เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 19 หลบหนี - 75%
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-26 17:00:53ตอนนี้เขาให้ปวีณาไปซื้ออาหารมาตุนไว้ และออกไปหาซื้อแว่นกรอบดำกับเสื้อเชิ้ตแขนยาวราคาถูกมาให้เขาใส่ รวมถึงซื้อครีมรองพื้นสีเข้มมาด้วย เพราะเขาต้องเอาไว้ใช้ในการปลอมตัว โชคดีที่ตอนช่วงเช้าของที่นี่จะมีตลาดนัด อีกทั้งยังมีร้านสะดวกซื้อที่เปิดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงอยู่ใกล้กับบังกะโลอีกด้วย
แต่ถึงอย่างนั้น ลางสังหรณ์ของเขาก็บอกว่าเขาเหลือเวลาหลบหนีอีกไม่นานแล้ว
เสียงเคาะประตูห้องสองครั้ง กวินภพจึงเดินไปเปิดประตูเพราะรู้ว่าคนที่มาคือปวีณา เขาเห็นหญิงสาวถือข้าวของพะรุงพะรังเข้ามาในห้องจึงรีบเข้าไปช่วยถือ ปวีณาเดินไปนั่งพักอยู่บนเตียงพลางเอามือจับบั้นเอวของตัวเองแล้วบิดตัวเล็กน้อย ชายหนุ่มเห็นอย่างนั้นจึงอดรู้สึกผิดไม่ได้
“ปวดหลังละสิ เดี๋ยวก้าวนวดให้ละกัน” พูดจบเขาก็ขึ้นเตียงไปนั่งซ้อนหลังของภรรยาแล้วลงมือนวดเบา ๆ
“ก้าวกินข้าวก่อนเถอะ ไม่หิวหรือ ก้าวยังไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ”
“ยังไม่หิว” เขาตอบสั้น ๆ หลังจากที่นวดไปพักหนึ่ง จู่ ๆ เขาก็พูดขึ้นว่า
“ปลา ถ้าก้าวถูกตำรวจจับแล้วติดคุก ปลาห้ามไปเยี่ยมก
บทที่เกี่ยวข้อง
เพทุบายร้ายรัก บทที่ 19 หลบหนี - 100%
“แล้วนี่แกจะทำยังไงต่อ จะแคนเซิลไม่ไปแล้ว หรือว่าตกลงไปตามแพลนเดิม”“นั่นดิ เอาไงดีวะนิ้ง อยากไปก็อยากไปนะ เพราะไปเปิดตลาดใหม่ แต่ถ้าไปแล้วงานของน้าจินนี่ทางนี้ล่ะใครจะช่วยดูแล อีกอย่างน้าจินนี่ก็ยังไม่ฟื้น ฉันคงทิ้งเขาไปไหนไม่ได้หรอก”“ถ้าไม่ไปแกจะโดนค่าปรับอะไรรึเปล่าล่ะ” นลินทราถามต่อ“ก็เสียค่าบูธที่จองไว้ให้เขาไปฟรี ๆ นั่นแหละ แล้วก็มีเงินค่าดำเนินการ ค่าประกันสินค้าตอนที่ขนส่งทางเครื่องบินนั่นอีกที่ต้องเสียไปฟรี ๆ เฮ้อ...ช่างมันเถอะ คราวนี้ไม่ได้ไปก็ไว้ไปคราวหน้าก็ได้ ฉันทิ้งน้าจินนี่ไม่ได้จริง ๆ”พลอยพัดชาคุยกับนลินทราอีกไม่นานก็วางสาย จากนั้นหญิงสาวจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำเพราะตั้งใจจะนอนแช่น้ำอุ่นสักครู่แล้วค่อยแต่งตัวลงไปเคลียร์งานที่ร้านพัดชา เจมส์หญิงสาวเอนศีรษะพิงขอบอ่างพลางหลับตาลงอย่างผ่อนคลาย เมื่อคืนเธอได้นอนน้อยมาก ทั้งยังต้องตื่นแต่เช้าเพื่อหนีมาที่นี่อีก แต่น่าแปลกที่กลับไม่มีอาการอ่อนล้าหรือง่วงงุนเลยแม้แต่น้อยแต่แล้วจมูกของเธอก็ได้กลิ่นน้ำหอมผู้ชายอันแสนคุ้นเคยอยู่ใกล้ตัว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26เพทุบายร้ายรัก บทที่ 20 มาดามพลอย - 35%
