บททั้งหมดของ เด็กมันยั่ว BAD LOVE 20+ : บทที่ 71 - บทที่ 80

เวลาผ่านไปเป็นชั่วโมงๆ ยังไม่มีวี่แววว่าอลันจะกลับขึ้นมาบนห้อง เขารู้บ้างไหมว่าฉันรอ รอให้เขามาปลอบใจ ในตอนนี้ฉันต้องการเขามากที่สุด ผ่านไปครู่ใหญ่ฉันตัดสินใจค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงหยิบผ้าขนหนูมาอาบน้ำ ฉันใช้มือถูตัวเองจนแดงเพื่อลบรอยที่น่ารังเกียจ สัมผัสที่น่าขยะแขยงทั้งน้ำตา “อึก~” ฉันทรุดตัวนั่งลงกับพื้นในห้องน้ำแล้วก้มหน้าร้องไห้ ไม่เคยมีครั้งไหนที่มันรู้สึกอยากจบชีวิตตัวเองมากเท่าครั้งนี้มาก่อน บาสทำกับฉันได้ยังไง ฉันรักและเอ็นดูเขาเหมือนน้องชายแท้ๆ คนหนึ่ง แต่นี่หรอคือสิ่งที่ได้ตอบแทน ผู้หญิงคนนั้นทำให้บาสเป็นบ้าได้ขนาดนี้เชียวหรอ ทำร้ายแม้กระทั่งฉัน ฉันใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานนับชั่วโมง แต่อลันก็ยังไม่มา จะโทรไปก็ไม่กล้า ทั้งที่เรายังเป็นแฟนกันอยู่แต่ จู่ๆ ทำไมฉันถึงรู้สึกห่างไกลจากคำนั้น…จะโทรไปหาเพื่อนก็ไม่กล้า ไม่อยากเล่าอะไรตอนนี้ ฉันได้แต่นั่งรอที่โซฟา เปิดทีวีทิ้งไว้แต่ไม่ได้สนใจ สายตามันเอาแต่จ้องมองดูเบอร์ของอลันในโทรศัพท์ เวลาผ่านไปจนถึงตีสอง ในขณะที่ฉันถอดใจและคิดว่าอลันคงไปแบบไม่กลับมาแล้ว เขารังเกียจฉันไปแล้วจริงๆ แต่จู่ๆ ประตูห้องก็เปิดเข้ามา ฉันค่อยๆ ยิ้มได้เม

ช่วงสายของอีกวัน ตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นอลันนอนข้างๆ แล้ว ฉันจึงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เห็นข้อความที่อลันส่งมา อลัน: เห็นนอนอยู่เลยไม่อยากกวน เลิกเรียนจะไปหาที่ห้องแฟนเด็กคนซึนของฉันนี่นะ ข้อความแค่นี้กลับทำให้ฉันยิ้มออกมาได้ ฉันลุกขึ้นมาหยิบผ้าขนหนูพันตัวเพราะเมื่อคืนหลังจากที่เจอศึกหนักก็หลับไปเลย ไม่ได้ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า ครั้งนี้กล้าส่องกระจกและมองได้เต็มตาเพราะทั้งเนื้อทั้งตัวของฉันมีแต่ลอยที่อลันทำไว้ วันนี้ฉันว่าจะเข้าร้านสักหน่อยอารมณ์ดีขึ้นมากๆ หลังจากที่ถูกปลอบใจไปเมื่อคืน #ช่วงเย็น อลันโทรบอกว่าไม่ได้มาหาฉันที่คอนโด ให้ฉันไปหาเขาที่อู่แทนเพราะไม่ได้ขับรถไปเรียน ไม่มีรถกลับคอนโด@อู่ซ่อมรถมาถึงก็เห็นอลันกับเพื่อนนั่งดื่มกันอยู่ ฉันจึงเดินไปนั่งข้างๆ เขา “จะกลับเลยไหมหรืออยากดื่มกับเพื่อนก่อน ?”“ขอดื่มสองชั่วโมง”“อื้อ” “เป็นเด็กดีจังเลยนะมึงช่วงนี้” กันพูดแซว แต่อลันไม่สนใจก่อนจะหันมาถามฉัน “ดื่มไหม ?”“อื้อ ดื่มก็ได้ถ้านายอนุญาต ^_^”“ดื่มเยอะๆ คืนนี้จะได้….”“อลัน!!” ฉันจ้องอลันเขม็งเพราะรู้ว่าเขากำลังจะพูดเรื่องลามกต่อหน้าเพื่อนๆ “พูดมาเถอะพวกกูจะทำเป็นไม่ได้ยิน”

ฉันรู้ว่าพี่เพิร์ทตั้งใจพูดเหน็บอลัน คำพูดนั้นไม่ใช่แค่ทำให้อลันหงุดหงิด ฉันเองก็ด้วย ตัวเองทำเลวเอาไว้ทิ้งฉันให้ร้องไห้แทบตายแล้วมีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้กัน จะมาเสียดายในวันที่ฉันไม่ต้องการแล้วมันมีประโยชน์อะไร ที่ผ่านมาเราไม่ได้คุยกันพอเจอหน้าทำไมต้องทิ้งคำพูดไม่ดีเอาไว้ “มึงมีปัญหาอะไร ?” อลันถามออกไปอย่างไม่เกรงกลัว “เปล่า กูไม่มีปัญหาแค่เห็นแล้วมันขำที่มีปัญญาซื้อได้แค่นี้” อลันกำหมัดแน่น ถ้าไม่ได้อยู่ในห้างเขาคงจะจัดการพี่เพิร์ทไปแล้วแน่ๆ “แพรน่าจะเลือกคบคนที่เหมาะสมกับตัวเองหน่อยนะ” “ของแบบนี้มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับความชอบค่ะ มันอยู่ที่ว่าใครเป็นคนซื้อให้มากกว่า อีกอย่างแพรไม่ได้มองที่ความเหมาะสม แพรเลือกตามความรู้สึกของตัวเองค่ะ” “อย่าซีเรียสสิแพร พี่ก็แค่แวะมาทักทายตามประสาคนเคยรักกัน….” พี่เพิร์ทแสยะยิ้มพูดยั่วโมโหอลัน “อลันใจเย็นๆ นะ” ฉันกุมมืออลันแน่นเพราะตอนนี้เขาเหมือนคนที่กำลังจะหมดความอดทนเต็มที “ไปกันเถอะ” ทางที่ดีฉันควรดึงอลันออกไปจากตรงนี้ก่อนที่จะเกิดเรื่อง “ถ้าแพรเบื่อๆ ก็กลับมาหาพี่ได้นะ พี่พร้อมจะปรับปรุงตัวเอง ยังไงซะพี่กับแพรก็เหมาะสมกันมากกว่าไอ้เด็กนี่

