LOGINShare
ตอนที่ 7 พบรักที่ร้านก๋วยเตี๋ยว
Last Updated:
2025-01-09 00:01:56วันที่แสนจะวุ่นวายของเจ้าของร้านสัก สีบางตัวหมดต้องไปหาซื้อเองสั่งตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้วเพราะรีบใช้ ต้องลำบากขับรถไปหาซื้ออีก
"ซูด!" เสียงสูดเส้นก๋วยเตี๋ยว ฟาร์ที่วันนี้มานั่งกินก๋วยเตี๋ยวเรือเนื่องจากขับผ่านและเกิดความอยาก
~แม่ง!! อร่อยสัตว์! ร้านนี้โคตรดีเครื่องแน่น หมูเป็นชิ้นไม่มีแล้ววิญญาณหมูหรือลูกชิ้นสองลูก~ คิดแล้วขำที่ในร้านอาหารที่เขาเคยกินมีแต่อะไรแบบนั้นจนของแบบนี้กลายเป็นของหายาก-- ฟาร์คิดและก้มไปสูดเส้นในชามอีกครั้ง แต่เส้นในปากกับพุ่ง---
"พรวด!!"ฝั่งที่นั่งตรงข้ามกลับมีไอ้ห่- (เชี้ย!? มันมาไงว่ะนั้น!?)
"เจอกันอีกแล้วตาสวย~~"คิงเดินเข้ามาในร้านมุ่งหน้ามายังโต๊ะที่ฟาร์นั่งอยู่
"แค่ก แค่ก คุณมาไงเนี่ย?"มือดึงทิชชูมองอีกฝ่ายด้วยสายตาราวกับคิงเป็นตัวประหลาด
"คุณ?.. ทำไมคราวนี้ถึงเรียกผมว่าคุณล่ะ?"ฟาร์มองคนที่ยืนอยู่ตรงข้ามทำหน้าตาซึม คิ้วตกท่าทางดูน่าสงสาร
"ปกติก็เรียกคุณ"
"วันนั้นยังครางเรียก..เฮีย..อุ๊บ"ฟาร์ดีดตัวขึ้นจากเก้าอี้เอื้อมมือไปปิดปากอีกคนแทบไม่ทัน คนเต็มร้านพูดออกมาได้ยังไง
"หยุดพูด"
"-"พยักหน้า ฟาร์คลายมือออกทิ้งตูดลงที่เดิม
"ครั้งที่แล้วทำอะไรไว้"ฟาร์พูดพลางกัดฟันกรอด
"โอ๊ะ.. "คิงอุทานยกมือปิดปากเหล่ตาไปทางอื่นปฏิเสธที่จะมองตาอีกฝ่าย (โกรธด้วยแฮะ)
"อ๊ะๆ~หยุดเลย ใครอนุญาตให้คุณนั่งด้วย"คิงกำลังจะหย่อนตูดนั่งลงเก้าอี้ ต้องดีดตัวยื่นยืดตัวตรง
"คนกันเอง อย่าใจร้ายสิครับ"
"คนกันเองตอนไหน เราไม่ได้สนิทกัน"
"ไม่ได้สนิทแต่ อะ..เอา.."
"หยุด!! จะนั่งก็นั่ง"
"-"คิงยิ้มกรุ้มกริ่มให้อีกฝ่าย แล้วนั่งลงเก้าอี้ตรงข้าม
"มาร้านก๋วยเตี๋ยวไม่สั่งล่ะ?"ฟาร์เลิกคิ้วขึ้นสูง
"คือ.."
"น้องสั่งก๋วยเตี๋ยวหน่อย--"ก่อนจะหันไปยกมือเรียกพนักงานใกล้ๆ
"รับอะไรคะ? "พนักงานสาวยกปากกาและสมุดเตรียมจดออเดอร์ลูกค้า
"ขอก๋วยเตี๋ยวเรืออีกชามครับเส้นเล็ก"ยกนิ้วชี้ขึ้น ก่อนจะเชิดหน้าไปทางคิง
"คุณล่ะเอาไร?"
"ห๊ะ อ อ่อ เอาเหมือนกันก็ได้ครับ"จริงๆเขาไม่ได้ตั้งใจมากินที่ร้าน ไอ้ปราบมันฝากซื้อเพราะเป็นร้านประจำของมันกับโซน แต่บังเอิญมาเจอฟาร์พอดีเลยอดไม่ได้ที่จะเข้ามาทัก
(พบรักที่ร้านก๋วยเตี๋ยวของแท้)คิงนึกคิดในใจ
"ได้แล้วค่ะ"พนักงานสาววางถ้วยก๋วยเตี๋ยวร้อนๆตรงหน้าคิง เขามองมันเล็กน้อยก่อนจะหันมองฟาร์ที่ก้มลงสูดเส้นอีกครั้ง มือเลื่อนไปหยิบเครื่องปรุง4อย่างใกล้ๆ ก่อนจะหยิบขวดน้ำปลาเยาะลงบนชามของตัวเองด้วยปริมาณมาก...
"เฮ้ยๆๆ ทำอะไรเนี่ย!? เดี๋ยวก็เป็นโรคไตเถอะ--" ผมเหลือบตามองเห็นคิงเทน้ำปลาอย่างไม่กลัวโรคไต ตาเบิกโพลงด้วยความตกใจร้อนรนเอื้อมมือหยุดคิงไว้
"ไม่ใช่ว่าต้องปรุงเหรอครับ??"คิงส่งสายตาสอบถาม
"ปรุง แต่ถ้าจะใส่เยอะขนาดนี้กินได้เหรอ??"ชอบกินรสเค็มหรือไง
"ผมไม่รู้ว่าต้องปรุงยังไง"คนตัวใหญ่ตอบด้วยความซื่อ
"-"
"ผมไม่เคยทำ.." พอจบประโยคนั้นมันเรียกสายตาประหลาดจากฟาร์ทันที
"ไม่เคยกินก๋วยเตี๋ยว??..."
