แชร์

58

ผู้เขียน: อักษรามณี
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-10 21:19:56

“คุณกำลังร้องขอสิ่งที่คุณไม่มีวันได้จากผม ปรายฟ้า! มันจะไม่ง่ายไปหน่อยหรือที่จะปล่อยให้คุณกลับไปหาไอ้ก้องกาจทั้ง ๆ ที่คุณเคยบอกรักผู้ชายอีกคนให้เขาหลงคิดว่าคุณจริงจัง”

“มันก็ไม่ต่างจากที่คุณหลอกให้ปรายรอ!...คนที่บอกว่าจะไม่ทอดทิ้งปรายกลับมามีผู้หญิงคนใหม่หน้าชื่นตาบาน ในเมื่อคุณไม่ซื่อกับปรายก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องรอคอยคำสัญญาหลอกลวง!”

“จนป่านนี้ก็ยังคิดจะกลับไปหามันอีกรึไง! คุณท้าทายผมใช่มั้ย ถ้าอยากอวดดีผมก็จะทำให้คุณดูว่าท้าทายคนอย่างผมมันจะเป็นยังไง!”

“คุณเขม!” ปรายฟ้าร้องเสียงดังทั้งตัวปลิวไปตามแรงกระชากจากเขมราชที่ลากเธอขึ้นบันใดไปยังชั้นสองโดยไม่สนอาการตื่นตระหนกของแม่บ้านที่เพิ่งเปิดประตูห้องออกมา

“ถ้ามีใครมาหาบอกว่าผมไม่ว่าง ใครโทรมาก็ไม่ต้องรับ อาหารมื้อค่ำก็ไม่ต้องจัดไว้ให้ เพราะผมจะอยู่กับเมียห้ามใครมารบกวน!”

ชายหนุ่มออกคำสั่งก่อนดึงร่างบางที่พยายามขืนตัวเองกลับเข้าไปในห้องก่อนปิดประตูลงดังโครม ร่างสูงใหญ่เหวี่ยงคนที่ฉุดคร่ามาด้วยลงไปนอนกองบนเตียงอย่างกับร่างนั้นเป็นตุ๊กตาไร้ชีวิต ปรายฟ้ากำหมัดแน่นและคิดว่าแม้ใกล้จะหมดแรงเธอก็จะไม่ยอมให้เขาข่มเหงเธอได้

เขมราชมองร่างเล็กที
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   59

    ปรายฟ้ายิ่งหอบหายใจหนักเมื่อรู้สึกถึงแรงบีบเค้นจากมือหนาและน้ำหนักตัวของเขาที่กดทับลงมาอย่างมินึกปราณีความบอบบาง สำนึกสุดท้ายที่ผุดพรายท่ามกลางความเจ็บปวดคือเรี่ยวแรงอันน้อยนิดที่ยังเหลือเฮือกสุดท้ายก่อนเธอตัดสินใจตอบโต้กลับไปด้วยการขบไหล่ของชายหนุ่มแล้วฝังรอยกัดซึ่งเธอหลับตาฝังความเจ็บปวดให้เขาสุดแรง!ชั่วขณะนั้นทุกอย่างค่อยสงบลงในนาทีที่รสเค็มจากหยาดโลหิตบนไหล่กว้างไหลกลับเข้าไปในเรียวปากอิ่มที่ยังขบนิ่งอยู่บนเนื้อของเขา ปรายฟ้าเปิดเปลือกตาขึ้นและได้ยินเสียงทอดถอนใจหนักเมื่อเขมราชผงกศีรษะขึ้นและไหล่ข้างนั้นหลุดจากการขบกัดของหญิงสาวซึ่งสิ่งที่เธอได้เห็นคือรอยแผลบนตัวเขาจากความพยายามที่กลับกลายเป็นสิ่งเร่งเร้าโทสะร้อนให้พวยพุ่งออกมายิ่งกว่าเถ้าถ่านปะทุจากปล่องภูเขาไฟปรายฟ้าสั่นสะท้านไปทั้งตัวเมื่อประจักษ์แล้วว่าการเอาคืนของเธอมิอาจหยุดเขาได้ไม่ว่าจะอย่างไร เขมราชขบกรามแน่นขณะจ้องมองหญิงสาวที่หายใจแรงทำให้ปทุมถันอวบอิ่มกระเพื่อมไหวทั้งอณูเนื้อในกายสั่นระริกอยู่ในความเงียบงันราวรอคอยการพิพากษาจากคนที่มองมาด้วยประกายตาเสมือนถูกสุมด้วยกองเพลิงไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาจากริมฝีปากบนใบหน้าที่ก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-10
  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   60

