LOGINShare
ตอนที่ 8 โลกมันกลม
Last Updated:
2025-01-09 00:02:37ฟาร์ปิดร้านทุกวันอาทิตย์เป็นปกติ ทุกๆคนก็ต้องมีวันหยุดพักผ่อนกันบ้างเพราะฉะนั้นวันนี้เลยจะไปทำธุระที่ห้างใหญ่แห่งหนึ่ง
เสียงกระดิ่งหน้าประตูกระจกใสดังขึ้นบอกถึงผู้เข้ามาเยือนร้าน Clothes shop
"สวัสดีพี่อาร์ต"
"เอ้า!? ไอ้ฟาร์เป็นไงมาไงน้อง?"เจ้าของร้านแห่งนี้เป็นผู้ชายตัวใหญ่รูปร่างสมส่วน เส้นผมไม่รุงรังแต่ก็ไม่เรียบร้อยย้อมแดง ปลายคางนั้นสักประโยค No pain, no gain.(ไม่เจ็บปวดก็ไม่มีวันโต)ดูแล้วพี่อาร์ตเป็นเจ้าพ่ออาร์ตติสท์อยู่แรงพอตัว พี่อาร์ตมีทั้งร้านสัก และร้านเสื้อผ้าหลายสาขา
"ผมว่าจะมาหาพี่เรื่องธุรกิจเล็กน้อยไม่รู้ว่าพี่ยังจำได้ไหม" ฟาร์ทิ้งตัวนั่งบนโซฟาตรงข้ามพี่อาร์ต
"อ๋อ เรื่องนั้นพี่จำได้"ชายหนุ่มผมแดงเผยสีหน้าสดใสก่อนโน้มตัวมาด้านหน้าเล็กน้อย" ว่าแต่เราตัดสินใจแล้วเหรอ ว่าจะร่วมงานพร้อมขยายสาขาเหมือนที่เคยพูดไว้ บอกตามตรงมันนานตั้งแต่สมัยมหาลัยแล้วพี่ก็นึกว่าแกลืมและไม่สนใจมัน"
"ฮ่า ฮ่า มันไม่ใช่ว่าผมไม่สนใจหรอกพี่ แต่ตอนนั้นผมยังเป็นแค่นิสิตยังไม่มีร้านสักเป็นของตัวเองเลย พอตอนนี้มีแล้วและมันมั่นคงอยู่ตัวแล้วเลยคิดเรื่องนี้ได้"ผมขำเล็กน้อยก่อนไขความกระจ่างให้รุ่นพี่ เมื่อก่อนสมัยเรียนมหาลัยผมกับรุ่นพี่มารู้จักกันผ่านพี่รหัสตัวเองแต่กับสนิทสนมกันมาก เพราะด้วยความคิดหลายๆอย่างจนเคยสัญญากันไว้ว่าถ้ามีธุรกิจเป็นของตัวเองจะร่วมธุรกิจกันตอนนั้นผมยังไม่ได้พูดตอบกลับพี่แกอะไรมาก เพราะอนาคตนั้นไม่แน่นอนไม่แน่เขาอาจจะไปขายข้าวแกงก็ได้ใครจะรู้
"อยู่ที่ว่าตอนนี้พี่ยังอยากทำแบบนั้นอยู่ไหม"
"แน่นอน! ต้องอยากทำอยู่แล้ว! รู้ไหมพี่รอเวลานี้มานานแค่ไหนไอ้น้อง" อาร์ตเผยรอยยิ้มกว้างพร้อมเอื้อมมือมาขยี้ผมฟาร์จนยุ่ง"ฮ่า ฮ่า ฮ่า โอเคพี่ผมเข้าใจแล้ว–"
"เฮียคิงครับ ชุดนี้สวยไหม?"
"หืม? สวยมากครับ"
"ผมอยากได้ชุดนี้ครับ.."
"ได้สิครับ เอาตัวไหนอีกไหม"
เสียงพูดคุยหยอกล้อกันของชายหนุ่มคู่หนึ่งในร้านเสื้อผ้าทำให้คนที่ผ่านไปผ่านมาต่างคิดว่าเป็นคู่รักกัน คนหนึ่งผู้ชายตัวเล็กน่ารัก ขาวผิวพรรณดี ส่วนผู้ชายอีกคนก็หล่อมากหน้าตาดีชนิดที่เดินผ่านยังต้องเหลียวคอมองตาม ออร่าความหล่อรวยแผ่กระจายออกมา เป็นที่น่าอิจฉาของใครหลายๆคน วันนี้ผมพาน้องนัท หนึ่งในเด็กสต๊อก มาเที่ยวช็อปปิ้งตามปกติ เขาอยากได้อะไรก็ซื้อให้เช่นน้ำหอมราคาแพงที่หิ้วอยู่ ก่อนจะมาต่อที่ร้านเสื้อผ้า
"เอ๊ะ!!"แต่ในขณะเดียวกันผมพึ่งสังเกตเห็นคนที่ผมคุ้นหน้านั่งอยู่โซฟาตัวใหญ่ที่อยู่ด้านในของร้านนั่งคุยหยอกล้อสนิทสนมกับผู้ชายคนหนึ่ง แต่จังหวะเดียวกันเหมือนอีกฝ่ายมองเห็นผมเหมือนกัน แต่มองแค่แวบเดียวแล้วก็หันกลับไปคุยกับผู้ชายคนที่นั่งด้วย
"ใครกัน?"คิงเผลอพูดออกมาเสียงแผ่วเบา แต่คนที่อยู่ใกล้ได้ยิน
"เฮียคิงว่าอะไรนะครับ"เด็กของเขาหันมาถาม
"เปล่าๆครับไม่มีอะไร เลือกต่อเถอะ"พอได้ชุดที่ถูกใจจ่ายเงินเสร็จทั้งสองก็ออกจากร้านไป แต่สายตาของคนตัวใหญ่มองอีกคนที่นั่งอยู่ในร้านเป็นพักๆ ก่อนจะเดินออกไป
"วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะ เฮียมีธุระ"พอเดินห่างออกจากร้านที่ซื้อเสื้อผ้าเมื่อสักครู่ คิงก็ขอปลีกตัวออกจากเด็กของเขา
"เฮียไหนบอกวันนี้มีเวลาให้นัททั้งวัน"เกาะแขนคิงแน่นเสียงงอแงของเด็กหนุ่ม ท่าทางเหมือนเด็กเอาแต่ใจ
"ไว้วันหลังนะเฮียมีธุระด่วนจริงๆ"คิงจับมือที่เกาะแขนเขาอยู่ออกเล็กน้อย ทำตัวร้อนรนเหมือนมีธุระจริงๆ
"แต่ว่า.."
