Semua Bab ยั่ว: Bab 21 - Bab 30

“หึ คุณก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่นี่คะ คุณก็ต้องการแค่ร่างกายของฉัน”นิราพูดจบก็ดึงเสื้อของเสือแรงๆ จนกระดุมขาดเกือบหมด ชอบใช่ไหมร่างกายของเธอ ในเมื่ออยากได้เธอก็จะให้ แต่สิ่งเดียวที่เขาจะไม่ได้ คือหัวใจเธอ“อืม เธอก็มีดีแค่นั้นแหละ อย่างอื่นก็งั้นๆ แถมยังโคตรน่าเบื่อ” เสือมองเธอด้วยสายตาว่างเปล่า ต่างจากคนฟังที่รู้สึกเจ็บจนจุก ก่อนที่หยาดน้ำสีใสจะกลิ้งหล่นลงมาอย่างห้ามไว้ไม่ทัน“งั้นลองเอากับผู้หญิงน่าเบื่อดูแล้วกันค่ะ เผื่อมันทำให้หัวใจด้านๆ ของคุณเสือมีความรู้สึกเหมือนคนอื่นบ้าง” พูดจบนิราก็ก้มลงไปจูบปากเสือทั้งที่น้ำตานองหน้ากลับมาครั้งนี้ เธอคงอยู่ได้แค่สามเดือนตามสัญญานั่น ทั้งที่ตั้งใจไว้ว่าจะอยู่ที่นี่สองปี แต่ก็ดีเหมือนกัน เงินนั่นคงพอใช้หนี้ก้อนโตได้ และคงเหลือให้เธอกับแม่ใช้ชีวิตในบั้นปลายด้วยกันได้ เหนื่อยแล้วกับการที่ต้องอยู่อย่างอ้างว้างในเมืองใหญ่แห่งนี้นิราไม่อยากทำแบบนี้ แต่มันคงเป็นทางเดียว ที่เธอจะพาตัวเองกลับไปหาแม่ได้เร็วขึ้น แม้วิธีมันจะน่ารังเกียจในสายตาของเสือก็ตาม“อืม” เสือครางอื้ออึงในลำคอเพราะจูบของเธอ แม้มันจะไม่ต่างจากคืนนั้นเท่าไหร่ แต่มันก็อ่อนโยนมาก แม้บา

“คุณเสือ ชอบแบบนี้ไหมคะ?” นิราส่งสายตายั่วยวนไปให้เสือที่มองมานิ่งๆ ทั้งยังขยับมือที่กอบกุมหน้าอกตัวเอง ยกสะโพกส่ายไปมารับกับจังหวะของเขาด้วย“ร่านจัง” เสือมองภาพนั้นอย่างเฉยชา รู้สึกไม่ชอบใจเลยที่เธอทำตัวแบบนี้ เขาชอบนิราคนเดิมมากกว่า“ก็จะได้อยู่กันได้ไงคะ” นิรายกยิ้มเหยียดหยันส่งกลับไป ขยับเอวแรงขึ้น เมื่อเสือสวนสะโพกเข้าหาเธอแรงๆอย่างโกรธเคือง“อืม ไม่นานหรอกนิรา เพราะฉันขี้เบื่อ” เสือพูดจบก็กระแทกเอวแรงๆ ปล่อยน้ำสีขุ่นเข้าร่างเธออย่างรีบร้อน รู้สึกหมดอารมณ์จะทำกับเธอขึ้นมาทันทีเมื่อเจอท่าทีแบบนั้น“ก็ดีค่ะ เพราะนิราก็เบื่อเซ็กส์จืดชืดของคุณเสือเหมือนกัน” นิราพูดจบก็ลุกจากแท่งเนื้อแข็งขืนนั่น ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำในสภาพที่เปลือยเปล่า“แม่งเอ้ย!”ปึง! เสือฟาดหมอนไปทางประตูห้องน้ำ ก่อนมันจะกระทบกับประตู แล้วลงไปกองอยู่บนพื้น หลังจากนิราปิดประตูลงแค่เสี้ยววินาที“ฮึก ฮือ”นิรานั่งร้องไห้เงียบๆ อยู่ในอ่างน้ำที่ว่างเปล่า เธอจะทำยังไงกับหัวใจช้ำๆของเธอดี อยากหนีกลับบ้านไปหาแม่ ทั้งที่เพิ่งกลับมา คิดถึงเหลือเกิน คิดถึงอ้อมกอดที่คอยปกป้องเธอมาทั้งชีวิต“อีกสามเดือนนะคะแม่ หนูจะกลับไปอ

เสือพานิรามาเลือกชุดที่ร้านประจำที่เคยพาสาวๆมา แม้ไม่อยากทำกับเธอเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ แต่มันก็เลี่ยงไม่ได้ และถ้าให้ย้อนกลับไป เขาคงไม่ผูกมัดใครไว้ด้วยเงื่อนไขแบบนั้น“วันนี้คุณเสือพาใครมาคะ” เจ้าของร้านพูดอย่างดีใจที่เห็นหน้าคุณเสือ ลูกค้ากระเป๋าหนักที่สุดของร้านเธอ ช่วงนี้เธอไม่ค่อยเห็นหน้าเขาเลย รวมทั้งคนที่เขาควงด้วยก็นึกว่าเสือคนนี้จะสิ้นลายซะแล้ว แต่คงจะไม่ใช่ เพราะวันนี้เขาก็ควงผู้หญิงเข้าร้านเธอเหมือนที่เคย“เมีย” เสือแกล้งผู้หญิงที่เดินดูเสื้อผ้า อย่างไม่สนใจเขาสักนิด สนใจกันบ้างเถอะแม่คุณ นี่พามาซื้อชุดนะ มันต้องมาวัดตัวก่อนไม่ใช่รึไง ไม่ใช่เดินเลือกเหมือนซื้อเสื้อผ้าตามตลอดนัดแถวบ้าน“คะ? เมีย คุณเสือแต่งงานแล้วเหรอคะ”เจ้าของร้านทำหน้าสงสัยถ้าเสือแบบเขาแต่งงานจริงๆ มันก็ต้องมีข่าวลงหน้าหนังสือพิมพ์บ้างสิ แต่นี่ทุกอย่างกลับเงียบสนิท มีเพียงข่าวที่เขายกเลิกงานหมั้นเท่านั้น ที่เป็นข่าวดังลงหน้าหนังสือพิมพ์เมื่อสองเดือนก่อน แต่มันก็หายไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน เพราะเขาคงปิดข่าวที่ส่งผลต่อธุรกิจด้วยตัวเอง“ยังครับ แต่คงอีกไม่นาน ดูแลดีๆหน่อยนะ อย่าให้ผมขายหน้า”เสือคิดว่าอีกไม่

