Semua Bab เพทุบายร้ายรัก: Bab 71 - Bab 80

เขาโยนกระเป๋าเป้ที่ใส่เงินปึกใหญ่ไปไว้ด้านหลังซึ่งปวีณานั่งอยู่เพื่อให้เธอเก็บรวบรวมเงินสดเอาไว้ใช้สอยตอนที่ต้องหลบหนี เพราะคงไม่ดีแน่หากบัญชีของเขาต้องถูกอายัด ดังนั้นก่อนหน้านี้เขาจึงโอนเงินทั้งหมดของตนไปใส่ไว้ในบัญชีของปวีณา จากนั้นก็ไล่ถอนเงินสดออกมาเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่เจอตู้เอทีเอ็ม“แล้วเราจะไปไหนกันดีละก้าว”หลังจากที่นั่งรถมาด้วยกันร่วมชั่วโมง ในที่สุดปวีณาก็เอ่ยปากพูดอีกครั้งหลังจากที่รับรู้มาว่าก่อนหน้านี้กวินภพไปทำอะไรมา“ตอนนี้เรามีเงินติดตัวเท่าไรแล้ว” กวินภพไม่ตอบแต่กลับถามไปอีกเรื่อง“เกือบห้าแสน”“งั้นเราคงต้องหาห้องเช่าสักห้องอยู่ไปก่อน ไปแถว ๆ ภาคใต้น่าจะดี”“ปลาคิดว่าก้าวจะขับไปทางภาคอีสานซะอีก”“ก็แค่หลอกตำรวจน่ะ เพราะเราถอนเงินจากตู้เอทีเอ็มกันมาตลอดทาง เขาต้องเช็กแน่ว่าเราคงขึ้นไปภาคอีสาน แต่ความจริงเราวกรถกลับลงใต้”ปวีณาลอบถอนหายใจแล้วเอนหลังพิงเบาะรถ กวินภพทำอย่างนั้นกับจินตวาตีย่อมไม่พ้นข้อหาพยายามฆ่า ตอนนี้เธอได้แต่ภาวนาให้จินตวาต

หกชั่วโมงก่อนหน้า“แกเคยเป็นเด็กทำงานในโฮสต์คลับใช่ไหม”จินตวาตีพูดขึ้นลอย ๆ เมื่อเห็นปฏิกิริยาตื่นตกใจของอีกฝ่ายก็ยิ่งแน่ใจว่าข่าวที่ได้รับรู้มานั้นน่าจะถูกต้องแล้ว“ไม่จริงนะครับพี่จินนี่ ผมไม่เคยทำงานแบบนั้น”กวินภพปฏิเสธเสียงแข็ง หากแต่สายตากลับหลุกหลิกไม่กล้ามองสบตากับจินตวาตีตรง ๆ“ตามที่ฉันรู้มา แกไม่ได้เป็นเด็กโฮสต์อย่างเดียว แกยังมีคนอุปการะด้วยนี่ และไม่ใช่แค่คนหรือสองคนด้วย มีคนให้ภาพกับคลิปแบบลับเฉพาะกับฉันมา รู้ไหมว่าภาพอะไร...ภาพตอนที่แกติดเบอร์ตองเจ็ดไว้ที่ขอบกางเกงใน กับคลิปที่แกเต้นตามโต๊ะลูกค้าด้วยกางเกงในตัวเดียวแล้วมีสาว ๆ สอดเงินเข้าไปในกางเกงในไงละ”จินตวาตีรู้เรื่องนี้มาจากข้อมูลที่ธามไปสืบมาให้ ดังนั้นเธอจึงลองไปเลียบเคียงถามจากหนุ่มโฮสต์ที่สนิทกัน ตอนแรกฝ่ายนั้นดูเหมือนไม่อยากพูดอะไรมากเพราะเรื่องผ่านไปหลายปีแล้ว และเขาเองก็ไม่เคยเจอกวินภพตัวจริงสักครั้ง เคยแต่ได้ยินคนพูดกันในร้านเท่านั้นว่ากวินภพเคยทำงานที่นี่ ทั้งยังยืนยันเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าเรื่องจริง นอกจากนี้ย

ตอนนี้เขาให้ปวีณาไปซื้ออาหารมาตุนไว้ และออกไปหาซื้อแว่นกรอบดำกับเสื้อเชิ้ตแขนยาวราคาถูกมาให้เขาใส่ รวมถึงซื้อครีมรองพื้นสีเข้มมาด้วย เพราะเขาต้องเอาไว้ใช้ในการปลอมตัว โชคดีที่ตอนช่วงเช้าของที่นี่จะมีตลาดนัด อีกทั้งยังมีร้านสะดวกซื้อที่เปิดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงอยู่ใกล้กับบังกะโลอีกด้วยแต่ถึงอย่างนั้น ลางสังหรณ์ของเขาก็บอกว่าเขาเหลือเวลาหลบหนีอีกไม่นานแล้วเสียงเคาะประตูห้องสองครั้ง กวินภพจึงเดินไปเปิดประตูเพราะรู้ว่าคนที่มาคือปวีณา เขาเห็นหญิงสาวถือข้าวของพะรุงพะรังเข้ามาในห้องจึงรีบเข้าไปช่วยถือ ปวีณาเดินไปนั่งพักอยู่บนเตียงพลางเอามือจับบั้นเอวของตัวเองแล้วบิดตัวเล็กน้อย ชายหนุ่มเห็นอย่างนั้นจึงอดรู้สึกผิดไม่ได้“ปวดหลังละสิ เดี๋ยวก้าวนวดให้ละกัน” พูดจบเขาก็ขึ้นเตียงไปนั่งซ้อนหลังของภรรยาแล้วลงมือนวดเบา ๆ“ก้าวกินข้าวก่อนเถอะ ไม่หิวหรือ ก้าวยังไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ”“ยังไม่หิว” เขาตอบสั้น ๆ หลังจากที่นวดไปพักหนึ่ง จู่ ๆ เขาก็พูดขึ้นว่า“ปลา ถ้าก้าวถูกตำรวจจับแล้วติดคุก ปลาห้ามไปเยี่ยมก

