Lahat ng Kabanata ng เพทุบายร้ายรัก: Kabanata 51 - Kabanata 60

“เอ๊าไอ้นี่ ก็แกไม่ใช่คบอยู่กับหนูพลอยมาหลายปีแล้วรึ พ่อก็เห็นพวกแกสามวันดีสี่วันทะเลาะกันอยู่บ่อย ๆ แต่ก็ยังประคับประคองกันมาได้ตั้งนาน แกมันชอบดุน้อง แต่พอดุเขาเสร็จก็วิ่งโร่ไปง้อเขา เวลาแกได้ยินใครพูดชมหนูพลอยเหมือนจะเข้ามาจีบ แกก็กันท่าไม่ให้มายุ่งเพราะแกหวงน้อง แล้วเวลาแกสองคนทะเลาะกันงอนกันทีไร วันนั้นแกก็อารมณ์เสียไปทั้งวัน ใครก็เข้าหน้าไม่ติด ไอ้อาการที่พ่อว่ามาทั้งหมดนี้ แกอย่าบอกนะว่าพวกแกสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันน่ะ”ธามยิ้มเจื่อน จริงอย่างที่บิดาพูดไว้ทุกคำ ก่อนหน้านี้เขาเป็นแบบนั้นกับพลอยพัดชาจริง ๆ แต่ไม่เคยยอมรับ เขาเอาแต่บอกตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าว่ารักเธออย่างน้องสาวคนหนึ่ง เพราะอย่างไรเสียเธอก็สนิทกับธีรนาฏแต่ทุกครั้งที่มีปัญหากัน เขาไม่เคยอยู่อย่างเป็นสุขเลยสักครั้ง สุดท้ายต้องลงไปหาวิธีง้อเธอแบบแนบเนียน และพอง้อสำเร็จ เขาก็กลับเข้าสู่โหมดบ้างานตามปกติ วนเวียนไปมาอยู่อย่างนี้จนกระทั่งวันหนึ่งพลอยพัดชาประกาศต่อหน้าเขาว่าจะไม่มายุ่งกับเขาอีกต่อไป และเธอก็ทำจริงอย่างที่พูดไว้ ทำเอาเขาถึงกับนั่งไม่ติด สุดท้ายก็ต้องเป็นฝ่ายวิ่งตามเธอเสียเอง

พลอยพัดชารีบเดินไปปิดประตูห้องแล้วล็อกไว้ หญิงสาวเม้มปากกลั้นยิ้มขณะที่ลอบมองไปทางห้องน้ำที่ธามหายเข้าไปใส่เสื้อผ้า รู้สึกสะใจและสาแก่ใจไม่น้อยที่วันนี้ได้ถึงสองเด้ง นั่นคือได้สั่งสอนคู่อริตลอดกาลอย่างกนกลดา และได้ขึ้นเสียงใส่ธามอย่างผู้ที่อยู่เหนือกว่าด้วยเมื่อก่อนเขาชอบทำหน้าเคร่งขรึมใส่ หลายครั้งก็ชอบดุราวกับเธอทำความผิดร้ายแรง ทั้งยังชอบทำหน้าระอาเหมือนรำคาญ วันนี้แหละ เธอจะข่มเขาบ้าง เธอจะเอาคืนให้เขาหงอเป็นลูกแมวเชื่อง ๆ เลย คอยดู!ความรู้สึกเจ็บแสบบริเวณข้อมือที่เกิดจากกนกลดาใช้เล็บจิกลงไปนั้น ทำให้พลอยพัดชาได้แต่จิ๊จ๊ะคนเดียวอย่างไม่สบอารมณ์ ถ้าหากเป็นรอยขีดข่วนเล็กน้อยเธอจะไม่ว่าอะไรเลย แต่นี่เป็นรอยเล็บอย่างชัดเจน คนอื่นเห็นเข้าไม่ต้องเดาก็รู้แล้วกระมังว่าเธอไปตบตีกับหมาแมวที่ไหนมาเสียงปลดล็อกประตูห้องน้ำ ทำให้พลอยพัดชารีบหุบยิ้มแล้วตีหน้ายักษ์ทันที ธามเดินออกมาในชุดลำลองด้วยสีหน้าจืดเจื่อน หญิงสาวแกล้งทำเป็นมองเขานิ่ง ๆ ไม่ยินดียินร้ายกับท่าทีของเขา ชายหนุ่มจึงรีบเดินมานั่งข้าง ๆ“พี่นึกว่าพลอยจะมาพรุ่งนี้เสียอีก”