วันต่อมา พลอยพัดชาย้ายกลับไปนอนที่บ้านใหญ่เพราะวันนี้มีนัดประชุมงานกับผู้ดูแลนักแสดงทุกคนที่อยู่ในสังกัดของจินตวาตี ซึ่งแต่ละคนนั้นรู้จักพลอยพัดชาเป็นอย่างดีกันอยู่แล้ว การพูดคุยและอธิบายงานจึงเป็นไปอย่างราบรื่น และงานดูแลศิลปินเหล่านี้พลอยพัดชาก็พอรู้มาจากผู้เป็นน้าบ้าง จึงไม่มีอะไรต้องกังวล มีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้นที่หญิงสาวยังไม่กล้าตัดสินใจ คือการเซ็นสัญญาเป็นพรีเซ็นเตอร์สินค้าแบรนด์ต่าง ๆ รวมไปถึงค่าตัวของนักแสดงแต่ละคน“เขาสนใจให้นาน่าเป็นพรีเซ็นเตอร์ครีมอาบน้ำหรือ แล้วพี่ส้มคิดว่าควรเรียกค่าตัวเท่าไร”พลอยพัดชาจำได้ว่านาน่า เป็นนักแสดงหน้าใหม่ในสังกัด ดังมาจากละครเรื่องหนึ่งที่ฉายทางโทรทัศน์ ทั้งยังเป็นละครเรื่องแรกของเจ้าตัวอีกด้วย แต่กลับโด่งดังเป็นที่รู้จักของแฟน ๆ เป็นอย่างมากส้มกางมือออกทั้งห้านิ้ว พลอยพัดชาจึงพยักหน้ารับรู้แล้วถามว่า“ราคานี้คือราคาที่น้าจินนี่เสนอให้เขาไปใช่ไหมคะ เพียงแต่เขาต้องเอาไปเสนอผู้บริหารอีกที”“ใช่ เสนอไปตั้งนานแล้วละ แต่เขาเพิ่งติดต่อมาเมื่อวานซืนนี้เอง สงสัยผู้บริหารเพิ่งอนุมัติ เขาบอกว่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27เพทุบายร้ายรัก บทที่ 20 มาดามพลอย - 70%
สักพักปวีณาก็กลับมาจากร้านสะดวกซื้อ กลิ่นอาหารปรุงสุกใหม่ ๆ ทำให้คนที่กินอาหารได้น้อยอย่างกวินภพถึงกับน้ำลายสอ เขารีบลงจากเตียงแล้วเดินมาดูของกินที่หญิงสาวซื้อมาทันทีว่ามีอะไรบ้าง ก่อนจะนำเบียร์ไปแช่ไว้ในตู้เย็น“โอ้! กะเพราหมูสับไข่ดาว ไม่ได้กินมานานแล้วนะเนี่ย กลิ่นโคตรหอมเลย” เขามีสีหน้าเริงรื่นขณะนั่งบนเก้าอี้ของชุดรับแขก พลางชะโงกไปมองอาหารในกล่องโฟมของปวีณาบ้าง“ของปลาอะไรน่ะ ผัดซีอิ๊วหรือ ต้องใช่แน่ ๆ เลยกลิ่นนี้”“อืม ปลาอยากกินน่ะ ก้าวก็มากินด้วยกันสิ” หญิงสาวยิ้มบาง ๆ พร้อมกับนั่งลงฝั่งตรงข้าม“แน่นอนอยู่แล้ว งั้นปลาเอาไข่ดาวไปกินนะ แบ่งข้าวของก้าวไปกินด้วย จะได้อิ่ม ๆ”“อืม” ปวีณายิ้ม สีหน้าดูผ่อนคลายเมื่อเห็นกวินภพไม่มีความเคร่งเครียดเหมือนเมื่อวานกระบอกตาของหญิงสาวร้อนผ่าวแต่ก็ต้องเก็บอาการไว้อย่างสุดความสามารถ เพราะการแบ่งอาหารกันกินแบบนี้เหมือนเมื่อครั้งที่เข้ามาหางานทำในกรุงเทพฯ ใหม่ ๆ เธอกับเขามีเงินติดตัวไม่มากนัก ระหว่างที่ยังหางานทำไม่ได้จึงต้องใช้เงินอย่างประหย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27เพทุบายร้ายรัก บทที่ 20 มาดามพลอย - 100%