"เคยครับแต่ไม่ใช่แบบนี้.. "คิงตอบเสียงหงอยๆ
" แล้วมันเป็นแบบไหนล่ะ? "
"ราเมงครับ ผมเคยกินแต่ราเมงแต่ไม่เคยกินก๋วยเตี๋ยวที่ต้องมาปรุงเอง.."คิงใช้ซ้อนตักเส้นในถ้วยคนไปมา
จบคำบอกเล่าของคิงแล้วสายตาของเจ้าตัวอ่อนลงทันที ปกติเห็นอีกฝ่ายแบบกระดี๊กระด๊าจนน่าหงุดหงิดแต่พอมาเจอมุมนี้ทำให้ฟาร์อดเอ็ดดูไม่ได้น้ำเสียงจากตอนแรกที่แข็งห้วนๆเลยอ่อนลง
"ถ้าจะกินก๋วยเตี๋ยวแบบนี้ จริงๆต้องชิมน้ำซุปก่อนถ้ามันไม่ถูกใจหรือต้องการรสจัดกว่านี้ถึงค่อยปรุงเพิ่มเอา"ฟาร์เห็นคิงพยักหน้าถึงพูดต่อ
"ลองชิมที่คุณปรุงดูสิ" ฟาร์เชิดหน้าไปที่ชามของคิงที่ปรุงไปเมื่อครู่
" ! แหวะ! เค็มมากกกกโคตรเค็ม" คิงที่ก้มลงไปชิมชามตัวเองถึงกลับแลบลิ้นออกมาเพื่อหนีรสชาติในปาก มันเค็มจนกินไม่ได้
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า" ฟาร์ระเบิดหัวเราะเมื่อเห็นท่าทางนั้น
"ชอบใจเลยนะ"คิงเงยหน้ามองคนที่หัวเราะกับการกระทำของเขาดังลั่นร้าน
"เชื่อแล้วว่าไม่เคยกิน"สุดท้ายฟาร์ก็ยกมือสั่งอีกชามให้คิงใหม่
"น้องสั่งก๋วยเตี๋ยวเพิ่มครับ–"
"เพิ่มเป็นอะไรดีคะ? "
"ขอก๋วยเตี๋ยวเรือเส้นเล็กอีกชามครับ"พนักงานรับออเดอร์แล้วก็เดินไปสักพัก
"ได้แล้วค่ะ"ชามก๋วยเตี๋ยวถูกวางไว้ตรงหน้าคิงเช่นเดิมแต่คิงก็ไม่แตะขวดน้ำปลาหรือเครื่องปรุงอื่นๆอีกเลยเพราะกลัวจะปรุงไม่ได้เรื่องแล้วกินไม่ได้
"ซูด!!"โชคดีที่รสชาติก๋วยเตี๋ยวนั้นอร่อยอยู่แล้ว
"ไม่ปรุงเหรอ?"ฟาร์เห็นอีกคนกินโดยไม่ปรุงเลยเอ่ยถาม
"ไม่..เดียวกินไม่ได้ ไม่ปรุงก็อร่อยแล้ว"
(~พอเป็นแบบนี้ ไม่พูดมากน่าเอ็นดูแฮะ~)ฟาร์ได้แต่คิดเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
"มองหน้าผมแล้วยิ้มหมายความว่ายังไงครับคุณตาสวย"
"ห๊ะๆ~ใครมอง ใครยิ้ม ไม่มี!!"ฟาร์พูดเสียงตะกุกตะกัก
"มองได้ ไม่ได้ว่าอะไรครับ"
"ไม่ได้น่ามองขนาดนั้น"
"อย่ามาหลงผมก็แล้วครับ"
"หึ..ไม่รู้ใครกันแน่ที่หลง..ซูด!"ฟาร์พูดจบก็กินก๋วยเตี๋ยวในชามต่อ
ทั้งสองคุยกันไปกวนตีนกันไปมา จนทานเสร็จ
"มื้อนี้ผมเลี้ยงเอง"คิงเสนอตัว
"ไม่ต้อง!!"
"อยากเลี้ยง"
"อย่ามาทวงเงินทีหลังแล้วกัน"
"ไม่ทวงครับ แต่ถ้า…ให้..ก็..เต็มใจรับ"คิงพูดเสียงยืดยานยิ้มเจ้าเล่ห์
"งั้นไม่ต้อง จ่ายเองได้"ฟาร์กำลังจะล้วงตังค์ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาจ่าย
"แหย่เล่นนิดหน่อยน๊าคุณตาสวย ผมจ่ายเอง"สุดท้ายคิงก็เป็นคนจ่าย
"ขอบคุณที่เลี้ยง"
"ยินดีรับเลี้ยงไปตลอดนะ สนใจไหมล่ะ"
"เก็บความใจดีนั้นไว้เถอะ"
"หว๊า!!ว่าจะหาคนใช้ตังค์ช่วยซะหน่อย"
"หึ..ไปล่ะขี้เกียจต่อปากต่อคำกับคุณ"ฟาร์พูดเสร็จเดินออกจากร้านไป
"ไว้เจอกันครับตาสวย"คิงพูดไล่หลัง มองตามแผ่นหลังกว้างที่เดินออกไป ส่วนเขาต้องรอก๋วยเตี๋ยวที่ไอ้ปราบฝากซื้อ
"โห้!!คิงกูฝากตั้งแต่เที่ยงมึงมาซะบ่ายสามเลย"พอคิงมาถึงปราบได้ทีบ่นยับเลย
"อย่าบ่นมากกินๆไป"คิงวางถุงก๋วยเตี๋ยวลงโต๊ะตรงหน้าปราบ เขาออกมาจากร้านได้สักพักแล้ว ต้องแวะทำธุระกว่าจะมาถึงบ้านปราบก๋วยเตี๋ยวเย็นชืดหมด
"เย็นชืดหมดแล้วมั้ง"ปราบเอื้อมมือไปจับถุงดูว่ายังมีความร้อนอยู่ไหม
"เอาไปอุ่นสิ"
"นึกไงลุกมากินได้ เห็นกินแต่เหล้า"
"คิดถึงโซน"น้ำเสียงแผ่วเบา
"หึ..ทีแบบนี้มาคิดถึง"คิงหัวเราะออกมาเบาๆ
"มึงไม่ต้องมาหัวเราะเยาะกูเลย"
"ตอนอยู่ไม่เห็นค่า"
"เลิกพูดไปอุ่นก๋วยเตี๋ยวให้กูนู้นไป"
"อ้าวไอ้นี่ซื้อมาให้แล้วยังมาลำบากกูอีก"ปากบ่นแต่มือหิ้วถุงเดินเข้าไปในครัวแล้ว
