บททั้งหมดของ Lesson of love ❤️ทวงรัก NC18++: บทที่ 11 - บทที่ 20

เช้าวันต่อมาเก้าทัพค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นด้วยความยากลำบากกระบอกตาของเขาร้อนผ่าวหัวก็ปวดจนแทบจะระเบิดน่าจะเป็นผลมาจากที่เขาเอาตัวเองไปยืนใต้สายน้ำทำตัวเป็นพระเอกมิวสิกชั่วคราวอย่างแน่นอน สะบัดศีรษะสองสามครั้งเพื่อเรียกสติและความทรงจำกลับคืนมาก่อนที่ภาพของเขากับใครบางคนจะค่อย ๆ ชัดเจนขึ้นมาตามลำดับมือใหญ่รีบควานหาร่างบางที่เขาเข้าใจว่านอนกอดทั้งคืนด้วยความตกใจก่อนที่จะหันมาพบว่าที่นอนข้าง ๆ ที่มีรอยยับยู่ยี่กลับว่างเปล่าไร้ร่างหอมกรุ่นของนับดาวที่เขานอนกอดหลับฝันดีทั้งคืน“นับดาว”ชื่อของคนในความทรงจำหลุดออกมาจากริมฝีปากหนาก่อนที่เขาจะส่ายหน้าช้า ๆ ด้วยความรู้สึกผิดที่ได้กระทำลงไปโดยขาดความยับยั้งชั่งใจ เขาปล่อยให้ตัณหาราคะเข้ามาครอบงำจนหลงลืมความรู้สึกผิดชอบชั่วดีไปจนสิ้นมือใหญ่สะบัดผ้าห่มที่คลุมร่างกายเอาไว้ออกก่อนที่สายตาคมจะเหลือบไปเห็นคราบเลือดจาง ๆ ที่ติดอยู่บนผ้าปูที่นอนเก้าทัพถึงกับยกมือขึ้นปิดหน้าด้วยความรู้สึกผิดที่กำลังถาโถมเข้ามาหาเล่นงานเขาดอกไม้ที่แสนบริสุทธิ์สุดท้ายแล้วก็ต้องมาแปดเปื้อนด้วยเงื้อมมือของเขาที่ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจสุดท้ายแล้วเมื่อไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแ

โรงอาหาร“ทำหน้าอะไรของมึงแบบนั้นวะ เมื่อเช้ากินขี้มาหรือไง”พอร์ชแซวเก้าทัพที่ทำสีหน้าราวกับเบื่อโลกยิ้ม ๆ ก่อนที่เก้าทัพจะนั่งลงบนเก้าอี้ที่ว่าง ตั้งแต่เปิดเทอมมาพวกเพื่อนสองคนมันลากเขาไปช่วยรับน้องโดยให้เขาเป็นพี่ว้ากที่เขาพยายามปฏิเสธหัวชนฝา แต่กลับกลายเป็นว่าคนที่มาร้องขอเขาคืออาจารย์ที่เขาเคารพนับถือมันเลยทำให้เขาต้องจำยอมอย่างจำใจกิจกรรมรับน้องมีทุกวัน เขาตื่นเช้ากลับดึกจนหัวฟูไปหมด จากที่ตั้งใจเอาไว้ว่าจะไปคุยกับนับดาวถึงเรื่องราวระหว่างเราสองคนกลับกลายเป็นว่าต้องล้มเลิกไปพอเสร็จจากการรับน้อง วิชาเรียนก็มาพร้อมงานที่อาจารย์พากันสั่งราวกับนัดกันมาทำเอาเก้าทัพแทบจะไม่มีเวลาแวบไปไหนเลย เข้าใจแล้วว่าการเรียนหนักมันเป็นอย่างไรก็ตอนที่ขึ้นปีสองนี่แหละ เขาอยากจะบ้าตาย ปัญหาทางใจและทางกายยังไม่ได้เคลียร์มันเลยทำให้เขารู้สึกค้างคาจนพาลหงุดหงิดเบื่อโลกไปเสียอย่างนั้นคิดถึง...คำ ๆ นี้มันดังก้องอยู่ในหัวของเขาซ้ำไปซ้ำมา“กินขี้บ้านพ่อมึงสิไอ้พอร์ช กูหงุดหงิดโว้ย เพราะพวกมึงสองตัวเลยที่ทำให้กูไม่มีเวลา”เสียงตะโกนด่าเพื่อนของเก้าทัพทำเอาคนที่นั่งแถวนั้นสะดุ้งกันเป็นแถบ เพราะรู้สึกว่าวัน