"เฮียโอนค่าขนมให้"คิงยื่นข้อเสนอ
"ก็ได้ครับ เห็นว่าเฮียรีบหรอกนะครับถึงยอม"เมื่อรู้ว่าอีกคนจะให้ค่าขนมก็หยุดงอแงลงทันที มีเพียงรอยยิ้มบางๆที่ส่งให้คนตัวใหญ่
"ครับ เฮียโอนให้แล้ว"คิงล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาโอนให้ทันทีเพื่อที่เด็กของเขาจะยอมแยกตัวออกจากเขาสักที
"ขอบคุณครับ ไว้เจอกันนะครับเฮีย"เด็กหนุ่มพอได้สิ่งที่คิงเสนอ ร่ำลาเสร็จก็เดินออกจากตรงนั้นอย่างเริงร่า
"เฮ้อ"คิงถอนหายใจโล่งอกไปที เคลียร์กับเด็กเสร็จแล้ว สายตาคมหันเข้าไปมองในร้านอีกครั้ง
ฟาร์เดินออกมาจากร้านด้วยท่าทีที่ปกติ กำลังเดินไปลงบันไดเลื่อนแต่ขาต้องหยุดก้าวเดินต่อเพราะ…
"ไม่คิดจะทักกันหน่อยเหรอ"คิงที่ยืนอยู่มุมร้านด้านนอกเมื่อเป้าหมายที่เขารอเดินผ่านก็เอ่ยเรียกทันที
"ไม่จำเป็น"หยุดเดินแล้วหันไปมอง
"ใคร?"
"?"ฟาร์งงกับคำพูดของอีกฝ่ายที่พูดออกมาเพียงคำเดียว
"คนที่อยู่ในร้านเป็นใคร"คิงขยายคำที่ตัวเองพึ่งถามไป
"คุณเป็นใคร? ผมถึงต้องบอก"พอคิงอธิบายเพิ่มฟาร์พอจะเข้าใจแล้วว่าคิงหมายถึงอะไร
"...ดูสนิทสนมกันดีนะ"ฟาร์เลิกคิ้วขึ้นสูงกับคำพูดคิงมันเป็นประโยคคำถามหรือประโยคที่เขาใช้ประชด
"แน่นอน"ฟาร์หยักไหล่ขึ้นเล็กหน่อย
"อยู่กับคนอื่นทำเป็นกระดี๊กระด๊า อยู่กับผมเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบ"
"อยู่กับคุณมันน่าหงุดหงิด"
"คู่ขาเหรอ"
"อย่าคิดว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนตัวเอง"
"เห็น?"คิงจ้องหน้าอีกฝ่าย
"คิดว่าไงล่ะ"ตอนที่ฟาร์เห็นคิงในร้านก็แปลกใจนิดหนึ่ง ขนาดมาห้างยังมาเจอกันอีกโลกจะกลมเกินไปหรือเปล่า แต่เห็นคิงมากับผู้ชายตัวเล็กคงเป็นแฟนหรือไม่ก็เด็ก มันทำให้เขามองคิงได้กว้างขึ้น (ผู้ชายคนนี้เป็นแบบนี้เองสินะ) ดีแล้วที่เขาเตือนตัวเองเสมอว่าอย่าเอาใจลงไปเล่น ถ้าเผลอเอาใจลงไปเล่นเมื่อไหร่ก็เจอความเสียใจและเจ็บปวดเมื่อนั้น
"หึงผมหรือไงครับตาสวย"
"เอาอะไรมาหึง เราไม่ได้เป็นอะไรกัน"
"ที่พูดนี่อยากเป็นใช่ไหมครับ"
"ไม่ได้พูดสักคำ"ฟาร์ส่ายหน้าให้กับอีกคนอย่างหงุดหงิด
"อยากเป็นไหมล่ะ"
"เคลียร์เด็กให้ได้ก่อนเถอะ"ฟาร์พูดเชิงประชด
"ห๊ะ…ตาสวยพูดแล้วนะ"
"พูดอะไร"ฟาร์เผลอลืมตัวพูดพลั้งปากออกไปแต่อีกคนดันเอาจริง
"ที่พูดเมื่อกี้"
"ลืมแล้ว"เบือนหน้าหนีหลบสายตาคนตัวใหญ่
"ลืมได้ไง ลืมไม่ได้ ไม่มีสัจจะเลยวะ"
"เหอะ..จะตามมาทำไมจะกลับ"ฟาร์เดินลงไปกี่ชั้นของห้างคิงก็ยังเดินตามข้างๆ
"ใครตามผมก็จะกลับเหมือนกัน"
"-"
"ตาสวย"
"อะไร?"
"ยอมรับแล้วเหรอว่าตาสวยหมายถึงคุณ ไหนบอกไม่ให้เรียก"
"-"
"ผมรู้ว่าตาสวยชอบ"
"พูดมาก"
"จับผมจูบเหมือนในละครก็ได้นะ ผมจะได้หยุดพูด"
"เฮ้อ!!"ฟาร์ถอนหายใจออกมายาวกับความพูดมากของอีกฝ่าย
"แล้วเจอกันนะตาสวย"ฟาร์จะเดินไปตรงชั้นจอดรถแต่คิงจอดอีกชั้น
"ไม่อยากเจอ โว๊ย!!"ฟาร์เดินนำหน้าไปหันหลังกลับมาตะโกนใส่คนตัวใหญ่กว่า
"ฮ่า ฮ่า"คิงหัวเราะร่าออกมาอย่างพอใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายดูหงุดหงิดมันดูน่ารักในสายตาเขา
Related chapters
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 9 เกิดเรื่องจนได้
"ไม่อยากเจอ โว๊ย!!"ฟาร์เดินนำหน้าไปหันหลังมาคุยกับคนพี่"ฮ่า ฮ่า"คิงหัวเราะร่าออกมาอยากพอใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายดูหงุดหงิดมันน่ารักในสายตาเขาคิงเมื่อเห็นอีกฝ่ายกำลังจะเดินห่างออกไปเผลอนึกอะไรขึ้นได้"เดี๋ยวดิคุณ.." คิงเดินก้าวสับขาเร็วคว้าหมับจับข้อมือฟาร์รั้งอีกคนเอาไว้ก่อน"อะไรอีก!? "ฟาร์กระฟัดกระเฟียด หันหน้ามาตวัดตามองคิงด้วยความโมโหร้ายถ้าอีกคนรั้งเขาด้วยเหตุผลบ้าๆอีก เขาจะต่อยหน้าแม่ง--"!! " คิงผงะเล็กน้อยเมื่อถูกฟาร์แสดงออกว่าไม่ชอบใจมากขนาดไหนแต่ก็ไม่ได้ปล่อยข้อมือ กลัวอีกคนจะหนีหายไปเสียก่อนจะได้พูด (กูจะโดนแมวข่วนหน้าไหมว่ะ?)"กินข้าวกับผมไหม? "คนตัวใหญ่ส่งยิ้มเชิญชวน"ไม่.."แต่ก็ถูกฟาร์ตอกกลับอย่างชัดถ้อยชัดคำ"กินสินะ โอเคงั้นไปกันเถอะ~~" คิงยิ้มร่าเมินคำปฏิเสธของแมวน้อยอย่างสมบูรณ์แบบและจับลากฟาร์ไป--"คุณชอบกินอะไรเหรอ? ชาบูไหม? ""ไม่เว้ยยยย! ไม่กินนนน! "ฟาร์พยายามขืนตัวตามแรงลากจูงของคิง แต่กับไม่เป็นผล แม่ง! แรงเยอะจังว่ะ--"ปล่อยสิโว้ยยยยยย!""ชาบูเนอะ~~"คนตัวใหญ่พูดเองเออเอง ไม่บ่อยให้แมวน้อยปฏิเสธ พลางจับลากจนถึงร้านอาหาร ท่ามกลางสายตาของคนในห้างที่หันมามองตลอดทาง..