    เขมรินก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าพี่ชายและจ้องลึกลงไปในดวงตาที่ส่งผ่านความรู้สึกออกมามากมายบอกให้รู้ว่าเขาวุ่นวายใจแค่ไหน“พี่เขมบอกขิมหน่อยได้ไหมคะ ว่าทำไมพี่เขมถึงจดทะเบียนกับปรายฟ้าได้ แล้วก้องล่ะคะ เขายอมหรือคะทั้ง ๆ ที่เขาก็ยังอยู่ในฐานะของคนที่จะครอบครองปรายฟ้าได้ทุกเวลา”ชายหนุ่มอึ้งไปชั่วครู่กับคำถามของน้องสาว เขาประสานสายตากับเธอชั่วขณะก่อนจะเหลือบสายตากลับไปดูแผ่นกระดาษเจ้าปัญหาที่วางนิ่งอยู่บนโต๊ะ“พี่ยกหนี้ให้คุณนรา...ทั้งหมด แต่มีข้อแม้ว่าพี่ต้องจดทะเบียนกับลูกสาวของเขา คุณนราตอบตกลง พี่เลยพาปรายฟ้าไปจดทะเบียน”“ทำไมพี่ชายขิมถึงได้ใจร้อนแบบนี้ล่ะคะ”เขมราชหันกลับมามองหน้าเขมรินด้วยประกายตาลุกวาวราวความเจ็บแค้นยังไม่มอดดับ“พอปรายฟ้ารู้ว่าพี่เป็นเจ้าของอัครินทร เจ้าหนี้พ่อของเขา เขาก็คิดจะกลับไปขอความช่วยเหลือจากก้องกาจ ปรายฟ้าหักหลังพี่ เขาก็ต้องเจ็บเพราะความไม่ซื่อของตัวเอง!”“พี่เขมกำลังทำผิดครั้งใหญ่นะคะ”“ขิม...” เขมราชทำหน้าไม่เข้าใจขณะที่เขมรินส่ายหน้ากับการตัดสินใจของคนที่เธอรัก“ถ้าพี่เขมคิดว่าใช้เงินซื้อหัวใจคนอื่นและบีบบังคับให้เขาทำตามความต้องการเพียงเพื่ออยากเอาชนะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-10
  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   61

    ทุกครั้งที่คิดถึง เขา หัวใจของเธอก็รวดร้าวเกินจะข่ม ในเช้าอันเหน็บหนาวเธอลืมตาตื่นขึ้นมาพบความว่างเปล่าและความเจ็บปวดตามเนื้อตัวจนลุกจากที่นอนแทบไม่ไหว จากความเมื่อยขบค่อยแปรเปลี่ยนเป็นความร้อนรุ่มจากความร้อนในกายที่พุ่งทะยานขึ้นสูง และตลอดเวลาเธอมองหาไม่เห็น ใครคนนั้น กลับมาดูสิ่งที่เขาทำว่าทิ้งอะไรไว้บ้างบนร่างของเธอปรายฟ้าเผลอสะอื้นไห้ในชั่วแวบที่คิดถึง บิดา ของเธอ แม้เขาจะเป็นส่วนหนึ่งให้เธอต้องตกอยู่ในสภาพของนางบำเรอที่ถูกตีทะเบียนเช่นนี้ หากแต่อ้อมแขนอันอบอุ่นตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาก็ยังเสมือนโอบกอดเธอไว้เสมอแม้ในความเปล่าดาย“คุณปรายฟ้าคะ...คุณเขมพาคุณหมอมาดูอาการของคุณแล้วนะคะ”ป้านางรีบเข้ามารายงานยังไม่ทันจบประโยคร่างสูงตระหง่านของเขมราชก็ก้าวเข้ามาพร้อมนายแพทย์หนุ่มในชุดลำลองซึ่งอยู่นอกเวลาทำงานปรายฟ้าอยากจะแกล้งหลับแต่ความร้อนสูงข้างในทำให้เธอต้องผ่อนลมหายใจแรงจนคนที่เพิ่งมาถึงมองดูด้วยความสะท้อนใจ“ป้าเอาข้าวต้มกับยามาให้คุณปรายฟ้า แต่เธอไม่ยอมแตะอะไรเลยค่ะ คุณเขม ดูสิคะ ตัวร้อนจี๋เลย”ป้านางรีบรายงานเจ้านายหนุ่มในขณะที่เขมราชจ้องมองใบหน้าสวยหวานบนหมอนที่พวงแก้มเป็น

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-10
  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   62

    ชายหนุ่มทำเสียงเข้มก่อนหยิบเม็ดยาและแก้วน้ำซึ่งวางในถาดข้างถ้วยข้าวต้มเย็นชืดบนโต๊ะตัวเล็กติดกับหัวเตียงให้หญิงสาวที่จำต้องหยัดกายขึ้นอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนอ้าปากรับยาและน้ำที่เขาบรรจงป้อนให้อย่างมิอาจเลี่ยงเขมราชบอกกับตัวเองว่าเขาทำกับเธอมากเกินไปจริง ๆ เมื่อร่องรอยเขียวจ้ำปรากฏอยู่บนผิวขาวผ่องที่โผล่พ้นชุดนอนสายเดี่ยวโดยเจ้าตัวไม่ทันได้ก้มดูเลยว่าเนินอกอวบกำลังจะทะลักออกมาจากคอเสื้อซาตินคว้านกว้างซึ่งแทบปกปิดความยวนใจไว้ไม่ได้เลยแม้มีไข้หนักเช่นนี้ทว่าพวงแก้มบนใบหน้าหวานและริมฝีปากอิ่มซึ่งถูกพิษร้อนในกายขับจนเป็นสีแดงเรื่อทั้งเรือนผมยาวสยายรุ่ยร่ายลงบนไหล่และเนียนผิวนุ่มนวลช่างเป็นภาพอันน่าเสน่หาจับตาชายหนุ่มยิ่งนัก“คุณเขม...คุณจะทำอะไร...ปรายไม่ไหวแล้วนะคะ”ปรายฟ้าร้องเสียงตระหนกเมื่อเห็นเขาวางแก้วน้ำกลับที่เดิมและค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกเหลือไว้เพียงกางเกงแค่ตัวเดียว เขมราชซ่อนยิ้มในดวงตาบนใบหน้าเสมือนยังดุดันบังคับ“ผมไม่ได้ให้คุณทำอะไรหรอก แต่ตัวคุณร้อนขนาดนี้ ผมจะช่วยถ่ายความร้อนจากตัวคุณ”“ปรายนอนห่มผ้าได้ค่ะ เอ๊ะ!...คุณเขม...อย่าสิคะ”ปรายฟ้าปัดป้องเป็นพัลวันทว่าไม่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-10
  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   63

