บททั้งหมดของ เพทุบายร้ายรัก: บทที่ 31 - บทที่ 40

“ถ้างั้นสนใจอยากไปเที่ยวภูเก็ตไหมล่ะ ที่พักกับอาหารฟรีทุกมื้อเพราะพักโรงแรมพี่เอง ชวนคุณนิ้งไปเที่ยวด้วยกันก็ได้ เพราะถ้าคุณนิ้งไป เจ้าซีเพื่อนพี่มันต้องตามไปด้วยแน่นอน”พลอยพัดชาช้อนตาขึ้นมองเขา เห็นเพียงสีหน้าเรียบเฉยไม่แสดงอาการใด ๆ ราวกับว่าเมื่อครู่เขากำลังชวนออกไปซื้อขนมที่ร้านสะดวกซื้ออย่างไรอย่างนั้น เห็นแล้วก็รู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เขาคงคิดกระมังว่าถ้าเอ่ยปากชวนแล้วเธอจะต้องตอบรับทันทีด้วยความดีอกดีใจ...คนหลงตัวเอง!แม้ในใจจะลอบต่อว่าเขาอย่างนั้น แต่พอเห็นชามก๋วยเตี๋ยวของเขาที่มีกระเทียมเจียวเยอะจนผิดปกติ และรู้ดีว่าธามไม่ชอบกิน พลอยพัดชาจึงพูดขึ้นตามความเคยชิน“พี่ธามตักกระเทียมเจียวมาใส่จานพลอยก็ได้นะ จะได้ไม่ต้องเขี่ยไปเขี่ยมา” เธอพูดจบ ธามก็ยิ้มทันที“นอกจากคนในครอบครัวของพี่แล้วก็มีพลอยนี่แหละที่รู้ใจพี่ที่สุด” เขาตักกระเทียมเจียวเหล่านั้นมาใส่ในจานของเธอโดยที่รอยยิ้มยังเกลื่อนใบหน้าแต่พลอยพัดชาหารู้ไม่ว่า เป็นธามเองที่เดินไปบอกคนทำก๋วยเตี๋ยวว่าให้ใส่กระเทียมเจียวมากหน่อย!พลอยพั

“ทีนี้เรามาดูกันค่ะว่าจุดไหนบ้างที่ทำให้พลอยมั่นใจว่าแหวนวงนั้นคือของที่ทำเลียนแบบจากของจริงที่ซื้อไปจากร้านพัดชา เจมส์”จากนั้นหญิงสาวก็เลี่ยงไปยืนอยู่ข้างจอแอลซีดีขนาดใหญ่ที่ตั้งไว้ด้านหลังของตน แล้วเปิดคลิปที่เธอถ่ายแหวนวงนั้นเอาไว้ให้ทุกคนที่ดูไลฟ์สดครั้งนี้ได้เห็นไปพร้อมกัน“จุดแรกเลยนะคะ ขอให้ทุกคนดูที่รอยปั๊มโลโก้ของชื่อร้านที่อยู่ด้านในแหวนค่ะ” ภาพบนจอแอลซีดีหยุดค้างเอาไว้ จากนั้นพลอยพัดชาก็นำแหวนหลายวงจากในร้านซูมให้ดูใกล้ ๆ ว่าแตกต่างกันตรงไหนบ้าง“สังเกตไหมคะว่าแหวนของร้านพัดชา เจมส์ทุกวงรอยปั๊มตรงนี้จะเหมือนกันหมด ไม่ว่าจะเป็นความคมชัดของตัวหนังสือ หรือฟอนต์ตัวอักษร แล้วทีนี้มาดูของที่ลูกค้าท่านนั้นเอามากันค่ะ เห็นความแตกต่างอย่างชัดเจนเลยใช่ไหมคะว่านอกจากความคมชัดจะไม่เท่ากันแล้วเนี่ย ฟอนต์หรือตัวอักษรยังแตกต่างกันด้วย”จากนั้นหญิงสาวก็ปล่อยให้คลิปเล่นต่อ แล้วก็หยุดลงตอนที่ภาพฉายด้านในของแหวนและซูมภาพนั้นขึ้นมา พลอยพัดชาปล่อยภาพค้างไว้แบบนั้นแล้วเดินมาหน้ากล้อง ชูแหวนอีกวงขึ้นมาแล้วหงายให้ดูด้านในพร้อมกับใช