“เรื่องนี้พลอยไม่แน่ใจค่ะ เพราะบอกตามตรงว่าเรื่องของคุณก้าวที่เป็นข่าวนั้นพลอยก็ไม่เคยรู้เหมือนกัน เพิ่งจะได้รู้พร้อมกับทุกคนนั่นแหละ ก็เลยไม่กล้าเดาส่งเดช”“แต่เคยได้ยินมาว่าที่คุณก้าวทำร้ายคุณจินนี่ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะคุณก้าวพยายามมาจีบคุณพลอยก็เลยถูกคุณจินนี่ตักเตือน นั่นเป็นความจริงรึเปล่าครับ”พลอยพัดชายิ้มกว้างก่อนตอบ “ไม่จริงค่ะ พลอยรู้จักคุณก้าวครั้งแรกตอนงานวันเกิดน้าจินนี่ที่จัดในบ้าน และหลังจากนั้นมาก็มีเจอคุณก้าวบ้างตามงานต่าง ๆ และคุณก้าวก็เคยเป็นลูกค้าของร้านพัดชา เจมส์ด้วย จึงเป็นธรรมดาที่จะรู้จักกันในแบบเพื่อน ซึ่งเรื่องนี้น้าจินนี่ก็รู้ดีอยู่แล้ว”“แต่เคยมีภาพหลุดออกมาว่าคุณพลอยนัดเจอกับคุณก้าวที่โรงแรม”เมื่อได้ยินคำถามนี้ พลอยพัดชาก็ปรายตามองไปทางคนพูด เธอจำนักข่าวคนนั้นได้ทันที เพราะเป็นคนเดียวกับที่แอบซุ่มถ่ายภาพของเธอกับกวินภพเมื่อวันก่อน“นั่นยิ่งไม่จริงเข้าไปใหญ่ วันนั้นมีการถ่ายทำละครเรื่องนางร้ายสายลับ ทีมงานหลายคนก็อยู่ด้วย คุณนิ้งก็อยู่ พลอยแค่ขึ้นไปหาคุณนิ้งแล้วบังเอิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27เพทุบายร้ายรัก บทที่ 21 แผนซ้อนแผน - 35%
ปวีณานั่งมองห้องเล็ก ๆ ของบังกะโลที่ตนเข้าพักกับกวินภพด้วยสายตาเรียบเฉยครู่หนึ่ง จนกระทั่งได้ยินเสียงคนมาเรียกหน้าห้องพัก หญิงสาวจึงเดินออกไปพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ผู้ที่มาหาเป็นหญิงและชายวัยกลางคนที่เธอเพิ่งรู้จักได้ไม่กี่วัน พวกเขาเป็นพนักงานในบังกะโลแห่งนี้ โดยฝ่ายหญิงนั้นเป็นแม่บ้านทำความสะอาด ส่วนฝ่ายชายเป็นคนตัดแต่งดูแลสวนและเป็นคนงานทั่วไปของที่นี่ทั้งสองคนนำรถกระบะสี่ประตูมาจอดไว้ด้านข้างที่พัก จากนั้นฝ่ายชายก็เดินเข้ามาช่วยปวีณายกกระเป๋าขึ้นไปไว้บนรถ“ขอบคุณพวกพี่มากเลยนะคะที่ยอมช่วย” หญิงสาวยกมือไหว้อย่างนอบน้อม ทั้งสองคนรีบโบกมือไปมา“ไม่เป็นไร ๆ เรื่องแค่นี้เอง เร็วเข้ารีบขึ้นรถเถอะ พวกตำรวจมันตามแฟนน้องไปโน่นแล้ว ไม่รู้ว่ามันจะส่งคนมาค้นที่นี่บ้างรึเปล่า” ฝ่ายหญิงรีบเปิดประตูตอนหลังให้ปวีณาขึ้นไปนั่ง หญิงสาวจึงทำตามแต่โดยดีหลังจากนั้นรถกระบะสี่ประตูก็เคลื่อนตัวออกจากบังกะโลเพื่อมุ่งหน้าสู่จังหวัดเพชรบุรีมุมปากของปวีณายกขึ้นเป็นรอยยิ้มบาง ๆ เมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ ในที่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28เพทุบายร้ายรัก บทที่ 21 แผนซ้อนแผน - 70%
กวินภพตัดสินใจดับเครื่องแล้วนั่งหลับตา คิดถึงช่วงชีวิตที่ผ่านมาของตนแล้วได้แต่ถอนหายใจออกมาด้วยความเสียดายเขาอุตส่าห์ดันทุรังถีบตัวเองจากโคลนตมจนมาได้ไกลขนาดนี้แล้วแท้ ๆ ได้อยู่ในจุดที่เขาเองก็ไม่เคยวาดฝันมาก่อนว่าจะได้ แล้วเพราะอะไรสวรรค์ถึงได้ลำเอียง ให้เขาใช้เวลาดื่มด่ำกับความสุขเหล่านั้นได้สั้นนัก เขาทำอะไรผิดกัน ช่างไม่ยุติธรรมกับเขาเลยเสียงเคาะกระจกรถทำให้กวินภพต้องลืมตาขึ้นมา