All Chapters of Hindi Matanggihang Asawa ng Bilyonaryo: Chapter 21 - Chapter 30

(ARIELLE’S POV)May naramdaman akong umangat mula sa sikmura ko matapos umalis si Jared, dahilan para mawalan ako ng gana. Anong notification kaya ang dumating sa phone niya para magbago ang ekspresyon niya sa loob ng ilang segundo? Napaisip ako.Tumalikod ako at iniangat ang leeg ko sa direksyon niyang pinuntahan, umaasa na makita siya, pero wala akong nakita. Panandalian ko na inisip na sundan siya at panoorin, pero kinontra ko din ito. Mas pipiliin ko siyang hintayin at magtanong kung tungkol saan ang notification na natanggap niya. Kaya naghintay ako.“Pasensiya na, hindi ko sinasadya na lumayo ng matagal,” narinig ko ang boses ni Jared ng samahan niya ako. At pagkatapos, tinignan niya ang pagkain ko at ako. “Tumigil ka sa pagkain?”“Inaasahan mo ba na kakain pa din ako matapos ko makita ang naiinis mong itsura ng tignan mo ang notification sa phone mo, hindi ba?” tanong ko, hindi ako natutuwa.“Hindi naman ito seryoso. Tara na, kumain na tayo ulit,” sambit niya, ayaw na niya

(ARIELLE’S POV)Matapos umalis si Jared, nag-aalala ako ng husto. Ano kaya ang maaaring problema kay Sofia? Napaisip ako. Wala pa ngang 24 oras ng umalis kami ni ng bahay, at nagkaroon siya ng sakit sa tiyan?Sinubukan ko na idistract ang sarili ko habang iniisip na aasikasuhin ni Jared ang sitwasyon, pero ang isip ko ay ayaw makinig. Panandalian, naghinala ako na may nangyayaring mali. Paano kaya kung pakana lang ito ni Sofia para pabalikin si Jared sa bahay dahil ayaw niya siyang umalis sa simula pa lamang?Pero isinantabi ko ang ideyang ito, sinusubukan na hindi magmukhang paranoid at insecure. Kung nagkukunwari siya, hindi niya naman siguro idadamay ang nanay ni Jared, tama? Habang mas iniisip ko ang mga ito, mas lalo akong hindi mapakali.Pagkatapos, may ideyang sumagi sa isip ko; paano kung ang sitwasyon ay kritikal at higit ito sa kayang asikasuhin ni Jared? Bumangon ako bigla mula sa kama, kailangan ko na din makauwi agad. Kung sakaling kailangan ni Jared ng tulong.At wal

(ARIELLE’S POV)Ang sumunod na araw ay Linggo, at nagpapasalamat ako na hindi ito araw ng trabaho. Noong nagising ako mula sa tulog ko, ang ginawa ko lang ay magshower, mag-almusal at manood ng TV dahil ayaw akong pakilusin sa bahay ni Ashley.“Huy,” piniga niya ng mahina ang balikat ko, naupo sa couch sa tabi ko. “Anong mayroon?”“Uy,” tinignan ko siya at ibinalik ang mga mata ko sa TV. “Tapos ka na?”Ang dahilan ng tanong ay dahil gumising ng maaga si Ashley para bawasan ang lago ng mga bulaklak na nakapalibot sa bahay niya, at gusto ko na malaman kung tapos na siya.“Oo, oo. Mas maganda na tignan ang mga bulaklak ngayon.”“Mag-almusal ka na, ilang oras ka ng nagtatrabaho,” sambit ko, nakatitig pa din ang mga mata ko sa pinapanood ko.“Well, babad ka sa TV at hindi mo napansin na tapos na ako magtabas ng mga halaman, naligo na ako, nakapagbihis at nakapagalmusal. Grabe! Ang lahat ba ng mga buntis na babae ay ganito katamad at hindi na napapansin ang paligid?”Tumigil ako sand

(ARIELLE’S POV)Ok. Ginagamit na naman niya ang alas niya bilang “nakakaakit na asawa”.Tumayo ako doon, nananatili sa kinatatayuan ko, iniisip ang sagot ko. Sa totoo lang, wala akong plano na bumalik sa bahay ngayon. Kahit na alam ko na babalik din ako sa kinalaunan, hindi iyon ngayon.“Jared, sa tingin ko ayaw kong umuwi ngayon,” sambit ko.Nagsalubong ang mga kilay niya. “Bakit? Huwag mo sabihin na galit ka pa din sa akin? Sige na, Arielle. Nangangako ako na ipapaliwanag ko sa iyo ang lahat kapag umuwi ka kasama ako.”Nag-alinlangan ako. “Pero—”“Walang pero pero, Arielle. Pakiusap, umuwi ka na. Hindi mo puwede takbuhan ang bahay natin.”Umirap ako,” Oo, bahay kung saan may estrangherong nangingielam,” bulong ko.“Anong sinabi mo?”“Wala akong sinabi.”Sa oras na iyon, nilampasan kami ni Rebecca, sabik na kumakaway. Umungol ako sa loob ko, at wala ng sabi-sabi pa, nilampasan ko si Jared papunta sa sasakyan. Hindi pa ako handa na ipahiwatig kahit kaunti kay Rebecca na may m

(ARIELLE’S POV)“Hindi ako naniniwala!” sambit ni Ashley sa phone. “Naiimagine ko ang gulat niyang ekspresyon.”Sa oras na nakarating ako sa opisina ko, tinawagan ko si Ashley at ikinuwento sa kanya ang mga nangyari kaninang umaga. Nagulat siya at natuwa, at mapapansin ito sa masaya niyang tawa.“Panandalian, nakaramdam ako ng takot dahil baka sunggaban niya ako sa galit. Gulat na gulat siya. Sa tingin ko ang matanggihan siya matapos masanay na laging siyang nasusunod ay hindi magandang karanasan para sa kanya.”“Oh diba? Dapat pasalamatan si Jared. Dapat madalas niya iyong gawin. Ipaalam sa kanya na hindi siya laging masusunod,” sambit ni Ashley.“Sana puwede magpatuloy ng ganito lagi,” sambit ko, bigla nabawasan ang tuwa sa boses ko. “Masakit na makitang pabago-bago siya lagi. Sa pagkakataong ito, dinedepensahan niya ako, minsan naman, sinisunod niya ang lahat ng gusto ni Sofia.”“Ikaw talaga, huwag kang ganyan. Hindi ba’t isnabi mo kagabi na nagsisisi siya at humingi ng tawad?