Related chapters
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 8 โลกมันกลม
ฟาร์ปิดร้านทุกวันอาทิตย์เป็นปกติ ทุกๆคนก็ต้องมีวันหยุดพักผ่อนกันบ้างเพราะฉะนั้นวันนี้เลยจะไปทำธุระที่ห้างใหญ่แห่งหนึ่งเสียงกระดิ่งหน้าประตูกระจกใสดังขึ้นบอกถึงผู้เข้ามาเยือนร้าน Clothes shop"สวัสดีพี่อาร์ต""เอ้า!? ไอ้ฟาร์เป็นไงมาไงน้อง?"เจ้าของร้านแห่งนี้เป็นผู้ชายตัวใหญ่รูปร่างสมส่วน เส้นผมไม่รุงรังแต่ก็ไม่เรียบร้อยย้อมแดง ปลายคางนั้นสักประโยค No pain, no gain.(ไม่เจ็บปวดก็ไม่มีวันโต)ดูแล้วพี่อาร์ตเป็นเจ้าพ่ออาร์ตติสท์อยู่แรงพอตัว พี่อาร์ตมีทั้งร้านสัก และร้านเสื้อผ้าหลายสาขา"ผมว่าจะมาหาพี่เรื่องธุรกิจเล็กน้อยไม่รู้ว่าพี่ยังจำได้ไหม" ฟาร์ทิ้งตัวนั่งบนโซฟาตรงข้ามพี่อาร์ต"อ๋อ เรื่องนั้นพี่จำได้"ชายหนุ่มผมแดงเผยสีหน้าสดใสก่อนโน้มตัวมาด้านหน้าเล็กน้อย" ว่าแต่เราตัดสินใจแล้วเหรอ ว่าจะร่วมงานพร้อมขยายสาขาเหมือนที่เคยพูดไว้ บอกตามตรงมันนานตั้งแต่สมัยมหาลัยแล้วพี่ก็นึกว่าแกลืมและไม่สนใจมัน""ฮ่า ฮ่า มันไม่ใช่ว่าผมไม่สนใจหรอกพี่ แต่ตอนนั้นผมยังเป็นแค่นิสิตยังไม่มีร้านสักเป็นของตัวเองเลย พอตอนนี้มีแล้วและมันมั่นคงอยู่ตัวแล้วเลยคิดเรื่องนี้ได้"ผมขำเล็กน้อยก่อนไขความกระจ่างให้รุ่นพี่ เมื่อก
Last Updated : 2025-01-09คิงพ่ายควีน ตอนที่ 9 เกิดเรื่องจนได้
"ไม่อยากเจอ โว๊ย!!"ฟาร์เดินนำหน้าไปหันหลังมาคุยกับคนพี่"ฮ่า ฮ่า"คิงหัวเราะร่าออกมาอยากพอใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายดูหงุดหงิดมันน่ารักในสายตาเขาคิงเมื่อเห็นอีกฝ่ายกำลังจะเดินห่างออกไปเผลอนึกอะไรขึ้นได้"เดี๋ยวดิคุณ.." คิงเดินก้าวสับขาเร็วคว้าหมับจับข้อมือฟาร์รั้งอีกคนเอาไว้ก่อน"อะไรอีก!? "ฟาร์กระฟัดกระเฟียด หันหน้ามาตวัดตามองคิงด้วยความโมโหร้ายถ้าอีกคนรั้งเขาด้วยเหตุผลบ้าๆอีก เขาจะต่อยหน้าแม่ง--"!! " คิงผงะเล็กน้อยเมื่อถูกฟาร์แสดงออกว่าไม่ชอบใจมากขนาดไหนแต่ก็ไม่ได้ปล่อยข้อมือ กลัวอีกคนจะหนีหายไปเสียก่อนจะได้พูด (กูจะโดนแมวข่วนหน้าไหมว่ะ?)"กินข้าวกับผมไหม? "คนตัวใหญ่ส่งยิ้มเชิญชวน"ไม่.."แต่ก็ถูกฟาร์ตอกกลับอย่างชัดถ้อยชัดคำ"กินสินะ โอเคงั้นไปกันเถอะ~~" คิงยิ้มร่าเมินคำปฏิเสธของแมวน้อยอย่างสมบูรณ์แบบและจับลากฟาร์ไป--"คุณชอบกินอะไรเหรอ? ชาบูไหม? ""ไม่เว้ยยยย! ไม่กินนนน! "ฟาร์พยายามขืนตัวตามแรงลากจูงของคิง แต่กับไม่เป็นผล แม่ง! แรงเยอะจังว่ะ--"ปล่อยสิโว้ยยยยยย!""ชาบูเนอะ~~"คนตัวใหญ่พูดเองเออเอง ไม่บ่อยให้แมวน้อยปฏิเสธ พลางจับลากจนถึงร้านอาหาร ท่ามกลางสายตาของคนในห้างที่หันมามองตลอดทาง..
Last Updated : 2025-01-09คิงพ่ายควีน ตอนที่ 10 โมโห
"ฟาร์เป็นอะไรมากไหม"คิงลนลานไปหาฟาร์ทันทีเพื่อเช็กดูว่าอีกคนเป็นอะไรมากหรือเปล่า ผู้คนและพนักงานที่สังเกตการณ์อยู่นั้นบางคนตกใจจนเผลอกรีดร้องกับเหตุการณ์รุนแรงที่เกิดขึ้น "ทำอะไร!? ห๊ะ!! "ความโกรธของคิงแล่นปะทุฉับพลัน หันหน้าไปตะคอกกับผู้กระทำ–" !! " ความโกรธที่ฉายชัดบนใบหน้าทำให้นัทผงะ เผลอกลัวไปเล็กน้อยเฮียคิงไม่เคยตะคอกเขาสักครั้ง นี้ก็เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นพอรู้ว่าต้นเหตุมันมาจากคนที่ทรุดตัวกอบกุมใบหน้าภายใต้อ้อมแขนนั้น จากความหวาดเกรงก็กลายเป็นความโกรธกริ้วขึ้นมา"ทำไมล่ะครับ!? ทำไมนัทจะทำมันไม่ได้ ก็มันสะเหล่อมายุ่งกับเฮียคิงเองนิ!!"ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวไปด้วยแรงริษยา ตวัดตามองไปที่ฟาร์"นัท!!" คิงผละออกจากฟาร์ตรงเข้าไปหาเด็กใต้อาณัติ การกระทำครั้งนี้แสดงให้เขาเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นยังไง มือคว้าหมับบีบกรามเล็กแน่นด้วยความโมโหตามแรงผู้กระทำคิงลดเสียงจนได้ยินกันแค่สองคนอาจเพราะไม่อยากให้คนอื่นรับรู้--หรือแค่อยากจะย้ำเตือนแค่กับตัวนัทเอง"ฟังนะ ต่อให้กูจะควงใคร จะมีใครแล้วมันทำไม? มึงเป็นแค่เด็กกูตามสัญญาก็บอกมึงชัดแล้วนิ ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวกับชีวิตกู มึงก็จะได้อยู่สบายๆมีเงินใช้มีเงิน
Last Updated : 2025-01-11คิงพ่ายควีน ตอนที่ 11 รู้สึกผิด
"ผมขอโทษครับ...ตาสวยๆ ของคุณต้องเป็นแบบนี้"น้ำเสียงรู้สึกผิดคิงสงสารคนที่อยู่ๆตรงหน้าต้องมาเจ็บตัวเพราะเขา แม้ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกจะห้ามก็ไม่ทันแล้ว ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก โกรธตัวเองมากที่ทำได้เพียงมองดูอีกคนโดนกระทำทั้งที่ไม่ได้รู้เรื่องด้วยเลย ถึงฟาร์จะเป็นผู้ชายที่ดูแข็งแรงตัวเล็กกว่าเขาหน่อยเดียวแต่ก็ไม่สมควรที่จะมาเจอแบบนี้ ถ้าเสร็จจากนี่เขาต้องจัดการกับนัทเด็กในอาณัติของเขาให้เด็ดขาด"เอ่อ เดี๋ยวก็คงดีขึ้นไม่เป็นไรหรอกคุณ""หน้ายังแสบร้อนอยู่ไหม"แววตาเศร้าน้ำเสียงอ่อนลงกว่าปกติ"อื่อ"ฟาร์พยักหน้าเพียงเล็กน้อย"ตาสวย""อยู่ใกล้กันแค่นี้จะเรียกทำไม"ฟาร์ตอนแรกรู้สึกแปลกๆ ที่อีกฝ่ายเรียกตัวเองด้วยคำนี้ แต่ตอนนี้เริ่มจะชินแล้ว อย่าเรียกอะไรก็เรียกไปเถอะ"ขอโทษ""อ๊ะ!!..บทจะเศร้าก็เหมือนหมาหงอยเลย บอกแล้วนิเดี๋ยวก็หาย""ผมทำให้คุณต้องเจ็บตัว""สรุปใครต้องเป็นปลอบเนี่ย"ฟาร์ไม่เคยเห็นคิงเป็นแบบนี้เลย พูดน้อยเสียงเรียบเศร้าๆ หน้าหงอยๆ ถึงเขาจะเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งก็พอดูออกว่าอีกฝ่ายเป็นยังไง ปกติอารมณ์ดีกระดี๊กระด๊าพูดจากวนตีนใบหน้าจะมีรอยยิ้มตลอดเวลา"-""หัดเลี้ยงดงเลี้ยงเด็ก เป็นไง.."
Last Updated : 2025-01-11คิงพ่ายควีน ตอนที่ 12 คิดว่าเป็นพนักงานบริษัท
6 โมงเช้าร้านสักแถวนั้น เปิดให้บริการแล้ว ทั้งๆที่ธุรกิจแบบนี้มันไม่จำเป็นต้องเปิดเช้าก็ได้แต่ฟาร์ก็ยังเปิดเวลานี้ตลอด..เขาไขประตูบานพับดันขึ้นข้างบนจนเสียงดังครืดคราด วันนี้ช่วงเช้าจนถึงเที่ยงนั้นเด็กที่ประจำร้านเขาไม่อยู่เพราะมีธุระที่ต้องสะสางเขารับรู้เรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อหัวค่ำความกระชั้นชิดที่ดันมาบอกเวลานั้น ทำให้เขาอดติเตียนอีกฝ่ายเสียไม่ได้ แต่เอาเถอะเอาเป็นว่าวันนี้มีแค่ไอ้โซนกับผม อีกอย่างงานเองก็ลดปริมาณลงเนื่องจากสภาพของผมไม่สามารถรับงานสักได้ในตอนนี้ หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลเขาก็นึกขึ้นได้และวุ่นวายอยู่กับการติดต่อบอกลูกค้าที่นัดสักเอาไว้ ดีที่คิวใกล้ๆถึงนั้นเข้าใจและยอมเลื่อนวันออกไปอีกนิด"สวัสดีครับตาสวย" "เฮ้ย!!??" เสียงทักทายทำให้เขาหันไปมองก่อนจะตกใจเมื่อเห็นคิงในชุดสูทสีน้ำเงินเข้ม (แต่งตัวดูดีเห๊ะ ว่าแต่มาไงว่ะเนี่ย??)ดวงตาข้างซ้ายนั้นฉายความประหลาดใจก่อนจะหันไปมองรอบบริเวณ และกลับมาสำรวจชายหนุ่มตรงหน้าขึ้นลงคิงเผยรอยยิ้มเมื่อเห็นท่าทางดูตลกขบขันคิดไม่ผิดที่ตัวเองอุตส่าห์ลงทุนตื่นเช้าออกจากคอนโด ก่อนชูถุงใส่น้ำเต้าหู้และปาท่องโก๋ให้อีกคน"กินไหมครับ?" "ห๊ะ?"
