บททั้งหมดของ (ผัว) เด็กมันร้าย BAD LOVE 20+: บทที่ 11 - บทที่ 20

ฉันหยุดนิ่งครู่หนึ่งเพื่อรอฟังว่าตุลจะพูดอะไรหรือเปล่า สักคำก็ได้ที่ถาม พูดอะไรก็ได้ที่ทำให้รู้สึกดีมากกว่านี้ แต่ไม่เลยเขาไม่ถามอะไรสักคำ “ถ้าพ่อรู้ว่ามึงทำตัวแบบนี้นะไอ้ตุล” ผู้ชายคนนั้นบอกแล้วหันมามองฉัน ก่อนที่ตุลจะพูด “ถ้ามึงไม่พูดพ่อจะรู้ได้ยังไง” ที่พูดมาก็ทำให้ฉันพอจะจับใจความได้ว่าตุลกับผู้ชายคนนั้นเป็นพี่น้องกันแน่นอน เหมือนเขาจะกลัวพ่ออยู่เหมือนกัน “พี่ขอคุยกับตุลก่อนกลับได้ไหม” ทุกอย่างมันต่างไปจากเดิม ตอนที่ยังไม่มีอะไรกันฉันสามารถกวนใจเขาได้เต็มที่ แต่พอมีอะไรกันแล้วฉันกลับรู้สึกไม่กล้า “คุยไร?” “ขอคุยแค่สองคนได้ไหม” พอฉันบอกแบบนั้นผู้ชายที่ยืนข้างตุลก็พูดขึ้น “กูกลับก่อนละกัน เดี๋ยวจะบอกพ่อให้ว่ามึงทำตัวดีมาก ๆ ตั้งใจเรียนสุด ๆ” “เออ” เมื่อเขาเดินไปแล้วฉันก็เดินมาหาตุลที่กำลังจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ พอเห็นแบบนั้นฉันรีบดึงซองบุหรี่มาก่อนเพราะไม่ค่อยชอบกลิ่นของมันสักเท่าไหร่ “เอามา” ตุลมองซองบุหรี่ในมือก่อนจะตวัดสายตาขึ้นมามองหน้าฉันเขม็ง “คุยกันก่อนเดี๋ยวพี่คืนให้” “วุ่นวายจังวะ!!” ไม่รู้ว่าเป็นแค่ฉันหรือเปล่าที่ทำให้เขาไม่สบอารมณ์ได้ขนาดนี้ หรือเขาเป็นแบบนี้กับท

#ภายในห้อง หลังจากที่ประตูถูกปิดร่างของฉันก็ถูกดันมาติดกับกำแพงห้อง ฝ่ามือใหญ่จับใบหน้าของฉันให้หันมาอยู่ในระดับเดียวกัน ริมฝีปากหนากดขยี้จูบหนัก ๆ ความดิบเถื่อนทำให้ริมฝีปากเจ็บจนระบมไปหมดไม่นานที่ตุลบดขยี้ความดิบเถื่อนลงบนริมฝีปากของฉันเขาก็ผละใบหน้าออก สายตาเย็นชาตรงหน้ามองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถาม“สนใจแค่เรื่องบนเตียงดีกว่าไหม” “… พี่ไม่ได้ต้องการแค่นั้น” “ถ้ามากกว่านี้คงให้ไม่ได้” ตุลปล่อยใบหน้าของฉันให้เป็นอิสระ จากนั้นเขาก็เดินไปนั่งที่เตียงแล้วพูดต่อ “ให้เลือกอีกครั้งว่าจะอยู่ต่อ หรือจะกลับไป” “…”“ถ้าเลือกอยู่ต่อก็ต้องยอมรับให้ได้ว่าไม่มีสิทธิ์ ไม่มีสถานะ” ตุลเว้นคำพูดก่อนจะถอดเสื้อออกแล้วทิ้งลงพื้น ก่อนจะพูดต่อ “ถ้าเลือกกลับไปทุกอย่างก็จบ ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น”ฉันกำมือแน่นจนมันเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อแล้วถามผู้ชายตรงหน้ากลับ “ถ้าตุลชอบใครสักคนมาก ๆ จะเลือกแบบไหนเหรอ”คนที่ถูกถามไม่ตอบอะไรสักคำ อย่างน้อยมันก็ดีที่เขาให้โอกาสได้เลือกอีกครั้ง แต่ฉันยังอยากจะลองดูก่อน อยากสู้อีกสักครั้ง ถ้าทุกอย่างที่ทำไปมันไม่มีความหมายจริง ๆ ฉันจะเป็นคนถอยออกมาเอง ฉันเดินมาหยิบเสื้อที

