All Chapters of How to Hide the Billionaire's Child: Chapter 31 - Chapter 40

Mikhael~ Nanangis ang panga ko. Pinalipad lahat ng mga gamit sa lamesa ko. Naninigas ang katawan ko sa galit na nararamdaman. Kakaalis lang ni Altheas. Hindi pa rin ako makapiniwala sa mga salitang binanggit niya. Aware ako na may kasalanan ako, ngayon na alam kong si Milena ang may dahilan. Malamang nakita niya ako noong araw na 'yon. Ang araw na pumunta sa Milena sa condo ko para hilain ako pabalik sa kanya. Tumindi ang poot ko sa empakta -siya ang dahilan kaya nilayuan ako ni Althea. I won't accept this. Puputulin ko ang relasyon namin ni Milena. And I'll do everything to win Althea back. Nagkamali akong paselosin siya gamit si Milena. Lingid sa 'kin na lalo niya pala akong kinamumuhian. Blangko ang isip ko ngayon. Wala akong ideya kong paano kunin ang loob ng babaing minahal kong totoo. Naging hangal ako nitong nakaraang mga taon. Pinag-isipan ko siya ng masama na ang totoo ako pala ang may sala. Kumuha ako ng isang stick ng sigarilyo. Ihithit ako para pagaanin ang loob ko. Umu

Mikhael~Sa sumunod na araw, nakasabay ko sa elevator si Althea. Parang sinundot ang puso ko sa kawalan ng kakayahang makipag-usap sa kanya. At ramdam ko na parang ang layo niya. Pareho kaming tahimik hanggang makarating sa palapag na gusto namin. Una siyang lumabas sa akin. Matamlay akong sinundan siya ng tingin.Bagsak ang mga balikat na dumeretso ako sa opisina. Heto na naman ang usual routine ko. Umupo ako, nagsimulang magtrabaho. I'm trying to focus on the stack of reports and meetings are waiting for me. But I couldn't shake the image of Althea. Gusto ko siyang kausapin. Kukunin ang loob. Paano ko naman gagawin kung ako mismo natutuliro?Later, I buzzed her telephone. Pero hindi niya sinagot. Tinawagan ko ulit, pero wala talaga. Now, I was worried. Iniiwasan niya ako dahil sa naging usapan namin kahapon. Minabuti kong tumungo sa opisina niya subalit nabigo ako. Wala siya roon nang dumating ako. Pabalik sana ako nang sinalubong ako ni Darlene, ang assitant marketing manager."Goo

Althea~"Raven,"tawag ko.Pumihit siya paharap. Sinalubong ako ng masigla niyang ngiti. Bigla akong na-reacharge sa enerhiya niyang dala."Mommy? Totoo ba ito? Ikaw ang magsusundo sa akin? May pupuntahan ba tayo ngayon?" Puno ng kuryosidad niyang untag. Nahilo ako dami ng tanong niya Bumakas kasi sa isip niya na kapag ako ang susundo ay may pupuntahan kami.Pinilig ko ang ulo. Nangigil akong pinisil ang namumula niyang pisngi. "Wala tayong pupuntahan. Nandito ako kasi walang ang tita Nova mo.""Salamat naman. Walang tigre. Mommy, pwede pautang?"Umuwang ang bibig ko. Saan siya natututong umutang? "U-Utang?""Opo. Pautangin niyo po ako,Mommy.""Ano naman ang gagawin mo sa pera? Ah, teka anong tawag mo sa tita mo, tigre?"Maangas siyang kumibit balikat. "Palagi niya akong pinagbabawalan eh.""Anong klaseng bawal naman? She just cares for you, 'Nak. Never mong pagsalitaan ng ganyan ang tita mo, okay?"mahinahon kong sabi.Sumimangot siya. "Binabawalan niya kasi ako maglaro ng gagamba. Hm

Mikhael~Sa susunod na pangyayari, tumatakbo ako sa magulong pasilyo ng hospital. Ginala ang paningin nang makarating sa emergency room. Ilang sandali, nahagip ko si Althea. Hindi ako nagdalawang isip na lumapit sa kanya. Nakatayo siya sa gilid ng pader, tinakasan ng kulay ang mukha, namamaga ang mga mata sa kaiiyak. Nasa tabi niya pa rin iyong kaibigan kanina. Medyo pamilyar sa akin pero hindi ko matandan kung saan ko nakita.Sumandal siya sa balikat ng kaibigan niyang babae. Mabanayad nitong tinatapik ang braso niya. Inangat niya ang ulo nang maramdaman ang presensiya ko. Nagsalubong kami ng tingin. Walang bahid ng galit sa mukha niya subalit puno ng sakit. Kumislot ako. Sumikip ang dibdib ko dahil sa guilt."Althea, I'm... "babasagin ang boses ko nang sinubukan kong hugutin ang mga salita. "I'm sorry... I didn't see him. Hindi ko sinasadya."Kinagat niya ang ibabang labi. Inirapan niya lamang ako. Kumikinang ang mga mata niya at may nagbabadyang mga luha, ngunit bago siya makatugon

Althea~Althea kung maaari —" Hindi niya natapos nang biglang sumigaw si Raven."Daddy?! Ikaw ba 'to?" Kinukusot niya ang mga mata. Kinurap-kurap. Sinisiguradong totoo ang nakikita. "Si Daddy mo nga talaga 'yan,"mahina kong kompormasyon. Tumayo ako para bigyan siya ng daan. At sinugurado ko na hinding-hindi ko siya titignan."Yehey! Finally, magkasama na tayo. Ayaw mo kasi maniwala noon na anak mo ako,"komento ni Raven pero nakadipa na dalawang kamay. Handang-handa na salubungin ang ana.Pinatong ni Mikhael ang teddy bear na bitbit sa paanan nito bago niyakap ng mahigpit si Raven. Tila uminit ang mga mata ko. Naiiyak ako sa kadramahan naming tatlo. Kay sarap isipin na kumpleto kamo. Parang tunay na pamilya."Paano mo nalaman na ako ang tatay mo?" Takang tanong ni Mikhael, nakaupo siya ngayon sa gilid ng kama nito.Lumabi si Raven. Napaisip. Hawak-hawak niya ang t-shirt ng ama saka pinatong ang panga sa balikat nito. Sinulyapan ako. Humihingi yata ng permission na sabihin niya. Tipid