เขาได้ยินเสียงด้านนอกพูดให้เขาเปิดประตูแล้วลงจากรถ เขาจึงทำตามแต่โดยดี“ยกมือขึ้นไว้บนหัวด้วยนะครับแล้วนั่งลง กรุณาทำตามคำสั่งของเจ้าหน้าที่ด้วยนะครับ”กวินภพทำตามคำสั่งโดยที่สายตาของเขามองพื้นอยู่ตลอด จากนั้นเขาก็รับรู้แค่ว่าข้อมือทั้งสองข้างถูกจับใส่กุญแจมือเพราะความเย็นเยียบของโลหะที่สัมผัสกับผิวเนื้อหัวใจของเขาดิ่งวูบทันทีที่ได้ยินเสียงคลิกของกุญแจมือดังขึ้น แทบไม่อยากเชื่อว่าตนจะมีจุดจบแบบนี้ ข้อหาพยายามฆ่าไม่รู้ว่าต้องติดคุกกี่ปี แต่สำหรับเขาแล้ว ต่อให้แค่วันเดียวเขาก็คงทนใช้ชีวิตแบบนั้นไม่ได้แน่กวินภพถูกควบคุมตัวไปขึ้นรถโดยมีเจ้าหน้าที่ตำรว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28เพทุบายร้ายรัก บทที่ 21 แผนซ้อนแผน - 100%
“ขอบคุณคุณหมอมาก ๆ เลยค่ะ ฉันจะรีบไปตอนนี้เลย ขอบคุณนะคะ”พลอยพัดชาวางหูเสร็จก็โผเข้ากอดธามทันทีด้วยความดีใจ กระบอกตาร้อนผ่าวขึ้นมาจนน้ำตาเอ่อรื้นเต็มดวงตาทั้งสองจนต้องกะพริบตาหลายครั้ง ส่วนชายหนุ่มก็ลูบศีรษะของเธออย่างรักใคร่“เห็นไหม น้าจินนี่ของพลอยไม่เป็นอะไรหรอก ไปเถอะ เดี๋ยวเรารีบไปเยี่ยมกัน”หญิงสาวพยักหน้าอยู่กับอกเขาก่อนจะผละออกมาแล้วหยิบกระเป๋าสะพายมาถือไว้ทันที ธามจึงจัดการปิดคอมพิวเตอร์ให้เธอ ส่วนพลอยพัดชาก็เดินไปปิดแอร์ เสร็จเรียบร้อยก็พากันลงไปชั้นล่างโดยตกลงกันว่าจะไปรถธามคันเดียวแล้วจากนั้นเขาก็จะขับไปส่งเธอที่คอนโดมิเนียม ส่วนรถของเธอก็จอดทิ้งไว้ในโรงแรมตามเดิมพลอยพัดชากับธามเดินมาถึงหน้าห้องไอซียู ชายหนุ่มจึงเดินไปถามกับทางพยาบาลว่าตอนนี้สะดวกให้เยี่ยมหรือไม่ เขายืนรอสักพักก็ได้คำตอบว่าสามารถเยี่ยมได้ จึงหันไปพยักหน้าให้แฟนสาว“พลอยเข้าไปเถอะ พี่รอข้างนอกดีกว่า”การเยี่ยมผู้ป่วยในห้องไอซียู เขาคิดว่าควรเป็นคนในครอบครัวหรือญาติสนิทดีกว่า ตอนนี้เขาเป็นคนนอก คงไม่เหมาะหากจะเข้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28เพทุบายร้ายรัก บทที่ 22 ลงดาบ - 35%
สองวันต่อมา ข่าวจากทุกช่องรายงานว่าจากการสอบปากคำเบื้องต้น กวินภพให้การรับสารภาพว่าเป็นคนทำร้ายผู้จัดการส่วนตัวจริง สาเหตุเพราะอีกฝ่ายนำเรื่องที่ตนเคยทำงานในบาร์แห่งหนึ่งมาพูดถึง และเพราะเรื่องนี้เป็นความลับที่ตนไม่อยากเปิดเผยให้คนอื่นรู้ ตนจึงกลัวว่าจินตวาตีจะนำความลับนี้ไปบอกผู้อื่นและอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เกิดการลงมือก็คือกวินภพเชื่อว่าภาพและคลิปที่ถูกปล่อยออกมาก่อนหน้านี้เป็นฝีมือของจินตวาตีเช่นกันเพราะต้องการทำลายชื่อเสียงของตน ด้วยความแค้นใจ ตนจึงพลั้งมือทำร้ายอีกฝ่ายเข้า ครั้นพอสอบถามลึกลงไปอีกว่าเพราะเหตุใดผู้จัดการส่วนตัวจึงต้องการทำลายชื่อเสียงของตน กวินภพก็ตอบว่า“ผมเองก็ไม่รู้ครับ พี่เขาคงไม่ชอบผมมั้ง แต่ผมคิดว่าเขาเป็นคนทำก็เลยแค้นเขา”“หืม...