บททั้งหมดของ The devil's Lover ❤️ เล่ห์รักยัยตัวร้าย: บทที่ 81 - บทที่ 90

เช้าวันต่อมาโรงพยาบาล Nเมื่อภีมวัจน์ลืมตาตื่นขึ้นมาภาพที่สะท้อนเข้าสู่สายตาก็คือใบหน้าของชายชราที่วันหลายวันก่อนยังเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขใจหากแต่วันนี้กลับต่างออกไปเมื่อใบหน้าที่ภีมวัจน์เห็นนั้นช่างหม่นหมองราวกับว่าคุณปู่ของเขาแก่ลงไปอีกสักสิบปีดวงตาแดงก่ำที่รื้นน้ำตาทำให้ภีมวัจน์รู้สึกปวดใจไม่น้อย“ฟื้นสักทีนะหลานปู่”ยามที่เอ่ยประโยคนี้หยดน้ำตาพลันไหลกลิ้งลงจากหางตาหล่นกระทบลงบนใบหน้าที่เริ่มเหี่ยวย่นไปตามกาลเวลาอย่างมิอาจกลั้นไว้ได้อีกยิ่งทำให้หัวใจของภีมวัจน์หดเกร็งด้วยความเจ็บปวดราวกับมีเข็มนับพันทิ่มแทงหัวใจของเขา“ภีมขอโทษนะครับที่ทำให้คุณปู่ต้องเป็นห่วง”ภีมวัจน์เอ่ยขอโทษภาสกรด้วยน้ำเสียงสั่นเครือแต่ภาสกรกลับส่ายหน้าไปมาช้าๆพร้อมยกมือขึ้นลูบหัวหลานชายเบาๆด้วยความรักใคร่เอ็นดูในใจพลันนึกตำหนิตัวเองที่ยอมให้ลูกชายแต่งงานกับคนเลวอย่างดารัณจนทำให้ภีมวัจน์ต้องพบเจอกับเรื่องราวมากมายตั้งแต่เด็กจนโตก่อให้เกิดปมในใจซึ่งยากที่จะลบเลือนมันไปแม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตามทุกอย่างมันเป็นเพราะเขาที่ทำให้หลานชายต้องตกอยู่ในสภาพนี้“ภีมไม่ได้ทำอะไรผิดเลยสักนิดคนที่ผิดคือปู่ต่างหากท

โรงพยาบาล N“พี่ภีมขา”ทันทีที่เปิดประตูเข้ามาเห็นว่าภีมวัจน์กำลังนั่งพิงพนักเตียงเหม่อมองออกไปด้านนอกเสียงสดใสก็เอ่ยเรียกเขาด้วยความดีใจก่อนที่กอหญ้าจะวิ่งเข้ามาโถมตัวเข้าใส่อ้อมกอดของภีมวัจน์อย่างลืมตัวว่าเขากำลังบาดเจ็บอยู่“อ๊ะ ซี๊ด”เสียงร้องของภีมวัจน์ทำให้ใบหน้าที่เพิ่งจะแนบติดไปกับอกแกร่งของเขาดีดออกมาแทบจะทันทีก่อนที่รอยยิ้มรู้สึกผิดจะถูกส่งไปให้ภีมวัจน์ที่กำลังทำหน้าเหยเกเมื่อรู้สึกเจ็บตรงรอยแผลผ่าตัด“ขอโทษค่ะกอหญ้าคิดถึงพี่ภีมมากเกินไปหน่อย”ภีมวัจน์ใจอ่อนยวบทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของกอหญ้าก่อนที่เขาจะดึงเธอเข้ามาโอบกอดพร้อมก้มลงจูบหน้าผากมนด้วยความรักใคร่อย่างสุดซึ้ง“หายไปเล่นสนุกที่ไหนมาคะ ?”ภีมวัจน์เอ่ยถามกอหญ้าทั้ง ๆที่เขารู้ดีอยู่แก่ใจว่าเธอหายไปไหนมา“ไปจัดการสารเลวสองแม่ลูกมาค่ะพรุ่งนี้พี่ภีมรอดูข่าวใหญ่ได้เลยขึ้นหน้าหนึ่งแน่นอน”“แฟนใครน้าทำไมถึงได้เก่งแบบนี้ หืม”ภีมวัจน์เอ่ยถามกอหญ้าเสียงอ่อนเสียงหวานก่อนที่กอหญ้าจะเงยหน้าที่ซบแผ่นอกกว้างขึ้นมาจูบคางของเขาเบาๆสายตาที่มองใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความรักใคร่อย่างสุดซึ้งไม่ต่างจากสายตาของภีมวัจน์ที่มองเธอเลย“ใครใช้ใ

