All Chapters of คิงพ่ายควีน: Chapter 1 - Chapter 6

ให้ตายเถอะสุดท้ายก็ถูกไอ้เพื่อนรักลากตัวมาร่วมแผนง้อเมีย มันทำตัวเองแท้ๆนี่ถ้าเขาไม่ได้เป็นคนมีเมตตาจิตอยู่เป็นนิจไอ้ปราบมันคงได้หมดหนทางแน่ๆ *"เสร็จแล้วเหรอออกมาเร็วมาก"คิงเอ่ยถามเมื่อเห็นปราบเดินออกมาจากห้องสัก"เสร็จอะไรล่ะโซนมันไม่สักให้ แถมไล่กูอีก""เอาไงต่อกลับเลยไหม""ไม่!!""มึงจะทำยังไง อุตส่าห์เปลี่ยนมาเป็นลูกค้าแล้วโซนยังไล่""มันต้องมีวิธีสิ..คิง!!"ปราบนิ่งนึกคิดไปสักพักก่อนจะเปล่งเสียงดังออกมา"อะไร?เสียงดังกูตกใจหมด""กูคิดออกแล้ว"ปราบมองคิงสายตาหยาดเยิ้มดูเจ้าเล่ห์มีเลศนัย"อื่อหึ ทำไมมึงมองกูแบบนั้น""คิงมึงช่วยกูหน่อยสิ""นั้นไง..ทำไมกูเสียวสันหลังวาบแบบนี้วะ..พูดมาถ้าช่วยได้ก็จะช่วย""กูเคยได้ยินมึงบ่นว่าอยากสักไม่ใช่เหรอ""อื่อ แต่กูยังไม่มีเวลา""นี่ไงมีเวลาแล้ว""มึงจะมัดมือชกกูแบบนี้ไม่ได้ รอยสักมันจะติดตัวกูไปจนตาย ให้เวลากูคิดลายที่ชอบหน่อย""กูจ่ายให้""สักวันนี้ใช่ไหม""ใช่…""โอเคตามนั้น""อ้าวไอ้สัตว์!เมื่อกี้บอกไม่มีเวลา""ตอนนี้ว่าง งานให้ลูกน้องทำไป""มึงเอาลายใหญ่เลยนะไม่ต้องสักวันเดียวเสร็จ""ทำไม!!""จะได้มีข้ออ้างมาหาโซนบ่อยๆ""มึงคิดว่ากูว่างขนาดน

ตาคมจ้องมองรอยสักสิงโตที่อกตัวเองผ่านกระจกด้วยอาการเหม่อลอย สิงโตตัวนั้นโผล่มาแค่ส่วนหน้าแต่ช่วงแผงคอนั้นกับว่างเปล่า"เชี้ย.. นี้กูทำอะไรวะเนี่ยยย!? "มือหนาหยุมศีรษะตัวเองพอได้สติกลับมาคิงไม่อยากเชื่อว่าการที่เขาแค่ไปสักจะทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ ที่เครียดและมึนงงกับตัวเองเพราะว่าอีกฝ่ายเป็นคนไม่ใกล้ไม่ไกลเลย ฟาร์เป็นเพื่อนสนิทโซนส่วนโซนก็เป็นรุ่นน้องพ่วงตำแหน่งเมียเพื่อน ยังไงก็ต้องได้เจอกันอีกแน่! ให้ตายเถอะถึงกูจะเอาไปทั่วแต่กูก็เลือกนะ! มันต้องไม่ใช่คนรู้จักของคนใกล้ตัวเขาแบบนี้! เมื่อคิดว่าภายหลังปัญหาน่ารำคาญอาจจะตามมาได้ก็อดทึ้งหัวแรงๆไม่ได้ "แม่ง--ไม่น่าไปหลงปากสวยๆตาสวยๆคู่นั้นเลยว่ะ... ""ติ้ง ติ้ง" เสียงแจ้งเตือนข้อความทำให้คิงหลุดออกจากความคิด เหลือบสายตาจ้องหน้าจอโทรศัพท์โชว์ชื่อเด่นหรา(น้องพัช💗)หนึ่งในเด็กของเขาน้องพัช💗(เฮียคิงเมื่อไหร่จะมาหาพัชล่ะครับ🥺)น้องพัช💗(เฮียคิง~~~)น้องพัช💗(ผมคิดถึงเฮียแล้วนะ😟)"เฮ้อ~"เขาถอนหายใจเมื่อคิดได้ว่าวันนี้คือคิวของอีกคน แต่วันนี้ถ้าไม่ติดเหตุการณ์ไม่คาดคิดตอนนี้ก็คงอยู่กับอีกฝ่ายแล้ว พัชเป็นเด็กในสต๊อกของเขาเหมือนกับคนอื่

"ติดใจหรือไง?"คนเมาถามออกมาเสียงเรียบนิ่ง"ถ้าบอกว่าใช่ล่ะ~"คิงพูดออกไปตามตรงแต่ไม่รู้อีกคนจะโกรธหรือเปล่ากับการกระทำของเขาที่พึ่งเจอกันไม่กี่ครั้ง"จะรออะไรล่ะ"ฟาร์คว้าท้ายทอยด้านหลังของอีกคนให้โน้มหน้าเข้ามาทำให้ริมฝีปากกระทบกันอย่างแรงโดยที่ไม่ได้ตั้งตัว ริมฝีปากทั้งสองบดบี้กันลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าโพรงปากของอีกฝ่ายลิ้นตวัดพันเกี้ยวกันอย่างเร่าร้อน "อื่อ~ อืม~"ทั้งสองส่งเสียงครางออกมาในคอ มือต่างลูบไร้อีกฝ่าย ทั้งสองค่อยๆปลดกระดุมถอดเสื้อของตัวเองออกเห็นรูปร่างซัดส่วนที่ชัดเจนทั้งที่ปากยังประกบกันอยู่"อื่อ~มือของฟาร์เรื่อยไปรูดซิปรั้งกางเกงของคนตัวใหญ่ออกเผยให้เห็นดุ้นยักษ์ที่ใหญ่โตดีดเด้งออกซึ่งมันขยายใหญ่เต็มที่ มือฟาร์สาวรูดท่อนเอ็นขึ้นลง มืออีกข้างลูบไร้ไปทางบั้นท้ายไล่ลงเรื่อยจนถึงรองจีบ คนที่ถูกลูบถึงกับสะดุ้งตัวผละปากออก.."จะทำอะไร!!?"คิงถามด้วยความตกใจอยู่ๆถูกอีกฝ่ายรุกล้ำตรงรองจีบ"เปิดทาง"ตอบเสียงเรียบหน้านิ่งไม่ได้ตกใจตามเสียงของอีกคน"หืม..ผมรุก""เหรอ!!ไม่อยากลองเป็นรับสักครั้ง?""ไม่ครับ อย่าบอกว่ารุก.?."คิงลังเลที่จะถาม กลัวคำตอบเป็นอย่างที่เขาคิด"ได้ทั้งสอง..""หือ