หลังจากวันนั้นเก้าทัพก็กลายมาเป็นลูกค้าประจำของทางร้าน MY MILK จนได้รับบัตรสะสมแต้มจากพี่มายด์เกือบสิบใบ เพราะถ้าเขาไม่สั่งไปนั่งดื่มมองนับดาวทำงานแล้วยิ้มคนเดียวเหมือนคนบ้า เก้าทัพก็มักจะสั่งไปเลี้ยงเพื่อนในคณะทีละสิบยี่สิบแก้วทำเอาพี่มายด์ถึงกับส่ายหน้ากับวิธีแอบเนียนจีบสาวของเก้าทัพที่มาช่วยอุดหนุนร้านที่นับดาวทำงานอยู่นั่งยิ้มหวานมองหน้าลูกน้องเธอเสียขนาดนั้น มองจากดาวพลูโตยังรู้เลยว่าหนุ่มหล่ออันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัย M นั้นชอบนับดาว อีกอย่างเมื่อนับดาวเลิกงานสารถีหน้าหล่อก็จะรอรับเจ้าหญิงน้อยของเธอทุกวันเพื่อไปส่งที่บ้านความน่ารักของนับดาวมายด์ยอมรับเลยว่าสวยน่ารักเป็นธรรมชาติไร้การปรุงแต่ง เธอไม่แปลกใจเลยที่หนุ่มฮอตอย่างเก้าทัพจะรู้สึกชอบเด็กคนนี้ขนาดเธอเป็นผู้หญิงเธอยังมองว่านับดาวน่ารักมาก ๆ เลย“วันนี้รับอะไรดีคะ” นับดาวถามเก้าทัพที่ยืนยิ้มมองหน้าเธอก่อนที่เขาจะสั่งเมนูที่นับดาวชอบดื่มนั่นก็คือนมสดปั่นแทนเมนูกาแฟที่เขาชอบดื่มเป็นประจำนับดาวถึงกับยิ้มออกมาด้วยความชอบใจที่เก้าทัพหันมาดื่มนมสดปั่นเหมือนเธอ“นับพี่ฝากร้านแป๊บหนึ่งนะ พอดีว่าพี่สั่งของเอาไว้แล้วที่ร้านเขาโทรมาให

หลังจากที่เข้ามาในห้องตรวจกฤษฎิ์อ่านชาร์ตจากแผนกฉุกเฉินเสร็จแล้วก็ลงมือเจาะเลือดให้นับดาวและส่งให้พยาบาลนำไปตรวจ ก่อนที่จะถามข้อมูลอาการของเด็กสาวคร่าว ๆ ซึ่งจากคำบอกเล่าอาการของเด็กสาวแล้วเขาคิดว่าเด็กสาวน่าจะกำลังตั้งครรภ์อย่างแน่นอนถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ถึงแม้ผลตรวจเลือดจะยังไม่ออกก็ตามที“ลุงหมอขออนุญาตสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมเล็กน้อยนะครับ ไม่ทราบว่าหนูมีแฟนหรือยังครับ”คำถามของคุณหมอวัยกลางคนที่หน้าตาดีมากถึงแม้ผมจะเริ่มเป็นสีขาวแล้วก็ตามทำเอานับดาวถึงกับขมวดคิ้วมุ่นด้วยความแปลกใจ อาการเวียนหัวคลื่นไส้ของเธอมันเกี่ยวอะไรกับการที่เธอมีแฟน แต่ถึงอย่างนั้นเด็กสาวก็ให้ความร่วมมือในการตอบคำถามเป็นอย่างดี“อะ เอ่อ ยังไม่มีค่ะ”นับดาวบอกกฤษฎิ์ที่คราวนี้เป็นฝ่ายขมวดคิ้วมุ่นบ้าง เพราะถ้านับดาวบอกว่าไม่มีแฟนแล้วอาการเบื้องต้นที่เขาวิเคราะห์เล่า เกิดอาการเงียบขึ้นมาระหว่างนายแพทย์ใหญ่กับเด็กสาวทันทีกฤษฎิ์เคาะปากกาลงบนชาร์ตคนไข้อย่างใช้ความคิด ก่อนที่เขาจะยิ้มออกมาเล็กน้อยสงสัยคงต้องรอผลตรวจเลือดเพื่อยืนยันความมั่นใจของเขาอีกครั้งหนึ่ง“เดี๋ยวหนูออกไปรอผลข้างนอกก่อนนะถ้าผลตรวจมาแล้วเดี๋ยวพยาบาลจ

เช้าวันต่อมานับดาวรีบมามหาวิทยาลัยตั้งแต่เช้าเพื่อยื่นเรื่องลาออกซึ่งมีในเรื่องของทุนที่เธอต้องชดใช้ให้คืนกับทางมหาวิทยาลัย ส่วนนี้พี่ขุนพลจะเป็นคนประสานงานให้กับเธอเอง เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้วเธอก็มานั่งรอเพื่อน ๆ ที่ศาลาริมน้ำหลังคณะ ปิ่นมุกที่มาถึงคนแรกเมื่อเห็นนับดาวก็รีบวิ่งเข้ามาหาทันทีด้วยความเป็นห่วงเมื่อวานเธอวิ่งตามหานับดาวจนทั่วคณะ เพราะนับดาวบอกว่าจะไปซื้อยา แต่กลับหายไปเป็นชั่วโมง จนกระทั่งพี่ขุนพลโทรมาถึงรู้ว่าเพื่อนรักเป็นลมและตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว“นับเป็นอย่างไรบ้างทำไมวันนี้ไม่ลา ไหวไหมเนี่ย” เมื่อนั่งลงเรียบร้อยแล้วปิ่นมุกก็เอามือทาบบนหน้าผากเพื่อนเพื่อวัดอุณหภูมิ เธอกลัวว่านับดาวจะป่วยไข้ไม่สบาย แต่ยังฝืนมาเรียนน่ะสิ เพื่อนเธอคนนี้เคยขาดเรียนเสียที่ไหนต่อให้จะเป็นหวัดอยู่ก็ตาม“นับสบายดีไม่เป็นอะไรแล้ว” นับดาวบอกเพื่อนยิ้ม ๆ ปิ่นมุกเมื่อได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าโล่งใจทันที เมื่อวานเธอเป็นห่วงแทบแย่จะลาเรียนตามไปที่โรงพยาบาลแต่เพื่อนสาวดันห้ามเอาไว้ เพราะไม่อยากให้เธอเสียการเรียน ในขณะที่แพทตี้ขานั้นพร้อมโดดเรียนทุกเมื่อ เพราะก็เป็นห่วงนับดาวมากไม่ได้ต่างก