Last Updated : 2025-01-11คิงพ่ายควีน ตอนที่ 13 เป็นห่วง
"หุ้นดัชนีตอนนี้แม้จะอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานแต่เมื่อ2วันก่อนหุ้นนั้นอยู่ๆก็วิ่งขึ้นลงไม่หยุดนิ่งเลยครับ ผมเลยเอามาแจ้งกับทุกท่านถึงความเสี่ยงและไม่แน่นอนตอนนี้.. "เสียงของหัวหน้าแผนกบัญชีดังกังวานไปทั่วทั้งห้องประชุมตอนนี้ทั้งห้องมีแค่แสงจากหน้าจอ ที่ฉายภาพตารางหุ้นให้เห็นโดยทั่วกัน คิงจ้องมองและหัวนั้นก็คิดพิจารณาถึงความเป็นไปได้นั้นด้วย เลขหุ้นวิ่งขึ้นลงแบบนี้คือความเสี่ยงที่จะปล่อยไปไม่ได้ ยังไงก็ต้องคอยเฝ้าระวังไว้อยู่เสมอในธุรกิจนั้นจะประมาทไม่ได้ ความประมาทและความไม่รอบคอบคือการฉุดดึงกิจการให้ล้มเหลว--.."ปิดประชุม วันนี้พอแค่นี้ก่อนครับ"เสียงพูดคุยและฝีเท้าทยอยลุกออกจากห้องหลังปิดการประชุมไปด้วยคำสั่งของประธานบริษัทให้ค่อยเฝ้าระวังเลขหุ้น แม้การเปลี่ยนแปลงเพียงน้อยก็ไม่ควรละเลยเป็นอันขาด รวมถึงการจัดการเรื่องอื่นที่ถูกนำเสนอด้วย"เฮ้อ~" เสียงถอนหายใจด้วยความเหนื่อย มือแกร่งรูดเนกไทคลายลงเล็กน้อย แผ่นหลังทิ้งตัวพิงกับเก้าอี้นั่ง ลินนาถือเอกสารมองน้องชายตัวเองเล็กน้อยที่แผ่หลาอย่างหมดสภาพ ถ้าเป็นปกติเธอคงจะต่อว่ากับท่าทางไม่สมกับประธานแบบนั้น--แต่คราวนี้เธอเข้าใจที่คิงหมดแรงแบบนี้เพ
Last Updated : 2025-01-11คิงพ่ายควีน ตอนที่ 14 เผลอชวนเข้าห้อง
"เฮ้อ"คิงผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งใจที่คนตรงหน้าเขาไม่เป็นอะไรเหมือนที่เขากังวลฟาร์ตกใจที่อีกฝ่ายมาหาแบบไม่ทันตั้งตัวอีกแล้ว แต่ใจหนึ่งก็แอบใจเต้นเล็กน้อย ต่อให้เขาหายไปเงียบๆ คิงไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงด้วยซ้ำ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนิมันควรจะเป็นแบบนั้นแท้ๆ แต่ไม่เลยการที่ฟาร์ไม่รับโทรศัพท์ทำให้อีกคนคิดไปไกล ดูจากท่าทางที่รีบร้อนแบบนี้ทิ้งงานมาแน่ๆ(ไม่น่าเลยไอ้ฟาร์เอ๊ย)(กูทำอะไรลงไปว่ะเนี่ย)คิงเองก็คิดไม่ต่างกันตอนที่หายตื่นตระหนกแล้ว เริ่มรู้สึกอายที่อยู่ๆตัวเองมาหาคนตาสวยแบบนี้ อีกฝ่ายจะคิดว่าเขาแปลกไหมนะ?"ขะ..เข้ามาก่อนสิคุณ"ฟาร์ทำตัวไม่ถูกที่อยู่ๆอีกคนก็โผล่มา ไม่รู้จะทำไงเผลอชวนเข้ามาในห้อง แทนที่จะชวนลงไปข้างล่าง แต่ลงไปด้านล่างคงคุยไม่สะดวกเพราะมีลูกค้าอยู่"อะ ครับ.."คิงก็ก้าวเดินเข้าห้องตามคำเชิญของฟาร์แบบกล้าๆกลัวๆ ฟาร์เดินไปที่ตู้เย็นหลังจากปล่อยให้คิงนั่งรอบนโซฟาตัวเล็กๆ เสียงน้ำในขวดไหลใส่แก้วท่ามกลางความเงียบสงบ "อ๊ะ!!"ฟาร์เดินกลับมาหาพร้อมแก้วน้ำในมือยื่นส่งให้ "ขอบคุณครับ"คิงรับมันมาประคองก่อนจะยกกระดกกลืนกินความชุ่มชื้นจนหมด ความร้อนและความเหนื่อยก่อนหน้าราวกับได้รั
Last Updated : 2025-01-11คิงพ่ายควีน ตอนที่ 15 ตาสวยทนไม่ไหว NC20++
"หื่อ..คุณ..ผมขอโทษ"คิงมองอีกคนที่โกยเอาอากาศเข้าไป เนื่องจากจูบเมื่อกี้อาจจะทำให้หายใจไม่ทัน"-"ฟาร์มองคิงนิ่งๆ"โกรธเหรอ? ""-"//ส่ายหน้า ฟาร์กำลังมองริมฝีปากหนาที่เข้ามาผสมผสานกับปากของเขาเมื่อกี้ต่างหาก รู้สึกติดใจอยากสัมผัสมันอีกครั้ง"ทำไมมองผมแบบนั้น""จุ๊ฟ อื่อ"ฟาร์ไม่ได้ตอบ แต่โน้มใบหน้าจนริมฝีปากเข้าไปจูบคิงอีกครั้ง แต่โดนมือแกร่งประคองกรอบหน้าและผละออกห่างอย่างเบามือ"ตาสวย คุณยังไม่หายดี"สีหน้าแววตาแสดงความเป็นห่วง"ไม่ได้เอาหน้าทำ"ฟาร์พูดออกมาอย่างดื้อรั้น".. คุณเครื่องติดเหรอครับ? " ใบหน้าหล่อยิ้มโน้มหน้าเข้าใกล้อีกครั้งพูดด้วยเสียงกระซิบ"-"//แววตาเป็นประกายพยักหน้าหงึกหงักเป็นคำตอบ"งั้นผมจะพยายามเบามือนะครับ.."ฟาร์ไม่รอให้อีกฝ่ายเริ่ม โน้มหน้าไปซุกไซร้ที่คอขาวมือสองข้างค่อยๆ ถอดเสื้อสูทตัวนอกราคาแพงออก ตามด้วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวด้านใน ปากสวยพรหมจูบไล่ลงมาถึงแผ่นอกกว้าง"ผมทำรอยได้ไหม..? "คนตาสวยช้อนมองใบหน้าคม"ตามใจคุณเลย ร่างกายนี้แทบจะเป็นของคุณอยู่แล้วตาสวย"คนตัวใหญ่ไม่พูดเปล่าช้อนสายตาหลุบต่ำลงมองผสานกัน มือช้อนเข้ากลุ่มปอยผมด้านหลังขยุ้มมืออย่างอ่อนโยน"ซี๊
Last Updated : 2025-01-11
Latest chapter
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 17 อยากเลี้ยงเด็กแถวนี้
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปช่วงเช้าของวัน ชายหนุ่มขับรถคันหรูเข้าจอดอย่างรวดเร็ว เดินเข้ามาในร้านสักด้วยความสดใสอารมณ์ดี"สวัสดีครับเฮียคิง"โซนเห็นคนตัวใหญ่ที่คุ้นเคยเดินเข้ามาในร้านอดที่จะทักทายไม่ได้"ครับ..""รู้สึกว่าช่วงนี้เฮียจะมาที่ร้านบ่อยกว่าปกตินะครับ""เฮียทำเพื่อนเราเจ็บนิ ต้องดูแลรับผิดชอบเขาสิ"ยิ้มรับ"เหรอครับ แล้ววันนี้ที่มาเพราะ…? "โซนเลิกคิ้วถามก่อนจะเว้นช่วงให้ตอบ"มารับเพื่อนเราไปโรงพยาบาลหมอนัดไว้""?? ""แต่ฟาร์พึ่งนั่งแท็กซี่ออกไปเมื่อกี้"ชี้นิ้วออกไปด้านนอก"เฮียบอกว่าจะมารับ? "หน้าของชายหนุ่มสับสนเล็กน้อย โซนขยายความเล็กน้อยเมื่อหัวคิ้วที่ขมวดลง"มันคงไม่อยากรบกวนเฮียละมั้ง ขนาดผมจะขับรถพาไปมันยังปฏิเสธเลยครับ""งั้นเฮียไปก่อนนะ แล้วค่อยคุยกัน--"พอคิงรับรู้ว่าอีกฝ่ายแอบไปหาหมอเองจึงรีบหมุนตัวเดินออกจากร้านทันใด--"อะอ้าว? ยังไม่ทันได้ถามอะไรเลย"ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมากโซนไม่ทันได้พูดต่อ อีกฝ่ายเดินริ้วออกไปแล้ว (จะเป็นห่วงอะไรขนาดนั้นว่ะ แฟนก็ไม่ใช่ หรือว่าใช่//โซนเถียงกับตัวในใจ).....โรงพยาบาลxxxxx"ตัวนี้เป็นยาทานหลังอาหารนะครับ 2เม็ดหลังอาหารเช้า กลางวัน เย็น.."