Last Updated : 2025-01-09คิงพ่ายควีน ตอนที่ 10 โมโห
"ฟาร์เป็นอะไรมากไหม"คิงลนลานไปหาฟาร์ทันทีเพื่อเช็กดูว่าอีกคนเป็นอะไรมากหรือเปล่า ผู้คนและพนักงานที่สังเกตการณ์อยู่นั้นบางคนตกใจจนเผลอกรีดร้องกับเหตุการณ์รุนแรงที่เกิดขึ้น "ทำอะไร!? ห๊ะ!! "ความโกรธของคิงแล่นปะทุฉับพลัน หันหน้าไปตะคอกกับผู้กระทำ–" !! " ความโกรธที่ฉายชัดบนใบหน้าทำให้นัทผงะ เผลอกลัวไปเล็กน้อยเฮียคิงไม่เคยตะคอกเขาสักครั้ง นี้ก็เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นพอรู้ว่าต้นเหตุมันมาจากคนที่ทรุดตัวกอบกุมใบหน้าภายใต้อ้อมแขนนั้น จากความหวาดเกรงก็กลายเป็นความโกรธกริ้วขึ้นมา"ทำไมล่ะครับ!? ทำไมนัทจะทำมันไม่ได้ ก็มันสะเหล่อมายุ่งกับเฮียคิงเองนิ!!"ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวไปด้วยแรงริษยา ตวัดตามองไปที่ฟาร์"นัท!!" คิงผละออกจากฟาร์ตรงเข้าไปหาเด็กใต้อาณัติ การกระทำครั้งนี้แสดงให้เขาเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นยังไง มือคว้าหมับบีบกรามเล็กแน่นด้วยความโมโหตามแรงผู้กระทำคิงลดเสียงจนได้ยินกันแค่สองคนอาจเพราะไม่อยากให้คนอื่นรับรู้--หรือแค่อยากจะย้ำเตือนแค่กับตัวนัทเอง"ฟังนะ ต่อให้กูจะควงใคร จะมีใครแล้วมันทำไม? มึงเป็นแค่เด็กกูตามสัญญาก็บอกมึงชัดแล้วนิ ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวกับชีวิตกู มึงก็จะได้อยู่สบายๆมีเงินใช้มีเงิน
Last Updated : 2025-01-11คิงพ่ายควีน ตอนที่ 11 รู้สึกผิด
"ผมขอโทษครับ...ตาสวยๆ ของคุณต้องเป็นแบบนี้"น้ำเสียงรู้สึกผิดคิงสงสารคนที่อยู่ๆตรงหน้าต้องมาเจ็บตัวเพราะเขา แม้ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกจะห้ามก็ไม่ทันแล้ว ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก โกรธตัวเองมากที่ทำได้เพียงมองดูอีกคนโดนกระทำทั้งที่ไม่ได้รู้เรื่องด้วยเลย ถึงฟาร์จะเป็นผู้ชายที่ดูแข็งแรงตัวเล็กกว่าเขาหน่อยเดียวแต่ก็ไม่สมควรที่จะมาเจอแบบนี้ ถ้าเสร็จจากนี่เขาต้องจัดการกับนัทเด็กในอาณัติของเขาให้เด็ดขาด"เอ่อ เดี๋ยวก็คงดีขึ้นไม่เป็นไรหรอกคุณ""หน้ายังแสบร้อนอยู่ไหม"แววตาเศร้าน้ำเสียงอ่อนลงกว่าปกติ"อื่อ"ฟาร์พยักหน้าเพียงเล็กน้อย"ตาสวย""อยู่ใกล้กันแค่นี้จะเรียกทำไม"ฟาร์ตอนแรกรู้สึกแปลกๆ ที่อีกฝ่ายเรียกตัวเองด้วยคำนี้ แต่ตอนนี้เริ่มจะชินแล้ว อย่าเรียกอะไรก็เรียกไปเถอะ"ขอโทษ""อ๊ะ!!..บทจะเศร้าก็เหมือนหมาหงอยเลย บอกแล้วนิเดี๋ยวก็หาย""ผมทำให้คุณต้องเจ็บตัว""สรุปใครต้องเป็นปลอบเนี่ย"ฟาร์ไม่เคยเห็นคิงเป็นแบบนี้เลย พูดน้อยเสียงเรียบเศร้าๆ หน้าหงอยๆ ถึงเขาจะเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งก็พอดูออกว่าอีกฝ่ายเป็นยังไง ปกติอารมณ์ดีกระดี๊กระด๊าพูดจากวนตีนใบหน้าจะมีรอยยิ้มตลอดเวลา"-""หัดเลี้ยงดงเลี้ยงเด็ก เป็นไง.."
