All Chapters of ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ: Chapter 131 - Chapter 140

ให้ทางร้านส่งไปที่โกดังตีนเขาบ้านพักตากอากาศเซียนหยวนเธอโทรหาคนขับหวง ถามว่ารถของเขาเติมน้ำมันเต็มถังคือกี่ลิตรคนขับหวงตอบกลับหนึ่งพันหนึ่งร้อยลิตร ประมาณหนึ่งหมื่นบาทเขาเน้นย้ำว่ารถบรรทุกเปลืองน้ำมันมากเย่มู่มู่กล่าว “คุณไปเติมน้ำมันให้รถ เติมให้เต็มหนึ่งหมื่นบาท กลับมาแล้วดูดน้ำมันลงถังน้ำมัน ฉันจะให้คุณหนึ่งหมื่นห้าพันบาท”คนขับหวงได้กำไรเปล่าห้าพันบาท เขาดีใจมาก จึงตอบตกลงอย่างรวดเร็วเขาถามเย่มู่มู่กลับว่าต้องการน้ำมันเท่าไหร่เย่มู่มู่ตอบ “สองพันลิตรพอแล้ว อย่าเติมเกินเป็นอันขาด ฉันกลัวคุณจะถูกจับ”“ครับ ผมจะแยกไปเติมน้ำมันให้เต็มถังที่ปั๊มน้ำมันสองแห่ง”“แล้วค่าถังน้ำมัน?”“มาเบิกกับฉันได้!”คนขับหวงขับรถเปล่าไปเติมน้ำมันอย่างดีใจสุดท้ายเย่มู่มู่อยู่ที่ร้านขายปุ๋ย กว้านซื้อปุ๋ยในร้านขายปุ๋ยจนเกลี้ยงเธอซื้อกระดูกป่น มูลไก่ มูลแกะ…ปุ๋ยผสมที่มีแม่ปุ๋ยสามธาตุ ยูเรีย…ซื้อมาสิบกว่าถุง!หลังจากบรรทุกท้ายกระบะเต็มแล้ว เธอขับรถไปยังพื้นที่เงียบสงบและส่งปุ๋ยทั้งหมดไปที่นั่นเธอกลับมาถึงโกดังตีนเขารถแทร็กเตอร์สองคัน รถไถนาขนาดใหญ่หนึ่งคัน ส่งมาแล้วทั้งหมดรถพ่วงสา

มีหัว นอกจากทาสีแดงตรงหัว มันทั้งยาวทั้งใหญ่มีดวงตาทำจากแก้ว!ตรงกลางเป็นเรือนหลังเล็กที่ปิดประกอบด้วยแก้วแผ่นใหญ่ ข้างในเรือนคล้ายว่าจะมีเก้าอี้สีดำ ข้างหน้าเก้าอี้มีอุปกรณ์ทรงกลมสิ่งที่น่าตื่นตามากที่สุด ข้างหลังสิ่งของนี้มีคราดกับส้อมเรียงเป็นแถวนี่คืออุปกรณ์การเกษตรที่ท่านเทพกล่าวถึง?แม่เจ้านี่คืออุปกรณ์การเกษตร?อุปกรณ์การเกษตรในโลกท่านเทพ มีลักษณะเช่นนี้?ของสิ่งนี้โหญ่โตมโหฬารน่าหวาดกลัวยิ่งนัก!มันใหญ่กว่ารถม้าของพระประยูรญาติทั้งหมดในเมืองหลวงด้วยซ้ำยิ่งมันมีรูปร่างที่พวกเขาไม่อาจจินตนาการได้!ทุกคนจึงเกรงขามกับสิ่งของชิ้นนี้ แต่พวกเขาอดไม่ได้ที่จะเข้าใกล้มันพวกเขารู้ว่าของที่ท่านเทพส่งมา ไม่มีทางทำร้ายพวกเขาเพราะว่า ท่านเทพเป็นคนดีครั้นเห็นของสิ่งนี้นิ่งไม่ขยับอยู่กับพื้น“แม่ทัพใหญ่ นี่ นี่คืออุปกรณ์การเกษตรในโลกของท่านเทพ น่าหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่งขอรับ!”“อุปกรณ์นี้ใช้งานอย่างไร? เกรงกว่าคนทั้งแคว้นต้าฉี่ก็ไม่มีใครใช้เป็น!”“คราดไถนาสิบกว่าอัน ต้องใช้กี่คนจึงจะลากไหว”“ใช้ม้านับสิบตัว น่าจะลากมาไถนาไหวอยู่กระมัง!”ทุกคนต่างแสดงความคิดเห็น เสนอแนะควา