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 16 ยอมเสี่ยง
คิงตื่นมาด้วยความเพลียท่ามกลางความมืด อีกคนก็หลับในอ้อมกอดของเขาหน้าซบอกอย่างแนบแน่น"-"คิงพยายามถอดแขนออกจากฟาร์ที่นอนหนุนแขนเขาอยู่ด้วยความเงียบและเบา เขาลังเลที่จะเปิดไฟให้สว่างเพราะอีกคนยังหลับอยู่ สุดท้ายก็ต้องเดินไปเปิดสวิตช์ไฟเพราะเขาหาเสื้อผ้าไม่เจอ"อื่อ~ คุณจะกลับแล้วเหรอ"ฟาร์ยันตัวลุกขึ้นนั่งด้วยอาการที่ดูเหนื่อยอิดโรย"ตื่นจนได้ // ขอโทษที่ทำให้คุณตื่นครับ""ไม่เป็นไรครับ""-""อ๊ะ! ผมไปส่งครับ"ฟาร์กำลังขยับตัวลุกออกจากเตียงนอน"ไม่เป็นไรครับ ตาสวยนอนต่อเถอะ ดูท่าน่าจะลุกไม่ไหว""อะ..อืม""ผมกลับแล้วนะครับ"คิงเดินไปหาฟาร์ที่เตียงโน้มหน้าเข้าใกล้มือทัดเกี่ยวผมตรงหู "~ฟอด~"คิงเอียงหน้าเข้าใกล้จมูกโด่งฝังลงตรงแก้มหอมฟอดใหญ่"อ๊ะ คุณ"ฟาร์สะดุ้งตกใจเอามือลูบแก้มตัวเอง"พักผ่อนเยอะๆครับ ตาสวยของเฮีย"คิงพูดจบก็เดินออกไป สายตามองแผ่นหลังยกยิ้มบางๆหน้าขึ้นแดงระเรื่อเขินอาย..."อ้าวเฮียคิง.. "โซนจ้องคนที่เดินลงบันไดออกมาจากห้อง เพื่อนสนิทเขา อีกฝ่ายมาตั้งแต่บ่ายตอนนี้ทุ่มหนึ่งแล้ว เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ชายหนุ่มใส่มาดูยับกว่าครั้งแรกที่เห็นจนเกินจำเป็น แขนแกร่งพาดสูทตัวนอกเอาไว้"อ๊ะ
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 15 ตาสวยทนไม่ไหว NC20++
"หื่อ..คุณ..ผมขอโทษ"คิงมองอีกคนที่โกยเอาอากาศเข้าไป เนื่องจากจูบเมื่อกี้อาจจะทำให้หายใจไม่ทัน"-"ฟาร์มองคิงนิ่งๆ"โกรธเหรอ? ""-"//ส่ายหน้า ฟาร์กำลังมองริมฝีปากหนาที่เข้ามาผสมผสานกับปากของเขาเมื่อกี้ต่างหาก รู้สึกติดใจอยากสัมผัสมันอีกครั้ง"ทำไมมองผมแบบนั้น""จุ๊ฟ อื่อ"ฟาร์ไม่ได้ตอบ แต่โน้มใบหน้าจนริมฝีปากเข้าไปจูบคิงอีกครั้ง แต่โดนมือแกร่งประคองกรอบหน้าและผละออกห่างอย่างเบามือ"ตาสวย คุณยังไม่หายดี"สีหน้าแววตาแสดงความเป็นห่วง"ไม่ได้เอาหน้าทำ"ฟาร์พูดออกมาอย่างดื้อรั้น".. คุณเครื่องติดเหรอครับ? " ใบหน้าหล่อยิ้มโน้มหน้าเข้าใกล้อีกครั้งพูดด้วยเสียงกระซิบ"-"//แววตาเป็นประกายพยักหน้าหงึกหงักเป็นคำตอบ"งั้นผมจะพยายามเบามือนะครับ.."ฟาร์ไม่รอให้อีกฝ่ายเริ่ม โน้มหน้าไปซุกไซร้ที่คอขาวมือสองข้างค่อยๆ ถอดเสื้อสูทตัวนอกราคาแพงออก ตามด้วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวด้านใน ปากสวยพรหมจูบไล่ลงมาถึงแผ่นอกกว้าง"ผมทำรอยได้ไหม..? "คนตาสวยช้อนมองใบหน้าคม"ตามใจคุณเลย ร่างกายนี้แทบจะเป็นของคุณอยู่แล้วตาสวย"คนตัวใหญ่ไม่พูดเปล่าช้อนสายตาหลุบต่ำลงมองผสานกัน มือช้อนเข้ากลุ่มปอยผมด้านหลังขยุ้มมืออย่างอ่อนโยน"ซี๊
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 14 เผลอชวนเข้าห้อง
"เฮ้อ"คิงผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งใจที่คนตรงหน้าเขาไม่เป็นอะไรเหมือนที่เขากังวลฟาร์ตกใจที่อีกฝ่ายมาหาแบบไม่ทันตั้งตัวอีกแล้ว แต่ใจหนึ่งก็แอบใจเต้นเล็กน้อย ต่อให้เขาหายไปเงียบๆ คิงไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงด้วยซ้ำ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนิมันควรจะเป็นแบบนั้นแท้ๆ แต่ไม่เลยการที่ฟาร์ไม่รับโทรศัพท์ทำให้อีกคนคิดไปไกล ดูจากท่าทางที่รีบร้อนแบบนี้ทิ้งงานมาแน่ๆ(ไม่น่าเลยไอ้ฟาร์เอ๊ย)(กูทำอะไรลงไปว่ะเนี่ย)คิงเองก็คิดไม่ต่างกันตอนที่หายตื่นตระหนกแล้ว เริ่มรู้สึกอายที่อยู่ๆตัวเองมาหาคนตาสวยแบบนี้ อีกฝ่ายจะคิดว่าเขาแปลกไหมนะ?"