เวลาสิบเอ็ดนาฬิกา สวีซงชิงขมวดคิ้วมองอาหารบนโต๊ะ“ทำไมสองวันนี้นังผู้หญิงร้ายกาจคนนั้นไม่มาเสิร์ฟอาหาร? ทุกทีจะรีบโผล่หน้ามาเสิร์ฟก่อนถึงเวลากินข้าวไม่ใช่หรือไง?”“ทำไม โดนลงโทษเข้าหน่อยก็บังอาจอู้งานหรอ แม่นั่นกล้าดียังไง!”มือที่กำลังวางตะเกียบของเลขาชะงักในชั่วขณะ แล้วรีบตอบกลับด้วยความนอบน้อมทันที“ท่านประธานสวี คุณเจี่ยน...เธอ...เธอยังอยู่ในสระน้ำ ยังไม่ได้รับการปล่อยออกมาเลยค่ะ”ร่างกายของสวีซงชิงที่กำลังจะนั่งลงชะงักไปเล็กน้อย ในแววตาฉายความตกใจออกมาบางๆแต่แล้วเขาก็เก็บความรู้สึกนั้นลงไป แล้วเอ่ยอย่างไม่แยแส “ไม่เป็นไรหรอก ขังไว้ในนั้นอีกสักวันสองวันก็ไม่เป็นไร”เลขามองเขาแวบนึงด้วยท่าทีอยากจะพูดอะไรแต่ก็เงียบ จนสุดท้ายก็เลือกที่จะเอ่ยปากด้วยความลังเล“แต่...ท่านประธานสวี ห้องขังคุณเจี่ยนเอาไว้มีกลิ่นเหม็นแล้วนะคะ”“อาจจะ...”“ท่านประธานไปดูสักหน่อยไหมคะ?”มือที่กำลังกระทำสิ่งต่างๆ ของสวีซงชิงไม่ได้หยุดลง เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เหม็น? นั่นมันก็ปกติ”“ก็ขี้เยี่ยวอยู่ในนั้น มันจะไม่เหมือนได้ยังไง”“สบายใจเถอะ ผู้หญิงประเภทที่ไม่ยอมทิ้งความหวังที่จะทำให้ตัวเองได
Last Updated : 2024-10-29 Read more