    “คุณยอมรับแล้วใช่ไหมคะ คุณเขม ว่าผู้หญิงคนนั้นผูกพันกับคุณ”“แค่เคย...ไม่มีใครไม่เคยมีประสบการณ์ความรัก...ต่างกันที่...จะมีคนเดียวหรือหลายคน ผมแค่เคยคบกับเขาก่อนที่ผม...จะมาพบคุณ”ปรายฟ้าแทบขาดใจเมื่อเขมราชเบียดกล้ามเนื้ออกหนาลงบนเนินเนื้อนุ่มอย่างจะบอกเธอว่าเขาไม่ปรารถนาผู้หญิงคนไหนอีก“เหมือนคุณที่เคยมีก้องกาจ ก่อนมาเจอผม”“แต่ปรายไม่เคยรักพี่ก้อง ปรายไม่เคยรู้สึกว่ามันเป็นความรักเลย อาจจะแตกต่างจากคุณที่คงจะรักกับคุณอัญชิสา...รักกันอย่างคนที่คบกัน”“ไม่ต่างกัน...อืม” เขมราชบดกลีบปากนุ่มอย่างสุดรัญจวนอีกหน คราวนี้เขารู้สึกถึงความผะผ่าวบนผิวผุดผ่องนั้นอุ่นลงจากรอยชื้นของเหงื่อที่แตกปะทุออกมาจากฤทธิ์ของยาแก้ไข้ ปรายฟ้าเองก็รู้สึกถึงความอ่อนล้าหากก็ปรารถนาจะซึมซับความอ่อนหวานที่เขมราชใช้ตัวเขาช่วยถ่ายถอนความรุมร้อนให้โดยยินยอมสนองตอบทุกสัมผัสอันหวามไหวที่เขาเปรอปรนบนกายเธอ“ไม่ต่างกันหรอก...มันไม่ต่างกัน เพราะผมก็ไม่เคยรู้สึกลึกซึ้งกับผู้หญิงคนไหนมากกว่าเมียตัวเอง”“ถึงแม้ว่าคุณจะทำไปเพื่อความพอใจเท่านั้นหรือคะ”“ปราย...ขนาดคุณยังทนให้ผมคิดถึงคนอื่นไม่ได้ แล้วผมจะทนได้ยังไงให้เมียคิดถึ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-10
  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   64

    อัญชิสากำลังคิดเรื่อยเปื่อยพลันสายตาดุจนางเหยี่ยวก็กวาดไปพบใครคนหนึ่งในชุดสูทหล่อเข้มนั่งกระดกแก้วเทวิสกี้เข้าปากอยู่อีกฝั่งหนึ่งของบาร์ หญิงสาวรู้สึกประหลาดใจจนต้องย้ายที่เข้าไปนั่งใกล้ ใครคนนั้น ที่เคยเป็นของเธอ“ก้อง...ทำไมมานั่งดื่มอยู่นี่คนเดียว อัญนั่งเป็นเพื่อนมั้ยคะ?”อัญชิสาจีบปากจีบคอเสนอตัวต่อก้องกาจที่เพียงเหลือบสายตาคมมายังเธอขณะนั่งเท้าแขนบนบาร์ราวกับมีเรื่องกลุ้มใจคิดเท่าไหร่ไม่ตก“ดีใจด้วยนะคะก้อง...ได้ยินว่าเจ้าสาวของก้องกลับมาแล้ว ตอนนี้คงแฮปปี้สินะ เลยมานั่งดื่มเหล้าสบายใจอยู่ที่นี่”ก้องกาจวางแก้ววิสกี้เปล่าลงและเหยียดริมฝีปากบนกรามที่ขบแน่น“แล้วคุณล่ะ อัญ ทำไมวันนี้มาที่นี่คนเดียว เขมราช...เทพบุตรของคุณไปไหนเสียล่ะ”“เขมไม่ว่าง...” อัญชิสาพยายามกลบเกลื่อนด้วยรอยยิ้มแต่นัยน์ตากลับสะท้อนความกระวนกระวายซึ่งปิดเช่นไรก็มิอาจรอดพ้นจากความรู้สึกของคู่สนทนา“ก้องไม่ต้องกังวลแทนอัญหรอกนะคะ อีกไม่นานเขมก็จะขออัญหมั้นหมายอย่างเป็นทางการ เขาเป็นคนที่...รักอัญ ทุ่มเทให้อัญทุกสิ่งทุกอย่าง อัญมีความสุขมากเลยค่ะที่ได้อยู่กับเขา”“เหรอ...หึ!” ก้องกาจหันมามองเธอตรง ๆ และเสียงหัวเร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-10
  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   65