เงาภาพของสองคนที่กำลังพัวพันกันอยู่บนเตียงปรากฏขึ้นท่ามกลางแสงจันทร์กระจ่างที่สาดส่องลงมายังหน้าต่างห้องนอนกอหญ้าที่กำลังนั่งคร่อมอยู่บนตักของภีมวัจน์ยกมือขึ้นโอบรอบคอของเขาเอาไว้พร้อมไล่ขบเม้มตั้งแต่ใบหูลงมาจนถึงริมฝีปากบางเฉียบที่อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมน่าลิ้มลอง เธอขบเนื้อนุ่มของเขาเบาๆเป็นการหยั่งเชิงเมื่อเห็นว่าภีมวัจน์ไม่ได้ปฏิเสธกอหญ้าจึงดึงดูดกลีบปากบางจนเกิดรอยก่อนที่เธอจะใช้ลิ้นดันไรฟันของเขาแยกออกจากกันและแทรกลิ้นของตัวเองเข้าไปควานหาความหอมหวานจากริมฝีปากของภีมวัจน์อย่างหิวกระหายท่าทางอดกลั้นของภีมวัจน์ปลุกให้ความปรารถนาของกอหญ้าลุกฮือลิ้นเล็กของเธอเกี่ยวกระหวัดรัดไล่ลิ้นของเขาอย่างไร้ซึ่งความเกรงใจมือที่โอบอยู่รอบลำคอเริ่มเลื่อนลงมาลูบไล้บริเวณหน้าอกแกร่งที่มีผ้าพันแผลเธอแตะบริเวณที่เขาถูกยิงเบาๆราวกับต้องการปลอบประโลมความเจ็บของเขาให้หายในเร็ววันก่อนที่เธอจะผละจูบออกด้วยความเสียดาย ภีมวัจน์จ้องมองริมฝีปากอวบอิ่มแดงฉ่ำของกอหญ้าตาปรอยสองมือยกขึ้นลูบไล้เอวบางภายใต้ชุดนอนที่แทบจะปกปิดความอวบอิ่มของเธอเอาไว้ไม่มิดและไม่รู้ว่าเขาคิดไปเองหรือเปล่าที่รู้สึกว่าร่างกายของกอหญ้าที่เขา

คฤหาสน์ตระกูลพิสิฐกุลวัตรดิลก (กฤษฎิ์ พิสิฐกุลวัตรดิลก)ห้องทำงาน“คือว่าก่อนหน้านี้พอดีผมมัวแต่สะสางเรื่องโรงพยาบาลที่สาขาประเทศจีนก็เลยลืมรายงานเรื่องสำคัญกับนายไปเรื่องหนึ่งครับ”กฤษฎิ์เหลือบตาขึ้นมองใบหน้าของลูกน้องคู่ใจด้วยแววตาเฉยชาก่อนที่เขาจะดึงสายตากลับมาอ่านหนังสือพิมพ์ตรงหน้าต่อพร้อมยื่นมือไปหยิบแก้วใบเล็กขึ้นมาจิบกาแฟหอมกรุ่นด้วยความสดชื่น“เอกสารที่เดลแฮกมาจากโรงพยาบาลล่าสุดที่คุณกอหญ้าไปพบแพทย์ระบุไว้ว่าคุณหนูตั้งครรภ์ได้ 7 สัปดาห์แล้วครับ”พรวดแค่ก แค่ก แค่กกาแฟที่เพิ่งดื่มเข้าไปพุ่งใส่หน้าหนังสือพิมพ์จนเลอะไปหมดกฤษฎิ์สำลักกาแฟไอจนหน้าดำหน้าแดงทำให้เรียวที่ยืนอยู่ด้านข้างรีบขยับตัวไปหยิบน้ำเปล่ามารินใส่แก้วยื่นให้ผู้เป็นนายด้วยท่าทีลนลานเมื่ออาการตอบสนองของผู้เป็นนายนั้นทำเกินความหมายของเขา ตั้งแต่เจ้านายของเขามีลูกสาวที่เฟียร์สถอดแบบมาทุกกระเบียดนิ้วเรียวคิดว่าเจ้านายของเขาทำใจยอมรับได้กับทุกๆเรื่องแล้วคิดไม่ถึงว่าเรื่องที่คุณหนูกอหญ้าตั้งครรภ์จะทำให้เจ้านายของเขาตกใจมากขนาดนี้“แล้วทำไมเพิ่งมาบอก”หลังจากที่หายไอกลับมาเป็นปกติแล้วกฤษฎิ์ก็หันไปถลึงตาใส่เรียวด้วยความโ

เกาะมัลดีฟส์ภีมวัจน์ : นี่เตชินทร์อาทิตย์หน้าฉันจะแต่งงานแล้วนะเตชินทร์ : เจ้านายว่าอะไรนะครับ ?เตชินทร์ถามภีมวัจน์อีกครั้งราวกับไม่แน่ใจในสิ่งที่ตัวเองได้ยินนี่เจ้านายของเขาบอกว่ากำลังจะแต่งงานอาทิตย์หน้าไม่จริงน้าเพิ่งจะผ่านพ้นเรื่องเลือกท่านประธานไปไม่ทันไรเจ้านายของเขาจะใจร้อนหน้ามืดจัดงานแต่งงานได้อย่างไรอีกอย่างใช่ว่าอยากจะแต่งก็แต่งได้เลยที่ไหนกันแม่ยายของเจ้านายเขาดุจะตายนี่เพิ่งคบกันได้ไม่กี่เดือนแล้วแต่งแบบนี้แม่ยายของเจ้านายเขาต้องโวยวายอาละวาดบ้านแตกแน่นอนภีมวัจน์ : นายได้ยินไม่ผิดหรอกฉันกับคุณกอหญ้ากำลังจะแต่งงานกันอาทิตย์หน้าจริงๆตุ๊บครั้งนี้เตชินทร์ทำมือถือหลุดมือร่วงลงบนพื้นแล้วจริงๆนี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันทำไมจู่ ๆท่านประธานของเขาถึงได้ตัดสินใจแต่งงานสายฟ้าแล่บแบบนี้ หมับ เตชินทร์รีบก้มลงหยิบมือถือที่หล่นอยู่บนพื้นขึ้นมาแนบหูด้วยอาการลนลานก่อนที่เขาจะเอ่ยถามภีมวัจน์ด้วยน้ำเสียงที่ยังคงไม่คลายจากอาการตกใจเตชินทร์ : กะ เกิดอะไรขึ้นครับทำไม ? อยู่ ๆเจ้านายถึงได้อยากแต่งงานขึ้นมากะทันหันแล้วครอบครัวของคุณกอหญ้าเห็นด้วยไหมครับ ?ภีมวัจน์หัวเราะออกมาเบา ๆ เมื่อเตชินท