All Chapters of Smokin'Love ❤️วิมานรักสีเทา: Chapter 51 - Chapter 60

วันต่อมาเมื่อเข็มสั้นของนาฬิกาชี้ไปที่เลขสิบบ่งบอกว่าขณะนี้เป็นเวลาสิบโมงเช้าแต่สองหนุ่มสาวที่กำลังนอนกอดกันอยู่ในห้องนอนใหญ่กลับไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาแต่อย่างใด เพราะเมื่อคืนเกรย์นั้นเฝ้าบอกรักเพลงพิณซ้ำไปซ้ำมาจนกระทั่งเธอถึงกับหมดแรงและฝืนทนต่อความง่วงไม่ไหวทำให้เพลงพิณนอนหลับไปทั้งๆที่เกรย์กำลังบอกรักเธออยู่ความเย็นของแอร์ทำให้เพลงพิณรู้สึกหนาวจนต้องซุกใบหน้าเข้าหาแผ่นอกกว้างของเกรย์อย่างต้องการไออุ่นจากร่างสูงมาช่วยบรรเทาความเหน็บหนาว ซึ่งจังหวะการขยับตัวของเธอนั้นทำให้คนที่ประสาทสัมผัสไวอย่างเกรย์รู้สึกตัวตื่นในทันทีก่อนที่เขาจะพบว่าใบหน้างดงามของว่าที่ภรรยานั้นอยู่ห่างจากเขาเพียงแค่คืบ“ขนาดนอนหลับยังสวยขนาดนี้แล้วจะไม่ให้เฮียรักเฮียหลงยังไงไหว”เกรย์พึมพำเสียงเบาด้วยรอยยิ้มก่อนที่เขาจะค่อยๆก้มหน้าลงมาหอมแก้มเนียนของเพลงพิณฟอดใหญ่ด้วยความชื่นใจซึ่งในจังหวะที่เขากำลังจะผละออกคนที่กำลังนอนหลับกลับลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยอาการงัวเงียเมื่อรู้สึกว่าเหมือนมีอะไรมาสัมผัสที่แก้มของเธอ“นี่เฮียลักหลับเพลงเหรอคะ”เพลงพิณถามเกรย์ด้วยน้ำเสียงงัวเงียก่อนที่เขาจะรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันทีเขาไม่ได

โรงพยาบาล Nภายในห้องทำงานของท่านประธานโรงพยาบาล N เกรย์มองภาพวาดออกแบบของสถานที่พักพิงสำหรับคนชราที่เขาตั้งใจจะสร้างขึ้นเพื่อให้ผู้สูงอายุที่ลำบากหรือไร้ญาติคอยดูแลได้เข้ามาพักพิงที่นี่โดยที่ไม่มีค่าใช้จ่าย ซึ่งโครงการนี้เกิดขึ้นหลังจากวันที่เพลงพิณนั่งรถแท็กซี่มาหาเขาที่โรงพยาบาลและคุณตาคนขับประสบอุบัติเหตุต่อหน้าเธอๆก็เอาแต่ร้องไห้ด้วยความเป็นห่วงทั้งๆที่เธอไม่เคยรู้จักคุณตามาก่อนหลังจากที่คุณตาพ้นขีดอันตรายแล้วเพลงพิณก็ขอเป็นคนรับผิดชอบค่ารักษาทั้งหมดแต่บิดาของเขาที่ผ่านมาเห็นเหตุการณ์และช่วยผ่าตัดจนคุณตาปลอดภัยกลับขอเป็นทั้งแพทย์เจ้าของคนไข้และเป็นคนรับผิดชอบค่ารักษาทั้งหมดเองซึ่งทำให้ทั้งเพลงพิณและภรรยาของคุณตานั้นซาบซึ้งใจเป็นอย่างมากแต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เกรย์รู้สึกสะเทือนใจมากก็คือคุณยายคู่ชีวิตของคุณตานั้นดวงตาของท่านมองเห็นเพียงแค่ข้างเดียวบิดาของเขาจึงจัดให้มีพยาบาลพิเศษที่คอยดูแลทั้งคุณตาและคุณยายในระหว่างที่พักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล และนั่นทำให้เกรย์เกิดความคิดที่อยากจะสร้างบ้านพักสำหรับผู้สูงอายุที่มีฐานะยากจนและไร้ที่พึ่งพิงเพื่อให้พวกท่านได้ใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านเรือนไ

“แค่นี้ถึงกับหมดแรงเลยเหรอคะที่รัก”คำพูดสบประมาทของเกรย์ทำให้เพลงพิณที่นอนหมดแรงถึงกับเบิกตากว้างด้วยความหมั่นไส้ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นและเป็นฝ่ายดึงให้เขานอนราบลงไปบนที่นอนนุ่มแทนที่เธอ ใบหน้าสวยที่ยามปกติมักจะแย้มยิ้มอย่างอ่อนหวานแต่ในยามนี้เพลงพิณกลับยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์เลียนแบบเกรย์ที่มักจะยิ้มแบบนี้กับเธอเสมอเมื่อยามที่เขาอยู่บนเตียง“ใครหมดแรงกันคะเพลงยังไหวแค่ยกเดียวทำอะไรเพลงไม่ได้หรอกค่ะ”คำพูดของเพลงพิณทำให้เกรย์ยิ้มออกมาด้วยความชอบใจก่อนที่เพลงพิณจะยื่นมือมาจับท่อนเอ็นใหญ่ของเขาที่ยังไม่สงบเอาไว้ทำเอาเกรย์ถึงกับสะดุ้งน้อยๆด้วยความตกใจกับการจู่โจมของเพลงพิณในขณะที่เขายังไม่ทันตั้งตัว มือนุ่มค่อยๆลูบส่วนหัวเห็ดแผ่วเบาราวกับต้องการหยอกล้อเพื่อสร้างความเคยชินก่อนที่เพลงพิณจะก้มหน้าลงมาและจูบเบาๆทำเอาเกรย์ถึงกับกำหมัดแน่นด้วยความเสียวซ่าน“คอยดูนะเพลงจะจัดการให้ลูกชายของเฮียหายซ่าไปเลย”จบประโยคริมฝีปากอวบอิ่มของเพลงพิณก็ค่อยๆครอบครองท่อนเอ็นใหญ่ของเกรย์ทีละนิดๆจนกระทั่งสุดลำลิ้นเล็กของเพลงพิณค่อยๆไล่เลียไปตามท่อนเอ็นใหญ่อย่างนุ่มนวล มือเล็กก็รูดสาวไปมาโดยที่เธอไม่ลืมที่จะห