    ร่างแน่งน้อยในชุดกระโปรงเสื้อสายเดี่ยวลายตารางก้าวเข้าไปในห้องครัวดูสว่างไสวจากแสงแดดอาบไล้ที่ส่องผ่านเข้ามาทางบานกระจกซึ่งหันออกไปยังฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาที่ยังคงไหลเอื่อยราวภาพจากปลายพู่กันของจิตกรเอกเช้านี้ปรายฟ้าตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อยตั้งแต่มาอยู่ที่บ้านริมน้ำของเขมราช เขาปฏิบัติต่อเธอดีขึ้นตั้งแต่ทำให้เธอไม่สบายทว่ายังมีความเคลือบแคลงในใจหลบเร้นอยู่ใต้จิตสำนึก เพราะไม่ว่าจะอย่างไรหญิงสาวก็ยังเตือนตัวเองเสมอว่าเธอคงอยู่ได้ในสถานะของนางบำเรอมากกว่าเป็นอย่างอื่นเขาจดทะเบียนสมรสกับเธอเพื่อแลกกับหนี้มูลค่ามหาศาลของบิดา...เพียงแค่อยากเอาชนะ ก้องกาจ คนที่เคยทำร้ายน้องสาวของเขา แล้วเธอจะไว้วางใจได้อย่างไรเล่าว่าวันหนึ่งหากเขาเกิดหน่ายแหนงขึ้นมาอาจเขี่ยเธอห่างจากทางชีวิตไม่ใยดีหญิงสาวระบายลมหายใจเบา ๆ ขณะก้าวไปยังเคาน์เตอร์และหยิบขนมปังกับเนยเพื่อเตรียมอาหารเช้าให้ตัวเอง ในบ้านยามนี้เงียบเหงาและเธอคิดว่าป้านางซึ่งเป็นแม่บ้านอาจทำความสะอาดอยู่ในห้องใดสักห้องหนึ่งในบ้านหลังใหญ่ที่เจ้าของก็คงออกไปทำงานตั้งแต่เช้านับจากวันที่มาอยู่บ้านหลังนี้เกือบสัปดาห์เธอก็ยังไม่ได้โรก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-10
  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   66

    ปรายฟ้าเงียบไปและน้ำรื้นพลันเหือดแห้งในวินาทีที่เธอได้ยินเขากล่าวเช่นนั้น หญิงสาวตัวแข็งทำอะไรไม่ถูกแม้แต่มือก็ปล่อยนิ่งไว้ข้างลำตัว“มีผู้ชายมากมายในโลกกลัวการต้องถูกจองจำอิสรภาพของตัวเองด้วยโซ่เส้นใหญ่ที่เรียกกันว่า ทะเบียนสมรส สำหรับคนที่ไม่ได้รักกันอาจจะเรียกว่าการผูกมัด แต่ถ้าทุกอย่างเกิดจากความเต็มใจมันก็คือการแสดงสายใยของการพร้อมจะผูกพัน และสำหรับผมมันมีความหมายเป็นอย่างหลัง แต่สำหรับคุณ...”เขมราชคลายอ้อมแขนจากร่างบางที่ยืนนิ่งด้วยยังเข้าใจว่าถึงอย่างไรปรายฟ้าก็ไม่เคยยินดีกับการกระทำของเขา“คุณคงคิดเป็นอย่างแรก...ใช่มั้ยปราย”“คุณเขมคะ!”ชายหนุ่มต้องชะงักตัวเองขณะจะหันหลังกลับไปเมื่อมือบางของปรายฟ้ายื้อแขนของเขาไว้แน่น“คุณบอกปรายเองไม่ใช่หรือคะว่าจะให้ปรายมาอยู่ที่นี่ในฐานะนางบำเรอ ปรายต้องเชื่อที่คุณพูดทุกอย่างไม่ใช่หรือคะ ทั้ง ๆ ที่ปรายกำลังจะถูกความเย็นชาของคุณฆ่าให้ตายอยู่แล้วเวลาเจอกัน ในเมื่อคุณแสดงออกว่าคุณเกลียดปราย ปรายก็ต้องเชื่อว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นแค่การผูกมัด เพราะปรายเชื่อในสิ่งที่คุณแสดงออก เชื่อว่าคุณ...ไม่ได้รักหรือผูกพันกับปรายอีกแล้ว”เขมราชดึงร่างเจ้า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-10