ขะ..เข้ามาก่อนสิคุณ"ฟาร์ทำตัวไม่ถูกที่อยู่ๆอีกคนก็โผล่มา ไม่รู้จะทำไงเผลอชวนเข้ามาในห้อง แทนที่จะชวนลงไปข้างล่าง แต่ลงไปด้านล่างคงคุยไม่สะดวกเพราะมีลูกค้าอยู่"อะ ครับ.."คิงก็ก้าวเดินเข้าห้องตามคำเชิญของฟาร์แบบกล้าๆกลัวๆ ฟาร์เดินไปที่ตู้เย็นหลังจากปล่อยให้คิงนั่งรอบนโซฟาตัวเล็กๆ เสียงน้ำในขวดไหลใส่แก้วท่ามกลางความเงียบสงบ "อ๊ะ!!"ฟาร์เดินกลับมาหาพร้อมแก้วน้ำในมือยื่นส่งให้ "ขอบคุณครับ"คิงรับมันมาประคองก่อนจะยกกระดกกลืนกินความชุ่มชื้นจนหมด ความร้อนและความเหนื่อยก่อนหน้าราวกับได้รั
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 13 เป็นห่วง
"หุ้นดัชนีตอนนี้แม้จะอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานแต่เมื่อ2วันก่อนหุ้นนั้นอยู่ๆก็วิ่งขึ้นลงไม่หยุดนิ่งเลยครับ ผมเลยเอามาแจ้งกับทุกท่านถึงความเสี่ยงและไม่แน่นอนตอนนี้.. "เสียงของหัวหน้าแผนกบัญชีดังกังวานไปทั่วทั้งห้องประชุมตอนนี้ทั้งห้องมีแค่แสงจากหน้าจอ ที่ฉายภาพตารางหุ้นให้เห็นโดยทั่วกัน คิงจ้องมองและหัวนั้นก็คิดพิจารณาถึงความเป็นไปได้นั้นด้วย เลขหุ้นวิ่งขึ้นลงแบบนี้คือความเสี่ยงที่จะปล่อยไปไม่ได้ ยังไงก็ต้องคอยเฝ้าระวังไว้อยู่เสมอในธุรกิจนั้นจะประมาทไม่ได้ ความประมาทและความไม่รอบคอบคือการฉุดดึงกิจการให้ล้มเหลว--.."ปิดประชุม วันนี้พอแค่นี้ก่อนครับ"เสียงพูดคุยและฝีเท้าทยอยลุกออกจากห้องหลังปิดการประชุมไปด้วยคำสั่งของประธานบริษัทให้ค่อยเฝ้าระวังเลขหุ้น แม้การเปลี่ยนแปลงเพียงน้อยก็ไม่ควรละเลยเป็นอันขาด รวมถึงการจัดการเรื่องอื่นที่ถูกนำเสนอด้วย"เฮ้อ~" เสียงถอนหายใจด้วยความเหนื่อย มือแกร่งรูดเนกไทคลายลงเล็กน้อย แผ่นหลังทิ้งตัวพิงกับเก้าอี้นั่ง ลินนาถือเอกสารมองน้องชายตัวเองเล็กน้อยที่แผ่หลาอย่างหมดสภาพ ถ้าเป็นปกติเธอคงจะต่อว่ากับท่าทางไม่สมกับประธานแบบนั้น--แต่คราวนี้เธอเข้าใจที่คิงหมดแรงแบบนี้เพ
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 12 คิดว่าเป็นพนักงานบริษัท
6 โมงเช้าร้านสักแถวนั้น เปิดให้บริการแล้ว ทั้งๆที่ธุรกิจแบบนี้มันไม่จำเป็นต้องเปิดเช้าก็ได้แต่ฟาร์ก็ยังเปิดเวลานี้ตลอด..เขาไขประตูบานพับดันขึ้นข้างบนจนเสียงดังครืดคราด วันนี้ช่วงเช้าจนถึงเที่ยงนั้นเด็กที่ประจำร้านเขาไม่อยู่เพราะมีธุระที่ต้องสะสางเขารับรู้เรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อหัวค่ำความกระชั้นชิดที่ดันมาบอกเวลานั้น ทำให้เขาอดติเตียนอีกฝ่ายเสียไม่ได้ แต่เอาเถอะเอาเป็นว่าวันนี้มีแค่ไอ้โซนกับผม อีกอย่างงานเองก็ลดปริมาณลงเนื่องจากสภาพของผมไม่สามารถรับงานสักได้ในตอนนี้ หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลเขาก็นึกขึ้นได้และวุ่นวายอยู่กับการติดต่อบอกลูกค้าที่นัดสักเอาไว้ ดีที่คิวใกล้ๆถึงนั้นเข้าใจและยอมเลื่อนวันออกไปอีกนิด"สวัสดีครับตาสวย" "เฮ้ย!!??" เสียงทักทายทำให้เขาหันไปมองก่อนจะตกใจเมื่อเห็นคิงในชุดสูทสีน้ำเงินเข้ม (แต่งตัวดูดีเห๊ะ ว่าแต่มาไงว่ะเนี่ย??)ดวงตาข้างซ้ายนั้นฉายความประหลาดใจก่อนจะหันไปมองรอบบริเวณ และกลับมาสำรวจชายหนุ่มตรงหน้าขึ้นลงคิงเผยรอยยิ้มเมื่อเห็นท่าทางดูตลกขบขันคิดไม่ผิดที่ตัวเองอุตส่าห์ลงทุนตื่นเช้าออกจากคอนโด ก่อนชูถุงใส่น้ำเต้าหู้และปาท่องโก๋ให้อีกคน"กินไหมครับ?" "ห๊ะ?"