Last Updated : 2025-01-11คิงพ่ายควีน ตอนที่ 12 คิดว่าเป็นพนักงานบริษัท
6 โมงเช้าร้านสักแถวนั้น เปิดให้บริการแล้ว ทั้งๆที่ธุรกิจแบบนี้มันไม่จำเป็นต้องเปิดเช้าก็ได้แต่ฟาร์ก็ยังเปิดเวลานี้ตลอด..เขาไขประตูบานพับดันขึ้นข้างบนจนเสียงดังครืดคราด วันนี้ช่วงเช้าจนถึงเที่ยงนั้นเด็กที่ประจำร้านเขาไม่อยู่เพราะมีธุระที่ต้องสะสางเขารับรู้เรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อหัวค่ำความกระชั้นชิดที่ดันมาบอกเวลานั้น ทำให้เขาอดติเตียนอีกฝ่ายเสียไม่ได้ แต่เอาเถอะเอาเป็นว่าวันนี้มีแค่ไอ้โซนกับผม อีกอย่างงานเองก็ลดปริมาณลงเนื่องจากสภาพของผมไม่สามารถรับงานสักได้ในตอนนี้ หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลเขาก็นึกขึ้นได้และวุ่นวายอยู่กับการติดต่อบอกลูกค้าที่นัดสักเอาไว้ ดีที่คิวใกล้ๆถึงนั้นเข้าใจและยอมเลื่อนวันออกไปอีกนิด"สวัสดีครับตาสวย" "เฮ้ย!!??" เสียงทักทายทำให้เขาหันไปมองก่อนจะตกใจเมื่อเห็นคิงในชุดสูทสีน้ำเงินเข้ม (แต่งตัวดูดีเห๊ะ ว่าแต่มาไงว่ะเนี่ย??)ดวงตาข้างซ้ายนั้นฉายความประหลาดใจก่อนจะหันไปมองรอบบริเวณ และกลับมาสำรวจชายหนุ่มตรงหน้าขึ้นลงคิงเผยรอยยิ้มเมื่อเห็นท่าทางดูตลกขบขันคิดไม่ผิดที่ตัวเองอุตส่าห์ลงทุนตื่นเช้าออกจากคอนโด ก่อนชูถุงใส่น้ำเต้าหู้และปาท่องโก๋ให้อีกคน"กินไหมครับ?" "ห๊ะ?"
Last Updated : 2025-01-11คิงพ่ายควีน ตอนที่ 13 เป็นห่วง
"หุ้นดัชนีตอนนี้แม้จะอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานแต่เมื่อ2วันก่อนหุ้นนั้นอยู่ๆก็วิ่งขึ้นลงไม่หยุดนิ่งเลยครับ ผมเลยเอามาแจ้งกับทุกท่านถึงความเสี่ยงและไม่แน่นอนตอนนี้.. "เสียงของหัวหน้าแผนกบัญชีดังกังวานไปทั่วทั้งห้องประชุมตอนนี้ทั้งห้องมีแค่แสงจากหน้าจอ ที่ฉายภาพตารางหุ้นให้เห็นโดยทั่วกัน คิงจ้องมองและหัวนั้นก็คิดพิจารณาถึงความเป็นไปได้นั้นด้วย เลขหุ้นวิ่งขึ้นลงแบบนี้คือความเสี่ยงที่จะปล่อยไปไม่ได้ ยังไงก็ต้องคอยเฝ้าระวังไว้อยู่เสมอในธุรกิจนั้นจะประมาทไม่ได้ ความประมาทและความไม่รอบคอบคือการฉุดดึงกิจการให้ล้มเหลว--.."ปิดประชุม วันนี้พอแค่นี้ก่อนครับ"เสียงพูดคุยและฝีเท้าทยอยลุกออกจากห้องหลังปิดการประชุมไปด้วยคำสั่งของประธานบริษัทให้ค่อยเฝ้าระวังเลขหุ้น แม้การเปลี่ยนแปลงเพียงน้อยก็ไม่ควรละเลยเป็นอันขาด รวมถึงการจัดการเรื่องอื่นที่ถูกนำเสนอด้วย"เฮ้อ~" เสียงถอนหายใจด้วยความเหนื่อย มือแกร่งรูดเนกไทคลายลงเล็กน้อย แผ่นหลังทิ้งตัวพิงกับเก้าอี้นั่ง ลินนาถือเอกสารมองน้องชายตัวเองเล็กน้อยที่แผ่หลาอย่างหมดสภาพ ถ้าเป็นปกติเธอคงจะต่อว่ากับท่าทางไม่สมกับประธานแบบนั้น--แต่คราวนี้เธอเข้าใจที่คิงหมดแรงแบบนี้เพ
Last Updated : 2025-01-11คิงพ่ายควีน ตอนที่ 14 เผลอชวนเข้าห้อง
"เฮ้อ"คิงผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งใจที่คนตรงหน้าเขาไม่เป็นอะไรเหมือนที่เขากังวลฟาร์ตกใจที่อีกฝ่ายมาหาแบบไม่ทันตั้งตัวอีกแล้ว แต่ใจหนึ่งก็แอบใจเต้นเล็กน้อย ต่อให้เขาหายไปเงียบๆ คิงไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงด้วยซ้ำ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนิมันควรจะเป็นแบบนั้นแท้ๆ แต่ไม่เลยการที่ฟาร์ไม่รับโทรศัพท์ทำให้อีกคนคิดไปไกล ดูจากท่าทางที่รีบร้อนแบบนี้ทิ้งงานมาแน่ๆ(ไม่น่าเลยไอ้ฟาร์เอ๊ย)(กูทำอะไรลงไปว่ะเนี่ย)คิงเองก็คิดไม่ต่างกันตอนที่หายตื่นตระหนกแล้ว เริ่มรู้สึกอายที่อยู่ๆตัวเองมาหาคนตาสวยแบบนี้ อีกฝ่ายจะคิดว่าเขาแปลกไหมนะ?"ขะ..เข้ามาก่อนสิคุณ"ฟาร์ทำตัวไม่ถูกที่อยู่ๆอีกคนก็โผล่มา ไม่รู้จะทำไงเผลอชวนเข้ามาในห้อง แทนที่จะชวนลงไปข้างล่าง แต่ลงไปด้านล่างคงคุยไม่สะดวกเพราะมีลูกค้าอยู่"อะ ครับ.."คิงก็ก้าวเดินเข้าห้องตามคำเชิญของฟาร์แบบกล้าๆกลัวๆ ฟาร์เดินไปที่ตู้เย็นหลังจากปล่อยให้คิงนั่งรอบนโซฟาตัวเล็กๆ เสียงน้ำในขวดไหลใส่แก้วท่ามกลางความเงียบสงบ "อ๊ะ!!"ฟาร์เดินกลับมาหาพร้อมแก้วน้ำในมือยื่นส่งให้ "ขอบคุณครับ"คิงรับมันมาประคองก่อนจะยกกระดกกลืนกินความชุ่มชื้นจนหมด ความร้อนและความเหนื่อยก่อนหน้าราวกับได้รั