บทล่าสุด

  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   91

    “คุณจะรู้อะไร! นังนั่นมันคงหลอกล่อคุณให้ตายใจด้วยความสวยของมัน... ลูกสาวของนรา เจ้าของ ดิ เอเมอรัล ใครก็รู้ว่าสวยหยาดฟ้ามาดิน แต่ในวงสังคมมันก็เป็นแค่เจ้าสาวที่คงถูกพวกโจรพาไปทำปู้ยี่ปู้ยำจนหมดแล้ว คุณไม่มีวันรู้หรอกเขมว่ามันมีสามีมากี่คนแล้วก่อนจะถึงมือคุณ”“คุณคงอยากได้ความกระจ่างมากกว่าที่มืดบอดอยู่ ผมนี่แหละ ผู้ชายคนแรกของปรายฟ้า คนที่ฉุดเธอไปจากงานแต่งคืนนั้นคือผม เขมราช อัครินทร!”“กรี๊ด!...ไม่จริง!...เขม คุณจะบ้ารึไง คุณพูดออกมาได้ยังไงว่าคุณเป็นคนฉุดปรายฟ้าไป คุณแกล้งอัญใช่มั้ยถึงได้กุเรื่องบ้าบอคอแตกนี้ขึ้นมา!”“ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น คนอย่างผมไม่เคยล้อใครเล่น และไม่รู้จักการโกหก โดยเฉพาะกับคนที่ผมรัก”เขมราชดูจะใส่ใจต่อเสียงกรีดร้องปลายสายน้อยลงในทุกขณะเมื่อร่างที่เขาทาบทับอยู่นั้นเป็นฝ่ายผงกศีรษะขึ้นมาเพื่อมอบจูบอันหน่วงหนักโดยละทิ้งความกริ่งเกรงในคราวแรกว่าสามีของเธอจะใจอ่อนต่อผู้หญิงคนนั้น“เขม...คุณต้องสั่งทนายของคุณให้หยุดเดินเรื่องฟ้องอัญเดี๋ยวนี้นะคะ คุณทำแบบนี้ไม่ได้ อัญเป็นแฟนคุณ ไม่ใช่คู่กรณีทางกฎหมายแบบนี้”“ก็แค่เคย...ผมจะไม่พูดอะไรในตอนนี้ เพราะคนที่จะพูดแทนผมได้คื

  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   90

    “ผมรักคุณนะปราย...มากกว่าอะไรในโลกนี้”เสียงปนหอบขานรับดังชัดกว่าสายฝนพรำและประทับลงสู่เบื้องลึกของความทรงจำที่มี เขา เสมอมิเสื่อมคลาย“ปรายก็รักคุณค่ะ...มากกว่าอะไร...ในโลกนี้”เสียงนกร้องปลุกสำนึกแรกของเขมราชให้ลืมตาตื่นรับประกายแดดอ่อนเบาที่ทอดผ่านเข้ามาทางบานกระจกหน้าต่างหลังคืนฟ้าฝนตกหนักผ่านพ้นไป เปลือกตาใต้โครงคิ้วหนาเป็นปื้นกระพริบถี่รัวเพื่อปรับม่านนัยน์ตารับแสงแรกของอรุณใหม่ภายในเรือนไม้หลังงามซึ่งเขาชื่นชมนักเมื่อมาถึงครั้งแรก ชายหนุ่มยังไม่ขยับตัวไปทางใดเมื่อดวงตาคมเปิดรับภาพอันชัดเจนและตรึงตราของปรายฟ้าที่ยังนอนหนุนแขนของเขาต่างหมอนตลอดทั้งคืน ร่างสูงใหญ่บิดตะแคงเพียงน้อยเพื่อเพ่งพิศความงามของร่างเล็กเปลือยเปล่าซึ่งยังคงทิ้งตัวในนิทรารมย์ใต้ผ้าห่มคลุมแค่เนินเนื้ออิ่มเผยเนียนผิวขาวช่างเจิดจรัสราวกุหลาบงามใต้ละอองแดดอาบไล้ฉาบประกายชมพูบนเนื้อนวลอันหมดจดผู้อยู่ในอ้อมแขนขยับตัวบางครั้งเพื่อบดเบียดตัวเองเข้าหาแผ่นอกกว้างทำให้เขาได้กลิ่นหอมเบาบางจากเรือนผมดำยาวสยายเต็มหมอนโอบล้อมวงหน้ารูปไข่และแก้มเปล่งปลั่งตามธรรมชาติโดยไร้การแต่งเติมสีสันใด ๆ ทว่าก็ช่างน่ามองนัก ทุกครั้งที่ร

