บททั้งหมดของ เพทุบายร้ายรัก: บทที่ 41 - บทที่ 50

น่าแปลกที่จู่ ๆ ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาหายเงียบไปเลย ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขายังหมั่นโทรศัพท์มาคุย หรือไม่ก็ลงมาหาเธอที่ร้านแล้วชวนไปกินข้าว หรือชวนไปนั่นไปนี่ตลอด แต่หลายวันมานี้ อย่าว่าแต่โทรศัพท์เลย แม้กระทั่งข้อความก็ไม่มีสักประโยค จนเธออดสงสัยไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาหรือเปล่าพลอยพัดชาเคยคิดจะโทรศัพท์หาเขาหลายครั้งแต่ก็ติดที่ศักดิ์ศรียังค้ำคอ เพราะหากว่าการที่เขาไม่ติดต่อเธอเป็นเพราะเขาเบื่อจึงเลิกสนใจเธอแล้ว แล้วจู่ ๆ เธอเป็นฝ่ายติดต่อเขาไปก่อน เขาคงต้องคิดแน่นอนว่าเธอไปง้อเขา และยังตัดใจจากเขาไม่ขาด ดังนั้นในเมื่อเขาไม่โทร. มาเธอก็ไม่โทร. ไป และปล่อยให้เรื่องมันคาราคาซังอยู่อย่างนี้ธามไม่มายุ่งวุ่นวายแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน คราวนี้เธอคงตัดใจจริง ๆ สักที“ยายพลอย!”เสียงแหลมแต่ไม่ดังมากนักของนลินทรา ปลุกให้พลอยพัดชาตื่นจากภวังค์ หญิงสาวหันไปมองหน้าเพื่อนพลางเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัย นลินทราจึงถอนหายใจแล้วถามว่า“เป็นอะไรของแกวะ นี่เรียกตั้งหลายครั้งแล้วนะแต่แกไม่ได้ยิน ใจลอยไปไหนยะ” พูดถึงตรงนี้นลินทราก็หรี่ตามองอย่า

ตอนแรกเขาไม่อยากให้เรื่องนี้เป็นข่าวดังนัก แต่พอนึกถึงนิสัยของพลอยพัดชาที่ค่อนข้างมั่นใจในตัวเองสูง และไม่ใส่ใจกับเรื่องเล็กน้อยต่าง ๆ เขาก็นึกกังวลขึ้นมาว่าเธออาจจะไม่ยี่หระเรื่องนอนกับเขาแค่คืนเดียวก็เป็นได้ ดังนั้นเขาจึงต้องอาศัยนักข่าวบันเทิงช่วยเป็นกระบอกเสียงเพื่อกดดันเธอกลาย ๆ ให้ยอมรับรักจากเขาเสียและถ้าเป็นไปได้ หากเธอสามารถตั้งครรภ์ขึ้นมา นั่นจึงจะถือว่าแผนของเขาสำเร็จเกินความคาดหมายแล้ว เขาจะได้เป็นหนูตกถังข้าวสารโดยสมบูรณ์กวินภพก้าวเท้าให้เร็วขึ้นเมื่อเห็นแผ่นหลังของพลอยพัดชาอยู่เบื้องหน้า แต่แล้วชายหนุ่มก็ต้องหยุดชะงักเมื่อจู่ ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งโผล่เข้ามาโอบเอวประคองเธอเอาไว้พร้อมกับเรียกเชื่อเธออย่างสนิทสนม“พลอย! เป็นอะไรน่ะ อาการแพ้กำเริบรึเปล่าเนี่ย”หัวคิ้วของกวินภพขมวดมุ่น เมื่อเห็นพลอยพัดชาเกาะเอวของผู้ชายคนนั้นเช่นกัน หนำซ้ำยังเอนซบอีกฝ่ายไปทั้งตัวราวกับไว้เนื้อเชื่อใจ“พี่ธาม พลอยเวียนหัวจะอ้วก พื้นมันโคลงเคลงไปหมดเลย”กวินภพกำหมัดแน่นเมื่อรู้ว่าพลอยพัดชาก็รู้จักกับผู้ชายคนนั้น และดูท่าทางจะไม

นลินทราหน้าแดงก่ำเมื่อจินตวาตีเน้นที่คำว่าดูด ซึ่งไม่ต้องขยายความก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร“น้าจินนี่อะ”“แหม พูดแล้วก็เปรี้ยวปาก นี่ฉันไม่ได้ดูดบุรุษมานานแค่ไหนแล้วเนี่ย”จินตวาตีพูดพลางส่งสายตาให้หนุ่มผู้จัดการโรงแรมที่มาคอยดูแลความเรียบร้อยให้ในงาน“นิ้งได้ข่าวว่าเพิ่งชวนพี่เจสซี่กับเพื่อน ๆ ไปบาร์โฮสต์เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี่เองไม่ใช่หรือคะน้าจินนี่” นลินทราพูดเบา ๆ เพราะไม่อยากให้คนอื่นได้ยิน แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ใส่ใจนัก จินตวาตีหัวเราะคิกคักแล้วพูดเต็มเสียงว่า“อุ๊ยตาย! รู้กันด้วยหรือ แหม...หล่อนต้องลองสักครั้งนะยะ เพราะน้ากล้าพูดได้เลยว่าแซ่บทุกคน”นลินทรามองไปรอบตัวด้วยท่าทางเลิ่กลั่กเพราะกลัวคนอื่นได้ยิน ก่อนจะถอนหายใจแผ่วเมื่อไม่มีคนสนใจพวกตน“แล้วนี่น้าจินนี่จะไม่ลองโทรศัพท์ไปหายายพลอยบ้างหรือคะ”เธอไม่ค่อยอยากเชื่อเท่าไรว่าพลอยพัดชาจะยินดีขึ้นห้องไปกับธามจริง ๆ เพราะหากป่วยหรือเป็นไข้จริงจนต้องนอนพัก พลอยพัดชาน่าจะโทร. มาบอกตนหรือน้าจินนี่ก่อน ไม่

