All Chapters of How to Keep the Bad Boy On My Side: Chapter 11 - Chapter 20

NICOLA"It's good to be back!"usal ko matapos kung lumabas ng arrival area. Lumipas ang tatlong taon na parang isang ihip ng hangin. Hinubad ko ang shades nang masalubong ang pandak kong sekretaryo. Matipid siyang nakangiti habang hawak-hawak ang karatola na may pangalan ko."Welcome back,Sir!"masigla niyang bati.Taliwas sa ekpresyon niya kanina. Kinakabahan siyang makita ko. Alam niyang bibigyan ko siya ng sakit ng ulo muli.Natapos ang mahabang bakasyon ko sa Luxemburg kaso hindi ko na-enjoy. Nabitin ako sa piling ng magagandang dilag. Sana wala akong nabuntis sa kanila para walang maghahabol sa akin dito.Nilampasan ko si Troy. Lakad-takbo siyang sinundan ko. Isang hakbang niya, dalawa sa'kin. Mabilis din akong maglakad. Inangat ko ng kilay ang chauffeur na umaabang sa'kin. Binuksan niya ang pintuan ng nagniningning na itim at marangyang sasakyan. Sumakay agad ako. Walang imik na pinapakinggan ang mahabang listahan ng schedule ko na binabasa ni Troy.Bumuntong hininga ako bago tin

CHANDRIA Parang kailan lang ako nanganak. Malalaki na ang tatlong bubwit. Isang buwan na rin ang nakalilipas nang bumalik kami sa Manila. Wala akong naging problema. Tinanggap ng pamilya ko ang pagkaroon ko ng mga anak. Masaya si Mom at Dad na may automatic apo sila, di lang isa kundi tatlo. Idagdag pa ang tatlo kong kababatang kapatid, mga overprotective at sobrang maalaga. Pinagaagawan nilang tatlo ang mga anak ko. Iisa lang naman ang problema ko: si Marga. Mailap pa rin siya sa'kin. Palagi malamig ang trato niya sa'kin. Saka panay ang pakitang-tao niya sa mga magulang namin. Mabait siya kapag nasa harapan kami ng mga magulang namin pero demonyo 'pag nakatalikod. Inaaway n'ya ako na di ko naman siya inaano. Umiling ako para itaboy ang masamang iniisip. Ang hirap mamuhay bilang mayaman kasi maraming problema. Kararating ko lang ng bahay matapos kong ayusin ang problema ni Dad sa Henderson Lending Corp. Sa dami na pwedeng pag-uutangan do'n pa. Buwaya ang may-ari no'n dahil mataas an

NICOLA Nakaupo ako sa gilid ng kama, naaningan ko ang silid sa tanging liwanag ng bedside lamp. Maingat kong sinusuri ang magazine ng baril bago nilagay sa holster sa ilalim ng aking blazer. Binibigyan ako ng kapanatagan ng malamig at mabigat na armas na sukbit ko.Timindig ako habang binubutones ang aking blazer, pinantay ang gusot bago binuksan ang pinto. Humugot ako ng malamim na hininga bago lumabas. Dinig ko ang bawat yabag ng aking paa sa marmol na pasilyo, malakas ang tunog ng sapatos ko habang papalapit sa garahe.When I reach the garage, the lights flickered on automatically, revealing my collection of pristine vehicles. Walang-wala ito kay Phoenix pero sapat na para tawagin akong bilyonaryo. Ginala ko ang tingin kaso wala akong nagustuhan sa kanila, hindi ang itim na Roll Royce o ang Ferrari ang nagpaalindog sa akin kundi sa halimaw sa sulok-ang malaki kong motor.Ngumisi ako, tumibok ang puso sa kulay itim at nakakatakot na kumikinang na motor. Nilapitan ko kaagad saka kin

CHANDRIA"I-Ikaw si Nicola Henderson?"Kinakabahan kong tanong.Namungay ang kanyang mga mata kasabay ng pagguhit ng mapaglarong ngiti sa kanyang labi. Pumintig ng mabilis ang aking puso. Kasalukuyang nasa elevator kami. Tila maiihi ako sa nerbyos matapos niya akong yakapin. Inakala kong hina-harass niya ako dahil biglang nawala ang kuryente. Nasa abuhin niyang mata ang sensiradad."How do you know me?"Matigas, buo at malamig na boses na balik tanong.Ang kaninang takot ay naging maangas. Ang saklap kasi di ko naalala ang mukha niya sa personal. Pasulyap-sulyap lang ako sa litrato niya noon. Ibang-iba pala siya kapag naka-close encounter. Kinabahan ako sa mala-adonis niyang kagwapuhan. Gustong-gusto ko ang medyo singkit niyang mga mata.Napalunok ako ng malalim. "Ah-"Hindi natapos nang biglang bumukas ang pinto ng elevator. Binaling niya ang atensyon sa paglabas. Natataranta akong sinundan siya. Tinampal ko ang pisngi, sinabi sa sarili na panindigan ang desisyong sabihin sa kanya ang

NICOLAKakaalis ko lang sa Henderson Enterprises company building, sumakay ako sa bagong ferrari ko. Medyo iritable dahil walang magandang advice si Mikhael sa akin. Nagsayang lang ako ng laway sa pagmamakaawa sa kanya. Nagdadalawang isip pa rin ako kung aakuin ko ba ang responsabilidad kasi di pa rin ako makapaniwala na may triplets ako. Gayunpaman, masaya ako na muli kong nakita si Chandria, ang babaing laman palagi ng panaginip ko kaso nadismaya ako dahil hindi siya kasing ganda noon. Di bale, nandyan pa rin ang coca-cola body niya at kumikislap na mga mata.She’s my type—at least in terms of physical appearance. But it’s more than that. I like the way she grimaces when something doesn’t go her way, as if the entire world dared to cross her. And that shift, when her annoyance melts into a reluctant smile, even though she’s clearly trying to stay mad? It’s impossible to ignore. I want to know her beyond those moments. Truth is, I can’t go a second without thinking about her.Nagulo