All Chapters of Arranged Marriage with the Ruthless CEO: Chapter 11 - Chapter 20

“Bitiwan mo siya,” kalmadong utos niya kay Isaac. “Y-Yes, sir.” Agad na tumalima si Isaac para ibaba si Natalie. Sa kabila ng paggalaw sa kaniya, nanatiling walang malay si Natalie. Kumunot ang noo ni Mateo. Nag-aalala siya at baka may natamong sugat ang dalaga. Pinasama ito ng lolo niya. At kapag may nangyari rito, at nagsumbong ito, siya ang malalagot sa lolo niya. Napabuntong hininga si Mateo at saka lumuhod para buhatin si Natalie. Ipinasok niya ito sa loob at saka maingat na ipinahiga sa kama. Matapos niya itong ihiga ay naililis ang bestida nito dahilan para makita niya ang sugat sa mga tuhod nito. Anong nangyari kay Natalie?Sandaling napatda si Mateo sa nakita. Natamo ba nito ang mga sugat na ‘to kagabi?Hindi niya namalayan na napatitig na siya sa mukha ng dalaga. Napansin niya ang malalantik at makakapal nitong kilay, ang maamo nitong mukha, at ang bahagyang nakangusong mapupulang labi nito, na para bang binubulungan siya nito sa kaniyang pagtulog. Bahagyang n

“Alam ko!”Walang oras ang dapat masayang. Bawat segundong dumadaan ay nagpapataas ng panganib sa buhay ni Roberto. “Kahit magpatawag kayo ng doktor ngayon, matatagalan pa. Bigyan niyo ako ng dalawang minuto, pangako, magiging okay siya!” taranta at nag-aalalang ani Natalie. “Bitiwan mo na ako! Wala na akong oras para magpaliwanag pa!” Tumutulo na ang pawis sa gilid ng mukha ni Natalie dahil sa kaba. Sa mga oras na ‘yon ay pinili ni Mateo na magtiwala sa kaniya. Hindi niya alam kung bakit. Kaya sa wakas ay binitawan niya ang kamay nito. Halata ang ginhawa sa mukha ni Natalie.“Paabot ng kutsilyo. Nasa mesa.”“Okay.”Mabilis na inabot ni Mateo ang kutsilyo kay Natalie. “Nababaliw na ba kayo?!” takot at gulat na sabat ni Charles. “Nasa peligro ang buhay ni Mr. Wang! Talaga bang hahayaan mo ang babaeng ‘yan na gumawa ng kung ano?!”“Huwag kang makialam!” tarantang bulyaw ni Mateo sa kaniya. “Akin na ang ballpen mo!” Walang pag-aalinlangang inabot ni Mateo ang ballpen mu

Hindi nalungkot si Natalie sa isiping magkasama sina Mateo at Irene dahil normal lang naman ‘yon. Ang nagpalungkot sa kaniya ay ang agarang pagbaba nito ng tawag nang tawagin siya ni Irene. Mukhang wala na siyang intensyong balikan siya rito. Siya na ang bahala sa sarili niya. Umalis na siya sa restaurant. Nang makalabas na siya roon at tinanaw ang paligid ay saka niya lang napagtanto na hindi siya pamilyar sa lugar na ito. Hindi niya rin kasi pinansin ang daan dahil bukod sa kotse ang ginamit nila para makarating dito ay sobra rin ang panlalambot niya kanina.Wala pa naman siyang makitang malapit na bus stop o kahit taxi sana. Sinubukan niyang tumawag sa mga drivers sa cab hiring apps kaso walang tumatanggap sa booking niya dahil sa malayo at liblib ang lugar na kinaroroonan niya. “Mukhang kailangan ko lakarin ‘to,” bulong niya sa sarili. Balak niyang lakarin na lang ang main road at aasa na lang siyang may dadaan na sasakyan na pwede niyang makisabayan. Kaya lang, masyadong ma

Kalmadong tumingin si Natalie kay Mateo. “Hinihintay ko lang maluto ‘yong instant noodles.”Sinubukang pigilin ni Mateo ang iritasyon niya sa mga sandaling iyon. Sa kabila ng hindi nila maayos na relasyon, hindi niya pwedeng balewalain na napakalaki ng naitulong ni Natalie sa kaniya nito nakaraan. Nagtataka lang siya sa paghahanap nito ng trabaho at pagkain nito ng instant noodles gayong binigyan naman siya nito ng card na naglalaman ng malaking halaga. “Huwag mong kainin ‘yan. Hindi ‘yan masustansya para sa ‘yo. Bibilhan na lang kita nang mas maayos na pagkain.”Nagprotesta si Natalie ngunit pinalabas lang ‘yon ni Mateo sa kabilang tainga niya. “Anong gusto mong kainin?”Nanataling tahimik si Natalie habang pinupukulan ng malamig na titig si Mateo. “Hindi ka magsasalita?” Napairap si Mateo. “Ako na lang ang pipili para sa ‘yo.”Pinili niya ‘yong salmon sushi, fresh milk, steamed eggs saka niya iyon binayaran at inabot sa babae. “‘Yan ang kainin mo.”Napakagat labi si Natalie.

Nitong mga nakaraan, laging malalim ang iniisip ni Natalie dahil sa kaniyang pagbubuntis. Kaya naman hindi niya magawang magpokus sa mga ibang bagay. Kahit ang paghahanap niya ng trabaho ay naging mas mahirap. Nagsimula na rin ang mood swings niya. At lagi siyang pumupunta sa bahay nina Nilly. Nang makauwi si Nilly ay napatayo si Natalie sa tuwa. “Buti naman at nandito ka na. Nagugutom na si baby eh.”“Sakto. Gutom na rin ako,” nakangiting sagot ni Nilly. “Tara kain?”“Tara!”Nagtungo silang dalawa sa plaza kung saan may mga night stalls ng sari-sari, pagkain at kagamitan. May mga high-end restaurants din sa palibot nito. Pinag-uusapan pa nilang dalawa kung saan sila kakain nang biglang may tumapik sa balikat ni Natalie. “Nilly, Natalie, what a coincidence!”Nakilala nila ito bilang isa sa mga kaklase nila noong high school at college. Ngumiti si Natalie ngunit nanatili siyang tahimik. Habang si Nilly naman ay tinaasan siya ng kilay. “Coincidence? Normal lang naman na rumam