แปลกจัง” พลอยพัดชานั่งฟังข่าวแล้วก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมกวินภพถึงไม่พูดชื่อของตนออกไป เพราะหากจะว่ากันถึงต้นสายปลายเหตุที่แท้จริงแล้วก็เป็นเพราะอีกฝ่ายมาตามตอแยเธอไม่หยุดหย่อน และมีแต่จะหนักข้อขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอกับแฟนหนุ่มต้องหาวิธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
บทล่าสุด
เพทุบายร้ายรัก บทส่งท้าย - 100%
“พลอย” เขาเรียกเธอเสียงพร่า หญิงสาวจึงแกล้งละเลงลิ้นลงบนกล้วยอีกครั้งพลางตอบรับเบา ๆ“ขา พี่อยากทำงานก็ทำไปสิคะ พลอยก็แค่...หิว”พูดจบเธอก็ส่งกล้วยเข้าปากไปอีกครั้ง และเช่นเคยที่เธอไม่ยอมกัดกินมัน แต่กลับเอาออกมาแล้วส่งเข้าไปใหม่อีกสองสามครั้ง จนในที่สุดธามก็พับหน้าจอคอมพิวเตอร์ลงเพื่อปิดเครื่อง ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง“อุ๊ย!” สายตาของพลอยพัดชาหยุดอยู่ที่เป้ากางเกงเขาทันที เพราะตอนนี้มันเป็นรูปเป็นร่างจนเห็นเด่นชัด“ตื่นแล้วอะ ทำยังไงดีน้า” หญิงสาวใช้นิ้วชี้ลากเบา ๆ ไปตามรอยที่นูนขึ้นมาอย่างยั่วเย้า“ยั่วเก่งดีนักนะ แล้วอย่ามาบ่นละกันว่าปวดขาปวดเอว”เขาพูดจบก็คว้าสูทมาพาดไว้ที่แขนเพื่อเป็นการบังเป้ากางเกงไปด้วย มืออีกข้างก็โอบเอวภรรยาจอมยั่วพลางกระซิบว่า“กล้วยนี้มันไม่อร่อยหรอก ขึ้นไปกินกล้วยกับพี่บนห้องดีกว่า อร่อยกว่าเยอะแถมกินได้ไม่อั้น”พลอยพัดชายิ้มกริ่มพลางทิ้งกล้วยหอมนั้นลงถังขยะทันที จากนั้นก็เดินตามสามีออกจากห้องทำงานแล้วขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นบนสุ
เพทุบายร้ายรัก บทส่งท้าย - 50%
สองปีต่อมาพลอยพัดชามองเงาตัวเองในกระจกแล้วอดยิ้มไม่ได้ ตอนนี้พุงของเธอป่องมากราวกับลูกโป่งใบใหญ่ เธอตั้งครรภ์ได้แปดเดือนแล้ว อีกไม่นานก็จะได้เจอหน้าสาวน้อยที่อยู่ในพุง หญิงสาวรู้สึกตื่นเต้นเสียจนแทบนับวันถอยหลังรอแต่คนที่ตื่นเต้นที่สุดเห็นจะเป็นคนที่กำลังจะได้เป็นพ่อ เพราะตั้งแต่รู้ว่าเด็กในครรภ์เป็นลูกสาว ธามก็ลงทุนจัดห้องไว้รอรับด้วยตัวเอง ตั้งแต่ทาสีผนังเป็นสีชมพูอ่อน ซื้อเตียงและเปลเจ้าหญิงเอาไว้รอ รวมถึงเสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ก็ล้วนเป็นสีชมพูและไม่ใช่แค่ธามเท่านั้นที่เตรียมห้องไว้รอบุตรสาวคนแรก จินตวาตีก็เช่นกันที่จัดเตรียมห้องไว้รอต้อนรับหลานสาวคนแรกที่จะได้เรียกตนว่าคุณยายหญิงสาวหยิบโลชั่นสำหรับกันรอยแตกลายมาทาเบา ๆ ที่หน้าท้อง เพราะแม้จะใกล้ได้เป็นคุณแม่แล้ว แต่ร่างกายส่วนอื่นของพลอยพัดชาก็ยังคงสภาพเดิม มีเพียงหน้าอกเท่านั้นที่ขยายใหญ่ขึ้นมาอีกเล็กน้อยเพื่อเป็นแหล่งอาหารของเจ้าตัวเล็กในครรภ์ทว่าตอนนี้คนที่ดูจะคลั่งไคล้กับหน้าอกที่ขยายใหญ่ขึ้นของเธอเป็นพิเศษ เห็นจะเป็นสามีของเธออ้อมกอดอบอุ่นจากด้านหล