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 11 รู้สึกผิด
"ผมขอโทษครับ...ตาสวยๆ ของคุณต้องเป็นแบบนี้"น้ำเสียงรู้สึกผิดคิงสงสารคนที่อยู่ๆตรงหน้าต้องมาเจ็บตัวเพราะเขา แม้ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกจะห้ามก็ไม่ทันแล้ว ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก โกรธตัวเองมากที่ทำได้เพียงมองดูอีกคนโดนกระทำทั้งที่ไม่ได้รู้เรื่องด้วยเลย ถึงฟาร์จะเป็นผู้ชายที่ดูแข็งแรงตัวเล็กกว่าเขาหน่อยเดียวแต่ก็ไม่สมควรที่จะมาเจอแบบนี้ ถ้าเสร็จจากนี่เขาต้องจัดการกับนัทเด็กในอาณัติของเขาให้เด็ดขาด"เอ่อ เดี๋ยวก็คงดีขึ้นไม่เป็นไรหรอกคุณ""หน้ายังแสบร้อนอยู่ไหม"แววตาเศร้าน้ำเสียงอ่อนลงกว่าปกติ"อื่อ"ฟาร์พยักหน้าเพียงเล็กน้อย"ตาสวย""อยู่ใกล้กันแค่นี้จะเรียกทำไม"ฟาร์ตอนแรกรู้สึกแปลกๆ ที่อีกฝ่ายเรียกตัวเองด้วยคำนี้ แต่ตอนนี้เริ่มจะชินแล้ว อย่าเรียกอะไรก็เรียกไปเถอะ"ขอโทษ""อ๊ะ!!..บทจะเศร้าก็เหมือนหมาหงอยเลย บอกแล้วนิเดี๋ยวก็หาย""ผมทำให้คุณต้องเจ็บตัว""สรุปใครต้องเป็นปลอบเนี่ย"ฟาร์ไม่เคยเห็นคิงเป็นแบบนี้เลย พูดน้อยเสียงเรียบเศร้าๆ หน้าหงอยๆ ถึงเขาจะเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งก็พอดูออกว่าอีกฝ่ายเป็นยังไง ปกติอารมณ์ดีกระดี๊กระด๊าพูดจากวนตีนใบหน้าจะมีรอยยิ้มตลอดเวลา"-""หัดเลี้ยงดงเลี้ยงเด็ก เป็นไง.."
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 10 โมโห
"ฟาร์เป็นอะไรมากไหม"คิงลนลานไปหาฟาร์ทันทีเพื่อเช็กดูว่าอีกคนเป็นอะไรมากหรือเปล่า ผู้คนและพนักงานที่สังเกตการณ์อยู่นั้นบางคนตกใจจนเผลอกรีดร้องกับเหตุการณ์รุนแรงที่เกิดขึ้น "ทำอะไร!? ห๊ะ!! "ความโกรธของคิงแล่นปะทุฉับพลัน หันหน้าไปตะคอกกับผู้กระทำ–" !! " ความโกรธที่ฉายชัดบนใบหน้าทำให้นัทผงะ เผลอกลัวไปเล็กน้อยเฮียคิงไม่เคยตะคอกเขาสักครั้ง นี้ก็เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นพอรู้ว่าต้นเหตุมันมาจากคนที่ทรุดตัวกอบกุมใบหน้าภายใต้อ้อมแขนนั้น จากความหวาดเกรงก็กลายเป็นความโกรธกริ้วขึ้นมา"ทำไมล่ะครับ!? ทำไมนัทจะทำมันไม่ได้ ก็มันสะเหล่อมายุ่งกับเฮียคิงเองนิ!!"ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวไปด้วยแรงริษยา ตวัดตามองไปที่ฟาร์"นัท!!" คิงผละออกจากฟาร์ตรงเข้าไปหาเด็กใต้อาณัติ การกระทำครั้งนี้แสดงให้เขาเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นยังไง มือคว้าหมับบีบกรามเล็กแน่นด้วยความโมโหตามแรงผู้กระทำคิงลดเสียงจนได้ยินกันแค่สองคนอาจเพราะไม่อยากให้คนอื่นรับรู้--หรือแค่อยากจะย้ำเตือนแค่กับตัวนัทเอง"ฟังนะ ต่อให้กูจะควงใคร จะมีใครแล้วมันทำไม? มึงเป็นแค่เด็กกูตามสัญญาก็บอกมึงชัดแล้วนิ ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวกับชีวิตกู มึงก็จะได้อยู่สบายๆมีเงินใช้มีเงิน
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 9 เกิดเรื่องจนได้
"ไม่อยากเจอ โว๊ย!!"ฟาร์เดินนำหน้าไปหันหลังมาคุยกับคนพี่"ฮ่า ฮ่า"คิงหัวเราะร่าออกมาอยากพอใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายดูหงุดหงิดมันน่ารักในสายตาเขาคิงเมื่อเห็นอีกฝ่ายกำลังจะเดินห่างออกไปเผลอนึกอะไรขึ้นได้"เดี๋ยวดิคุณ.." คิงเดินก้าวสับขาเร็วคว้าหมับจับข้อมือฟาร์รั้งอีกคนเอาไว้ก่อน"อะไรอีก!? "ฟาร์กระฟัดกระเฟียด หันหน้ามาตวัดตามองคิงด้วยความโมโหร้ายถ้าอีกคนรั้งเขาด้วยเหตุผลบ้าๆอีก เขาจะต่อยหน้าแม่ง--"!! " คิงผงะเล็กน้อยเมื่อถูกฟาร์แสดงออกว่าไม่ชอบใจมากขนาดไหนแต่ก็ไม่ได้ปล่อยข้อมือ กลัวอีกคนจะหนีหายไปเสียก่อนจะได้พูด (กูจะโดนแมวข่วนหน้าไหมว่ะ?)"กินข้าวกับผมไหม? "คนตัวใหญ่ส่งยิ้มเชิญชวน"ไม่.."แต่ก็ถูกฟาร์ตอกกลับอย่างชัดถ้อยชัดคำ"กินสินะ โอเคงั้นไปกันเถอะ~~" คิงยิ้มร่าเมินคำปฏิเสธของแมวน้อยอย่างสมบูรณ์แบบและจับลากฟาร์ไป--"คุณชอบกินอะไรเหรอ? ชาบูไหม? ""ไม่เว้ยยยย! ไม่กินนนน! "ฟาร์พยายามขืนตัวตามแรงลากจูงของคิง แต่กับไม่เป็นผล แม่ง! แรงเยอะจังว่ะ--"ปล่อยสิโว้ยยยยยย!""ชาบูเนอะ~~"คนตัวใหญ่พูดเองเออเอง ไม่บ่อยให้แมวน้อยปฏิเสธ พลางจับลากจนถึงร้านอาหาร ท่ามกลางสายตาของคนในห้างที่หันมามองตลอดทาง..
