All Chapters of เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา: Chapter 51 - Chapter 60

“พี่ก้องคะ...ก่อนที่ปรายจะเข้าพิธีแต่งงานกับพี่ก้อง ปรายยังไม่รู้เลยว่านิยามความรักของพี่ก้องคืออะไร” คำถามนั้นอาจแปลกประหลาดแต่ในยามนี้ก้องกาจไม่อยากสนใจอันใด ผู้หญิงก็ยังเป็นผู้หญิงอยู่วันยังค่ำ คลางแคลงสงสัยในสิ่งที่ก็รู้คำตอบชัดเจนอยู่แล้ว ชายหนุ่มส่งเสียงหัวเราะภายในลำคอและสบตากลมโตคู่นั้นก่อนกล่าวออกมาด้วยท่าทีไม่คิดจริงจังนัก “การที่ผู้หญิงกับผู้ชายมาอยู่ใกล้ชิดกัน ดูแลกันก็น่าจะพอแล้วที่จะเรียกว่าความรัก ปรายจะสงสัยอะไรอีกถ้ามีผู้ชายคนหนึ่งทุ่มเทให้ปรายได้ทุกอย่าง ให้ในสิ่งที่ปรายอยากได้ ความรักไม่ใช่อะไรแค่ต่างคนต่างพอใจในสิ่งที่ตัวเองได้รับ...ปรายฟ้า...” ก้องกาจไม่รีรอที่จะเติมเต็มช่องว่างระหว่างเขาและเธอที่ขาดหายไปด้วยการรวบมือเรียวบางทั้งสองข้างของหญิงสาวขึ้นจรดริมฝีปากอุ่นเอาไว้เนิ่นนาน เขามองเธอด้วยแววตาฉ่ำหวานและเว้าวอนจนปรายฟ้าก็มิอาจปฏิเสธได้ว่าเทพบุตรรูปงามผู้นี้ช่างมีวิธีทำให้เธอหวั่นไหวในยามที่หัวใจปวดร้าวเช่นนี้ “อย่าปฏิเสธพี่อีกเลยนะปรายที่รัก พี่อยากบอกปรายว่าพี่ไม่เคยรักใครแบบนี้มาก่อน ถึงงานแต่งของเรามันจะเกิดจาก

“ผมไม่เคยลืมในสิ่งที่ผู้หญิงคนหนึ่งพร่ำบอกตลอดเวลาว่าเขารักผมมากแค่ไหน ผมเข้าใจว่าเธอคงไม่มีทางเลือกในการหนีจากโจรป่าออกมาพบโลกภายนอกอย่างที่วาดหวัง หึ! แต่พอพ้นออกมาจากป่านั่นได้ก็ไม่มีอะไรเหมือนเดิม ผมควรจะเชื่อผู้หญิงที่ขายวิญญาณให้ความลวงหลอกเพื่อแลกอิสรภาพให้กับตัวเองอย่างนั้นรึ!...บอกผมหน่อยสิปรายฟ้า บอกผมว่าสำหรับคุณความรักมันไม่ได้มีความหมายอะไร เพราะเป้าหมายที่แท้จริงก็แค่เรื่องของผลประโยชน์ที่จะช่วยยื้อลมหายใจคุณไว้ได้...ด้วยการตัดสินใจเลือกไอ้ก้องกาจในท้ายที่สุด!”“ถ้าปรายเลือกได้ปรายก็จะขอชดใช้ตัวเองให้คนที่รักปรายคือคุณพ่อ เพราะปรายรู้แล้วว่าการทุ่มเทให้คนที่ปรายรักมันเจ็บปวดแค่ไหน ....ถ้าเขาไม่ได้เป็นอย่างที่เราหวัง”“แต่คุณไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรได้ทั้งนั้นแล้วในตอนนี้ หรือถ้าเลือกได้ก็แค่ใช้ตัวเองให้คุ้มกับสิ่งที่ได้ไป...ผมยกหนี้ทั้งหมดให้พ่อคุณแลกกับตัวลูกสาวของเขาที่ต้องเอาตัวเองชดใช้ให้เจ้าหนี้คนนี้ไง!”คำพูดเหล่านั้นทำให้ปรายฟ้าถึงกับผงะงัน น้ำรื้นคลอหน่วยหยดเผาะลงบนแก้มทั้งสอง เรียวปากอิ่มซีดจัดสั่นระริกราวโลกทั้งโลกพังครืนลงมาทับร่างนั้นจนแหลกเหลว บิดาของเธอทำอะไรล

