All Chapters of Arranged Marriage with the Ruthless CEO: Chapter 101 - Chapter 110

Sa pagkakataong ‘yon, agad na napansin ni Natalie ang kakaibang kislap sa mga mata ni Mateo. Ngunit agad niya rin iyong iwinaksi sa isipan niya dahil baka isa lamang iyong ilusyon. Minsan lang siya magkaroon ng pagkakataon kaya sasabihin niya na ang dapat niyang sabihin sa lalaki. Dahan-dahang lumapit si Mateo sa kaniya. Hindi nito inaalis ang mga mata sa babae. “Ano ‘yon?” Nang mapagtanto ni Natalie kung gaano kalapit ang mukha ni Mateo sa kaniya, agad niyang naramdaman ang pagtalbog ng kaniyang puso. Makalipas ang ilang saglit ay naapuhap niya na ang mga salitang nais niyang sabihin. Pinilit niya ang sarili huwag magpakita ng kung ano mang emosyon sa kaniyang mukha o boses. “Mateo, tigilan mo na ang pagiging mabait mo sa ‘kin.” Siguro nga ay may kung ano sa koneksyon na mayroon sila.  At inaamin niya na hinayaan niya ang sarili niyang magpadala roon. Ngunit sinampal na siya ng katotohanan. Si Mateo ay nobyo ni Irene. Hindi siya pumayag na makipaghiwalay rito sa papel dahil gu

Kung saan-saan na sila naghanap. Ngunit ayaw panghinaan ng loob si Mateo. Mahal na mahal ni Natalie ang nakababatang kapatid at alam niya kung gaano kahalaga sa babae ang nawawalang bata. Ito na lang ang natitirang pamilya nito. Kung kailangan niyang baliktarin ang buong park ay gagawin niya. Ring! Ring! Telepono iyon ni Mateo, mabilis naman niyang sinagot ang tawag. “Okay, good. Papunta na ako dyan.” Tumigil siya saglit at pagkatapos ay idinugtong, “sabihan niyo din si Drake.” [Pero sir…] Nagaalinlangan si Alex sa kabilang linya dahil sa inutos sa kanya ni Leo kanina. Pare-pareho nilang gustong maging maayos ang estado ng relasyon ng boss nila at ni Natalie. [Sigurado po ba kayo na sasabihan natin si Mr. Drake Pascual?] Mabilis na uminit ang ulo ni Mateo. “Bingi ka ba? Kailangan ko pa bang ulitin ang mga sinabi ko, Alex?” [H-hindi po, sir. Sasabihan ko din po agad si Mr. Pascual.] Tinapos n ani Mateo ang tawag na iyon at tinungo ang likurang bahagi ng building na iyon. Ang

“Anong sabi?” Tanong ni Natalie sa kaibigan matapos nitong ibaba ang tawag. “Nat, sabi nila, ang mga notification raw para sa taong ito ay pinadala via physical mail. Pinapadala daw nila ito sa mga home address na nakasaad sa application ninyo. Sabi sa akin ng nakausap ko, pinadalhan ka daw ng notification sa bahay niyo at ang tumanggap ay si Irene.”  Nag-alinlangan pa si Nilly bago ituloy ang sasabihin, “Nat, mukhang sinabotahe ng step sister mong pinaglihi kay Satanas!” Nawala ang kulay sa maamong mukha ni Natalie dahil sa narinig. Malaki nga ang posibilidad na mangyari ang bagay na iyon dahil normal na gawain na iyon nina Janet at Irene. Bagama’t inasahan na niyang hindi siya makakapasa, hindi niya pa rin inaakalang mabibigo siya dahil sa pananabotahe ni Irene. “Nat,” kinunsulta ni Nilly ang wristwatch nito. “Alas diyes pa magsisimula ang interview, may oras pa.” Tsaka lang napagtanto ni Natalie na hindi siya pwedeng sumuko ng ganon kadali. Kailangan niyang makuha ang noti

Hindi lang basta isang pagkakataon ang graduate school admission letter na iyon. Para kay Natalie, ito na lang ang natitirang paraan nilang dalawa ng nakababatang kapatid. Iyon ang daan para magkaroon sila ng marangal na pamumuhay sa pamamagitan ng kanyang pagsisikap at pagtatagumpayan niya iyon. “Sabi ng bitawan mo ako!” Nakawala mula sa pagkakasabunot ni Natalie si Irene. Dinuro pa siya nito habang may isang nakakalokong ngiti sa labi. “Syempre, Natalie! Alam na alam ko kung gaano kaimportante sayo ang sulat na iyon, kaya nga siniguro kong hindi mo makukuha ‘yon. Wala na, sinira ko na!” “Hindi…” Nanlaki ang mga mat ani Natalie sa narinig at nagsimulang manginig ang mga labi niya. “Ulitin mo ang sinabi mo!” “Ang sabi ko,” inayos pa ni Irene ang nagkalat niyang buhok. Mayabang niyang hinarap ulit ang kapatid. “Bingi ka ba? Ang sabi ko, wala na ang admission letter na hinahanap mo dahil sinira ko na ‘yon!”  Sinundan iyon ng nakakabinging halaklak mula rito. Ligayang-ligaya itong

Naumpisahan na niya kaya hindi na niya magawang pigilan pa ang sarili. Nag-atubili pa si Mateo noong una dahil pangingialam nga naman ang ginagawa niya sa mga personal na gamit ni Natalie subalit nanaig pa rin ang kuryosidad niya kaya imbes na ibalik sa loob ang unang sobreng nakita niya, lalo pa niyang binuksan ang paperbag. Doon tumambad sa kanya ang sangkaterbang sulat---lahat ng iyon ay galing kay Drake. Ang paper bag na hawak niya ay puno ng love letter. Dahan-dahan niyang ibinalik ang mga iyon sa loob ng paper bag. Hindi niya maipaliwanag pero nakaramdam siya ng panlalamig. Nawala na ang interes niyang magbasa pa. -- Hindi na niya mahanap si Natalie sa presinto kaya nagpasya na siyang hanapin ito sa labas. Nag-kotse na siya para kung sakaling nakalayo na ito, mabilis niya itong masusundan. Hindi nga siya nagkamali dahil natanaw niya sa bungad ng gate ng presinto ang babaeng kanina pa hinahanap. Binusinahan niya ito ng ilang ulit pero hindi siya pinansin ni Natalie. Sa ini