  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   89

    “คะเขม”“ผมลืมไปว่าที่นี่ไม่ได้มีแค่คุณกับผม”“คุณหมายถึงลูกของเราใช่ไหมคะ”เขมราชเลื่อนตัวลงแนบข้างแทนที่จะทิ้งน้ำหนักบนร่างสาวโดยตรงพลางวางฝ่ามือหนาลงบนหน้าท้องที่ยังเรียบตึงแต่ก็เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวช่างนุ่มนิ่มอิ่มอวบขึ้นมากกว่าแต่ก่อน หากก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าความมีน้ำมีนวลนี้เร่งเร้าให้เขาอยากสัมผัสเธอไปทุกส่วนสัด ยิ่งเนินถันอวบอัดที่กระเพื่อมขึ้นลงนั้นดูคล้ายบัวตูมดอกใหญ่อิ่มขยายชูช่อรอรับหยาดแห่งความฉ่ำชื่น“เขาจะเป็นอะไรมั้ยถ้าเรา...”ปรายฟ้าวางมือบางบนหลังมือที่แนบอยู่บนแผ่นผิวหน้าท้องราบเรียบด้วยความรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด“เขาอยู่ลึกมากเลยค่ะเขม ปรายยังไม่รู้สึกว่าเขาตอบสนอง แต่เขาอยู่ที่นั่นค่ะ”“ปราย...ที่ผมรีบตามคุณมาที่นี่เพราะกลัวว่าคุณจะทำอย่างขิม เป็นความจริงที่ผู้ชายตัดสินใจทำอะไรได้รวดเร็วเด็ดขาด แต่เรื่องความใจเด็ดเราอาจมีไม่ถึงเสี้ยวหนึ่งของผู้หญิง”ร่างเล็กเบียดตัวเองเข้าหาความแข็งแกร่งกำยำราวจะบอกในทีว่าถึงอย่างไรสตรีก็ไม่เคยลืมทิ้งความอ่อนหวานให้บุรุษถวิลหา“คุณกำลังจะว่าผู้หญิงโหดเหี้ยมกว่าผู้ชาย ถึงยังไงเราก็สู้คนตัวโตกว่าไม่ได้อยู่แล้วนี่คะเขม”เขมราชลากปลาย

  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   88

    “ปราย...ผมจะแต่งงานกับคุณ”ปรายฟ้าชะงักงันแม้ชุดนอนจะถูกรั้งลงไปกองอยู่ข้างเตียงเหลือเพียงร่างงามเปล่าเปลือยผ่องผุดใต้แสงเย็นตา เขมราชไล้ปลายนิ้วสากไปบนผิวนิ่มลื่นบนไหล่บางและเกลี่ยปลายผมที่ทิ้งตัวลงมาปิดถันอิ่มออกไปโดยไม่ได้สนใจดวงตากลมโตฉายความฉงนของอีกฝ่ายแต่อย่างใด“เขมคะ...ปรายแต่งงานกับคุณไม่ได้หรอกค่ะ”หญิงสาวจับมือของเขาที่ไล้ลูบบนเนินทรวงทั้งที่ความรุ่มร้อนเริ่มแผดเผาจากข้างในทว่าก็ยังมีข้อสงสัยที่เธออยากคลี่คลายมันเสียก่อน“มีอะไรที่ยากลำบากสำหรับคุณหรือปราย ในเมื่อตอนนี้ก้องกาจก็อยู่ต่างประเทศ”“มันไม่ได้เกี่ยวกับพี่ก้อง แต่มันเป็นชื่อเสียงของคุณ ประธานกลุ่มบริษัทอัครินทรต้องหมองมัวแน่ถ้าสังคมรับรู้ว่าคุณจะลงเอยกับเจ้าสาวที่ถูกฉุดหายไปในวันแต่งงาน... ปรายฟ้า นิรกิจจากร”“คุณคือปรายฟ้า อัครินทร ต่างหาก ลืมไปแล้วหรือว่าหลักฐานในทะเบียนสมรสระบุไว้อย่างนั้น หรือถ้าคุณคิดว่ามันยังไม่ชัดเจนพอ ผมก็จะขอเอาตัวเองพิสูจน์กับคุณเสียเดี๋ยวนี้เลย”“เขม...” เรียวปากจิ้มลิ้มอ้าออกไม่ทันคัดค้านก็ถูกประกบปิดไว้แน่นแนบจากเจ้าของใบหน้าคมคาย ชายหนุ่มไม่ต้องการประวิงเวลาไว้สำหรับความเข้าใจอันลึก

  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   87

    “ปราย...” เขาแน่ใจว่าเธออยู่ตรงนั้นในเวลาที่ยังรำลึกถึงคำพูดซึ่งเขายังจดจำอยู่เสมอ“ปรายกลัวเสียงฟ้าผ่าค่ะ...เป็นมาตั้งแต่เด็ก แก้ไม่เคยหายเลย”“แล้วเมื่อก่อนเวลาคุณกลัว...คุณทำยังไง” “ปรายชอบแอบอยู่ข้างเตียง...ตลกมากใช่มั้ยคะ ปรายไม่เคยบอกใครเลย”ชายหนุ่มก้าวไปหยุดใกล้ ๆ และเห็นชัดว่าร่างเล็กห่อกายด้วยผ้านวมผืนใหญ่ซุกตัวอยู่ติดผนังห้องตรงหัวเตียงด้านล่าง“เขม...เขมคะ” เสียงสั่นเครือบอกความกลัวเจือด้วยความเว้าวอนนั้นทำให้เขมราชรู้ตัวว่าเขาคงมิอาจทอดทิ้งปรายฟ้าไปไหนได้อีกแล้วเมื่อร่างสูงตระหง่านตรงเข้าไปคุกเข่าและกอดหญิงสาวในผ้านวมแนบแน่น“ปราย...ไม่ต้องกลัวนะ ผมอยู่ตรงนี้แล้ว อย่ากลัว ผมจะปกป้องคุณเอง”ร่างอรชรสลัดผ้าผืนหนาออกก่อนสอดแขนเรียวโอบรอบแผ่นหลังกว้างราวกับเธอก็หมดสิ้นแล้วซึ่งทิฐิและความถือดีใด ๆ นอกจากหัวใจเพรียกหาสามีผู้เป็นที่รัก“ไหนคุณบอกนายย้งว่าคุณจะกลับกรุงเทพแล้วไงคะ คุณจะกลับไปจริง ๆ ใช่ไหมคะ?”“คุณเชื่อที่ผมพูดหรือ...แล้วคุณรู้ได้ยังไง คุณได้ยินทุกอย่างใช่มั้ยที่ผมคุยกับนายย้งข้างนอก”ชายหนุ่มใช้มือทั้งสองแนบลงกับหูของหญิงสาวและตรึงให้ใบหน้าหวานเผชิญกับเขาอย่างนุ่