“หืม...ถามจริง! ไอจีของคุณก้าวเนี่ยนะมีแต่รูปพลอย” เรื่องนี้เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลย เพราะไม่ได้สนใจเข้าไปดูไอจีของกวินภพเลยสักครั้ง“ถ้าไม่เชื่อก็ลองเข้าไปดูสิ ไม่งั้นน้าจะมาถามเธอหรือว่าคิดยังไงกับตาก้าว” จินตวาตีมองค้อนหลานสาว“ถ้าคุณก้าวกับผู้จัดการเขาเป็นผัวเมียกันจริงก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพลอยหรอก เพราะพลอยไม่ได้คบกับคุณก้าวสักหน่อย แล้วก็ไม่คิดจะคบด้วย” พลอยพัดชายักไหล่อย่างไม่ยี่หระ“แต่คนอื่นเขาไม่คิดกันอย่างนั้นน่ะสิยะ ตาก้าวน่ะออกตัวแรงมากเรื่องของหล่อนน่ะ เฮ้อ...ถ้าพลอยยืนยันมาอย่างนี้น้าก็สบายใจ จะได้ไปปรามตาก้าวว่าอย่าทำอะไรให้คนอื่นเข้าใจผิด”“โห เหมือนในซีรีส์เลยเนอะน้าจินนี่ ที่ผู้หญิงกับผู้ชายคบกันมาก่อน แล้วผู้ชายได้เป็นดารา ผู้หญิงก็เลยมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้ แต่ความจริงแล้วเป็นแฟนกัน พอผู้หญิงท้องก็เลยต้องหลบไปอยู่ที่อื่นเพื่อให้ผู้ชายได้เป็นดาราต่อไป เพราะอาชีพนักแสดงมันทำเงินได้เยอะก็เลยต้องยอมอยู่แบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ”“แต่ส่วนใหญ่ ถ้ามาทรงนี้มักจบไม่สวยนะคะลูก เพราะอีผู

“ได้ พูดมาเถอะ” จินตวาตีนั่งกอดอกรอฟังอย่างจดจ่อ เขาลอบยิ้มอยู่ในใจพร้อมกับเปิดปากเล่า“ความจริงแล้วพี่ปลาเขามีแฟนอยู่คนหนึ่งครับ เพียงแต่พี่เขาต้องแอบคบกับผู้ชายคนนั้นอย่างหลบ ๆ ซ่อน ๆ เพราะเขามีเมียอยู่แล้ว ทีนี้พี่ปลาดันพลาดท้องขึ้นมา พี่เขาไม่อยากเอาเด็กออกก็เลยตัดสินใจเก็บเด็กไว้ แต่ก็อย่างที่รู้กันนั่นแหละครับว่าถ้าทุกคนเห็นพี่ปลาท้องอยู่ ก็ต้องพากันมาถามนั่นถามนี่ว่าแฟนเป็นใคร แต่งงานตั้งแต่เมื่อไร อะไรพวกนี้น่ะ ผมก็เลยช่วยพี่ปลาหาทางออกด้วยการให้หลบไปอยู่ไกล ๆ ก่อนดีกว่า ส่วนแฟนเขาตอนนี้ก็ยังไม่มีคำตอบเป็นที่แน่นอนเลยครับว่าจะรับผิดชอบพี่ปลายังไงบ้าง แต่เท่าที่ผมดูแล้วเนี่ย ผมว่าเขาไม่เลิกกับเมียหลวงแน่นอน”กวินภพพูดจบก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ราวกับยกภูเขาออกจากอก จากนั้นก็ลอบมองสีหน้าของจินตวาตีว่าจะเชื่อเรื่องที่ตนเล่าไปเมื่อครู่หรือไม่ ครั้นพอเห็นอีกฝ่ายมีสีหน้าครุ่นคิด เขาจึงพูดไปว่า“พี่คิดว่าผมควรทำยังไงดีล่ะ แต่เรื่องพี่ปลาผมก็พูดออกไปไม่ได้จริง ๆ ว่าเขาแอบคบกับคนมีครอบครัวแล้ว เพราะถ้าทางบ้านพี่เขารู้เข้าต้องเป็นเรื่องใหญ่

“เพื่อนเก่าที่เคยเรียนด้วยกันสมัยมหา’ลัยน่ะค่ะคุณพ่อ”กนกลดาพยายามบังคับเสียงและสีหน้าให้เรียบนิ่งที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะไม่อยากให้คนอื่นเห็นว่าตนเสียอาการจากความสุขุมเรียบร้อยอันเป็นเอกลักษณ์ของตน“แล้วเขามางานนี้ได้ยังไง ดูไม่มีมารยาทเลย” กฤษณ์ทำหน้าเคร่ง“พลอยเขาเป็นลูกสาวของเพื่อนคุณพ่อครับ เรารู้จักกันมานานแล้ว”ธามพูดเสียงห้วนกว่าปกติ กฤษณ์นึกว่าชายหนุ่มก็ไม่พอใจพฤติกรรมของพลอยพัดชาเช่นกันจึงถามว่า“แล้วพ่อแม่เขาอยู่ไหน ทำธุรกิจอะไร”“พ่อแม่ของพลอยเขาเสียไปนานแล้วค่ะตั้งแต่มัธยมปลายมั้ง น้าของพลอยก็เลยเป็นคนเลี้ยงดูพลอยมาตลอด น้าเขาเป็น เอ่อ...สาวประเภทสองน่ะค่ะ” ประโยคสุดท้ายกนกลดาพูดไม่เต็มเสียงเท่าไร“มิน่าละ ถูกพวกวิปริตผิดเพศเลี้ยงดูมานี่เองถึงได้เป็นอย่างนี้” กฤษณ์แค่นเสียงอย่างดูถูก“สมัยนี้เขาเรียกว่าผู้หญิงข้ามเพศนะครับ และคนกลุ่มนี้ก็ไม่ใช่วิปริตผิดเพศ น้าของพลอยน่ะเป็นผู้จัดการให้กับนักแสดงชื่อดังระดับท็อปของประเทศหลายคนเลย แ