All Chapters of After Divorce : Marrying My First Husband Again: Chapter 11 - Chapter 20

Dasha's Point Of View."Manang Nina?" wika ko ng makita siya, mabilis siyang napangiti at kaagad akong niyakap.Yumakap naman ako pabalik, hindi ko maiwasang mapangiti. Hindi ko inakalang magkikita pa kaming dalawa, isa siya sa mga taong hindi ako pinabayaan noong nasa mansyon pa ako ni Elias. Nakakatuwang makita siya ulit ngayon."Kamusta ka na, Ma'am Dasha?" tanong niya at bumitaw sa pagkakayap, kita ko ang ngiti ko sa kaniyang labi."M-Maayos na po ang buhay ko ngayon kasama ang anak ko," tugon ko at pinakita si Dawn na nasa stroller, nakita ko namang nanlaki ang mga mata niya sa gulat."Siya na ba ang anak niyo ni Sir Elias?" hindi makapaniwalang tanong niya, para namamg tumalon ang aking puso noong marinig ang pangalan niya."Opo, siya po si Dawn," pakilala ko at napangiti naman siya."Ka'y gandang bata naman niya, pati ang mga mata ni Sir ay nakuha niya," komento ng ginang at tumango ako bilang pagsang-ayon. "Kayo po? Kamusta na po kayo?" tanong ko at tumingin naman siya sa aki

TRIGGER WARNING: VIOLENCE Dasha's Point Of View."S-Samuel. . . H-hindi ako makahinga," umiiyak kong saad ngunit mas lalo niya lang hinigpitan ang pagkakahawak sa aking leeg, pinipilit kong tanggalin ang kaniyang kamay pero masyado siyang malakas kaysa sa akin."Sinungaling ka, Dasha! Kaya pala hindi tayo magka-anak anak ay dahil sa putanginang pills na 'to!" galit niyang sigaw sa akin, mas lalo namang lumakas ang pag-iyak ko. "B-Bitawan mo ako, p-parang awa mo na," pagmamakaawa ko sa kaniya ngunit hindi niya ako pinakinggan at mas lalo lamang niya hinigpitan ang pagkakakapit sa akin."No! I wll fucking kill you, bitvh!" sigaw niya sa mukha ko na mas lalong nakapagbigay sa akin ng takot, kinakapos na rin ako ng hininga.Alam kong galit na galit siya sa akin at malaki ang tiyansyang patayin niya ako ngayon ngunit hindi ko hahayaang mangyari iyon. Bago pa ako tuluyang maubusan ng hininga ay binitawan ko ang isang kamay na nakahawak sa kaniyang kamay at naghanap ako ng bagay na matigas

Dasha's Point Of View. Tuluyan na akong nawalan ng boses para makapagsalita, gusto kong sabihin sa kanilang huwag si Elias ang kuhain nilang Lawyer. Gusto kong sabihin na siya ang Tatay ni Dawn, pero hindi ko alam kung paano ko maipapaliwang sa kanilang dati kaming mag-asawa. At saka isa pa . . . alam kong hindi tatanggapin ni Elias ang kasong 'to, galit na galit siya sa akin. Sigurado akong mas lamang ang galit niya para sa akin kaysa sa awa niya, mas gugustuhin niya pang makita ako sa kulungan kaysa ang iligtas ako ngayon. Nang iwan kami ng pulis sa loob ay mabilis kong narinig ang malakas na pagbuntong hininga ni Lola Valencia. "Pakiramdam ko aatakihin ako sa puso noong sinabi sa akin ng Papa mo ang nangyari," saad niya habang nag-aalalang nakatingin sa akin. "Pero alam kong inosente ka, hindi mo naman magagawa iyon, diba?" Tumango ako. "K-Kahit hindi ko pa maalala ang nangyari, alam kong hinding-hindi ko magagawa iyon kay Samuel," paliwanag ko, nanlalamig pa rin ang mga k

Dasha's Point Of View.Napapikit ako habang inaalala lahat ng ginawa niya sa akin. Isang taon ko siyang nakasama, pero sa maikling panahon na iyon ang daming nangyari sa buhay ko, matinding trauma ang binigay niya sa akin."Noong unang beses niya akong sinaktan, sinabi ko sa sarili kong hindi ko hahayaan na magkaroon kami ng anak dahil ako nga nagagawa niyang saktan, paano pa kaya iyong magiging anak namin?" pagkuwento ko kasabay ng pagpunas ko sa aking luha, siya naman ay hindi pa rin inaalis ang tingin sa akin. "Doon ako nag-umpisang uminom ng pills, hindi niya alam ang tungkol sa bagay na iyon.""Did he hurt. . . Dawn too?"Alam kong wala siyang pakialam kaya bakit niya tinatanong? At mukhang nahalata niya ang pagtataka ko kaya muli siyang nagsalita."Dahil kung oo, maari nating idagdag iyon laban sa kaniya," dagdag niya.Lumunok naman ako bago umilang. "Hindi niya sinaktan si Dawn, kailangan niya muna akong mapatay bago magawa iyon.""Okay, continue with your story.""Sa tuwing na

Dasha's Point Of View.Wala kaming ginawa ni Angela kundi ang mag-iyakan, wala akong pakialam kung may nakakarinig man sa amin ngayon, gustong-gusto ko ng ilabas ang bigat ng nararamdaman ko ngayon."P-Pakiramdam ko... hindi ko na kaya, tapos si Elias pa ang Lawyer ko," naiiyak kong saad."Narinig ko 'yan kay Mr. Victor, nagulat pa ako noong sinabi niyang anak ka niya. Kakauwi ko lang talaga ngayon ng Pilipinas, noong nalaman ko ang nangyari sa'yo, wala na akong pakialam pa sa trabaho ko sa abroad."Saan mo nalaman?" "Sa TV. . . alam mo naman kung ang pamilya ni Samuel, impossibleng hindi umabot sa media ang pagkamatay niya," sagot niya na mas lalong nagpahina sa akin. "Pero ano ba talagang nangyari? Alam ko namang hinding-hindi mo iyon magagawa sa kaniya."Kinuwento ko lahat ng naalala ko sa kaniya, nang matapos ako ay kahit siya ay hindi makapagsalita ngunit tuloy-tuloy ang paglabas ng luha sa mga mata niya."B-Bakit.... bakit ganoon siya? Bakit trinatrato ka niyang parang hayop?!"