Last Updated : 2025-01-11คิงพ่ายควีน ตอนที่ 15 ตาสวยทนไม่ไหว NC20++
"หื่อ..คุณ..ผมขอโทษ"คิงมองอีกคนที่โกยเอาอากาศเข้าไป เนื่องจากจูบเมื่อกี้อาจจะทำให้หายใจไม่ทัน"-"ฟาร์มองคิงนิ่งๆ"โกรธเหรอ? ""-"//ส่ายหน้า ฟาร์กำลังมองริมฝีปากหนาที่เข้ามาผสมผสานกับปากของเขาเมื่อกี้ต่างหาก รู้สึกติดใจอยากสัมผัสมันอีกครั้ง"ทำไมมองผมแบบนั้น""จุ๊ฟ อื่อ"ฟาร์ไม่ได้ตอบ แต่โน้มใบหน้าจนริมฝีปากเข้าไปจูบคิงอีกครั้ง แต่โดนมือแกร่งประคองกรอบหน้าและผละออกห่างอย่างเบามือ"ตาสวย คุณยังไม่หายดี"สีหน้าแววตาแสดงความเป็นห่วง"ไม่ได้เอาหน้าทำ"ฟาร์พูดออกมาอย่างดื้อรั้น".. คุณเครื่องติดเหรอครับ? " ใบหน้าหล่อยิ้มโน้มหน้าเข้าใกล้อีกครั้งพูดด้วยเสียงกระซิบ"-"//แววตาเป็นประกายพยักหน้าหงึกหงักเป็นคำตอบ"งั้นผมจะพยายามเบามือนะครับ.."ฟาร์ไม่รอให้อีกฝ่ายเริ่ม โน้มหน้าไปซุกไซร้ที่คอขาวมือสองข้างค่อยๆ ถอดเสื้อสูทตัวนอกราคาแพงออก ตามด้วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวด้านใน ปากสวยพรหมจูบไล่ลงมาถึงแผ่นอกกว้าง"ผมทำรอยได้ไหม..? "คนตาสวยช้อนมองใบหน้าคม"ตามใจคุณเลย ร่างกายนี้แทบจะเป็นของคุณอยู่แล้วตาสวย"คนตัวใหญ่ไม่พูดเปล่าช้อนสายตาหลุบต่ำลงมองผสานกัน มือช้อนเข้ากลุ่มปอยผมด้านหลังขยุ้มมืออย่างอ่อนโยน"ซี๊
Last Updated : 2025-01-11คิงพ่ายควีน ตอนที่ 16 ยอมเสี่ยง
คิงตื่นมาด้วยความเพลียท่ามกลางความมืด อีกคนก็หลับในอ้อมกอดของเขาหน้าซบอกอย่างแนบแน่น"-"คิงพยายามถอดแขนออกจากฟาร์ที่นอนหนุนแขนเขาอยู่ด้วยความเงียบและเบา เขาลังเลที่จะเปิดไฟให้สว่างเพราะอีกคนยังหลับอยู่ สุดท้ายก็ต้องเดินไปเปิดสวิตช์ไฟเพราะเขาหาเสื้อผ้าไม่เจอ"อื่อ~ คุณจะกลับแล้วเหรอ"ฟาร์ยันตัวลุกขึ้นนั่งด้วยอาการที่ดูเหนื่อยอิดโรย"ตื่นจนได้ // ขอโทษที่ทำให้คุณตื่นครับ""ไม่เป็นไรครับ""-""อ๊ะ! ผมไปส่งครับ"ฟาร์กำลังขยับตัวลุกออกจากเตียงนอน"ไม่เป็นไรครับ ตาสวยนอนต่อเถอะ ดูท่าน่าจะลุกไม่ไหว""อะ..อืม""ผมกลับแล้วนะครับ"คิงเดินไปหาฟาร์ที่เตียงโน้มหน้าเข้าใกล้มือทัดเกี่ยวผมตรงหู "~ฟอด~"คิงเอียงหน้าเข้าใกล้จมูกโด่งฝังลงตรงแก้มหอมฟอดใหญ่"อ๊ะ คุณ"ฟาร์สะดุ้งตกใจเอามือลูบแก้มตัวเอง"พักผ่อนเยอะๆครับ ตาสวยของเฮีย"คิงพูดจบก็เดินออกไป สายตามองแผ่นหลังยกยิ้มบางๆหน้าขึ้นแดงระเรื่อเขินอาย..."อ้าวเฮียคิง.. "โซนจ้องคนที่เดินลงบันไดออกมาจากห้อง เพื่อนสนิทเขา อีกฝ่ายมาตั้งแต่บ่ายตอนนี้ทุ่มหนึ่งแล้ว เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ชายหนุ่มใส่มาดูยับกว่าครั้งแรกที่เห็นจนเกินจำเป็น แขนแกร่งพาดสูทตัวนอกเอาไว้"อ๊ะ
Last Updated : 2025-01-11
Latest chapter
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 17 อยากเลี้ยงเด็กแถวนี้
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปช่วงเช้าของวัน ชายหนุ่มขับรถคันหรูเข้าจอดอย่างรวดเร็ว เดินเข้ามาในร้านสักด้วยความสดใสอารมณ์ดี"สวัสดีครับเฮียคิง"โซนเห็นคนตัวใหญ่ที่คุ้นเคยเดินเข้ามาในร้านอดที่จะทักทายไม่ได้"ครับ..""รู้สึกว่าช่วงนี้เฮียจะมาที่ร้านบ่อยกว่าปกตินะครับ""เฮียทำเพื่อนเราเจ็บนิ ต้องดูแลรับผิดชอบเขาสิ"ยิ้มรับ"เหรอครับ แล้ววันนี้ที่มาเพราะ…? "โซนเลิกคิ้วถามก่อนจะเว้นช่วงให้ตอบ"มารับเพื่อนเราไปโรงพยาบาลหมอนัดไว้""?? ""แต่ฟาร์พึ่งนั่งแท็กซี่ออกไปเมื่อกี้"ชี้นิ้วออกไปด้านนอก"เฮียบอกว่าจะมารับ? "หน้าของชายหนุ่มสับสนเล็กน้อย โซนขยายความเล็กน้อยเมื่อหัวคิ้วที่ขมวดลง"มันคงไม่อยากรบกวนเฮียละมั้ง ขนาดผมจะขับรถพาไปมันยังปฏิเสธเลยครับ""งั้นเฮียไปก่อนนะ แล้วค่อยคุยกัน--"พอคิงรับรู้ว่าอีกฝ่ายแอบไปหาหมอเองจึงรีบหมุนตัวเดินออกจากร้านทันใด--"อะอ้าว? ยังไม่ทันได้ถามอะไรเลย"ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมากโซนไม่ทันได้พูดต่อ อีกฝ่ายเดินริ้วออกไปแล้ว (จะเป็นห่วงอะไรขนาดนั้นว่ะ แฟนก็ไม่ใช่ หรือว่าใช่//โซนเถียงกับตัวในใจ).....โรงพยาบาลxxxxx"ตัวนี้เป็นยาทานหลังอาหารนะครับ 2เม็ดหลังอาหารเช้า กลางวัน เย็น.."
