All Chapters of Lesson of love ❤️ทวงรัก NC18++: Chapter 41 - Chapter 50

เช้าวันต่อมานับดาวตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่เจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งร่างกาย เพราะเมื่อคืนพี่เก้าทัพจัดหนัดจัดเต็มเสียจนเธอช้ำไปทั้งตัวกว่าจะได้นอนก็เที่ยงคืนกว่าแถมเธอยังสลบคาอกพี่เก้าทัพอีกด้วย นับดาวก้มลงไปหอมแก้มเก้าทัพที่นอนอยู่ข้างกันเบา ๆ ก่อนที่จะพยุงตัวลุกขึ้นแล้วค่อย ๆ ย่องเบาเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเตรียมตัวลงไปเตรียมมื้อเช้าให้เก้าทัพแกรก แอดเสียงเปิดประตูดังขึ้น แต่เก้าทัพยังคงนอนหลับสบาย กฤษฎิ์ปล่อยหลานน้อยลงบนพื้นก่อนที่กองทัพจะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ในมือของเด็กชายมีปืนฉีดน้ำที่กองทัพอ้อนให้ปู่ซื้อให้เมื่อวาน เด็กน้อยค่อย ๆ ย่องเบามาที่เตียงหลังใหญ่แล้วปีนขึ้นมาเบา ๆ เพื่อไม่ให้บิดารู้สึกตัวว่ากำลังถูกจู่โจมจากศัตรูตัวฉกาจ ก่อนที่ตั้งท่าจะยิงปืนฉีดน้ำใส่บิดา แต่เก้าทัพที่ถูกฝึกวิชาป้องกันตัวมาอย่างดีลืมตาตื่นขึ้นมาทันทีเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างก่อนที่ขายาวจะเผลอถีบลูกชายตัวน้อยจนกลิ้งหล่นลงเตียงดัง...ตุ้บเก้าทัพรีบลุกขึ้นมาทันทีก่อนที่จะมองไปบนพื้นที่มีเด็กชายกองทัพนอนแอ้งแม้งอยู่มือใหญ่ยกขึ้นมาปิดปากเอาไว้ด้วยความตกใจที่เผลอถีบลูกชายจนตกเตียง ก่อนที่จะรีบลงจากเตียงลงไปนั่ง

เอี๊ยดเสียงล้อรถบดกับพื้นสนามเสียงดังลั่นไปทั่วบริเวณก่อนที่รถซูเปอร์คาร์คันหรูจะหยุดลง กองทัพเมื่อเห็นรถจอดสนิทก็ดิ้นจะลงจากอ้อมแขนของพอร์ชที่อุ้มอยู่ ก่อนที่พอร์ชจะยอมปล่อยหลานลงบนพื้นซึ่งกองทัพก็ไม่รอช้ารีบวิ่งดุกดิกเข้าไปหาบิดาทันทีด้วยความปลาบปลื้มใจที่บิดาสามารถเอาชนะคู่แข่งจนขาดลอยพ่อเก้าของเขาเก่งที่สุดเลยเก้าทัพเมื่อเห็นลูกชายตัวน้อยวิ่งมาหาก็รีบนั่งลงสองแขนอ้าออกกว้างเพื่อรอรับลูกชายตัวน้อยซึ่งครั้งนี้เก้าทัพไม่นกอีกต่อไป เมื่อกองทัพโผเข้าสู่อ้อมกอดของบิดาเต็มรักด้วยความดีใจและปลื้มใจในตัวบิดาที่เจ้าตัวยกย่องให้เป็นไอดอลไปแล้ว“เก้าเก่งที่สุดเลย พี่ทัพชอบเวลาที่เก้าแข่งรถมาก ๆ” เด็กน้อยชมบิดาเสียงใสก่อนที่เก้าทัพจะทำแก้มป่องแล้วยื่นมาตรงหน้าลูกชายเพื่อขอรางวัลแห่งชัยชนะในครั้งนี้ทำดีมันก็ต้องมีรางวัลกันสักหน่อยจริงไหมครับทุกคน“เก้าแข่งรถชนะทั้งทีพี่ทัพจะไม่ให้รางวัลหน่อยเหรอครับ”คำขอของบิดาทำเอากองทัพแอบลังเลอยู่ไม่น้อย แต่สุดท้ายปากเล็กนุ่ม ๆ ก็ยื่นไปประทับบนแก้มของบิดาฟอดใหญ่ทำเอาเก้าทัพถึงกับยิ้มกว้างด้วยความดีใจเมื่อลูกชายยอมหอมแก้มของเขา ภาพความน่ารักของสองพ่อทำเอ