จ้านเฉิงอิ้นรับไว้ด้วยมือเดียว แล้วเปิดออก“พระราชโองการแคว้นต้าฉี่: จ้านเฉิงอิ้นผู้บัญชาการสูงสุดของกองทัพตระกูลจ้าน ทำกองทัพตระกูลจ้านสองแสนคน เสียชีวิตหนึ่งแสนแปดหมื่นคน”“ฮ่องเต้กล่าวโทษ เขาไม่มีความสามารถของการเป็นผู้บังคับบัญชา ให้ยึดอำนาจทางการทหาร ลดตำแหน่งแม่ทัพผู้บัญชาการสูงสุด”“หลังจากนี้สิบวัน กำลังคนคงเหลือของกองทัพตระกูลจ้าน จะมีสวีหวยเข้าควบคุม”“สวีหวยนำกองกำลังหนึ่งแสนคน เข้าตั้งถิ่นฐานที่ด่านเจิ้นกวน รับมอบภารกิจรักษาด่านเจิ้นกวน ดูแลพลเมืองในอีกสิบวัน!”จ้านเฉิงอิ้นสองมือจับพระราชโองการแน่น กระดูกนิ้วมือบีบจนเป็นสีขาว!ทั้งที่ด่านเจิ้นกวนรักษาไว้ได้แล้วพวกเขามีเมล็ดพันธุ์ มีอุปกรณ์การเกษตรใช้บุกเบิกที่ดินรกร้างว่างเปล่า มีรถไถนากับรถแทร็กเตอร์ มีแหล่งน้ำขนาดใหญ่ มีปุ๋ย…ทุกอย่างกำลังดำเนินไปในทางที่ดี!เหตุใดต้องเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ มาลดตำแหน่งของเขา ยึดอำนาจทางการทหารของเขา!มั่วฝานสัมผัสได้ถึงภายในห้องโถงหารือ มีความหนาวเหน็บเย็นเข้ากระดูก เขาจับจมูก ก้าวถอยหลังสองก้าวอย่างระมัดระวังพูดเกลี้ยกล่อม “แม่ทัพอยู่ข้างนอก ไม่อยู่ภายใต้คำสั่งทหาร เจ้าไม่ต

จ้านเฉิงอิ้นตอบ “ขอรับ!”จ้านเฉิงอิ้นหย่อนกระดาษใบสุดท้ายลงไปนายทหารทุกคนยืนขึ้น แล้วเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น “ท่านแม่ทัพ เป็นอย่างไรบ้าง? ท่านเทพตกลงส่งรถไถนาให้อีกคันหรือไม่?”จ้านเฉิงอิ้นบีบตรงหว่างคิ้ว นายทหารเหล่านี้คิดถึงแต่รถไถนา เขาแสดงท่าทางเหนื่อยใจในตอนแรก เปี้ยนจื่อผิงกับหลี่หยวนจงไปหาคนเก่งด้านช่างเครื่องในค่ายพัก เพื่อเอามาฝึกขับรถไถนามั่วฝาน เฉินขุย เฉินอู่ต่างแย่งกันไปลองขับอืม ยังดีที่ทำการขับบนพื้นที่ว่างเปล่า ไม่เช่นนั้นคงได้ทับคนตาย ชนกำแพงจนพังเป็นแน่พวกเขาลองขับแล้วหลายรอบ รถไถนาก็ขยับไม่ได้คิดว่าตนทำรถไถนาเสียหาย วันนี้จึงมากล่าวขอโทษกับจ้านเฉิงอิ้นอย่างรอไม่ไหวและขอให้ท่านเทพส่งมาเพิ่มอีกหนึ่งคันของชิ้นใหญ่มหึมาเช่นนี้ ราคาต้องไม่ถูกแน่จ้านเฉิงอิ้นจะกล้าเปิดปากเอ่ยขออย่างไรรถไถนา เป็นของที่ท่านเทพมอบให้พลเมืองทั้งเมืองใช้ไถนา ปรากฏว่าถูกพวกเขาเล่นไม่ระวังจนเสียหายเขาไปตรวจดูในตอนเช้า หากเป็นตามที่วิดีโอกล่าวมา~รถน้ำมันหมดต้องเติมน้ำมัน!ท่านเทพส่งกระดาษข้อความมาตอนเช้า กล่าวว่าน้ำมันดีเซลมาถึงแล้วเขากล่าว “รถไถนาไม่ได้เสีย แต่เพราะไม่มีน

“มา เสี่ยวซินกล่าวขอโทษมู่มู่เร็วเข้า ลูกพี่ลูกน้องอย่างแก เอาแต่รังแกน้องสาวได้ยังไง”มีเสียงหงุดหงิดของเย่ซินดังเข้ามาในโทรศัพท์“แม่จะให้ผมขอโทษเธอ เธอมีสิทธิ์อะไร ครั้งก่อนเธอทำให้ผมถูกกักขังครึ่งเดือน ผมยังไม่ได้คิดบัญชีกับเธอเลย”“ถ้าไม่ใช่เพราะเธอยึดครองทรัพย์สินของผม ตอนนี้ผมคงแต่งงานมีภรรยา แม่เองคงได้อุ้มหลานแล้วด้วย”“ผมไม่มีทางพูดขอโทษเธอแน่นอน!”อาเล็กงี่เง่าไม่มีเหตุผล แย่งมือถือพร้อมพูดเกลี้ยกล่อม“มู่มู่จ้ะ อากับพี่ใหญ่ปรึกษากันแล้ว พวกเราจะไม่ทะเลาะกับหนูแล้ว”“อาเพิ่งออกมาจากสถานีตำรวจ ถูกคนไล่ตามต่อว่าตลอดทาง”“ตอนนี้ในโลกออนไลน์รู้เรื่องนี้กันหมด ล้วนต่อว่าพวกเราโลภมากไม่รู้จักพอ พูดว่าพวกเราขโมยเงินลูกหลานใช้ พวกเราไม่ได้หมายความแบบนั้นจริง ๆ”“พวกอะไรนะ บ้านกับรถถ้าขายแล้วเราจะเพิ่มให้ครบจำนวน เธออย่าฟ้องอีกเลยนะ อาไม่อยากติดคุกจริง ๆ!”เย่มู่มู่เข้าใจสีหน้าและฝีปากของคนกลุ่มนี้เป็นอย่างดีพวกเขาได้รับสิ่งกระตุ้นอะไร ถึงได้เปลี่ยนใจกะทันหัน!เพราะตำรวจให้การศึกษาเชิงความคิดกับพวกเขา?หรือเพราะได้สัมผัสความลำบากข้างในสถานที่คุมขังผู้ต้องสงสัย และไม่อยา