ชายหนุ่มหยุดพูดไปชั่วครู่ก่อนเหยียดยิ้มหยันอย่างคั่งแค้นขณะมองไปรอบ ๆ ห้องที่ยืนอยู่“คุณลุงคงต้องทำใจแล้วล่ะครับว่ากิจการโรงแรมที่คุณลุงสร้างมันมากับมือยังไงก็คงไม่พ้นต้องถูกยึดไปเป็นของคนอื่น เพราะลูกสาวคุณลุงเป็นคนบอกปัดข้อเสนอดี ๆ ที่เขาควรได้รับจากผม...คน ๆ เดียวที่จะช่วยคุณลุงได้ อยากรู้จริง ๆ ว่าไอ้ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกันถึงขนาดทำให้ปรายฟ้าลืมไปว่าพ่อตัวเองกำลังลำบากแบบนี้”“ผู้ชายคนนั้น....ที่ยินดีจดทะเบียนสมรสกับปรายฟ้า ชื่อเขมราช อัครินทร เจ้าของ อัครินทร ไพรม์ เอสเตท กรุ๊ป ไงล่ะ ก้องกาจ”นราตอบเสียงเนิบนิ่มทว่าสำหรับก้องกาจกลับดังเสียยิ่งกว่าฟ้าผ่าเปรี้ยงลงกลางแสกหน้า อาณาจักรของอัครินทรยิ่งใหญ่กว่าธุรกิจในเครือของบิดาเขามากมายหลายเท่า ทุกอย่างกำลังหมุนวนมาบรรจบ ณ จุดเดิม เขมราช อัครินทร คือเจ้าหนี้ของนรา ในขณะที่ เขมริน อัครินทร น้องสาวของผู้ชายคนนั้นก็เป็นเจ้าหนี้ของเขา...หนี้ความรักที่เขาเอามันมาโดยไม่ปรารถนาจะชดใช้กลับคืนบทที่ ๑๒ พันธนาการเสน่หา“ก้องจะโกรธลุงเรื่องนี้ลุงก็ไม่ว่าหรอก แต่ลุงเข้าใจว่ายังไงก้องกับปรายก็คงไม่มีวันกลับไปเหมือนเดิมได้อีก ลุงทำใจแต่แรกแล้วว่าก

ชายหนุ่มไม่ได้ตั้งใจหลอกให้เธอรอเพื่อบิดเบือนคำสัญญา การหายตัวไปของปรายฟ้าเคยเป็นหัวข้อสนทนาของสังคมและเขาต้องการสะสางเรื่องหนี้สินระหว่างอัครินทรและกิจการของนราเสียก่อนจะเปิดเผยอะไรออกไป ทว่าท้ายที่สุดแล้ว ดิ เอเมอรัล กลับกลายเป็นเงื่อนไขที่เขาใช้แลกมันกับอิสรภาพหัวใจของตัวเองถ้าปรายฟ้าไม่ดึงดัน ไม่คิดทรยศหัวใจของเขาด้วยการกลับไปหาผู้ชายคนเก่าที่ยินดีแทรกเข้ามาตรงกลางระหว่างเขาและเธอ เหตุการณ์ก็คงไม่บานปลายถึงเพียงนี้ สำหรับเขาการเอาชนะเท่านั้นถึงจะทำให้พอใจ หากแต่เขาได้อะไรจากมันล่ะหรือ...แค่ความเจ็บช้ำของปรายฟ้าก็น่าจะเพียงพอ ทว่ายังมีหลายสิ่งหลายอย่างหาจุดสิ้นสุดไม่พบสักทีจากการเอาคืนอันไร้ปราณีนั่น เขมราชระบายลมหายใจก่อนลดกระจกลงเมื่อเห็นว่าแม่บ้านมายืนอยู่ข้างรถ“ป้านางช่วยจัดห้องไว้ให้ผมด้วย ผมจะมาอยู่ที่นี่กับคุณปรายฟ้า”“ค่ะ” แม่บ้านวัยกลางคนรับปากและอดที่จะเหลือบแลร่างบางที่ยังนอนหลับใหลอยู่ข้างเจ้านายหนุ่มไม่ได้ นานแค่ไหนแล้วที่เขมราชไม่ได้เหยียบย่างมาบ้านหลังนี้นอกจากเขมรินน้องสาวของเขาก่อนที่เธอจะไม่สบาย นางเคยเห็นเขามาที่นี่แต่ไม่เคยเห็นพาผู้หญิงคนไหนมาด้วยแม้เพียงสักหน

ปรายฟ้ายิ่งหอบหายใจหนักเมื่อรู้สึกถึงแรงบีบเค้นจากมือหนาและน้ำหนักตัวของเขาที่กดทับลงมาอย่างมินึกปราณีความบอบบาง สำนึกสุดท้ายที่ผุดพรายท่ามกลางความเจ็บปวดคือเรี่ยวแรงอันน้อยนิดที่ยังเหลือเฮือกสุดท้ายก่อนเธอตัดสินใจตอบโต้กลับไปด้วยการขบไหล่ของชายหนุ่มแล้วฝังรอยกัดซึ่งเธอหลับตาฝังความเจ็บปวดให้เขาสุดแรง!ชั่วขณะนั้นทุกอย่างค่อยสงบลงในนาทีที่รสเค็มจากหยาดโลหิตบนไหล่กว้างไหลกลับเข้าไปในเรียวปากอิ่มที่ยังขบนิ่งอยู่บนเนื้อของเขา ปรายฟ้าเปิดเปลือกตาขึ้นและได้ยินเสียงทอดถอนใจหนักเมื่อเขมราชผงกศีรษะขึ้นและไหล่ข้างนั้นหลุดจากการขบกัดของหญิงสาวซึ่งสิ่งที่เธอได้เห็นคือรอยแผลบนตัวเขาจากความพยายามที่กลับกลายเป็นสิ่งเร่งเร้าโทสะร้อนให้พวยพุ่งออกมายิ่งกว่าเถ้าถ่านปะทุจากปล่องภูเขาไฟปรายฟ้าสั่นสะท้านไปทั้งตัวเมื่อประจักษ์แล้วว่าการเอาคืนของเธอมิอาจหยุดเขาได้ไม่ว่าจะอย่างไร เขมราชขบกรามแน่นขณะจ้องมองหญิงสาวที่หายใจแรงทำให้ปทุมถันอวบอิ่มกระเพื่อมไหวทั้งอณูเนื้อในกายสั่นระริกอยู่ในความเงียบงันราวรอคอยการพิพากษาจากคนที่มองมาด้วยประกายตาเสมือนถูกสุมด้วยกองเพลิงไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาจากริมฝีปากบนใบหน้าที่ก