  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   86

    “จะให้ผมรับหมอมาดูอาการของคุณเขมราชที่นี่หรือเปล่าครับคุณปราย”นายย้งเสนอตัวก่อนหันไปมองใบหน้าคมคายซีดเผือดบนร่างสูงกำยำซึ่งยังนอนหายใจหนักใต้ผ้าห่มผืนหนาด้วยความร้อนยังไม่ทุเลาเบาลง“ไม่ต้องหรอกค่ะ...นายย้งคอยเฝ้าดูอาการของเขาตรงนี้แล้วกันนะคะ ถ้าไข้เขาลดแล้ว...”ปรายฟ้าระบายลมหายใจก่อนพูดต่อเสียงหวิว“ปรายจะซื้อตั๋วเครื่องบินให้นายย้งพาเขาไปส่งที่กรุงเทพค่ะ”“คุณปรายครับ...แต่ว่าคุณเขมราชเพิ่งมาถึงนะครับ แล้วถ้าให้ผมพาเขากลับกรุงเทพคุณปรายจะอยู่กับใคร”“ปรายอยู่คนเดียวได้ค่ะ! ปรายอยากอยู่คนเดียวมากกว่าจะมีเขา ซึ่งการที่มีเขาหรือไม่มี ก็ไม่ได้มีอะไรแตกต่างนี่คะนายย้ง”ร่างบางกล่าวจบก็เดินออกไปจากที่นั้นซึ่งนายย้งรู้ดีว่าคุณหนูของเขาคงไปนั่งจัดดอกไม้ในสวนข้างบ้านอย่างเคย เขาส่ายหน้าไปมาก่อนพูดกับตัวเอง“เฮ้อ!...คุณปรายของย้ง ดูเหมือนจะใจอ่อนแล้ว บทจะแข็งขึ้นมาก็เอาไม่อยู่เหมือนกัน”.ใช่แต่คำพูดของนายย้งที่แทรกซึมเข้าไปในประสาทรับรู้ของเขมราช ถ้อยวาจาก่อนหน้าของปรายฟ้าก็ยังดังชัดเจนในหูของคนทำทีเสมือนหลับหากก็เปิดเปลือกตาขึ้นมาเมื่อผู้รับคำสั่งให้คอยดูแลเดินกลับเข้าไปในครัวแล้ว“ตื๊อเท

  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   85

    ร่างอรชรโคลงศีรษะขับไล่ความมึนงงก่อนลุกขึ้นจากเตียงอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดกระโปรงผ้าไหมเรียบลื่นสีครีมขับประกายผุดผ่องบนผิวขาวอมชมพูในวันท้องฟ้ายังขมุกขมัว และเมื่อเธอเปิดประตูห้องนอนก็ยังรู้สึกว่าบ้านช่างเงียบเชียบ...หรือเขมราชกลับกรุงเทพฯ ไปแล้วแต่แล้วหญิงสาวก็หมดสงสัยเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ยังคงนอนเหยียดยาวใต้ผ้านวมคลุมมิดชิดถึงลำคอบนโซฟาบุหนังต่างที่นอนตั้งแต่เมื่อคืนนี้ ทุกอย่างยังคงเงียบจนดูเหมือนผิดปกติยินเพียงเสียงหายใจหนักซึ่งเริ่มทำให้หญิงสาวเริ่มไม่แน่ใจว่าเขาสบายดี เธออยู่กับเขมราชจนรู้ว่าเขาไม่ใช่คนชอบนอนตื่นสาย เขาตื่นเช้ามากจนหลายครั้งเธอก็ยังนึกอายเมื่อลืมตาขึ้นมาในอ้อมแขนและเห็นนัยน์ตาคมคู่นั้นจ้องมองเธอยามหนุนแขนหนาใหญ่แนบอกกว้างจนไม่อยากขยับตัวลุกจากที่นอน“คุณเขมราช...คุณเขม...เขมคะ” ปรายฟ้าคุกเข่าลงใกล้ ๆ พลางเรียกเขาซ้ำ ๆ จนหลงลืมเรียกสามีตัวเองอย่างคุ้นเคยอีกครั้ง ทว่าคำตอบของเขาคือเสียงทอดลมหายใจยาวและหนักสลับกับเสียงครางในลำคอ“คุณเขม!” หญิงสาวใจหายวาบเมื่อวางหลังมือบางลงบนหน้าผากของชายหนุ่มและสัมผัสที่ได้คือความร้อนแล่นไหลไปตามอณูผิว ปรายฟ้ากำลังจะดึงมือกลับหากก็ถ

