako. “Para sa akin? Sa tingin ko nagkakamali ka dahil hindi ko maalala na umorder ako ng kahit na ano.” Pagkatapos, humarap ako kay Ashley, “Umorder ka ba?”“Siyempre hindi.”“Para sa iyo ito, Ma,” giit ng babae.Pero hindi pa din ako kumbinsido, habang tinitignan ko ang bag, ang receptionist at si Ashley. Napansin niya ang pag-aalinlangan ko at sinabi ni Ashley sa babae na ilapit ang mga bag. Noong inabot ito kay Ashley, napansin ko ang card sa isa sa mga bag.Nanla

(JARED’S POV)Makikita ang galit sa mga mata ni Sofia. “Anong sinabi mo?” tanong niya, batid ang pananakot sa boses niya.Pinilit ni Rebecca na ngumiti, pero nanatili siyang tahimik.“Sige, tama yan na manahimik ka,” sagot ni Sofia, puno ng panlalait ang tono niya. “Gusto ko nang umorder ngayon.”“Siyempre, ma’am,” sambit ni Rebecca at inabot sa kanya ang menu.Tinginan ng ilang minuto ni Sofia ang menu bago nakapili. “Ang oorderin ko ay lobster thermidor, filet mignon, waffles na may syrup, pasta and meatballs, seared scallops, roasted steak, at ang pinakamahal na wine ninyo—ang Chateau margaux 1787.Natawa ako bigla pagkatapos niyang umorder. “Lahat ng iyon? Ginagawa mo itong espesyal, ano, Sofia?”Ngumiti siya sa akin. “Bilyunaryo ka, Jared. Nakakahiya na kuwestiyonin mo ang basic na bagay tulad ng pagkain.”Pinigilan ko na bumuntong hininga, magaan ang tono ko. “Hindi ko kinukuwestiyon, sinisiguro ko lang na hindi mo inoorder ang kalahati ng laman ng kusina dahil nababagot

(ARIELLE’S POV)Tinitigan ko ang taong pumasok, napanganga ako sa gulat. Nakilala ko kung sino siya, nagregister ito sa alaala ko.“Mum?” lumabas bigla ang salita mula sa bibig ko bago ko pa ito mapigilan.Ang babae, na matandang bersyon ko, ay nakatayo sa pinto, nakatitig sa mga mata ko. “Arielle,” sagot niya.Hindi ako makapaniwala na ang nanay ko ay nakatayo ilang metro ang layo mula sa akin. Ang mga mata ko ay lumipat kay Ashley, na mukhang guilty. “Ipinagsabi mo!” galit kong sinabi.Umatras si Ashley, nakataas ang mga kamay niya para depensahan ang sarili niya. “Pasensiya na, kailangan ko ipaalam sa kanya. Kailangan mo ang nanay mo, Arielle.”Iba’t ibang emosyon ang naramdaman ko dahil sa presensiya ng nanay ko. Taon na kaming hindi nag-uusap, hindi simula ng ikasal kami ni Jared. Nakakailang na makita siya ngayon. Hindi ko naisip na makikita ko din siya agad.Kalmado ang mga mata ng nanay ko, walang bahid ng emosyon na ang karaniwang nakikita ay pagkontra at pagkundena hab

(JARED’S POV)“Anong ibig mo sabihin na “divorce?” Sinigawan ko ang lalake na nakaupo sa tapat ko sa opisina.Simula ng huli kong makausap si Arielle sa ospital, hindi ko na siya nakausap ulit o nakita muli. Binisita ko ng ilang beses ang ospital, pero hindi pa din ako pinayagan na makita siya. Sinubukan ko din kausapin ang may-ari ng ospital, pero sinabi sa akin na wala din magagawa dahil sinusunod lang nila ang utos ng asawa ko. Kahit ang impluwensiya ko ay hindi sapat para magbago ang isip niya.Sinubukan ko siyang tawagan at itext ng walang tigil, pero walang sagot. Napagtanto ko na wala akong magagawa masyado, kaya hinintay ko siya na madischarge.Noong nadischarge na siya sawakas, makalipas ang ilang linggo, ipinaalam sa akin ng investigator ko. Pero hindi ko siya mabisita dahil ang nanay niya ay kasama niya sa bahay ni Ashley, bagay na nakakagulat para sa akin.Kung tama ang naaalala ko, ang dalawang babae ay hindi magkasundo. Sa totoo lang, ang nanay ni Arielle ay hindi si

(JARED’S POV)“Walang panama ang langit sa babaeng galit dahil heartbroken.”Dumagungdong ng paulit-ulit sa mga tenga ko ang mga salitang ito at pakiramdam ko gusto ko na putulin ang mga tenga ko. Nagmamaneho ako pauwi pagkatapos makumpronta si Arielle, pero hindi tumitigil ang mga salita sa isip ko. At sa bawat oras na marinig ko ito, kinikilabutan ako.Hindi simpleng mga salita lang ang mga sinambit niya. Salita sila ng babae na nagbago na ng husto sa maraming paraan. Nagbago na si Arielle.Napatingin ako sa mga papel sa passenger seat, nakasulat ang ma salitang “Hindi mapagkasunduang pagkakaiba,” na nakasulat. Bumuntong hininga ako at umiwas ng tingin. Sinubukan ko kumbinsihin si Arielle na baguhin ang isip niya, para ikunsidera kung anong sasabihin ng mga tao.Sa ngayon, ang mga nakakaalam tungkol sa pagsasama namin ay iniisip na perpekto ito—match made in heaven. Paano nila tatanggapin ang balita ng aming paghihiwalay?Pero sobrang mapilit si Arielle. Pumasok siya sa kuwarto