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 16 ยอมเสี่ยง
คิงตื่นมาด้วยความเพลียท่ามกลางความมืด อีกคนก็หลับในอ้อมกอดของเขาหน้าซบอกอย่างแนบแน่น"-"คิงพยายามถอดแขนออกจากฟาร์ที่นอนหนุนแขนเขาอยู่ด้วยความเงียบและเบา เขาลังเลที่จะเปิดไฟให้สว่างเพราะอีกคนยังหลับอยู่ สุดท้ายก็ต้องเดินไปเปิดสวิตช์ไฟเพราะเขาหาเสื้อผ้าไม่เจอ"อื่อ~ คุณจะกลับแล้วเหรอ"ฟาร์ยันตัวลุกขึ้นนั่งด้วยอาการที่ดูเหนื่อยอิดโรย"ตื่นจนได้ // ขอโทษที่ทำให้คุณตื่นครับ""ไม่เป็นไรครับ""-""อ๊ะ! ผมไปส่งครับ"ฟาร์กำลังขยับตัวลุกออกจากเตียงนอน"ไม่เป็นไรครับ ตาสวยนอนต่อเถอะ ดูท่าน่าจะลุกไม่ไหว""อะ..อืม""ผมกลับแล้วนะครับ"คิงเดินไปหาฟาร์ที่เตียงโน้มหน้าเข้าใกล้มือทัดเกี่ยวผมตรงหู "~ฟอด~"คิงเอียงหน้าเข้าใกล้จมูกโด่งฝังลงตรงแก้มหอมฟอดใหญ่"อ๊ะ คุณ"ฟาร์สะดุ้งตกใจเอามือลูบแก้มตัวเอง"พักผ่อนเยอะๆครับ ตาสวยของเฮีย"คิงพูดจบก็เดินออกไป สายตามองแผ่นหลังยกยิ้มบางๆหน้าขึ้นแดงระเรื่อเขินอาย..."อ้าวเฮียคิง.. "โซนจ้องคนที่เดินลงบันไดออกมาจากห้อง เพื่อนสนิทเขา อีกฝ่ายมาตั้งแต่บ่ายตอนนี้ทุ่มหนึ่งแล้ว เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ชายหนุ่มใส่มาดูยับกว่าครั้งแรกที่เห็นจนเกินจำเป็น แขนแกร่งพาดสูทตัวนอกเอาไว้"อ๊ะ
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 15 ตาสวยทนไม่ไหว NC20++
"หื่อ..คุณ..ผมขอโทษ"คิงมองอีกคนที่โกยเอาอากาศเข้าไป เนื่องจากจูบเมื่อกี้อาจจะทำให้หายใจไม่ทัน"-"ฟาร์มองคิงนิ่งๆ"โกรธเหรอ? ""-"//ส่ายหน้า ฟาร์กำลังมองริมฝีปากหนาที่เข้ามาผสมผสานกับปากของเขาเมื่อกี้ต่างหาก รู้สึกติดใจอยากสัมผัสมันอีกครั้ง"ทำไมมองผมแบบนั้น""จุ๊ฟ อื่อ"ฟาร์ไม่ได้ตอบ แต่โน้มใบหน้าจนริมฝีปากเข้าไปจูบคิงอีกครั้ง แต่โดนมือแกร่งประคองกรอบหน้าและผละออกห่างอย่างเบามือ"ตาสวย คุณยังไม่หายดี"สีหน้าแววตาแสดงความเป็นห่วง"ไม่ได้เอาหน้าทำ"ฟาร์พูดออกมาอย่างดื้อรั้น".. คุณเครื่องติดเหรอครับ? " ใบหน้าหล่อยิ้มโน้มหน้าเข้าใกล้อีกครั้งพูดด้วยเสียงกระซิบ"-"//แววตาเป็นประกายพยักหน้าหงึกหงักเป็นคำตอบ"งั้นผมจะพยายามเบามือนะครับ.."ฟาร์ไม่รอให้อีกฝ่ายเริ่ม โน้มหน้าไปซุกไซร้ที่คอขาวมือสองข้างค่อยๆ ถอดเสื้อสูทตัวนอกราคาแพงออก ตามด้วยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวด้านใน ปากสวยพรหมจูบไล่ลงมาถึงแผ่นอกกว้าง"ผมทำรอยได้ไหม..? "คนตาสวยช้อนมองใบหน้าคม"ตามใจคุณเลย ร่างกายนี้แทบจะเป็นของคุณอยู่แล้วตาสวย"คนตัวใหญ่ไม่พูดเปล่าช้อนสายตาหลุบต่ำลงมองผสานกัน มือช้อนเข้ากลุ่มปอยผมด้านหลังขยุ้มมืออย่างอ่อนโยน"ซี๊
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 14 เผลอชวนเข้าห้อง
"เฮ้อ"คิงผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งใจที่คนตรงหน้าเขาไม่เป็นอะไรเหมือนที่เขากังวลฟาร์ตกใจที่อีกฝ่ายมาหาแบบไม่ทันตั้งตัวอีกแล้ว แต่ใจหนึ่งก็แอบใจเต้นเล็กน้อย ต่อให้เขาหายไปเงียบๆ คิงไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงด้วยซ้ำ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนิมันควรจะเป็นแบบนั้นแท้ๆ แต่ไม่เลยการที่ฟาร์ไม่รับโทรศัพท์ทำให้อีกคนคิดไปไกล ดูจากท่าทางที่รีบร้อนแบบนี้ทิ้งงานมาแน่ๆ(ไม่น่าเลยไอ้ฟาร์เอ๊ย)(กูทำอะไรลงไปว่ะเนี่ย)คิงเองก็คิดไม่ต่างกันตอนที่หายตื่นตระหนกแล้ว เริ่มรู้สึกอายที่อยู่ๆตัวเองมาหาคนตาสวยแบบนี้ อีกฝ่ายจะคิดว่าเขาแปลกไหมนะ?"