65

ร่างแน่งน้อยในชุดกระโปรงเสื้อสายเดี่ยวลายตารางก้าวเข้าไปในห้องครัวดูสว่างไสวจากแสงแดดอาบไล้ที่ส่องผ่านเข้ามาทางบานกระจกซึ่งหันออกไปยังฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาที่ยังคงไหลเอื่อยราวภาพจากปลายพู่กันของจิตกรเอก

เช้านี้ปรายฟ้าตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อยตั้งแต่มาอยู่ที่บ้านริมน้ำของเขมราช เขาปฏิบัติต่อเธอดีขึ้นตั้งแต่ทำให้เธอไม่สบายทว่ายังมีความเคลือบแคลงในใจหลบเร้นอยู่ใต้จิตสำนึก เพราะไม่ว่าจะอย่างไรหญิงสาวก็ยังเตือนตัวเองเสมอว่าเธอคงอยู่ได้ในสถานะของนางบำเรอมากกว่าเป็นอย่างอื่น

เขาจดทะเบียนสมรสกับเธอเพื่อแลกกับหนี้มูลค่ามหาศาลของบิดา...เพียงแค่อยากเอาชนะ ก้องกาจ คนที่เคยทำร้ายน้องสาวของเขา แล้วเธอจะไว้วางใจได้อย่างไรเล่าว่าวันหนึ่งหากเขาเกิดหน่ายแหนงขึ้นมาอาจเขี่ยเธอห่างจากทางชีวิตไม่ใยดี

หญิงสาวระบายลมหายใจเบา ๆ ขณะก้าวไปยังเคาน์เตอร์และหยิบขนมปังกับเนยเพื่อเตรียมอาหารเช้าให้ตัวเอง ในบ้านยามนี้เงียบเหงาและเธอคิดว่าป้านางซึ่งเป็นแม่บ้านอาจทำความสะอาดอยู่ในห้องใดสักห้องหนึ่งในบ้านหลังใหญ่ที่เจ้าของก็คงออกไปทำงานตั้งแต่เช้า

นับจากวันที่มาอยู่บ้านหลังนี้เกือบสัปดาห์เธอก็ยังไม่ได้โรก