“ก็ดี จะไปก็ไปเถอะ เสียเวลา” แม้น้ำเสียงจะกระด้างเย็นชา แต่แววตากลับวูบไหวเจือแววเสียใจ ก่อนมันจะจางหายไปอย่างรวดเร็ว เสือไม่คิดจะกลับไปรื้อฟื้นอดีต อดีตก็คืออดีต แม้จะเคยรู้สึกอะไร เขาก็ไม่กลับไปอีกแล้วจุ๊บ!“ดูแลตัวเองดีๆ นะคะเสือ อย่าโยนหัวใจตัวเองทิ้งอีกละ” มัลลิกาจุ๊บแก้มเสือเบาๆ ก่อนจะพูดเตือนสติ เธอรู้ว่าเสือรู้สึกกับเธอมากกว่าคนอื่น แต่เขาไม่เคยคิดจะกลับมาง้อเธอเลย เอาแต่ทำร้ายหัวใจตัวเองโดยไม่รู้ตัวสักนิด และเธอไม่อยากให้เขาทำแบบเดิมอีกนิรามองภาพนั้นเงียบๆ ก็ปกติไง คนเขาเคยหมั้นกัน จะเสียใจทำไม ผู้ชายคนนั้นก็แค่ผูกมัดเธอไว้ด้วยเงิน จะไปหลงรักเขาไม่ได้เด็ดขาด ต้องทำให้สามเดือนต่อจากนี้ เป็นนรกสำหรับเขาให้ได้นิราเดินออกไปจากงานเงียบๆ ไม่สนใจกลับเข้าไปในงานอีก รวมทั้งไม่สนใจเจ้านายที่พาเธอมาด้วย กล้าทิ้งเธอ เธอก็จะทิ้งเขาให้ดูงานอยู่คนเดียว ดูให้เยอะๆเลยนะคุณเสือ@คอนโด“ทำไมไม่รอ”เสือถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ หลังจากเปิดประตูเข้ามาในห้องได้สำเร็จ นิราทำเพียงแค่มอง แล้วก้มหน้ากลับไปฟัดพุงแมวอ้วนต่อเธอมาถึงก่อนตั้งนาน คุณเสือเพิ่งจะกลับมา ตอนนี้ก็ดึกมากๆแล้ว เขาพาเธอไปงานนั้นต

“ไม่เคยเห็นเสือมันว่างพาผู้หญิงมาเที่ยวสักครั้ง”อรุณที่นั่งเงียบตั้งแต่เห็นเสือเดินเข้ามาพูดขึ้นเบาๆ อย่างกลัวคนที่นั่งข้างๆ จะเสียใจ รู้ว่าเธอยังรักเสืออยู่ แม้วันนี้เธอจะเลือกเขาแทนเสืออดีตคู่หมั้น แต่เธอก็ยังไม่ลืมเสือสักที“คุณก็หัดทำตัวให้ว่าง แล้วพาฉันไปเที่ยวบ้างสิ ถ้าไม่นัดมา ก็คงไม่คิดจะมาเจอกันเลย” มัลลิกาไม่เข้าใจผู้ชายที่นั่งข้างๆ สักนิด ทำไมชอบทำให้ใบหน้าหล่อเหลาดูเศร้าหมองด้วย แค่เคยรักปะ ไม่ใช่ว่าจะเลิกรักไม่ได้ซะที่ไหน เสือก็เหมือนกันนั่นแหละ แต่ทุกอย่างมันก็ต้องใช้เวลา เธออยากขอเวลาลืมเสืออีกสักหน่อย“เหมือนคุณว่างอะมิล” อรุณก็ไม่ว่าง แต่คนที่ไม่ว่างเลยเป็นเธอมากกว่า ถ้าไม่ชวนมางานเปิดตัวรถของบริษัทเขา เธอก็คงไม่ยอมมานั่งให้เขามองหน้าอยู่แบบนี้หรอก“ที่รัก เรากลับกันเถอะ เหมือนจะเป็นก้างขวางคอเด็กๆ เข้าไปทุกวัน” มติภพ ท่านเป็นคนอารมณ์ดี ไม่รู้สึกอะไรถ้าลูกจะเลือกคนใหม่แทนเสือ แถมอรุณก็ดูท่าว่าจะจริงจังกับลูกสาวของท่านมากกว่าพ่อเสือร้ายนั่นซะอีก“คุณพ่อไม่ไปงานเปิดตัวรถของอรุณแล้วเหรอคะ” มัลลิกาถามบิดาที่จับมือภรรยาใหม่ลุกขึ้นยืน ทั้งที่ชวนเธอมางานเปิดตัวรถรุ่นใหม่ข