“ปากแข็ง เธออยากแต่งงานกับพี่ขนาดนั้นเลยหรือ”เขาเลิกคิ้วขึ้นราวกับคาดคั้น ทั้งที่ความจริงแล้วประโยคเมื่อครู่ต้องสลับตำแหน่งของสรรพนามกันถึงจะถูก เพราะตอนนี้คนที่อยากผูกมัดให้เธอมาแต่งงานด้วยคือเขาต่างหากอีกทั้งเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว คืนที่ผ่านมาเขาเองก็เอาเปรียบพลอยพัดชาไปตั้งมากมาย อย่างไรเสียเขาก็ต้องแต่งงานกับเธอให้ได้ ถ้าเธอไม่ยอมก็คงต้องหาวิธีมามัดมือชกเอาจนได้นั่นแหละ“เมื่อก่อนใช่ แต่ตอนนี้ไม่แล้ว และจะบอกอะไรให้นะ...” เธอพูดถึงตรงนี้ก็ยกมือขึ้นปิดปากแล้วมองไปรอบห้องอย่างลนลาน จากนั้นก็ลุกขึ้นวิ่งเข้าห้องน้ำไปเขาได้ยินเสียงโอ้กอ้ากดังออกมาจากห้องน้ำ จึงรู้ว่าพลอยพัดชาคงอาเจียนทุกอย่างออกมาจนหมดแน่ ซึ่งก็ดีแล้วเพราะเขาเชื่อว่าหลังจากนี้อาการของเธอจะดีขึ้นธามอมยิ้มพลางฮัมเพลงเบา ๆ ขณะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวจากตู้เสื้อผ้ามาคลุมท่อนล่างแทนการคลุมด้วยเสื้อคลุมอาบน้ำเพราะเขาจงใจให้พลอยพัดชาเห็นร่องรอยที่เธอทำไว้บนตัวเขาตอนแรกเขาคิดจะหยิบเสื้อผ้าของเธอเอามาวางไว้ให้บนเตียง แต่คิดไปคิดมา ให้หญิงสาวเห็นสภาพกระจัดกระจา

“พลอยเห็นรอยคิสมาร์กตรงนั้นของพี่แล้วใช่ไหมล่ะ นั่นแหละฝีมือพลอยทั้งนั้น” เขายิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมกับกดสะโพกลงมาจนจุดอ่อนไหวแนบชิดกันยิ่งกว่าเดิม“และพลอยก็เห็นรอยตรงแถว ๆ หน้าอกกับต้นขาพลอยแล้วใช่ไหมล่ะ นั่นน่ะฝีมือพี่”พลอยพัดชาเบิกตากว้าง ทันใดนั้น คำพูดของจินตวาตีก็ผุดขึ้นมาในหัวโดยอัตโนมัติ‘ของแบบนี้มันต้องทดลองใช้สินค้าย่ะ ถ้าของเขาดีแถมยังลีลาดีไม่น่าเบื่อก็คบต่อ แต่ถ้าหล่ออย่างเดียวแล้วเรื่องบนเตียงห่วยมันก็ไม่ไหวนะยะ แบบนั้นน่ะอย่าไปเสียเวลาทนคบ พวกหล่อนยังสาวยังแส้ จะมาบอกว่าเรื่องเซ็กซ์ไม่สำคัญนี่ฉันจะหัวเราะให้ อีพวกที่หย่ากันเลิกกันส่วนหนึ่งก็เพราะเซ็กซ์มันไปกันไม่ได้นี่แหละย่ะ’ความคิดซุกซนอย่างหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวของพลอยพัดชาทันที ถ้าจะมีอะไรกับใครสักคนเธอก็อยากมีกับคนที่ตนรัก และคน ๆ นั้นก็อยู่เบื้องหน้าเธอนี่แล้ว หญิงสาวไม่อยากหลอกตัวเองว่าไม่อยากลอง ทั้งที่ในใจโอนอ่อนตามเขาไปตั้งแต่เดินมานั่งอยู่ใกล้เขาบนเตียงในห้องสองต่อสองแต่ถ้าเธอยอมเขาง่ายเกินไป เขาจะหาว่าเธอแรดหรือเ