  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   84

    “ปราย...”ปรายฟ้าหยุดชะงักเมื่อเก็บร่มและหันหลังให้เขาขณะกำลังจะก้าวกลับเข้าบ้าน“ผมรู้ว่าคุณไม่ใจร้ายปล่อยให้ผมตายอยู่ข้างนอกแน่ และผมก็รู้ว่า...คุณกลัวเสียงฟ้าร้อง”ชายหนุ่มนิ่งมองแผ่นหลังของร่างเล็กภายใต้เสื้อคลุมตัวยาวท่ามกลางแสงอ่อนจากโคมไฟในยามท้องฟ้าหมองมัวและบรรยากาศขะมุกขมัวด้วยละอองน้ำปรายโปรย ผมยาวปล่อยสยายบนไหล่บางสะท้อนความงามเงาดึงดูดสายตาของเขาเสมอ ปรายฟ้าฝืนก้าวเท้ากลับเข้าไปทั้งที่เวลาเช่นนี้เธอปรารถนาอ้อมกอดของเขาล้นเหลือ หากแต่ความโกรธทำให้หญิงสาวอยากเกลียดเขาให้มากเท่าที่เขาเคยทำให้เธอเจ็บช้ำแทบหมดสิ้นกำลังใจ“ฮัดเช้ย!” เสียงจามเป็นระยะของเขมราชทำให้ปรายฟ้าซึ่งกำลังหอบผ้านวมและหมอนมาวางกองบนโซฟาภายในห้องรับแขกอดที่จะเหลือบมองร่างกำยำที่สวมกางเกงแพรตัวเดียวขณะนั่งลูบผ้าขนหนูไปบนเรือนผมสั้นทว่าเปียกชื้นนั้นไม่ได้ ร่างสูงใหญ่เต็มไปด้วยมัดกล้ามบนหน้าอกกว้างและหน้าท้องเป็นลอนน่ามองทุกครั้งที่มันขมวดเกร็งและกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหายใจ“คุณนอนตรงนี้ก็แล้วกัน จะกลับพรุ่งนี้ไม่ใช่หรือคะ?”“ผมบอกแล้วไงว่าจะมาอยู่คอยดูแลคุณแทนคุณพ่อ แล้วจะไล่ผมกลับไปแบบนี้ได้ยังไง”“บ้านนี้ห้อ

  • เล่ห์พยาบาท ไฟปรารถนา   83

    ปรายฟ้าร่ำรองอยู่กับตัวเองขณะนั่งบนฟูกนุ่มรองด้วยเตียงไม้ฉลุลายโบราณภายในห้องนอนกว้างซึ่งอวลด้วยกลิ่นดอกไม้หอมในแจกัน หญิงสาวพยายามสลัดภาพใบหน้าคมคายออกจากหัวใจทั้งที่รู้ว่าไม่เคยทำได้สักที ก็จะเป็นไรไปเล่า เขาอยากจะนั่งเฝ้าคอยเธอก็ให้เขานั่งต่อไป ร่างอรชรลุกจากที่นอนและทำเสมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นในวันนี้ทั้งที่ใจเต้นระส่ำเมื่อได้ยินเสียงฝนหล่นกระทบหลังคาดังเปาะแปะก่อนหยาดพิรุณจะทิ้งเม็ดหนามากขึ้นทุกทีเมื่อมองลอดกระจกหน้าต่างมัวหมองด้วยฝ้าน้ำออกไปปรายฟ้ายังพยายามนิ่งใจเย็นหลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเป็นชุดนอนผ้าซาตินสายเดี่ยวสวมทับด้วยเสื้อคลุมตัวยาวก็หยิบหนังสือเล่มเล็กมานั่งอ่านทั้งที่สายตานั้นพร่าไปหมดด้วยไม่แน่ใจอะไรบางอย่างเขาคงกลับไปแล้ว....หญิงสาวค่อย ๆ ปิดหนังสือขณะน้ำหยดน้อยร่วงผล็อยลงมาจากดวงตาคู่สวย ฝนฟ้าตกหนักเช่นนี้มีหรือที่เขาจะมานั่งทนรอเธอให้เสียเวลา อาจขับรถกลับกรุงเทพไปเสียแล้วกระมังเพราะคงถอดใจกับการประชดประชันไม่เข้าท่าของผู้หญิงไร้ค่าในสายตาของเขา“คุณปราย!...คุณปรายครับ ย้งเองครับคุณปราย”เสียงของนายย้งดังขึ้นพร้อมเคาะประตูหลายหนจนปรายฟ้าต้องลุกจากที่นอนเพื่อผลักประตูห้

DMCA.com Protection Status