All Chapters of FLASH MARRIAGE WITH THE RUTHLESS ZILLIONAIRE: Chapter 201 - Chapter 210

HINDI ALAM NI SERENE KUNG PAANO siya nakabalik sa subdibisyon. Tumigil na ang malakas na buhos ng ulan. Basang-basa ang katawan niya at gulo-gulo pa ang buhok niya na may hawak na kahon at naglakad papasok ng building pagkatapos ay sumakay ng elevator. Kung titingnan ay mukha siyang isang basang sisiw sa itsura niya.Pagbukas ng elevator ay bigla na lang bumigat ang katawan niya. Nakalabas naman siya ng elevator ngunit habang inihahakbang niya ang kanyang paa ay parang matutumba siya. Ilang sandali pa ay bigla na lang umikot ang paningin niya kasunod nito ay bumagsak siya sa sahig at nawalan ng malay.Nang muling magmulat ng mata si Serene ay bigla siyang napahilot sa kanyang ulo. Napabangon siya, nasa loob na siya ng unit niya at pakiramdam niya ay para bang nag-aapoy ang buong katawan niya. Inalala niya ang nangyari, kanina ay papasok na sana siya sa loob ng unit niya pero, pero bigla siyang nawalan ng malay. Pero paano siya nakapasok?Ilang sandali pa ay nilingon niya ang kanyang da

NANG MAKITA NI PIERCE NA AYAW MAGSALITA ni Serene ay tumaas ang sulok ng kanyang labi at napakalamig ng mga matang tumingin dito. “Ganyan na ba talaga ng ugali mo at talagang dis-oras ng gabi ay may kasama kang lalaki?” tanong niya rito.Agad na namutla ang mukha ni Serene nang marinig niya ang sinabi nito. Alam niya na kaagad kung ano ang ibig sabihin ng sinabi nito, na napakakati niya at hindi makuntento kahit na ilang araw pa lang itong wala. Ilang sandali pa ay narinig niyang muling nagsalita si Mike mula sa likod niya. “Mr. Smith, huwag naman kayong magsalita ng ganyan dahil hindi niyo naman alam ang tunay na nangyari.” sabi nito.Ano? Huwag magsalita ng masakit? Bigla niyang tinapunan ito ng tingin at napatitig sa hubad nitong katawan. Tumaas ang sulok ng kanyang labi at muling napatingin kay Serene ng malamig. “Hinding-hindi ko na pag-iinteresan ang babaeng para sa lahat, kung gusto mo siya then take her.” sabi niya at agad na tumalikod at umalis doon.Biglang natahimik ang pali

NAPAHAWAK SI SERENE SA PADER AT hinahabol ang kanyang paghinga. Ang kanyang isang kamay ay nasa kanyang dibdib. Ang kanyang mukha ay napakaputla. Hindi pa rin siya nakaka-recover mula sa sakit na naramdaman niya kanina. Pumikit siya at huminga ng malalim. Matapos ng ilang segundo ay bumalik na rin sa wakas sa normal ang tibok ng puso niya kaya handa na sana niyang ihakbang ang kanyang mga paalis ngunit bigla na lang may humila sa kaniya at nang lingunin niya ito ay nakita niya ang madilim na mukha ni Pierce. Sinundan pala siya nito. “Pinuntahan mo ba ako?” walang ekspresyong tanong nito sa kaniya.Nang makita ni Pierce ang itsura nito na sobrang putla at parang walang bahid ng sigla ay parang kinurot ang puso niya pero maya-maya lang ay agad na nanlamig ang kanyang mga mata. Hindi siya dapat magpadala sa mukha nito at pagpapaawa nito sa kaniya dahil napakagaling nga pala nitong umarte at paniwalain siya. “Bakit? Dahil kulang ka na naman sa pera?” puno ng sarkasmong tanong niya rito.A

HINDI NAMAN MAIWASAN NI SERENE NA sumagot dito ng magalang. Isa pa ay tapos na dapat ang usapan ngunit talagang tumanggi si Nicole na paalisin na siya at talagang kinausap pa siya. Tyaka pumili ng araw? Ibig bang sabihin ay nagpaplano na ang mga ito na magpakasal? Biglang humigpit bigla ang puso niya. Kaya pala mukhang hindi ito masaya dahi mukhang nagmamadali na pala ang mga itong magpakasal.Sinalubong niya ang mga mata ni Nicole at nagpaskil ng isang pilit na ngiti sa kanyang labi. “Pasensya na pero baka wala akong oras pero, wala akong ibang nais kundi ang maging masaya kayong dalawa.” sabi niya habang kumikirot ang puso niya.Ang ngiti naman sa labi ni Serene ng mga oras na iyon ay nagparamdam na sobrang nakakasilaw sa kanyang mga mata dahil mukhang napakasaya nito. Ganun ba talaga ito kasaya? Sa sobrang inis niya ay agad niyang binalingan si Nicole. “Tara na.” sabi niya rito.Napuno naman ng ngiti ang mukha ni Nicole at muling tumingin sa kaniya. “Pauwi ka na ba? Gusto mo bang i

PINANOOD NI LYLIA KUNG PAANO KUMAIN ANG BABAENG kararating lang hanggang sa matapos ito. Ilang sandali pa ay nilingon siya nito at ibinaba ang pinagkainan nito. Sandali siyang natigilan nang magtama ang kanilang mga mata. Dahil sa kanyang itsura ay kung tingnan siya ng mga tao doon ay puno ng pandidiri at pagkasuklam na halos ayaw na siyang tingnan pa sa mukha ngunt sa tagal niya doon ay iyon ang unang beses na may tumingin sa kaniya sa kalmadong mga mata. “Salamat.” walang tinig na sambit nito.Ilang sandali pa ay tumayo na siya at handa na sanang umalis ngunit bigla na lang nitong hinawakan ang braso niya. “Ang pangalan ko ay Serene.” sabi nito sa halos bulong lang.“Ako si Lylia.” mahinang sagot niya lang din naman at hinila ang kamay pagkatapos ay tuluyan nang lumabas doon dala ang mangkok na pinagkainan nito.Biglang napatitig si Serene sa nakasarang pinto. Si Lylia ay mukhang malayang nakakalabas-pasok sa kanyang silid samantalang siya ay naroon lang at nanatiling nakakulong. N