โชคชัยเห็นว่าเรื่องเริ่มเลยเถิดจึงเข้ามาแก้ไขสถานการณ์“เอาน่า เรื่องเข้าใจผิดกันทั้งนั้น เลิกแล้วต่อกันเถอะนะ”“แต่ผู้หญิงของเธอมาทำร้ายยายดาจนเลือดตกยางออก แบบนี้อาไม่ยอมนะ!”กฤษณ์โพล่งขึ้นมาอย่างเดือดดาล ตาจ้องเขม็งไปทางพลอยพัดชาอย่างกรุ่นโกรธอีกครั้ง ขณะที่ธามเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ แล้วมองหน้าอีกฝ่ายเหมือนไม่รู้สึกรู้สา“เรื่องเข้าใจผิดกันทั้งนั้นนี่ครับ ทำไงได้ จู่ ๆ คุณดาเขาก็เปิดประตูห้องเข้ามาโดยไม่มีการเคาะหรือบอกให้รู้ก่อน ผมเองก็อาบน้ำอยู่ แฟนผมเขาเห็นคนแปลกหน้าแอบเข้ามาในห้องดึก ๆ ดื่น ๆ ก็นึกว่าเป็นขโมย เลยลงไม้ลงมือหนักไปหน่อย ตอนแรกแฟนผมคิดจะไปแจ้งตำรวจแล้วด้วยซ้ำว่าห้องพักโดนบุกรุก ดีที่ผมออกจากห้องน้ำมาทันเวลาถึงได้เห็นว่าเป็นคุณดา ก็เลยไม่ได้แจ้งความน่ะครับ โอ๊ะจริงสิ ผมก็ลืมถามคุณดาไปเลยนะเนี่ยว่าแอบเข้าห้องผมกับแฟนทำไม”กฤษณ์โกรธจนหน้าสั่น เพราะธามพูดขึ้นมาอย่างนั้นก็หมายความว่ากนกลดาจงใจบุกรุกห้องพักโดยพลการ ซึ่งธามกับแฟนสาวมีสิทธิ์แจ้งความดำเนินคดีได้ และหากเขาจะเอาเรื่องกับแฟนส

ธามยิ้มมุมปาก ตอนแรกเขาคิดจะใช้เรื่องคีย์การ์ดมาจัดการกับพิษณุด้วยการยื่นหนังสือให้ฝ่ายบริหารทุกคนทราบว่าอีกฝ่ายทำผิดกฎร้ายแรง และไล่ออกให้พ้นจากบริษัทไป แต่วันนี้หลังจากที่ตรวจไซต์งานเสร็จเรียบร้อย เขาก็เปลี่ยนใจ เพราะคิดว่าการไล่ออกให้พ้นจากตำแหน่งดูจะลงโทษน้อยไปหน่อย“พี่คิดว่าไหน ๆ ก็จะเอาเรื่องเขาแล้วก็ต้องทำให้ถึงที่สุด การไล่ออกโทษมันเบาไปหน่อย เพราะแผนที่พี่วางเอาไว้น่ะนอกจากจะไล่ออกแล้ว ยังส่งพวกมันเข้าคุกและฟ้องร้องเรียกเงินค่าเสียหายได้อีกด้วย โทษฐานทุจริต”พลันนั้นเขานึกถึงสายตาคับแค้นของกฤษณ์ตอนที่มองพลอยพัดชาจึงอดเตือนเธอไม่ได้“พลอยต้องระวังตัวหน่อยนะ เพราะพี่ไม่รู้ว่าดากับพ่อของเขาจะมาเล่นงานพลอยรึเปล่า พ่อลูกคู่นี้น่ะเล่นงานคนอื่นมาเยอะ พี่ไม่อยากให้พลอยเป็นอะไร เพราะฉะนั้นพี่ว่าพลอยย้ายมาอยู่กับพี่ที่เพนต์เฮาส์เถอะ”“โน!”“ไม่คิดจะกลับไปตัดสินใจก่อนหรือ พี่เป็นห่วงพลอยจริง ๆ นะ”“อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่แล้วพี่น่ะ ทำมาเป็นพูดดี ไม่ต้องเลย ต่างคนต่างอยู่ไปนั่น

“ใกล้ถึงวันเกิดของเขาน่ะ แต่พี่ไม่รู้จะซื้ออะไรให้เขาดีก็เลยคิดว่าน่าจะซื้อแหวนให้สักวง”“แล้วพี่พัฒน์คิดว่าจะหมั้นกันเร็ว ๆ นี้รึเปล่าคะ หรือว่ายังไม่ได้กำหนด”พลอยพัดชาลองเลียบเคียงถาม เพราะจะได้เลือกสินค้าให้เขาได้ตรงตามความต้องการของอีกฝ่าย“ยังไม่ได้คิดเรื่องหมั้นเลย พี่เพิ่งคบกับเขาได้เดือนสองเดือนนี่เอง” สีหน้าของชายหนุ่มมีความขัดเขินอย่างเห็นได้ชัด“ถ้าอย่างนั้นพลอยแนะนำว่าเป็นต่างหูหรือสร้อยคอสร้อยข้อมืออะไรพวกนี้ดีกว่าไหมคะ เพราะว่าถ้าให้แหวนกัน คนรับอาจจะคิดว่านี่คือการขอหมั้นทางอ้อม”เธอแนะนำอย่างเป็นกลาง เพราะอย่างไรเสียการให้แหวนกันนั้น อาจทำให้อีกฝ่ายคิดว่าคนให้ต้องการหมั้นหมายก็เป็นได้จากที่ฟังเขาพูดมา ดูเหมือนรพีพัฒน์ยังไม่ได้คิดไปไกลถึงขั้นนั้นเพราะเพิ่งคบหากันได้ไม่นาน ซึ่งหากฝ่ายหญิงยังไม่ได้คิดถึงเรื่องหมั้นเช่นกัน แต่จู่ ๆ ฝ่ายชายก็ให้แหวนแทนใจ อาจทำให้อีกฝ่ายคิดว่าเขาต้องการผูกมัดทางอ้อม และสิ่งที่จะตามมาก็คือความอึดอัดถ้าหากเจ้าตัวยังไม่พร้อมพูดถึงเรื่องนี้&ldqu