เพทุบายร้ายรัก บทที่ 24 ของรักของหวง - 100%
พลอยพัดชากับนลินทรายืนมองผืนน้ำสีเขียวมรกตด้วยแววตาระยิบระยับ นานมากแล้วที่ไม่ได้มาเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจ เพราะฉะนั้นมาทะเลครั้งนี้พวกเธอจะต้องเก็บเกี่ยวความสุขเอาไว้เติมพลังชีวิตให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้“พี่ธามไปไหนน่ะ” นลินทราถามถึงแฟนหนุ่มของเพื่อน“ไม่รู้สิ เห็นมีโทรศัพท์มาเมื่อกี้แล้วก็เดินไปคุยที่อื่นน่ะ” พลอยพัดชาตอบก่อนจะหันไปโบกมือให้จินตวาตีที่กำลังนั่งทาครีมกันแดดอยู่ในที่ร่ม“น้าจินนี่เอาชุดว่ายน้ำกับพร็อพมาเพียบเลยแก ทั้งหมวกเอย ผ้าคลุมเอย คือนางไม่ได้จะมาเล่นน้ำหรอก แต่จะมาเพื่อถ่ายรูปโดยเฉพาะ เห็นบอกว่าจะเก็บไว้ดูตอนแก่” พลอยพัดชาได้ที จึงแอบเม้าท์ผู้เป็นน้า“ว่าแต่น้าจินนี่ ตัวเองก็เหมือนกันนั่นแหละ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะยะ มาเที่ยวแค่สี่วันแต่กระเป๋าเดินทางตั้งสองใบ อีบ้า ทำอย่างกับจะมาอยู่เป็นเดือน” นลินทราค้อนให้เพื่อน พลอยพัดชาจึงได้แต่หัวเราะคิกคักทั้งสองสาวเห็นว่าเริ่มมีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติออกมาที่ชายหาดกันบ้างแล้วจึงหันไปมองหน้ากัน“ฉันว่าเราไป
เพทุบายร้ายรัก บทที่ 24 ของรักของหวง - 70%
“เจ้าค่า...คราวนี้ก็ออกกันยกแผงเลยสิคะ”“ใช่ ตอนนี้ให้ฝ่ายบุคคลของส่วนกลางประกาศรับพนักงานใหม่แล้ว ส่วนคนที่จะไปแทนตำแหน่งของพิษณุกับโชคชัยนั้น พี่ว่าจะลองคุยกับคุณพ่อดูว่าจะคัดเลือกคนเก่ง ๆ ของที่นี่ไปประจำอยู่สาขานั้นดีไหม ถือเป็นการเลื่อนตำแหน่งไปในตัว แล้วพลอยล่ะเป็นไงมั่ง”“ตอนนี้ที่ร้านได้พนักงานใหม่มาเพิ่มแล้วค่ะ หน่วยก้านดีใช้ได้ ไลฟ์สดเก่งด้วยเพราะเขาเคยไลฟ์ขายเสื้อผ้ามาก่อนก็เลยคล่องมากตอนอยู่หน้าจอ ส่วนน้าจินนี่อาการดีขึ้นมากแล้ว เริ่มให้พวกพี่เลี้ยงที่ดูแลศิลปินเข้าไปคุยเรื่องงานโดยตรงในห้องพักได้แล้วค่ะ เพราะจะได้ช่วยฟื้นความจำด้วย”“พูดถึงเรื่องนี้ก็นึกถึงไอ้ก้าว ตอนนี้ฝากขังไว้ที่เรือนจำแล้วละ รอศาลตัดสินโทษ แต่คิดว่าคงติดคุกไม่นานหรอก ไม่กี่ปี แต่เรื่องของเพื่อนพลอยนี่สิ กว่าคดีจะเสร็จสิ้นคงอีกนานเลย น่าจะเป็นปี”พลอยพัดชาได้ยินอย่างนั้นก็รู้ทันทีว่าเขาหมายถึงกนกลดา“ว้าย อย่ามาพูดอย่างนี้นะ นางไม่ใช่เพื่อนพลอยสักหน่อย แค่คนรู้จักยังไม่อยากจะเป็นเลย เท่ากับว่าตอนนี้นางกับพ่อก็ยัง
เพทุบายร้ายรัก บทที่ 24 ของรักของหวง - 35%