วันต่อมา พลอยพัดชาย้ายกลับไปนอนที่บ้านใหญ่เพราะวันนี้มีนัดประชุมงานกับผู้ดูแลนักแสดงทุกคนที่อยู่ในสังกัดของจินตวาตี ซึ่งแต่ละคนนั้นรู้จักพลอยพัดชาเป็นอย่างดีกันอยู่แล้ว การพูดคุยและอธิบายงานจึงเป็นไปอย่างราบรื่น และงานดูแลศิลปินเหล่านี้พลอยพัดชาก็พอรู้มาจากผู้เป็นน้าบ้าง จึงไม่มีอะไรต้องกังวล มีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้นที่หญิงสาวยังไม่กล้าตัดสินใจ คือการเซ็นสัญญาเป็นพรีเซ็นเตอร์สินค้าแบรนด์ต่าง ๆ รวมไปถึงค่าตัวของนักแสดงแต่ละคน“เขาสนใจให้นาน่าเป็นพรีเซ็นเตอร์ครีมอาบน้ำหรือ แล้วพี่ส้มคิดว่าควรเรียกค่าตัวเท่าไร”พลอยพัดชาจำได้ว่านาน่า เป็นนักแสดงหน้าใหม่ในสังกัด ดังมาจากละครเรื่องหนึ่งที่ฉายทางโทรทัศน์ ทั้งยังเป็นละครเรื่องแรกของเจ้าตัวอีกด้วย แต่กลับโด่งดังเป็นที่รู้จักของแฟน ๆ เป็นอย่างมากส้มกางมือออกทั้งห้านิ้ว พลอยพัดชาจึงพยักหน้ารับรู้แล้วถามว่า“ราคานี้คือราคาที่น้าจินนี่เสนอให้เขาไปใช่ไหมคะ เพียงแต่เขาต้องเอาไปเสนอผู้บริหารอีกที”“ใช่ เสนอไปตั้งนานแล้วละ แต่เขาเพิ่งติดต่อมาเมื่อวานซืนนี้เอง สงสัยผู้บริหารเพิ่งอนุมัติ เขาบอกว่

“เรื่องนี้พลอยไม่แน่ใจค่ะ เพราะบอกตามตรงว่าเรื่องของคุณก้าวที่เป็นข่าวนั้นพลอยก็ไม่เคยรู้เหมือนกัน เพิ่งจะได้รู้พร้อมกับทุกคนนั่นแหละ ก็เลยไม่กล้าเดาส่งเดช”“แต่เคยได้ยินมาว่าที่คุณก้าวทำร้ายคุณจินนี่ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะคุณก้าวพยายามมาจีบคุณพลอยก็เลยถูกคุณจินนี่ตักเตือน นั่นเป็นความจริงรึเปล่าครับ”พลอยพัดชายิ้มกว้างก่อนตอบ “ไม่จริงค่ะ พลอยรู้จักคุณก้าวครั้งแรกตอนงานวันเกิดน้าจินนี่ที่จัดในบ้าน และหลังจากนั้นมาก็มีเจอคุณก้าวบ้างตามงานต่าง ๆ และคุณก้าวก็เคยเป็นลูกค้าของร้านพัดชา เจมส์ด้วย จึงเป็นธรรมดาที่จะรู้จักกันในแบบเพื่อน ซึ่งเรื่องนี้น้าจินนี่ก็รู้ดีอยู่แล้ว”“แต่เคยมีภาพหลุดออกมาว่าคุณพลอยนัดเจอกับคุณก้าวที่โรงแรม”เมื่อได้ยินคำถามนี้ พลอยพัดชาก็ปรายตามองไปทางคนพูด เธอจำนักข่าวคนนั้นได้ทันที เพราะเป็นคนเดียวกับที่แอบซุ่มถ่ายภาพของเธอกับกวินภพเมื่อวันก่อน“นั่นยิ่งไม่จริงเข้าไปใหญ่ วันนั้นมีการถ่ายทำละครเรื่องนางร้ายสายลับ ทีมงานหลายคนก็อยู่ด้วย คุณนิ้งก็อยู่ พลอยแค่ขึ้นไปหาคุณนิ้งแล้วบังเอิ