แชร์

ตอนที่ 30

เสือพานิรามาเดินดูสัตว์น้ำก่อน ตอนแรกว่าจะไม่พามาหรอก แต่ยัยคนที่ยืนดูปลาอย่างสนใจ เอาแต่โวยวาย ว่าถ้าหลอกเธอออกมาแล้ว ต้องพาเธอมาดูจนกว่าเธอจะพอใจ

“นี่คุณเสือ ฉันไม่อยากไปงานนั่นเลย”

นิราไม่มั่นใจ ไม่อยากไปงานสังคมของคนมีเงินเท่าไหร่ เธอรู้ตัวดีว่าไม่เหมาะกับงานแบบนั้นหรอก ไม่อยากทำให้เขาขายหน้า

“ทำไม กลัวรึไง” เขาอยากให้เธอเรียนรู้งานพวกนั้นไว้ เพราะมันมีประโยชน์ทั้งต่องานเลขา และหน้าที่ภรรยาเขาในอนาคต

ไม่รู้เขาหวังมากเกินไปรึเปล่า แต่ถ้าเป็นเธอ ชีวิตคู่อาจจะไปได้ดีก็ได้ เขาอายุ 30แล้ว และมันเหมาะที่จะสร้างครอบครัวกับใครสักคนแล้ว

ตอนแรกคิดว่าจะให้มัลลิกาเป็นภรรยา แต่เขากับเธอ มันเข้ากันไม่ได้ตั้งแต่ทีแรก เขาเหนื่อยที่จะต้องมานั่งเอาใจผู้หญิงแล้ว นิราไม่ได้เรียกร้องให้เขาเอาใจ มีแต่เขาที่อยากเอาใจเธอเอง

“กลัวสิ ฉันเป็นแค่เด็กที่คุณดูแล พาไปก็ขายหน้าคนเขาเปล่าๆ”

นิราไม่ได้หันไปมองเสือที่ยืนซ้อนหลังเธออยู่ เธอมองแค่ปลาตัวโตที่ว่ายไปมาในกระจกใส ปลาที่ว่ายวนไปมาเพื่อหาทางออกสู่ทะเลที่มันจากมา มันช่างเหมือนเธอที่อยากออกไปแต่ก็ออกไม่ได้

“อยากเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไหม”

เสือก้มลงสูดดมกลิ่นหอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status