ขะ..เข้ามาก่อนสิคุณ"ฟาร์ทำตัวไม่ถูกที่อยู่ๆอีกคนก็โผล่มา ไม่รู้จะทำไงเผลอชวนเข้ามาในห้อง แทนที่จะชวนลงไปข้างล่าง แต่ลงไปด้านล่างคงคุยไม่สะดวกเพราะมีลูกค้าอยู่"อะ ครับ.."คิงก็ก้าวเดินเข้าห้องตามคำเชิญของฟาร์แบบกล้าๆกลัวๆ ฟาร์เดินไปที่ตู้เย็นหลังจากปล่อยให้คิงนั่งรอบนโซฟาตัวเล็กๆ เสียงน้ำในขวดไหลใส่แก้วท่ามกลางความเงียบสงบ "อ๊ะ!!"ฟาร์เดินกลับมาหาพร้อมแก้วน้ำในมือยื่นส่งให้ "ขอบคุณครับ"คิงรับมันมาประคองก่อนจะยกกระดกกลืนกินความชุ่มชื้นจนหมด ความร้อนและความเหนื่อยก่อนหน้าราวกับได้รั
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 13 เป็นห่วง
"หุ้นดัชนีตอนนี้แม้จะอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานแต่เมื่อ2วันก่อนหุ้นนั้นอยู่ๆก็วิ่งขึ้นลงไม่หยุดนิ่งเลยครับ ผมเลยเอามาแจ้งกับทุกท่านถึงความเสี่ยงและไม่แน่นอนตอนนี้.. "เสียงของหัวหน้าแผนกบัญชีดังกังวานไปทั่วทั้งห้องประชุมตอนนี้ทั้งห้องมีแค่แสงจากหน้าจอ ที่ฉายภาพตารางหุ้นให้เห็นโดยทั่วกัน คิงจ้องมองและหัวนั้นก็คิดพิจารณาถึงความเป็นไปได้นั้นด้วย เลขหุ้นวิ่งขึ้นลงแบบนี้คือความเสี่ยงที่จะปล่อยไปไม่ได้ ยังไงก็ต้องคอยเฝ้าระวังไว้อยู่เสมอในธุรกิจนั้นจะประมาทไม่ได้ ความประมาทและความไม่รอบคอบคือการฉุดดึงกิจการให้ล้มเหลว--.."ปิดประชุม วันนี้พอแค่นี้ก่อนครับ"เสียงพูดคุยและฝีเท้าทยอยลุกออกจากห้องหลังปิดการประชุมไปด้วยคำสั่งของประธานบริษัทให้ค่อยเฝ้าระวังเลขหุ้น แม้การเปลี่ยนแปลงเพียงน้อยก็ไม่ควรละเลยเป็นอันขาด รวมถึงการจัดการเรื่องอื่นที่ถูกนำเสนอด้วย"เฮ้อ~" เสียงถอนหายใจด้วยความเหนื่อย มือแกร่งรูดเนกไทคลายลงเล็กน้อย แผ่นหลังทิ้งตัวพิงกับเก้าอี้นั่ง ลินนาถือเอกสารมองน้องชายตัวเองเล็กน้อยที่แผ่หลาอย่างหมดสภาพ ถ้าเป็นปกติเธอคงจะต่อว่ากับท่าทางไม่สมกับประธานแบบนั้น--แต่คราวนี้เธอเข้าใจที่คิงหมดแรงแบบนี้เพ
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 12 คิดว่าเป็นพนักงานบริษัท
6 โมงเช้าร้านสักแถวนั้น เปิดให้บริการแล้ว ทั้งๆที่ธุรกิจแบบนี้มันไม่จำเป็นต้องเปิดเช้าก็ได้แต่ฟาร์ก็ยังเปิดเวลานี้ตลอด..เขาไขประตูบานพับดันขึ้นข้างบนจนเสียงดังครืดคราด วันนี้ช่วงเช้าจนถึงเที่ยงนั้นเด็กที่ประจำร้านเขาไม่อยู่เพราะมีธุระที่ต้องสะสางเขารับรู้เรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อหัวค่ำความกระชั้นชิดที่ดันมาบอกเวลานั้น ทำให้เขาอดติเตียนอีกฝ่ายเสียไม่ได้ แต่เอาเถอะเอาเป็นว่าวันนี้มีแค่ไอ้โซนกับผม อีกอย่างงานเองก็ลดปริมาณลงเนื่องจากสภาพของผมไม่สามารถรับงานสักได้ในตอนนี้ หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลเขาก็นึกขึ้นได้และวุ่นวายอยู่กับการติดต่อบอกลูกค้าที่นัดสักเอาไว้ ดีที่คิวใกล้ๆถึงนั้นเข้าใจและยอมเลื่อนวันออกไปอีกนิด"สวัสดีครับตาสวย" "เฮ้ย!!??" เสียงทักทายทำให้เขาหันไปมองก่อนจะตกใจเมื่อเห็นคิงในชุดสูทสีน้ำเงินเข้ม (แต่งตัวดูดีเห๊ะ ว่าแต่มาไงว่ะเนี่ย??)ดวงตาข้างซ้ายนั้นฉายความประหลาดใจก่อนจะหันไปมองรอบบริเวณ และกลับมาสำรวจชายหนุ่มตรงหน้าขึ้นลงคิงเผยรอยยิ้มเมื่อเห็นท่าทางดูตลกขบขันคิดไม่ผิดที่ตัวเองอุตส่าห์ลงทุนตื่นเช้าออกจากคอนโด ก่อนชูถุงใส่น้ำเต้าหู้และปาท่องโก๋ให้อีกคน"กินไหมครับ?" "ห๊ะ?"