พลอยพัดชาตื่นขึ้นมาช่วงสายเพียงลำพังบนเตียงนอนหลังใหญ่ ไม่รู้ธามไปไหน แต่เดาว่าเขาคงลงไปออกกำลังกายที่ฟิตเนสของโรงแรมตามเคยหญิงสาวพาร่างที่เมื่อยขบของตนไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย ครึ่งชั่วโมงถัดมาเธอก็เดินออกจากห้องน้ำด้วยความสดชื่น แต่แล้วสายตาของเธอก็หยุดอยู่ที่กล่องกำมะหยี่สีแดงกล่องใหญ่บนเตียง ดูแล้วเหมือนกล่องใส่เครื่องประดับที่สามารถใส่ได้หลายชิ้นทั้งแหวน สร้อยคอ สร้อยข้อมือ กำไล และต่างหู“หรือว่าจะเป็นกล่องใส่นาฬิกาของพี่ธาม” เธอรู้ว่าธามเป็นคนที่ชอบสะสมนาฬิกา ก็เลยคิดว่าเขาคงหยิบมาเลือกใส่จึงไม่ได้สนใจมันอีก จากนั้นก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบชุดของตนออกมาสวม“จะไม่เปิดดูหน่อยหรือ” เสียงทุ้มดังขึ้นจากหน้าประตูห้องนอน หญิงสาวจึงหันไปมองตามเสียง ธามยืนเปลือยท่อนบน ใส่เพียงกางเกงลำลองอยู่บ้านสบาย ๆ กำลังยืนกอดอกและส่งยิ้มมาให้“กล่องนาฬิกาของพี่ธามรึเปล่าล่ะคะ”“ไม่ใช่ กล่องนั้นของพลอยทั้งกล่องเลย”พลอยพัดชาเบิกตากว้าง “ถามจริง”เธอแขวนชุดไว
เพทุบายร้ายรัก บทที่ 23 ล้างบาง - 100%
“เม็ดสีเหลืองคือพลอยปลอม วิธีสังเกตอย่างง่ายเลยก็คือให้ดูประกายของมันเวลาส่องกับแสง ถ้ามีประกายรุ้งคือปลอมชัวร์ เป็นพลอยที่สังเคราะห์ขึ้นมา และอีกวิธีที่สังเกตด้วยตาเปล่าได้ก็คือให้ดูที่เส้นของพลอย พลอยบางเม็ดมันจะมีเส้นตรงเรียง ๆ กันเป็นแถบให้เห็นกันเลย แต่บางเม็ดเราก็อาจจะต้องใช้ลูปหรือกล้องส่องพระขยายดูข้างในว่ามันมีเส้น ๆ พวกนี้ไหม จำไว้ว่าต้องเป็นเส้นตรงเท่านั้น ถ้ามีเส้นโค้งให้เห็นนั่นคือปลอม และถ้าใช้ลูปส่องดูแล้วมีฟองอากาศหรือรูปร่างกลม ๆ เหมือนโดนัทกระจายอยู่ นั่นก็ปลอมเหมือนกัน” พลอยพัดชาลองให้วนิตาใช้ลูปส่องพลอยดูด้วยตัวเอง“เส้นหรือแถบสีในเนื้อพลอยมันก็เหมือนลายนิ้วมือของคนเรานั่นแหละ แต่ละเม็ดก็จะแตกต่างกันไป ไม่มีเม็ดไหนที่เหมือนกันหรอก”พลอยพัดชาอธิบายพลางเดินไปหยิบถ้วยสีขาวในตู้มารองน้ำแล้วกลับมานั่งที่เดิม“และอีกวิธีที่ง่ายในการดูด้วยตาเปล่าก็คือการจุ่มน้ำ” เธอหยิบพลอยเม็ดสีเขียวมาจุ่มลงไปในน้ำแล้วถามว่า“นิตาเห็นอะไรไหม”“เห็นค่ะ มันเป็นแถบสีเป็นเส้น ๆ” วนิตาตอบ&
เพทุบายร้ายรัก บทที่ 23 ล้างบาง - 70%
“ถ้าไม่มีผมก็ขอปิดประชุมครับ อ้อจริงสิ ผมลืมไป ผู้ช่วยคุณพิษณุกับคุณโชคชัยอย่าลืมไประงับการก่อสร้างเอาไว้นะครับ ส่วนคนงานพวกนั้นก็ให้กลับบ้านไปได้เลยเพราะเป็นคนของเคบี บิลท์ และเพิ่มพนักงานรักษาความปลอดภัยอีกสี่คนเพื่อป้องกันเหตุไม่คาดฝัน”ธามพูดจบก็หันไปพยักหน้ากับบิดา จากนั้นก็พากันลุกเดินออกไปจากห้องประชุมทันที ซึ่งหลังจากคล้อยหลังคนทั้งสามแล้ว ในห้องประชุมก็มีแต่เสียงโอดครวญเพราะรู้อนาคตของตัวเองแล้วว่าจะเป็นอย่างไรกฤษณ์กลับถึงบ้านด้วยสีหน้าเครียดขึ้ง