“พะ…พ่อ” ฉันเอ่ยชื่อผู้เป็นพ่อที่กำลังยืนอยู่หน้าห้องเสียงเบา เพราะไม่คิดว่าจะเป็นพ่อของตัวเอง“พ่อมาได้ยังไงคะ ทำไมไม่บอกหนูก่อน” “พ่อมาจัดการไอ้บาส มันทำแบบนั้นได้ยังไง!!” พ่อพูดออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะเดินแทรกเข้ามาในห้อง พูดแบบนี้แปลว่าการส่งคลิปนั้นให้พ่อดูมันได้ผล“อุตส่าห์รักเอ็นดูมันเหมือนลูกแท้ๆ ทำแบบนี้มันไม่ไว้หน้ากันชัดๆ”ตอนนี้ฉันมีท่าทางเลิ่กลั่กพอสมควรเพราะอลันยังนอนอยู่ในห้อง ถ้าเจอกับพ่อตอนนี้จะเป็นยังไง “ทีนี้พ่อเชื่อหนูแล้วใช่ไหมว่าบาสไม่ใช่คนดี เรื่องจับคู่เลิกคิดไปได้เลยค่ะ แค่หน้าเขาหนูยังไม่อยากจะมอง” “แล้วไอ้แฟนนักเลงของลูกอยู่ที่ไหน” พ่อมองไปรอบๆ ห้องเพื่อสำรวจ “วันนั้นเขาช่วยหนูเอาไว้นะคะ พ่อเลิกมองเขาไม่ดีได้แล้ว” “เมื่อวานได้ข่าวว่ามันมีเรื่องชกต่อยในห้าง ถ้าเกิดวันหนึ่งอยู่กินกันไปแล้วมันเกิดทำร้ายลูกขึ้นมาจะทำยังไง” คิดไว้แล้วว่าลูกน้องคนที่ถ่ายคลิปตอนอลันต่อนพี่เพิร์ทต้องเอาไปบอกพ่อ “เขาไม่ทำแบบนั้นกับหนูแน่ๆ ค่ะ อีกอย่างเรื่องเมื่อวาน….”“หยุดแก้ตัวให้มัน นัดมันมาเจอพ่อหน่อยสิ พ่อมีเรื่องจะคุย” พ่อนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่พลางยกขาขึ้นมาไขว้ห้างก่อนจะปรา

แทนที่จะรีบตอบอลันกลับเงียบ ผู้หญิงคนนั้นก็ชูหน้าชูตาใส่ฉันด้วย “ถามก็ตอบสิจะเงียบทำไม!!” ฉันตะโกนถามแข่งกับเสียงเพลง “เขาก็แค่ขอมานั่งด้วยแป๊บเดียวยังไม่ได้ยุ่งอะไรเลย” อลันตอบ แต่คำตอบนี้มันยิ่งทำให้หงุดหงิด “เพื่อนไม่มีหรอคะ ?” ฉันเปลี่ยนไปถามผู้หญิงที่นั่งตัวติดกับอลัน “เพื่อนกลับกันหมดแล้วค่ะ”“งั้นน้องก็กลับไปสิคะจะมาขอนั่งโต๊ะผู้ชายทำไม” แทนที่จะพูดกับฉันยัยนั่นกลับหันไปถามอลัน “แม่พี่หรอคะ ดุจัง” ฉันกำหมัดแน่นเมื่อได้ฟังคำพูดนั้นอารมณ์มันก็ระเบิดออกมาทันที เมื่อความอดทนถึงขีดขำกัดทำให้ฉันที่ควบคุมตัวเองไม่ได้เดินมาหายัยผู้หญิงปากดีคนนั้น ก่อนจะคว้ามือกระชากเธอลงจากเก้าอี้ ทำให้เธอหล่นกระแทกพื้นตรงหน้าฉัน “โอ้ย~”“ถ้าคิดว่าเป็นแม่เธอก็ไหว้ฉันซะสิ” ฉันตวาดบอก คิดว่าดูไม่ออกหรือไงว่าไอ้คำพูดเมื่อกี้หล่อนตั้งใจยั่ว ตอนนี้คนในคลับเริ่มหันมาสนใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกันแล้ว “อย่ามีเรื่องได้ไหม บอกแล้วไงว่าไม่มีอะไร” อลันรีบมาแกะมือที่ฉันกำเส้นผมยัยตัวดีนี่ออก “ถ้าไม่มีอะไรทำไมนายไม่รีบบอกไปล่ะว่าฉันเป็นเมียไม่ใช่แม่!!” “คนมองหมดแล้วอายเขาบ้าง” “เบื่อฉันแล้วหรอ ถ้าเบื่อง่าย