“เป็นเด็กเป็นเล็กนิสัยเสียชะมัด” เควินบ่นหลังจากที่ตุลเดินไปแล้ว จากนั้นเขาก็เป็นคนก้มลงไปเก็บของที่หล่นให้ “ทำแบบนี้ทำคนที่ไม่รู้จักได้ยังไง” เควินยังไม่เลิกบ่น เขาหยุดก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองฉันแล้วพูดต่อ “หรือเธอรู้จัก?” “ป… เปล่าฉันไม่รู้จักสักหน่อย” ที่ต้องปฏิเสธก็เพราะว่าไม่อยากถูกถามอะไรต่าง ๆ เพราะถ้าเควินรู้ว่าฉันรู้จักตุลเขาคงไม่ใช่แค่พยักหน้าแล้วเงียบไปแน่ ๆ คงจะต้องยิงคำถามใส่รัว ๆ ก่อนมาที่โรงแรมฉันกับเควินแวะกินอาหารกันเรียบร้อยแล้ว เพราะไม่อยากให้เขาต้องมาทำกินเอง หลังจากส่งเพื่อนเสร็จฉันก็ขับรถกลับไปที่บ้าน ยังไม่ทันจะถึงที่บ้านเลยโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น เป็นแพรที่โทรมาจึงรีบกดรับสาย “ว่าไงแพร เงียบหายไปเลยนะฉันเหงามากรู้ไหม”(ช่วงนี้ฉันยุ่ง ๆ น่ะ)“แล้วแกโทรมามีอะไรหรือเปล่า”(จะชวนไปดูแข่งรถด้วยกัน)“แข่งรถงั้นเหรอ” (ไปหรือเปล่าวันนี้เพื่อนแฟนของฉันแข่ง ตุลไปด้วยนะ)จริง ๆ ฉันไม่ชอบดูการแข่งรถเลยแต่พอรู้ว่าตุลไปด้วย ความอยากไปมันก็พุ่งขึ้นมาระดับร้อย“อื้อไปสิ แกมารับฉันหน่อยได้ไหม” (ที่บ้านเหรอ)“อื้อ ขี้เกียจขับรถไปเองน่ะ” (อื้อ แต่แกห้ามพูดเรื่องที่ฉันไปรับแก

อยากจะตอบไปว่าเพราะอยากได้ใจเขาไงถึงยอมขนาดนี้ แต่พูดไปตั้งหลายครั้งแล้วยังถามหาเหตุผลอีกหรือไง ฉันยกมือขึ้นมาคล้องคอแกร่งก่อนจะเป็นฝ่ายยื่นหน้ามาจูบเขาอีกครั้ง คนที่ถูกจูบนิ่งไปครู่หนึ่งแล้วตอบรับสัมผัสจูบอย่างเร่าร้อน ฝ่ามือใหญ่ล้วงเข้ามาในเสื้อลูบคลำตามผิวเนื้อก่อนจะบีบเคล้นที่หน้าอกของฉัน เสียงลมหายใจของเราทั้งคู่มันเริ่มดังขึ้นดังขึ้นเรื่อย ๆ ตามอารมณ์ปรารถนา เมื่อทุกอย่างกำลังเข้าทางฉันก็ผละตัวออกจากตุล ก่อนจะมองนิ่ง ๆ แล้วถามเขา “แพรบอกจะไปส่งพี่ก่อน พี่ต้องกลับแล้วนะ”พูดจบฉันก็หันหลังให้เขา ในใจหวังว่าเขาจะรั้งไว้และมันก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ ทำแบบนี้ได้ผล ตุลคว้ามือมาจับแขน ฉันจึงหันกลับมามองเขาอีกครั้ง “มีอะไรจะพูดหรือเปล่า?”“ไม่ต้องกลับ”“จะให้พี่นอนด้วยเหรอ” ตุลพยักหน้าแทนคำตอบฉันจึงยิ้มออกมาได้ ถึงจะรู้ว่าจุดประสงค์ของเขาคืออะไร แต่การที่ได้อยู่กับเขานาน ๆ มันดีสำหรับฉัน ภาวนาขอให้คืนนี้เราได้นอนบนเตียงเดียวกันฉันกับตุลเดินออกมาข้างนอกพร้อมกัน การหายเข้าไปในห้องสองคนทำให้ถูกแพรมองอย่างสงสัย พอนั่งลงฉันก็กระซิบบอก “ฉันไม่กลับแล้วนะแพร”“จะนอนค้างที่นี่เหรอ?”“อื้อ”“แ

แทบจะไม่เชื่อหูตัวเองว่าจะได้ยินตุลพูดแบบนั้นออกมา เขากล่าวหาฉันว่า แรดเงียบ มันรุนแรงเกินไปหรือเปล่า “หรือไม่จริง ผู้หญิงที่ไหนบ้างนอนกับผู้ชายไปทั่วให้ไลน์ผู้ชายไปทั่ว” “นอนกับผู้ชายไปทั่วอย่างนั้นเหรอ” ฉันพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้เผลอโกรธไปมากกว่านี้แต่มันควบคุมไม่ได้จริง ๆ “ก็รู้ ๆ กันอยู่” “ตุลเป็นผู้ชายคนแรกของพี่นะ ทำไมถึงกล้ากล่าวหากันแบบนี้” “มีคนแรกก็ต้องมีคนต่อไปเรื่อย ๆ”“แล้วตุลล่ะ นอนกับผู้หญิงมาแล้วกี่คน!!” “มั่นใจว่าจะให้พูด?” “…” ฉันกัดริมฝีปากแน่นจนห้อเลือด ไม่รักไม่ชอบฉันก็ไม่เห็นต้องพูดอะไรแบบนี้ใส่กันเลย “หึ!!”“ถ้าพี่ตัดใจจากตุลได้เมื่อไหร่ ตุลจะเป็นผู้ชายที่พี่เกลียดที่สุด”“เชิญ” เขาตอบกลับอย่างไม่สนใจว่าฉันจะเกลียดหรือไม่ ถ้าเลือกได้ก็ไม่อยากจะโง่งมงายจมปักกับคนปากร้ายที่ไม่รักตัวเองแบบนี้หรอก ฉันอยากถอนตัวแต่มันทำไม่ได้“ถ้าพี่เปลี่ยนใจจากตุลไปชอบกันล่ะ” “อย่าแม้แต่จะคิด” ครั้งนี้ตุลรีบตอบกลับเสียงแข็งแล้วจ้องฉันตาเขม็ง “ทำไม หวงพี่เหรอ” “ถ้าจะชอบใครก็ชอบไป แต่ไอ้กันห้ามชอบ”“แต่น้องกันเป็นคนดี เขาน่ารักกับพี่…” เสียงพูดของฉันเบาลงเมื่อตุลเดินมาใกล