All Chapters of After Divorce : Marrying My First Husband Again: Chapter 21 - Chapter 30

Dasha's Point Of View.Wala ako sa sarili ko habang nakaupo, pinipilit namang sabihin sa akin ni Elias na kumalma lang ako para makapagfocus sa mangyayari. Pinapaalala niya rin na huwag akong matakot kay Prosecutor Hernandez, kung tanungin niya man ako, deretso ko lang daw itong sagutin. Huwag ko raw hayaan na siya ang gumawa ng kwento na ako ang lalabas na mali.Ako ang biktima... Palagi niyang sinasabi sa akin. Pinapaalala niyang inosente ako, huwag ko raw hayaan na baguhin nila iyon.Tinanong ko rin sa kaniya kung kailangan ko rin bang kausapin ang pamilya ni Samuel at ipinagpasalamat ko naman dahil hindi naman iyon kailangan. Hindi ko alam ang sasabihin ko sakanila, alam kong galit na galit sila sa akin. At sa tingin ko, kahit ilang beses ko pang ipagtanggol ang sarili ko sa kanila, hindi nila iyon paniniwalaan."State your name," saad ng Judge.Dahan-dahan akong tumayo mula sa pagkakaupo at sumagot, ramdam ko ang mga mata nilang nakatingin sa akin. Lalo na ang mga nanlilisik na m

Dasha's Point Of View. Nakita kong natigilan siya sa tanong ko at natahimik kaya muli akong nagsalita. "Nakakatanggap ka ba?" Malakas siyang bumuntong hininga. "How did you know?" Napakagat ako ng aking labi ng marinig iyon, so totoo nga... Bumisita sina Papa kahapaon at sinabi nila ang tungkol sa death threats na natatanggap nila. Wala pa ngang balak sabihin si Papa dahil ayaw niyang mag-alala ako pero pinilit ko sila. Nakakainis... Bakit kailangang madamay pa sila? Kasalanan kong lahat ng ito at para namang nabasa niya ang utak ko dahil muli siyang nagsalita. "Don't think it's your fault why I get so many death threats, I'm used to it because this is my chosen job," seryosong sabi niya ngunit hindi pa rin mawala ang pag-aalala ko. "Paano kapag may nangyaring masama sa'yo? Ayokong ako ang maging dahilan ng pagkawala mo lalo na't may... pamilya ka," tugon ko at umiwas ng tingin. Ano na lang ang sasabihin sa akin ni Bianca kapag nawala siya? Malamang sa malamang ay mas la

Dasha's Point Of View."Today is the last day of trial for People vs. Valdez. Closing arguments from the counsel," saad ng Judge.Nakita kong tumayo si Prosecutor Hernandez at nagsalita. "You honor, Samuel Valdez's life ended on February 09 20**, without legal justification, when the accused stabbed him on the chest..."Hindi ko na marinig ng maayos ang sinasabi ni Prosecutor Hernandez ng makita kong umilaw ang cellphone ni Papa at nabasa ko ang chat doon.Manang Belen : Sir, nawawala po si Dawn. Hinalughog na po namin ang buong mansyon para hanapin siya pero wala po... pagkatapos po ng hearing, pumunta na po kayo rito ni Ma'am Valencia.Nanlaki ang mga mata ko sa nabasa, napasinghap ako at napalingon sa akin si Elias."Hey, are you okay? Why are you shaking, Dasha?" bulong niya sa aking tainga ngunit nanatili ang tingin ko kay Papa na nakatingin din sa kaniyang cellphone at binabasa ang chat, kitang-kita ko ang gulat sa kaniyang mga mata.Si Dawn. . . Si Dawn nawawala!"P-Papa. . . S

Dasha's Point Of View.Sobrang bilis ng mga pangyayari, ni-hindi ko magawang magsalita at magtanong. Tanging tahimik lang ang ginawa ko.Sobrang daming tumatakbo isip ko.Guilty. Natalo ang kaso ang aking kaso na ako naman ang biktima at nasaktan.Si Angela na hanggang ngayon ay hindi pa rin nagigising.Ang anak ko na hindi ko na muling maalagaan pa.Si Papa at Lola na kakakilala ko lang, ang akala ko ay magagawa ko ng magsaya noong nakilala sila ngunit pinagkainit naman sa akin ng mundo na makasama sila.At si Elias. . . Alam kong ginawa niya lahat ng makakaya niya para ipagpaban ang kaso ko.Tahimik lang akong umiiyak, hindi ko na alam ang gagawin ko. Napakadaya ng hustisya, ako ang sinaktan. Bakit ako ang nakulong at patuloy na nagdudusa ngayon dito?"Hoy, bagong salta! Tigilan mo nga ang pag-iyak mo, ang sakit sa tainga eh!"Hindi ako lumingon sa nagsalita noong narinig ko iyon, natatakot ako. Natatakot ako dahil hindi naman ako dapat nandito, nilipat nila ako ng bagong kulungan.

Dasha's Point Of View.Mabilis kong pinunasan ang aking mga luha, nanatili ako sa aking kinauupuan at hindi gumagalaw, nakatingin lang ako sa kaniya, nagtataka kung bakit nandito siya."E-Elias. . . Anong ginagawa mo rito?"Hindi ko inalis ang tingin ko sa kaniya, nakausot siya ng itim na blazer at pants, magulo ang buhok niya at malalim ang ibaba ng kaniyang mga mata. Bakit parang stress na stress siya at ilang araw ng walang maayos na tulog?"I'm visiting you," sagot niya bago hinatak ang upuan na ginamit ni Tita Selena, prente siyang umupo, hindi inaalis ang tingin sa akin. "I saw Samuel's mother outside, did she do something bad to you?"Marahan akong umilang. "W-Wala."Gumalaw ang kaniyang panga. "You can lie to yourself but not to me, Dasha. What did she do?"Sandali akong nanahimik at pinagmasdan siya, bakit ba umaakto na naman siyang may pakialam? Tapos na naman ang kaso ko.Hindi ko pinansin ang sinabi niya. "Bakit. . . Bakit ka ba nandito? Tapos na naman ang kaso ko, hindi m