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 11 รู้สึกผิด
"ผมขอโทษครับ...ตาสวยๆ ของคุณต้องเป็นแบบนี้"น้ำเสียงรู้สึกผิดคิงสงสารคนที่อยู่ๆตรงหน้าต้องมาเจ็บตัวเพราะเขา แม้ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกจะห้ามก็ไม่ทันแล้ว ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก โกรธตัวเองมากที่ทำได้เพียงมองดูอีกคนโดนกระทำทั้งที่ไม่ได้รู้เรื่องด้วยเลย ถึงฟาร์จะเป็นผู้ชายที่ดูแข็งแรงตัวเล็กกว่าเขาหน่อยเดียวแต่ก็ไม่สมควรที่จะมาเจอแบบนี้ ถ้าเสร็จจากนี่เขาต้องจัดการกับนัทเด็กในอาณัติของเขาให้เด็ดขาด"เอ่อ เดี๋ยวก็คงดีขึ้นไม่เป็นไรหรอกคุณ""หน้ายังแสบร้อนอยู่ไหม"แววตาเศร้าน้ำเสียงอ่อนลงกว่าปกติ"อื่อ"ฟาร์พยักหน้าเพียงเล็กน้อย"ตาสวย""อยู่ใกล้กันแค่นี้จะเรียกทำไม"ฟาร์ตอนแรกรู้สึกแปลกๆ ที่อีกฝ่ายเรียกตัวเองด้วยคำนี้ แต่ตอนนี้เริ่มจะชินแล้ว อย่าเรียกอะไรก็เรียกไปเถอะ"ขอโทษ""อ๊ะ!!..บทจะเศร้าก็เหมือนหมาหงอยเลย บอกแล้วนิเดี๋ยวก็หาย""ผมทำให้คุณต้องเจ็บตัว""สรุปใครต้องเป็นปลอบเนี่ย"ฟาร์ไม่เคยเห็นคิงเป็นแบบนี้เลย พูดน้อยเสียงเรียบเศร้าๆ หน้าหงอยๆ ถึงเขาจะเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งก็พอดูออกว่าอีกฝ่ายเป็นยังไง ปกติอารมณ์ดีกระดี๊กระด๊าพูดจากวนตีนใบหน้าจะมีรอยยิ้มตลอดเวลา"-""หัดเลี้ยงดงเลี้ยงเด็ก เป็นไง.."
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 10 โมโห
"ฟาร์เป็นอะไรมากไหม"คิงลนลานไปหาฟาร์ทันทีเพื่อเช็กดูว่าอีกคนเป็นอะไรมากหรือเปล่า ผู้คนและพนักงานที่สังเกตการณ์อยู่นั้นบางคนตกใจจนเผลอกรีดร้องกับเหตุการณ์รุนแรงที่เกิดขึ้น "ทำอะไร!? ห๊ะ!! "ความโกรธของคิงแล่นปะทุฉับพลัน หันหน้าไปตะคอกกับผู้กระทำ–" !! " ความโกรธที่ฉายชัดบนใบหน้าทำให้นัทผงะ เผลอกลัวไปเล็กน้อยเฮียคิงไม่เคยตะคอกเขาสักครั้ง นี้ก็เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นพอรู้ว่าต้นเหตุมันมาจากคนที่ทรุดตัวกอบกุมใบหน้าภายใต้อ้อมแขนนั้น จากความหวาดเกรงก็กลายเป็นความโกรธกริ้วขึ้นมา"ทำไมล่ะครับ!? ทำไมนัทจะทำมันไม่ได้ ก็มันสะเหล่อมายุ่งกับเฮียคิงเองนิ!!"ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวไปด้วยแรงริษยา ตวัดตามองไปที่ฟาร์"นัท!!" คิงผละออกจากฟาร์ตรงเข้าไปหาเด็กใต้อาณัติ การกระทำครั้งนี้แสดงให้เขาเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นยังไง มือคว้าหมับบีบกรามเล็กแน่นด้วยความโมโหตามแรงผู้กระทำคิงลดเสียงจนได้ยินกันแค่สองคนอาจเพราะไม่อยากให้คนอื่นรับรู้--หรือแค่อยากจะย้ำเตือนแค่กับตัวนัทเอง"ฟังนะ ต่อให้กูจะควงใคร จะมีใครแล้วมันทำไม? มึงเป็นแค่เด็กกูตามสัญญาก็บอกมึงชัดแล้วนิ ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวกับชีวิตกู มึงก็จะได้อยู่สบายๆมีเงินใช้มีเงิน
คิงพ่ายควีน ตอนที่ 9 เกิดเรื่องจนได้
"ไม่อยากเจอ โว๊ย!!"ฟาร์เดินนำหน้าไปหันหลังมาคุยกับคนพี่"ฮ่า ฮ่า"คิงหัวเราะร่าออกมาอยากพอใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายดูหงุดหงิดมันน่ารักในสายตาเขาคิงเมื่อเห็นอีกฝ่ายกำลังจะเดินห่างออกไปเผลอนึกอะไรขึ้นได้"เดี๋ยวดิคุณ.." คิงเดินก้าวสับขาเร็วคว้าหมับจับข้อมือฟาร์รั้งอีกคนเอาไว้ก่อน"อะไรอีก!? "ฟาร์กระฟัดกระเฟียด หันหน้ามาตวัดตามองคิงด้วยความโมโหร้ายถ้าอีกคนรั้งเขาด้วยเหตุผลบ้าๆอีก เขาจะต่อยหน้าแม่ง--"!! " คิงผงะเล็กน้อยเมื่อถูกฟาร์แสดงออกว่าไม่ชอบใจมากขนาดไหนแต่ก็ไม่ได้ปล่อยข้อมือ กลัวอีกคนจะหนีหายไปเสียก่อนจะได้พูด (กูจะโดนแมวข่วนหน้าไหมว่ะ?)"กินข้าวกับผมไหม? "คนตัวใหญ่ส่งยิ้มเชิญชวน"ไม่.."แต่ก็ถูกฟาร์ตอกกลับอย่างชัดถ้อยชัดคำ"กินสินะ โอเคงั้นไปกันเถอะ~~" คิงยิ้มร่าเมินคำปฏิเสธของแมวน้อยอย่างสมบูรณ์แบบและจับลากฟาร์ไป--"คุณชอบกินอะไรเหรอ? ชาบูไหม? ""ไม่เว้ยยยย! ไม่กินนนน! "ฟาร์พยายามขืนตัวตามแรงลากจูงของคิง แต่กับไม่เป็นผล แม่ง! แรงเยอะจังว่ะ--"ปล่อยสิโว้ยยยยยย!""ชาบูเนอะ~~"คนตัวใหญ่พูดเองเออเอง ไม่บ่อยให้แมวน้อยปฏิเสธ พลางจับลากจนถึงร้านอาหาร ท่ามกลางสายตาของคนในห้างที่หันมามองตลอดทาง..
