All Chapters of FLASH MARRIAGE WITH THE RUTHLESS ZILLIONAIRE: Chapter 211 - Chapter 220

SA MADILIM NA SILID AY PILIT NA IPINIKIT NI SERENE ang kanyang mga mata upang matulog. Simula nang dumating siya doon ay hindi niya alam kung ilang oras lang naging tulog niya dahil natatakot siya na baka habang natutulog siya ay may pumasok doon at galawin siya. Hanggang sa mga oras na iyon ay hindi niya pa rin alam kung bakit siya ikinulong doon. Hindi niya maiwasang mapatanong kung ano ang balak ng mga ito sa kaniya.Sinabi sa kaniya ni Lylia na sa parke daw nangyayari ang mga kalakalan ng mga ginagawang mga slave at ang iba naman ay ibinebenta ang mga organs. Talamak din doon ang kidnapan at nanghihingi ng ransom. Ang iba ay ginagahasa daw ng paulit-ulit hanggang sa tuluyang patayin at kuhanin ang mga laman loob nito na pwedeng ibenta.Ang silid kung nasaan siya ay hindi soundproof kaya rinig na rinig niya ang sigaw ng mga tao katulad niya mula sa labas araw man o gabi. Kaawa-awang mga sigaw dahil sa panggagahasa at ang pinaka-kinakatakot niya ay para bang sinasadya ng mga itong

SA SUMUNOD na segundo ay nakita niya ito na dahan-dahang itinaas ang kamay sa dalawang lalaki sa likod nito at itinuro ang direksyon ni Lylia na kitang-kita dahil may mga ilaw sa tabi ng dagat. Alam niya na inuutusan niya ang mga tauhan nito na barilin si Lylia ngunit pinilit niyang tumayo at iniharang niya ang kanyang kamay sa tapat ng dalawang baril. “Huwag! Maawa ka Mike! Huwag!” sigaw niya.Hindi naman inaasahan ni Mike na itataya nito ang buhay para sa babaeng iyon. Matapos lang ang ilang segundo ay sinenyasan niya ang kanyang mga tauhan na ibaba ang baril.Basang-basa sa pawis ang buong katawan ni Serene. Ibig sabihin ay tama ang hinala niya na hindi siya kayang patayin ni Mike. kung kaya nito na patayin siya ay dapat noon pa lang ay piinatay na siya nito. “Serene…” sabi nito sa kaniya at dahan-dahang lumapit sa kaniya. Ang boses nito ay napaka-malumanay katulad pa rin ng dati.“Pwede bang hayaan mo na siya? Hindi na ako tatakas.” sabi niya rito at dahan-dahang umatras. Nasugat

IBIG SABIHIN ANG MGA PARATANG niya noon dito ay puro mali dahil malinis ito. Dahil doon ay bigla siyang napahawak sa kanyang dibdib. Ibig sabihin ay ni minsan ay hindi siya nito pinagtaksilan. Ilang sandali pa ay iminulat niya ang kanyang mga mata at napatingin kay Liam. “gusto kong alamin mo kung nasaan ang Mike na iyon.” malamig na utos niya rito.“Opo sir.” mabilis na tumango si Liam at muling lumabas doon.~~~~Nang imulat ni Serene ang kanyang mga mata ay bumungad sa kaniya ang maaliwalas na silid. Hindi na iyon ang silid na pinagkulungan sa kaniya noong unang pinunta siya doon. Akmang babangon na sana siya nang maramdaman niya ang pagkirot ng kanyang paa. “Miss, hugag ikaw galaw.” sabi ng isang babae na medyo singkit. Dahil sa salita at itsura nito ay alam niya na kaagad na hindi ito Pilipino ngunit marunong itong mag-tagalog.Bigla niyang nilingon ang kanyang damit at halos manlaki ang kanyang mga mata nang makitang iba na ang suot niyang damit. “Ang damit ko…” nanlalaki ang

SA LOOB NG MAMAHALING KOTSE, nag-ulat si Liam sa nakalap niyang impormasyon patungkol kay Mike. “sir, nalaman ko na nagpunta siya sa bansang Malaysia at pagkatapos ay pumasok sa isang ospital. May inutusan akong magpunta doon upang magtanong ngunit ang sabi ng mga pinagtanungan niya ay hindi nila siya nakitang umalis.” sabi nito.Bahagyang naningkit ang mga mata ni Pierce nang marinig niya ang sinabi nito. Sa bansang iyon? Ibig sabihin ay itinuloy pa rin nito ang pagpunta doon? Ibig bang sabihin nito ay wala talaga itong kinalaman sa pagkawala ni Serene? Ngunit iba ang nararamdaman niya at malakas ang kutob niya na may kinalaman ito.“Nakapasok ba ang inutusan mo sa research institute na iyon?” tanong ni Pierce rito ngunit mabilis lang na umiling si Liam.“Hindi sir. Ang research institute na iyon ay napakahigpit ng seguridad at hindi nila pinapayagang makapasok ang kahit sino maliban sa kanilang mga staff.” sagot nito sa kaniya.Agad naman na nagdilim ang mga mata ni Pierce at napaku

TUMITIG LANG DIN NAMAN ito sa kaniya at pagkatapos ay hinawakan nito ang magkabila niyang pisngi. “Ano pa, dahil tayo ang para sa isat-isa.” sabi nito sa kaniya.Ang ina ni Mike ay isang indonesian citizen at ang kanyang ama naman ay isang Pilipino. Nang mamatay ang kanyang ina noong trese anyos siya ay kinuha siya ng kanyang ama at bumalik sa Pilipinas at sa Mindanao pa sila noon nakatira. Araw-araw siya nitong binubugbog tuwing nalalasing ito at halos gabi-gabi din itong lasing.Isang gabi ay halos mapatay siya nito hanggang sa mawalan siya ng malay pagkatapos ay itinapon sa liblib na lugar sa pag-aakalang patay na siya. Pinilit niyang gumapang at humarang sa isang paparating na kotse kung saan ay iniligtas siya nito at dinala sa ospital. Sinabi na lang niya na nabangga siya pero ang totoo ay binugbog siya ng kanyang ama. Kinupkop siya ng nakabangga sa kaniya at ilang taon ang lumipas bago siya bumalik sa bahay ng kanyang ama at pinatay ito.Pagkatapos nito ay hinanap niya ang kapat