กนกลดาจึงรีบเดินมาหาบิดาทันที“เป็นไงบ้างคะคุณพ่อ”“มันมีหลักฐานครบทุกอย่างเลย งานนี้เราจบแน่”“แล้วเราจะทำยังไงดีคะ เราต้องติดคุกหรือคะคุณพ่อ” กนกลดาถามเสียงสั่น กฤษณ์ยืนใช้ความคิดครู่หนึ่งก็บอกบุตรสาวว่า“เราต้องหนีไปต่างประเทศแล้วละ แต่ก่อนอื่นเราต้องหาทางถ่ายโอนทรัพย์สินและเงินทั้งหมดไปไว้กับป้าของแกก่อน ไม่อย่างนั้นเราถูกยึดทรัพย์หมดตัวแน่”“แล้วพวกพนักงานที่บริษัทล่ะคะ”
เพทุบายร้ายรัก บทที่ 23 ล้างบาง - 35%
“ว่าไงครับ ทำไมเงียบกันล่ะ” ธามยิ้มมุมปาก เพราะเข้าใจดีว่าพิษณุกับโชคชัยคงกำลังสงสัยและกังวลไม่น้อยว่าเขารู้อะไรมาบ้าง แต่ด้วยความที่วางตัวเป็นคนใหญ่คนโตมานานเกินไป จึงได้แต่เชิดหน้าอย่างหยิ่งผยอง“เธอมาไล่บี้กับพวกอาอย่างนี้ไม่ถูกนะ รู้ไหมว่าสมัยที่พ่อเธอ...” โชคชัยทำท่าขึงขัง แต่ธามไม่เปิดโอกาสให้พูดจบ“พ่อผมก็ส่วนพ่อผมครับไม่เกี่ยวกัน นั่นมันสมัยเมื่อกี่สิบปีมาแล้วล่ะ คนเรามันต้องเดินหน้าครับ ธุรกิจก็เช่นกัน ยิ่งเป็นธุรกิจเกี่ยวกับการโรงแรมหรือการท่องเที่ยวยิ่งย่ำอยู่กับที่ไม่ได้ ทุกอย่างต้องเห็นแก่ประโยชน์ขององค์กรเป็นหลักครับไม่ใช่ตัวบุคคล ไอ้ระบบพวกมากลากไปหรือระบบผู้อาวุโสต้องถืออภิสิทธิ์เหนือคนอื่น คิดอยากจะมาทำงานวันไหนก็มาแต่เงินเดือนรับเต็มเดือน แล้วก็พวกใช้เส้นสายยัดญาติพี่น้องตัวเองเข้ามาทำงานแล้วแต่งตั้งตำแหน่งกันเอง ผมบอกตรงนี้เลยว่าผมไม่เอา”ชายหนุ่มลากเก้าอี้ออกแล้วหย่อนตัวลงนั่งพลางกวาดตามองหน้าผู้เข้าร่วมประชุมไปทีละคนอย่างช้า ๆ เพราะคนเหล่านี้ล้วนแต่ถืออภิสิทธิ์ชนทั้งสิ้น บางคนมาทำง
เพทุบายร้ายรัก บทที่ 22 ลงดาบ - 100%
“คุณพ่อว่าไงนะ พี่ธามพาทีมวิศวกรมาตรวจเองโดยไม่บอกใครหรือคะ” กนกลดาถามย้ำเพื่อความแน่ใจว่าเมื่อครู่ตนไม่ได้หูฝาด“ก็ใช่น่ะสิ แสดงว่ามันคอยสบโอกาสเล่นงานเราอยู่แน่ ๆ”กฤษณ์หงุดหงิดจนไม่สามารถนั่งอยู่เฉย ๆ ได้ ต้องลุกเดินไปเดินมาเพื่อคลายความร้อนรุ่มในใจ“แต่ดาว่าก็แค่ตัวเลขบางจุดไม่ตรงกันกับคราวก่อน เขาไม่น่าจะเล่นงานเราได้นะคะ”“เฮอะ! นี่แกคิดว่าคนอย่างไอ้ธามมันจะจ้างทีมวิศวกรลงมาตรวจงานเล่น ๆ หรือ มันทำแบบนี้ก็หมายความว่ามันมีหลักฐานที่สามารถเอาผิดพวกเราได้อยู่ในมือเรียบร้อยแล้ว”กนกลดานิ่งไปทันทีที่ได้ยินบิดาพูดจบ “แล้วนี่เราจะทำยังไงกันดีคะ หรือถ้าเราไม่ยอมรับเสียอย่าง เขาจะทำอะไรเราได้ คุณพ่อคิดว่าหลักฐานที่เขามีจะทำให้เราล้มได้เลยหรือ”กฤษณ์หันมามองหน้าบุตรสาวครู่หนึ่งแล้วพูดว่า“ถ้าพวกเราไม่ล้มแล้วมันจะทำอย่างนี้ไปทำไม”เขาพยักหน้าช้า ๆ เมื่อนึกถึงสีหน้าเย็นชากับสายตาที่เป็นอริของธามยามมองมาที่ตน“ไอ้ธามมันอดทนอดกลั้นได้ด