“อย่าเพิ่งไปครับคุณป้า รอฟังคำขอโทษก่อน”คำพูดที่เอ่ยรั้งไม่ให้เธอจากไปของชายหนุ่มรุ่นลูกที่อยู่ตรงหน้าทำให้ปรานีถึงกับชะงักไปก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นมองเขาที่กำลังส่งยิ้มอย่างอ่อนโยนมาให้พลันความรู้สึกเกรงใจก็ทำให้เธอค่อยๆถอนมืออกจากการเกาะกุมอย่างนุ่มนวล“ไม่เป็นไรค่ะคุณผู้ชายป้าผิดเองที่วางถังน้ำเอาไว้ไม่ยอมเก็บจนทำให้ขวางทางเดินคุณๆเขา”“ครับ คุณป้าวางไว้จริงแต่ตอนที่ผู้หญิงสองคนนั้นกำลังเดินมาคุณป้าก็กำลังจะยกหลบแล้วนี่ครับ แล้วสองคนนั้นมีสิทธิ์อะไรมาผลักคุณป้าจนหกล้มแบบนี้”เกรย์ยังคงเอ่ยวาจาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลใบหน้าของเขาไม่ได้แสดงออกถึงแววตาชิงชังเลยแม้แต่น้อยทั้งที่ในใจนั้นรู้สึกรังเกียจมารยาทที่ผู้หญิงสองคนนั้นแสดงออกต่อคุณป้าแม่บ้านเป็นอย่างมาก“เอ่อ คุณคะแต่ป้าเป็นแค่แม่บ้านตัวเล็กๆในโรงแรมป้าไม่อยากมีปัญหากับแขกให้เป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตค่ะ ป้าขอตัวก่อนนะคะแล้วก็ขอบคุณมากจริงๆที่มาช่วยป้า”ปรานียังคงยืนยันเจตนาของเธอกับหนุ่มรุ่นลูกคนนี้ด้วยความจริงใจเพราะเธอก็แค่แม่บ้านตัวเล็กๆคนหนึ่งที่ต่อให้รู้สึกไม่พอใจในการกระทำของแขกที่มาเข้าพักมากแค่ไหนเธอก็ได้แต่เก็บงำเอาไว้ เพราะเ

คฤหาสน์แก้มใสฟิ้วเพล้ง!!เสียงของแข็งที่ตกลงกระทบพื้นทำเอาแม่บ้านที่นั่งอยู่ข้างๆแก้มใสถึงกับสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจพวงมาลัยที่กำลังร้อยเพื่อใส่บาตรในวันพรุ่งนี้แทบหลุดมือร่วงลงพื้น ในขณะที่วายุที่นั่งอยู่ข้างๆภรรยาได้แต่พลิกหน้าหนังสือพิมพ์อ่านด้วยท่าทีสบายๆไม่ได้ทุกข์ร้อนแต่อย่างใดกับการที่ภรรยาหยิบแก้วน้ำโยนไปหาหลานชายสุดที่รักที่กำลังเดินเข้ามาภายในคฤหาสน์ด้วยท่าทีสบายๆ แถมทักษะการหลบยังถือว่าไม่ธรรมดาอีกด้วยทั้งๆที่ภรรยาของเขาถึงแม้อายุจะมากแล้วแต่ก็ยังคงแข็งแรง“หึ หลบเก่ง”แก้มใสว่าให้หลานชายที่เดินมาทรุดตัวลงนั่งข้างเธอพร้อมกับยกมือไหว้เธออย่างเอาใจก่อนที่เกรย์จะหันไปยกมือไหว้คุณปู่วายุที่กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่อย่างนอบน้อม ชายชราเพียงพยักหน้ารับน้อยๆแต่รอยยิ้มที่ส่งมาให้ผู้เป็นหลานยังคงอ่อนโยนเหมือนเช่นเคย“ก็ย่าแก้มใสขว้างเก่งพี่เกรย์กับน้องกรรฐ์ก็ต้องหัดหลบให้ทันสิครับ”เกรย์เอ่ยบอกผู้เป็นย่าด้วยรอยยิ้มอย่างไม่ทุกข์ร้อนทั้งๆที่เขาเพิ่งไปทำเรื่องใหญ่ที่ไม่ได้ปรึกษาใครเลยสักคนในครอบครัวซึ่งทางบ้านของเขาไม่ได้พูดอะไรมากเพียงตักเตือนเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ยังคงเคารพการต