เมื่อนับดาวไม่อยู่เก้าทัพก็อาสาเป็นคนทำมื้อเช้าให้ลูกชายตัวน้อยโดยที่จินกับฮารุมีหน้าที่วิ่งไล่จับกองทัพที่วิ่งซนไปทั่วห้องนอนให้มาอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียน ซึ่งกว่าจะเสร็จเรียบร้อยจินกับฮารุตัวก็เลอะเต็มไปด้วยแป้งฝุ่นจากฝีมือของกองทัพที่เทแป้งฝุ่นใส่สองหนุ่มบอดี้การ์ดด้วยความสนุกสนาน“มาครับพี่ทัพ มื้อเช้าวันนี้เก้าทำแกงจืดเต้าหู้หมูสับ ไข่เจียวหมูสับและก็หมูทอดกระเทียมของโปรดพี่ทัพด้วยนะ”เก้าทัพเลื่อนเก้าอี้ให้ลูกชายตัวน้อยที่รีบปีนขึ้นมานั่งก่อนที่จะมองอาหารตรงหน้าด้วยสายตาที่ไม่ไว้วางใจ เพราะตั้งแต่ที่มาใช้ชีวิตอยู่เป็นครอบครัวเดียวกัน เก้าทัพยังไม่เคยทำอาหารให้กองทัพกินเลยสักครั้งส่วนใหญ่จะเป็นฝีมือของแม่นับดาวที่กองทัพคุ้นชินรสมืออยู่แล้วว่าแม่ทำอาหารอร่อยเพียงใดกลิ่นอาหารที่หอมโชยลอยมาเตะจมูกทำเอากองทัพแอบกลืนน้ำลายด้วยความหิว เพราะมื้อเช้าเป็นมื้อแรกของวัน กองทัพจัดเป็นเด็กที่ไม่เคยอดมื้อเช้าเลยสักครั้ง เก้าทัพเมื่อเห็นลูกชายนั่งจ้องอาหารด้วยความระแวงเขาก็ลงมือตักแกงจืดมาใส่บนจานของลูกชายที่เงยหน้ามองบิดาด้วยความไม่ไว้ใจ“กินได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ไม่ใช่ว่าแอบแกล้งทัพนะเก้า” กองท

เพล้ง!!!เสียงแก้วน้ำตกกระทบกับพื้นทำเอานักศึกษาที่กำลังกินข้าวเช้าอยู่ต่างพากันหันมามองนับดาวที่ตัวสั่นด้วยความตกใจ น้ำหวานเพื่อนสนิทของนับดาวรีบลุกขึ้นจากที่นั่งมาหาเพื่อนที่เงยหน้าขึ้นมองนักข่าวสาวรายงานข่าวเรื่องอุบัติเหตุ ชื่อของเก้าทัพ พิสิฐกุลวัตรดิลกโชว์หราอยู่หน้าจอทำเอาน้ำหวานถึงเบิกตากว้างด้วยความตกใจ“นะ น้ำหวาน ฮึก ฮือ พี่เก้า พี่เก้า ฮือ”นับดาวร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด ในใจนึกห่วงเก้าทัพจนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวก่อนที่นับดาวจะรีบวิ่งไปหาแม๊กประธานชมรมค่ายอาสาในครั้งนี้เพื่อขอเดินทางกลับก่อนกำหนด ถึงแม้ว่าเธอจะติด F วิชานี้ก็ตาม เพราะให้เธอทนอยู่ทำกิจกรรมต่อไปโดยที่เก้าทัพนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเธอทำไม่ได้และทนไม่ได้อย่างแน่นอน แค่รู้ว่าเก้าทัพเจ็บใจเธอเจ็บเสียยิ่งกว่าซึ่งแม๊กก็อนุญาตให้นับดาวเดินทางกลับกรุงเทพแต่โดยดี เพราะเรื่องทางบ้านของนับดาวนั้นสำคัญกว่าก่อนที่นับดาวจะรีบวิ่งกลับไปที่หอประชุมที่เป็นที่พักชั่วคราวสำหรับนักศึกษาออกค่าย ก่อนที่จะรีบเก็บข้าวของเครื่องใช้ใส่กระเป๋าซึ่งผู้ใหญ่บ้านอาสาจะไปส่งที่สถานีขนส่ง แต่เมื่อเดินออกมาที่หน้าค่ายจินกับฮารุกลับมา

“กำหนดถอดเข็มน้ำเกลือออกคือวันพรุ่งนี้ไม่ใช่หรือไง จะรีบถอดไปไหน”วายุมองหน้าน้องเมียที่ส่งยิ้มแป้นจนตาหยีมาให้เขาเมื่อเขามาตรวจดูอาการแล้วเก้าทัพร้องขอให้เขาถอดเข็มน้ำเกลือออกทั้ง ๆ ที่ยังไม่ถึงเวลา แต่เก้าทัพกลับบอกเขาว่าอาการดีขึ้นมากแล้วไม่ต้องการน้ำเกลือ เขาจึงจำใจถอดออกให้ตามคำร้องขอ เพราะอาการของเก้าทัพก็ดีขึ้นตามลำดับมากจริง ๆ อาจจะเป็นเพราะว่าได้กำลังใจที่ดีจากครอบครัวและอายุยังน้อยเลยทำให้เก้าทัพฟื้นตัวไว“ผมหายดีแล้วนะครับพี่เขย อยากใช้มือสะดวก ๆ บ้างจะได้หยิบจับอะไรได้ถนัดมือหน่อย มีเข็มเสียบคามือไว้ทำอะไรไม่ค่อยสะดวก”เก้าทัพตอบวายุยิ้ม ๆ แต่คนรู้ทันมีหรือจะดูไม่ออกว่าจุดประสงค์ของน้องเมียที่อยู่ในวัยกำลังหนุ่มกำลังแน่นหมายถึงอะไรที่จับสะดวก หึหึ นอนป่วยหลายวันคงเบื่อน่าดู วันนี้เลยไล่ลูกชายไปอยู่กับปู่เพื่อจับเมียกินสินะร้ายไม่เบาเลยนะเจ้าเด็กแสบ วายุคิดอยู่ในใจก่อนที่จะยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วส่ายหน้าไปมาช้า ๆ“ก็อย่าจับแรงนักล่ะเดี๋ยวจะช้ำเอาได้” วายุพูดทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องตามด้วยนางพยาบาลที่ส่งยิ้มให้เก้าทัพด้วยความเอ็นดูก่อนที่จะรีบเดินตามคุณหมอออกไป